Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.2017, Blaðsíða 24

Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.2017, Blaðsíða 24
24 Helgarblað 26. maí 2017fólk - viðtal Ólína Kjerúlf Þorvarðardóttir er höfundur árbókar Ferðafélagsins 2017. Bókin nefnist Við Djúpið blátt – Ísafjarðardjúp. Ólína á ættir að rekja til Ísafjarðar, fluttist þangað 14 ára gömul með fjölskyldu sinni og var þar í menntaskóla. Síðar fluttist hún til Reykjavíkur og lærði íslensku, bókmenntir og þjóðfræði við Háskóla Íslands. Hún starfaði meðal annars sem sjónvarpsfréttamaður, borgarfulltrúi og háskólakennari en sneri aftur til Ísafjarðar árið 2001 til að taka við starfi skólameistara Menntaskólans á Ísafirði. Hún varð þingmaður Samfylkingarinnar á árunum 2009–2013 og 2015–2016. Kolbrún Bergþórsdóttir hitti Ólínu og ræddi við hana um nýju bókina, árin á Ísafirði, starfsferilinn, pólitíkina og skáldskapinn. Ó lína er á förum frá Ísafirði, flytur suður í sumar. „Ég get lagt þessa bók, sögu um mannlíf, náttúru og líf við Djúp í gegnum aldirnar, á borð með mér í kveðjuskyni,“ segir hún. Hún segir bók sína að sumu leyti frábrugðna fyrri árbókum Ferða- félagsins þar sem ríkari áhersla sé á þjóðfræði og sögu en oft áður: „ Ferðafélagsbækurnar fjalla allar um náttúru, staðhætti og örnefna- sögu og það gerir þessi bók vitanlega líka. En ég ákvað að skrifa hana sem þjóðfræðingur og íslenskumann- eskja. Mér finnst að rithöfundur verði alltaf að skrifa út frá eigin styrk- leika. Ég er hvorki jarðfræðingur né grasafræðingur þó að ég geti sem fræðimaður gert þeim efnum skil upp að vissu marki og geri það að sjálfsögðu. En ég leitaði víða fanga, meðal annars í fornbókmenntirnar, sagnfræðina, endurminningabækur, ferðalýsingar og fleira, því ég fjalla einnig um atvinnu- félags- og menn- ingarsögu og sagnageymdina og þjóðfræðina. Ég vona að bókin opni þann heim fyrir þeim sem gengur um svæðið og ferðast um það. Um leið vona ég að hún sé markvert inn- legg í átthagasöguna. Ritun þessarar bókar hefur gefið mér mjög mikið. Hún hófst strax árið 2013 og stóð með hléum í nokkur ár.“ Síðasta sumarið fyrir vestan Þú ert að flytja frá Ísafirði, af hverju? „Öllu er afmörkuð stund. Tíma mínum á Ísafirði er lokið. Ég er hætt á þingi og það eru ekki störf fyrir háskólamenntað fólk á Ísafirði eins og staðan er núna. Nú hefst nýr kafli í lífinu. Þegar ég fór vestur ákvað ég að ég myndi vera þar meðan ég hefði erindi og gæti gert samfélaginu gagn. Þegar mér finnst því erindi lokið þá flyt ég mig um set.“ Heldurðu að umhverfið á Ísafirði hafi mótað þig á einhvern hátt? „Já, það fer ekki hjá því að maður taki svipmót af umhverfi sínu og nærsamfélagi. Ég hef samt alltaf fundið fyrir því að ég er ekki inn- fæddur Ísfirðingur. Ég er aðkomu- manneskja og þótt ég hafi að mörgu leyti fallið ágætlega inn í samfélagið fyrir vestan þá kem ég úr nokkuð öðrum heimi og inn í þann heim er ég að hverfa aftur núna. Ég hef auðvitað orðið fyrir áhrifum af því að vera þarna, kannski ekki síst af náttúrunni og því að hafa átt þess kost að ganga um fjöll og firnindi og rifja upp söguna. Í sumar, síðasta sumarið sem ég bý fyrir vestan, ætla ég að taka að mér nokkrar göngu- og útivistarferðir fyrir Ferðafélagið um Vestfirði og þá býst ég við að kveðja fjöllin.“ Leitar að týndu fólki Ólína er mikil útivistarmanneskja og náttúruunnandi. „Já, ég var hesta- maður í 40 ár, alin upp á hestbaki og alltaf í sveit á sumrin sem krakki.“ Á seinni árum hefur hún verið björg- unarsveitarmaður með björgunar- hund og tekið leitarútköll hjá Lands- björg þegar fólk týnist. Af hverju ertu í björgunar- sveitinni? „Það byrjaði með því að ég fékk mér hund og vildi finna verðugt verk efni fyrir hann. Mig langaði ekki til að hafa hann sem stofudýr. Þegar maður byrjar að þjálfa jafn mikilvæga björg og leitarhundur er þá áttar maður sig smám saman á ábyrgðinni sem fylgir því að starfa með björgunarsveitum. Áður en ég vissi af þá var ég farin að þjálfa sjálfa mig til þess að geta tekið útköll með hundinn, og áður en langt um leið vorum við farin að leita að fólki við misjafnar aðstæður. Við höfum verið samstarfsfélagar, ég og Skutull, í hátt í áratug og tekið upp undir 40 útköll. En af því þú spyrð hvers vegna, þá finnst mér að fólk eigi að láta gott af sér leiða. Það getur maður gert með ýmsu móti öðru en því að skrifa bæk- ur eða taka þátt í stjórnmálum. Lífið er fullt af tækifærum og allar mann- eskjur eru margskiptar. Það getur enginn steypt sig í eitt mót, ég get Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@dv.is „Get eKKi steypt miG í eitt mÓt“ M y n d S ig tr y g g u r A r i
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.