Dagblaðið Vísir - DV - 11.08.2017, Blaðsíða 49

fólk - viðtal 25Helgarblað 11. ágúst 2017
fékk hann eitt sinn heiftarlega sýk-
ingu undan stálplötu og skrúfum
og þurfti að vera með lausa bein-
endana í heilt ár án þess að geta
verið í gipsi. Við leituðum eftir
aðstoð virts lögmanns hér í bæ
varðandi mögulegt skaðabótamál
en hann sló þetta út af borðinu
þannig að eftir sat minn ástkæri
og fjölskyldan öll með óbætan-
legan skaða. Almenna reglan var
sú á þessum tíma að læknamistök
voru sjaldnast viðurkennd fyrir
dómi. Þetta varð hins vegar til þess
að öll okkar plön fóru í vaskinn og
við lifðum í fátækt um tíma, leigð-
um hjá Öryrkjabandalaginu og
þurftum að hafa fyrir því að öngla
saman fyrir mjólkurpottinum og
hrísgrjónapakkanum. Styrkurinn
lá alltaf í samheldninni og yndis-
legu börnunum okkar sem aldrei
á nokkrum tímapunkti hafa kvart-
að undan tilveru sinni og þeim
tímabundnu erfiðleikum sem þau
hafa gengið í gegnum með okkur.“
Lögfræði, sjómennska og söngur
„Á þessum tíma fór ég í nám, fyrst
í öldungadeild MH og síðan í dag-
skóla. Eftir námið í MH fór ég í
stjórnmálafræði við HÍ. Þetta var
snúið þar sem engin bókleg úr-
ræði voru í boði fyrir mig sem
gætu komið til móts við sjón-
skerðingu mína. Ég lauk um 80
einingum í stjórnmálafræði og
færði mig síðan yfir í lagadeildina.
Þar neyddist ég til að viðurkenna
vanmátt minn, ég einfaldlega gat
ekki það sem ég var komin til að
gera, engin úrræði voru í boði sem
gátu aðstoðað mig við námið, ekk-
ert lesefni var til staðar fyrir mig.
Ég sneri aftur árið 2012 og tók upp
þráðinn þar sem frá var horfið,
og með hjálp Þjónustu- og þekk-
ingarmiðstöðvar fyrir sjónskerta
og blinda, sem prentaði allt náms-
efni og stækkaði fyrir mig, útskrif-
aðist ég með BA í lögfræði í fyrra, á
afmælisdaginn hennar mömmu.“
Ég hef líka heyrt að þú hafir
verið til sjós.
„Já, ég hef brallað margt þótt ég
hafi aðallega verið heimavinnandi.
Eitt sinn vantaði kokk á Ólaf Bekk.
Edda vinkona var í heimsókn á
Ólafsfirði og var til í að líta eftir
börnunum fyrir mig á meðan
ég skellti mér á sjóinn. Við fór-
um á Halann og mokfiskuðum.
Bóndinn var þá á Sigurbjörginni
og hafði farið út tveimur dögum
á undan mér en ég kom á undan
honum í land og með miklu hærri
hlut!“
Inga tók síðan upp þráðinn
í sjómennskunni löngu seinna,
eða fyrir rúmlega áratug: „Ég varð
kokkur á Sigurbjörgu og endaði
með þeim í Barentshafi þrátt fyrir
að halda að ég væri einungis að
fara í hefðbundinn þriggja vikna
túr hér á heimamiðum. Þetta var
40 daga úthald og ég var ein að
elda ofan í 29 frábæra karla. Ég var
hrikalega sjóveik á þessum tíma.
Sem betur fer var spegilsléttur
sjór í Barentshafinu en hvar sem
hreyfði sjó varð ég veik. Strákarnir
um borð voru rosalega hjálplegir.
Það var ekkert grín fyrir mig svona
sjónskerta að fara niður í frystinn
og prika yfir allar rennurnar sem
voru í veginum, en þeir voru svo
sannarlega duglegir að sækja í
matinn fyrir mig enda vildu þeir
auðvitað fá að borða. Þegar ég var
búin að vera þarna í um þrjár vik-
ur þá var ég alveg tilbúin að búa
þarna áfram. Mannskepnan er
ótrúlega aðlögunarhæf og mér var
farið að líða vel um borð. Okkur
varð nú ekki um sel þegar öryggis-
eftirlitsmennirnir frá Murmansk
stigu um borð með alvæpni. En við
tókum vel á móti þeim og þeir gáfu
skippernum glæsilega offisera-
húfu og flösku af rússneskum
vodka sem hann er ekki enn búin
að opna. Þetta var ofsalega gaman
– sérstaklega í endurminningunni.
