Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2000, Blaðsíða 6

Þetta er allt
í höfðinu á þér
T^YBAN GlaxoWellcome
bupropion HCI {orOatöflur Þverholti 14 • 105 Reykjavik • Simi 561 6930
** • 9 www.glaxowellcome.is
ZYBAN FORÐATÖFLUR - N06 A X 12 R 0
Hver tafla inniheldur: Bupropionum INN, klóriö, 150 mg. Ábendingar: Zyban töflur eru ætlaðar, ásamt stuöningsmeöferö, til aö aðstoða sjúklinga sem háöir eru nikótini viö aö hætta reykingum. Skammtar og lyfjagjöf: Meðferðarlengd:
7-9 vikur. Skammtastæröir: Meöferö ætti aö hefjast á meðan sjúklingur reykir ennþá helst á 7.-14. degi meöferöar. Upphafsskammtur er 150 mg á dag, i þrjá daga en siðan 150 mg tvisvar á dag. Aö minnsta kosti 8 klst. þurfa aö líða á
milli skammta. Ekki má taka meira en 150 mg i einum skammti og hámarksdagsskammtur er 300 mg. Ekki er mælt með notkun lyfsins hjá yngri sjúklingum en 18 ára. Gæta skal varúðar þegar Zyban er gefiö öldruöum. Ekki er hægt að
útiloka aukiö næmi hjá sumum öldruöum einstaklingum. Ráölagöur skammtur fyrir aldraöa er 150 mg einu sinni á dag. Gæta skal varúðar þegar Zyban er gefiö sjúklingum meö skerta nýrna- og lifrarstarfsemi. Ráðlagður skammtur er
150 mg einu sinni á dag. Frábendingar: Sjúklingar sem hafa ofnæmi fyrir búprópíóni eöa öörum innihaldsefnum lyfsins mega ekki nota Zyban né heldur sjúklingar meö flogaveiki, geöhvarfasýki (bipolar disorder), slæma skorpulifur
eöa þeir sem greindir hafa veriö meö lotugræögi eöa lystarstol. Ekki má nota Zyban og MAO-hemla samtimis. A.m.k. 14 dagar ættu aö líða frá þvi aö meðferö meö MAO-hemlum meö óafturkræfa verkun lýkur og þar til meðferð meö
Zyban hefst. Varúð: Flog. Ekki ætti aö nota stærri skammta af Zyban en ráðlagöir eru þar sem aukin hætta virðist vera á flogum með hækkandi skömmtum af búprópión. Þaö er hætta á flogum samfara notkun á Zyban, en sterk tengsl
viröast vera viö fyrirliggjandi áhættuþætti. Því ætti aö gæta sérstakrar varúöar begar Zyban er gefiö sjúklingum með einn eöa fleiri þætti sem leitt geta til lægri þröskulds gegn flogum, svo sem sögu um höfuðáverka, æxli'í miðtaugakerfi
eöa samtímis notkun annarra lyfja sem vitaö er aö geti aukið likurnar á flogum (t.d. geðlyf, þunglyndislyf, teófýllin, sterar til inntökuj. Auk þess þarf aö gæta varúöar viö klínískar aöstæöur sem aukiö geta hættuna á flogum, t.d. misnotkun
áfengis. Einnig skyndilegt fráhvarf frá notkun áfengis eöa benzódíazepina, meöferö á sykursýki meö blóösykurlækkandi lyfjum eöa insúlini og notkun örvandi lyfja eöa megrunarlyfja. Gæta þarf varúöar þegar nikótínlyf og Zyban eru
notuö samtímis og fylgjast þarf með því vikulega hvort meöferöin valdi hækkuðum blóðþrýstingi. Ofnæmi: Stööva ber notkun á Zyban ef ofnæmisviöbrögð (t.d. útbrot, kláði, verkur fyrir brjósti, bjúgur eöa mæði) koma fram hjá sjúklingum
meöan á meöferö stendur. Liöverkir, vöövaverkir og hiti hafa einnig komiö fram i tenglsum viö útbrot og önnur einkenni sem benda til siöbúins ofnæmis. Þessi einkenni geta likst blóðvatnsveiki (serum siekness). (Sjá kafla um aukaverkanir).
