Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2001, Blaðsíða 61

Óánægja meö hjúkrunarstjórn minnkar meö lengri
starfsaldri og samkvæmt einhliða dreifigreiningu eru þeir
hjúkrunarfræðingar, sem starfað hafa við hjúkrun í 16 ár
eða lengur, tölfræðilega marktækt ánægðari með hjúkr-
unarstjórn en þeir sem hafa styttri starfsreynslu (F=5,30;
df=3/186; p<0,05).
Tafla 4. Meðalskor á mælikvarðanum „Ánægja með
hjúkrunarstjórn" eftir starfsaldri
Meðalskor SD Fjöldi Svar
svara vantar
Starfað við hjúkrun í 5 ár
eða skemur 2,68 0,84 34 4 (5,6%)
Starfað við hjúkrun í 6-15 ár 2,71 0,76 54 13(10,5%)
Starfað við hjúkrun í 16-25 ár Starfað við hjúkrun í 2,48 0,79 52 8(13,3%)
26 ár eða lengur 2,30 0,77 50 6(10,7%)
Samkvæmt einhliða dreifigreiningu hafði staða þátttak-
enda tölfræðilega marktæk áhrif á starfsánægju þeirra.
Þannig er almenn starfsánægja annarra stjórnenda meiri
en ánægja almennra hjúkrunarfræðinga (F=5,36;
df=3/179; p<0,01). Þátttakendur voru almennt óánægðir
með laun en óánægjan reyndist þó mest hjá almennum
hjúkrunarfræðingum og minnst hjá öðrum stjórnendum
(F=11,09; df=3/182; p<0,001) og ánægja með hjúkrunar-
stjórn eykst (F=4,22; df=3/185; p<0,001) samfara hærri
stöðu (sjá töflur 4-6).
Tafla 5. Starfsánægja: meðalskor á spurningalistanum
í heild eftir stöðu
Meðaltal SD Fjöldi svara Svar vantar
Almennir hjúkrunar-
fræðingar 2,54 0,36 101 5 (4,7%)
Aðstoðardeildarstjóri 2,53 0,36 27 4 (12,9%)
Deildarstjóri 2,45 0,55 38 4 (9,5%)
Aðrir stjórnendur 2,17 0,51 20 7 (35,0%)
Tafla 6. Meðalskor á mælikvarðanum „Ánægja með
laun“ eftir stöðu
Meðaltal SD Fjöldi svara Svar vantar
Almennir hjúkrunar-
fræðingar 3,72 0,74 102 4 (3,8%)
Aðstoðardeildarstjóri 3,48 0,93 29 2 (6,5%)
Deildarstjóri 3,33 0,77 36 6(14,3%)
Aðrir stjórnendur 3,13 1,12 22 5 (18,5%)
Tafla 7. Meðalskor á mælikvarðanum „Ánægja með
hjúkrunarstjórn" eftir stöðu
Meðaltal SD Fjöldi svara Svar vantar
Almennir hjúkrunar-
fræðingar 2,81 0,78 97 9 (8,5%)
Aðstoðardeildarstjóri 2,62 0,76 27 4(12,9%)
Deildarstjóri 2,23 0,63 39 3 (7,1%)
Aðrir stjórnendur 1,98 0,64 23 4 (14,8%)
Tækifæri til að sinna ákveðnum þáttum hjúkrunar-
starfsins
Þátttakendur voru spurðir að því að hve miklu leyti þeim
fannst starf þeirra bjóða upp á tækifæri til að sinna eftir-
töldum þáttum: fræðslu, umönnun, ráðgjöf, rannsóknum,
ákvarðanatöku, teymisvinnu, endurmenntun/símenntun,
þróun fagmennsku, veitingu andlegs stuðnings og þróun
sérhæfðrar hjúkrunarmeðferðar. Byggt var á fyrrnefndri
könnun Wynne, Clarkin og McNieve (1992).
Niðurstöður voru helstar að meirihluti þátttakenda telur
sig að miklu eða öllu leyti fá tækifæri til að sinna fræðslu,
umönnun, ráðgjöf og ákvarðanatöku. Um það bil helm-
ingur telur sig að miklu eða öllu leyti fá tækifæri til að sinna
teymisvinnu, þróun fagmennsku og því að geta veitt and-
legan stuðning. Meirihluti þátttakenda telur sig hins vegar
að litlu eða engu leyti geta sinnt rannsóknum, endur- og
símenntun og þróun sérhæfðrar hjúkrunarmeðferðar í sínu
starfi.
Samband bakgrunnsbreyta við tækifæri til að sinna
ákveðnum þáttum starfsins
Misjafnt er eftir vinnustöðum hvort og hvaða þáttum hjúkr-
unarstarfsins þátttakendur fengu tækifæri til að sinna.
Þannig töldu hjúkrunarfræðingar starfandi á sjúkrahúsum
(n=130) að þeir hefðu fleiri tækifæri en aðrir þátttakendur
(70) til að sinna þróun sérhæfðrar hjúkrunarmeðferðar og
teymisvinnu. Hjúkrunarfræðingar í heilsugæslu (n=25)
töldu sig oftar fá tækifæri til að sinna þróun fagmennsku,
ráðgjöf, endur- og símenntun og því að veita andlegan
stuðning en þeir sem ekki vinna í heilsugæslu (n=180).
Hjúkrunarfræðingar á hjúkrunar- og dvalarheimilum (n=29)
töldu sig hins vegar hafa færri tækifæri en aðrir þátttak-
endur (n=180) til að sinna fræðslu, ákvarðanatöku, teymis-
vinnu, þróun fagmennsku og þróun sérhæfðrar hjúkrunar-
meðferðar.
Sterk tengsl eru á milli menntunar og þess hvaða
þáttum hjúkrunarstarfsins þátttakendur töldu sig fá tæki-
færi til að sinna. Hlutfallslega fleiri hjúkrunarfræðingar með
B.S. gráðu töldu sig fá tækifæri til að sinna ýmsum þáttum
starfsins en hjúkrunarfræðingar með próf frá Hjúkrunar-
eða Ljósmæðraskóla íslands. Frekari tölfræðilegar upplýs-
61
Tímarit hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 77. árg. 2001