Ég hefði alveg verið til í annan túr.“
Eins og áður hefur komið fram
hefur Inga verið sísyngjandi frá
barnsaldri en hún hefur aldrei lært
söng. Núna er nýkominn á You tube
baráttusöngur Flokks fólksins, Einn
fyrir alla. Lagið er eftir Birgi Jóhann
Birgisson. Blaða maður hlýddi á
lagið rétt fyrir viðtalið og óhætt er
að segja að Inga syngur ljómandi
vel. Við dveljumst ekki lengi við
sönginn í spjalli okkar en það kem-
ur fram að hún söng með nokkrum
hljómsveitum á Ólafsfirði á unga
aldri og tók síðan þátt í X-Factor
árið 2006 þar sem henni vegnaði
mjög vel og endaði í fjórða sæti.
Inga segist hins vegar engan áhuga
hafa á að taka þátt í slíku ævin týri
aftur þó að alltaf finnist henni jafn
gaman að syngja.
Samfylkingin brást
Þú stofnar Flokk fólksins í fyrra,
hann tekur þátt í alþingiskosn-
ingunum, þinn málflutningur
vekur athygli og flokkurinn fær
vel mælanlegt fylgi. Hvarflaði ein-
hvern tímann að þér þegar þú
varst yngri að þú ættir eftir að
stofna stjórnmálaflokk?
„Nei, aldrei. Afi minn var Al-
þýðuflokksmaður sem og öll mín
fjölskylda. Hann bar alltaf út bar-
áttublaðið Alþýðumanninn og af
því blaði lærði ég að lesa fyrstu
stafina. Ég var alltaf Alþýðuflokks-
kona og síðar gekk ég í Samfylk-
inguna og var í henni þar til ég
sagði mig úr flokknum í fyrra um
leið og ég stofnaði Flokk fólksins.
Það er dálítið kaldhæðnislegt
að núna ráðast engir harkalegar
að mér eða dreifa um mig meiri
óhróðri en Samfylkingarfólk. Þeir
sem ég hélt að væru samstíga
mér í hugmyndafræðinni. Það var
greinilega misskilningur.“
En var Inga sátt eða ósátt við
Samfylkinguna áður en hún yfirgaf
hana? „Ég var ósátt við hana eftir
hrun því hún var í ríkisstjórninni
þá og var annar hrunflokkana. Í
þeirra umboði gerðist það sem
gerðist. Í ríkisstjórninni sem tók
við eftir hrunið þá stóð Samfylk-
ingin ekki við gefin loforð, heldur
þvert á móti. Hún sagðist ætla að
reisa skjaldborg um heimilin en
reisti með Steingrími úr VG skjald-
borg um bankana og fjármálaöfl-
in, en gjaldborg um heimilin. Þau
tóku afstöðu gegn okkur, almenn-
ingi í landinu. Allir þessir hundruð
milljarða á baki almennings sem
við höfum þurft að borga, tíu þús-
und fjölskyldur á götunni og eru
enn að missa heimili sín. Þetta eru
bara svik, hrein og klár svik.“
Inga lýsir augnablikinu þegar
hún ákvað endanlega að stofna
nýjan flokk og ekki varð aftur
snúið: „Ég var með skólatöskuna á
bakinu þegar ég heyrði frétt á RÚV
um skýrslu UNICEF um fátæk
börn á Íslandi. Þar kom fram að
9,1 prósent barna leið hér mismik-
inn skort. Ég fékk kökk í hálsinn,
átti bágt með að trúa eigin eyrum
og ákvað á því augnabliki að ég
skyldi stofna stjórnmálaflokk til
að berjast gegn þessari ömurlegu
öfugþróun. Nú hefur komið í ljós
að 25 prósent barnanna okkar búa
við óviðunandi húsakost.