Einkennin hafa gengiö til baka hjá flestum sjúklingum þegar búprópíónmeöferö hefur veriö hætt og meöferð með andhistamínum eða barksterum hafin. Milliverkanir viö önnur lyf og aðrar milliverkanir: Reykingum fylgir aukin CYP1A2-
virkni. Eftir aö reykingum er hætt getur dregiö úr klerans þeirra lyfja sem umbrotna fyrir tilstilli þessa ensims. Þetta getur leitt til hækkaörar þéttni þessara lyfja. Þetta getur einkum haft þýöingu fyrir lyf sem aöallega eru umbrotin af
CYP1A2 og hafa lækningagildi á þröngu þéttnisviöi (t.d. teófyllín, takrin, klózapín). Kliniskar afleiöingar þess aö hætta aö reykja á önnur lyf sem aöallega eru umbrotin af CYP1A2 (t.d. ímipramín, ólanzapín, klómipramin og flúvoxamín)
eru ekki þekktar. Þrátt fyrir aö búprópión sé ekki umbrotiö af ísóensími CYP2D6, hafa rannsóknir in vitro á P450 úr mönnum sýnt fram á að búprópión og hýdroxýbúprópíón hemja CYP2D6 ferliö. Þess vegna ætti að hefja meðferö meö
lyfjum sem aö mestum hluta eru umbrotin fyrir tilstilli þessa ísóensíms og hafa lækningaqildi á þröngu þéttnisviöi, þ.m.t. ákveðnum þunglyndislyfjum (t.d. desípramín, ímipramin, paroxetin), geðlyfjum (t.d. rísperidón, tíórídazin), betablokkum
(t.d. metóprolol) og lyfjum viö hjartsláttaróreglu af flokki 1 C (t.d. própafón, flecainíd) i tiltölulega lágum skömmtum. Þörf á sérstakri aðgæslu þegar Zyban er gefið samtimis lyfjum sem vitað er aö hafa áhrif á CYP2B6 ísóensím (t.d.
orfenadrín, cýklofosfamíö, isófosfamið). Nikótinforðaplástrar höföu ekki áhrif á lyfjahvörf búprópíóns og umbrotsefna þess. Vegna þess að búprópión er aö stórum hluta umbrotið, þarf að gæta varúöar þegar þaö er notað samtimis
lyfjum sem örva umbrot (t.d. karbamazepin, fenóbarbital, fenýtóín) eöa lyfjum sem hemja umbrot (t.d. valpróat), þar sem þau geta haft áhrif á kliniska virkni og öryggi þess. Gæta þarf varúðar þegar Zyban er gefiö sjúklingum sem
samtímis fá levódópa. Takmarkaöar klíniskar upplýsingar benda til hærri tíöni aukaverkana (t.d. ógleöi, uppköst, órói, eiröarleysi og skjálfti. Vegna milliverkana er tengjast lyfjahvörfum, getur þéttni búprópións eöa umbrotsefna þess
breyst og hætta á aukaverkunum (t.d. munnþurrki, svefnleysi, flogum) þar meö aukist. Þvi ber aö gæta varúöar þegar búprópíón er gefið samtímis öðrum lyfjum sem geta örvaö eöa hindrað umbrot þess. Mcöganga og brjóstagjöf:
Ekki hefur veriö sýnt fram á aö óhætt sé aö nota Zyban á meögöngu. Þaö ætti aö hvetja þungaöar konur til aö hætta aö reykja án lyfjameðferðar. Ekki ætti aö nota Zyban á meögöngu. Vegna þess aö búprópíón og umbrotsefni þess
eru skilin út í brjóstamjólk ber aö ráða mæörum frá þvi aö hafa börn á brjósti þegar þær nota Zyban. Akstur og stjórnun vinnuvéla: Eins og önnur lyf sem verka á miötaugakerfið getur búprópión haft áhrif á aðgerðir sem krefjast
dómgreindar eða athygli eöa hreyfistjórnunar. Einnig hefur veriö greint frá því aö Zyban hafi valdiö svima eöa ringli. Sjúklingar þurfa því aö gæta varúðar viö akstur eöa stjórnun véla þar til aö þeir eru vissir um að Zyban skeröi ekki
hæfm þeirra. Aukaverkanir: Eftirgreindar aukaverkanir hafa komiö fram í klinískum tilraunum. Mikilvægt er aö athuga aö nikótínfráhvarfseinkenni (t.d. óróleika, svefnleysi, skjálfta, svitakófl koma oft fram þegar fólk hættir aö reykja.