Ég fór strax að kynna mér hvað
þyrfti til að stofna flokkinn og not-
aði til þess þá grunnþekkingu
í lögfræði sem ég hef. Það kom
fljótt í ljós að það er sáraeinfalt að
stofna stjórnmálaflokk. Öllu erf-
iðara er að fá fólk með sér sem
heldur áfram að draga með manni
vagninn og heldur áfram að berj-
ast. Það sem mér finnst svo fal-
legt við Flokk fólksins er að allan
tímann hef ég getað staðhæft og
staðið við það að við erum í þessu
af hugsjón og engu öðru. Hér er
enginn á launum. Ég hef aldrei
unnið lengri vinnudag og nú og
fyrir akkúrat ekkert kaup eins og
ég hef gert fyrir Flokk fólksins síð-
an í janúar 2016.“
Þjóðarskömm að
skattleggja fátækt
Við víkjum að helstu stefnumálum
Flokks fólksins en þar ber einna
hæst að lækka skatta á þá sem verst
hafa kjörin jafnframt því að hækka
örorkubætur. Inga vill að þeir lægst
launuðu hafi skattleysis mörk
upp að 300.000 krónum: „Það er
þjóðarskömm að skattleggja fá-
tækt. Það gengur ekki að segja að
maður sé með 280.000 krónur frá
almannatryggingum en taka síð-
an af því 60.000 í skatt. Að byrja að
skattleggja fólk við tæplega 146.000
krónur er fráleitt. Fólk sem er með
undir 300.000 krónum í tekjur á
mánuði á ekki að borga skatt. Það
þýðir ekki að básúna 300.000 króna
lágmarkslaun um næstu áramót
þegar útborguð laun verða einung-
is um 238.000. Við getum ekki lifað
sómasamlega af því.“
Hvernig myndirðu fjármagna
þessar skattabreytingar?
Myndirðu hækka skatt á þá
sem hafa hærri laun? „Ég myndi
a.m.k. vilja jafna það þannig út
að þeir sem eru með miklu hærri
laun myndu ekki fá að njóta þess
að vera skattlausir upp að 300.000
krónum. Síðan er alltaf spurning
hvernig útfærslan yrði til að stang-
ast ekki á við jafnræðisreglu. Við
myndum finna leiðir til þess. Ég vil
líka að örorkubætur verði að lág-
marki 300.000 krónur.“ Inga minn-
ir á að áður voru bætur almanna-
tryggingar ekki skattlagðar: „Fram
til 1988 voru almannatrygginga-
bætur ekki skattlagðar. Þegar litið
er til þess hvernig löggjafinn hefur
ákveðið þróun almannatrygginga
þá segir orðrétt samanber annan
málslið 69. gr. almannatrygginga-
laga nr. 100/2007: „ Ákvörðun
þeirra skal taka mið af launaþró-
un, þó þannig að þær hækki aldrei
minna en verðlag samkvæmt vísi-
tölu neysluverðs“. Hér ætti ekki
að vefjast fyrir neinum hvað átt er
við með þessu ákvæði 69. gr., þ.e.
ákvörðun þeirra á að taka mið af
almennri launaþróun í landinu og
þær eiga aldrei að hækka minna
en sem nemur neysluverðsvísi-
tölunni, en það er í raun var-
naglinn í greininni, sá varnagli
sem ríkisstjórnin notar alltaf þegar
verið er að hækka laun hjá okkur.
Ef þeir væru að taka mið af launa-
þróun eins og meginreglan er þá
myndi þetta hækka miklu meira.
Síðan fara þeir að skattleggja
þetta. Ef hins vegar þróunin hefði
orðið eins og hún hefði átt að vera
þá fengi öryrki í dag ekki undir
320.000 krónum á mánuði til ráð-
stöfunar. Með þessu viðmiði erum
við þó ekki að tala um þessa happ-
drættisvinninga sem kjararáð er
að útdeila til sérvalinna, heldur
einungis um eðlilega launaþróun.“
Lífeyrissjóðirnir eiga að taka þátt
„Um 1.100 manns eru á biðlista
eftir félagslegu húsnæði. Það
„Í rauninni eru það
algjör forréttindi að
hafa fengið að alast upp í
firðinum fagra, en ég var
stundum lögð í einelti.
Sér best í rökkri Inga úti í dagsbirtunni
þar sem hún sér hvað verst. Mynd. Brynja„ Ég myndi a.m.k.
vilja jafna það
þannig út að þeir sem
eru með miklu hærri laun
myndu ekki fá að njóta
þess að vera skattlausir
upp að 300.000 krónum.