Sum þessara einkenna greinast einnig sem aukaverkanir af völdum Zyban. Alqengar (> 1%): Almennar: Hiti. Meltingarfæri: Munnþurrkur, meltingartruflanir, þ.m.t. ógleöi og uppköst, kviöverkir, hægöatregöa. Miðtaugakerfi: Svefnleysi,
skjálfti, skert einbeiting, höfuöverkur, svimi, geödeyfö, eiröarleysi, kvíöi. Húð/ofnæmi: Utbrot, kláöi, aukin svitamyndun, ofnæmisviöbrögð svo sem ofsakláöi. Skynfæri: Truflaö bragöskyn. Sjaldgæfar (0,1-1%): Almennar: Brjóstverkur,
þróttleysi. Hjarta og æöakerfi: Hraötaktur, hækkaður blóöþrýstingur (stundum alvarlega), roði. Miðtaugakerfi: Rugl. Innkirtlar og efnaskipti: Lystarleysi. Skynfæri: Eyrnasuö, sjóntruflanir. Mjög sjaldgæfar (<0,1%): Hjarta og
æðakerfi: Æöaútvíkkun, réttstööuþrýstingsfall, yfirlið. Miötaugakerfi: Flog. Tíðni floga er um þaö bil 0,1%. Algengust eru almenn "tonic-clonic" flog og stundum verður vart viö rugl og minnisleysi aö þeim loknum. Húð / ofnæmi:
A varleg ofnæmisyiöbrögö, þ.m.t. ofsabjúgur, andþrengsli/berkjukrampi og ofnæmislost. Liöverkir, vöövaverkir og hiti hafa einnig komiö fram i tengslum viö útbrot og önnur einkenni sem benda til siöbúins ofnæmis. Þessi einkenni geta
hkst blóövatnsveiki (serum sickness). Einmg hefur veriö greint frá regnbogaroöasótt (erythema multiforme) og Stevens Johnson heilkenni. Ofskömmtun: Auk ofangreindra aukaverkana hefur ofskömmtun valdiö einkennum svo sem
svefnhofga, ofskynj'unum og meðvitundarleysi. Þó að flestir sjúklingar hafi náð sér án eftirmála, hafa oröiö dauðsföll hjá sjúklingum sem hafa tekið inn afar stóra skammta af lyfinu. Meðferö: Viö ofskömmtun er innlögn á sjúkrahús
ráðlogö. Tryggið loftveg, súrefnisstreymi og öndun. Magaskolun kemur til greina ef hún er framkvæmd fljótlega eftir inntöku. Einnig er mælt meö notkun lyfjakola. Ekkert sérstakt mótefni viö búprópíóni er til. Pakkningar: 60 stk.
þynnupakkaö og 100 stk. þynnupakkaö. Hámarksverö: 60 stk.: 8.996 kr. 100 stk.: 11.645 kr. Heimildir: 1: Sérlyfjaskrá. 2: Ascher JA, Cole JO, Colin JN et al. Bupropion: A review of its mechanism of antidepressant activity. J Clin Psychiatry
1995; 56:395-401. 3: Hurt RD, Sachs DPL, Glover ED et al. A comparison of sustained-release bupropion and placebo forsmoking cesation. N Engl J Med 1997; 337:1195-1202. 4: Leshner Al. Understanding drug addiction: Implications for
treatment. Hospital Practice. October 15,1996:47-59. 5: Pontieri FE, Gianluigi T, OrziF et al. Effects of nicotine on the nucleus accumbens and similarity of those ofaddictivedrugs.Nature 1996;382:255-257. 25.09.00