Dagblaðið Vísir - DV - 11.08.2017, Blaðsíða 24
24 fólk - viðtal Helgarblað 11. ágúst 2017
V
iðtalið fór fram á skrif-
stofu Flokks fólksins að
Hamraborg 10. Látlaus og
snyrtileg húsakynni, en
úr norður gluggum er frábært út-
sýni yfir Fossvoginn. Skrifstofan
er sprungin utan af flokknum;
hér er vandræða laust hægt að
halda fundi með um 60 manns
en þörf er á mun stærri fundarað-
stöðu. Flutningur bíður betri tíma
og raunar bíður öll pólitík dálitla
stund í þessu viðtali því fyrst vilj-
um við fræðast um bakgrunn og
ævi Ingu áður en hjólin fóru að
snúast í pólitíkinni með stofnun
flokksins í fyrra.
Nánast blind frá 5 mánaða aldri
Inga er fædd á Ólafsfirði árið 1959
og bjó þar allar götur til ársins 1994
er hún flutti til Reykjavíkur, þá
orðin 35 ára gömul. „Faðir minn
var verkamaður og sjó maður, átti
litla trillu, dagróðrabát, og hann
vann fyrir heimilinu eins og þá
tíðkaðist. Mamma var heima með
okkur fjögur börnin. Jólagjafirnar
hjá mér voru nytsamar; ullar-
sokkar, vettlingar og kannski
smá nammi með, það voru ekki
Barbie- dúkkur, skautar eða hjól
eins og hjá sumum öðrum börn-
um. Það var aðallega þannig sem
ég fann að við höfðum ekki mik-
ið á milli handanna. Hins vegar
var alltaf nægur matur, mamma
gaf okkur hafragraut og lifrarpylsu
á morgnana og það var heitur
matur í hádeginu og á kvöldin.
En ávextir voru þá meiri lúxus en
nú er og sáust bara á jólunum. Ég
saknaði þess stundum að fá oft-
ar ávexti þegar ég fann til dæm-
is appelsínu lykt í skólanum. Við
fengum líka sjaldan ný föt og vor-
um ekkert sérstaklega að tolla í
tískunni, allt var nýtt sem hægt var
að nýta,“ segir Inga og bætir við
hlæjandi dálitlu dæmi um um-
hyggjusemi móður sinnar: „Hún
gaf okkur alltaf meðal gegn njálg
á haustin þó að ekkert okkar hafi
nokkurn tíma fengið njálg. Hún
var mikið í forvörnunum, hún
mamma.“
Fimm mánaða gömul fékk Inga
hlaupabólu með skelfilegum af-
leiðingum: „Ég fékk heilahimnu-
bólgu upp úr því sem eyðilagði
sjónstöðvarnar. Ég þekki ekki ann-
að en að sjá mjög illa og er með
tæplega 10 prósent sjón sem kall-
ast lögblinda. Ég veit í rauninni
ekki hvernig ég sé þótt ég sé stund-
um spurð um það, get ekki útskýrt
það, þekki ekkert annað og er sátt
við það, en mér finnst verst að vera
í mikilli birtu því þá fæ ég alltaf of-
birtu. Ég sé best í hálfrökkri.“
Hvernig var að alast upp á
Ólafsfirði?
„Í rauninni eru það algjör for-
réttindi að hafa fengið að alast upp
í firðinum fagra, en ég var stund-
um lögð í einelti. Ég var alltaf með
augun pírð út af því hvað ég sá illa,
öll glennt í framan, og var strítt
út af þessu. Það voru engin dökk
gleraugu eða önnur úrræði fyrir
sjónskerta krakka á þessum tíma.
Svo skar ég mig líka úr á annan
hátt, var mjög opin og alltaf syngj-
andi. Það er gert grín að börnum ef
þau eru ekki eins og öll hin. En ég
eignaðist frábærar vinkonur þegar
ég óx úr grasi og það fékk mig til að
gleyma fyrra áreiti. En eins og ég
segi oft: Annaðhvort bugast mað-
ur eða rís upp undan áreiti, ég sjálf
rís alltaf upp.“
Er að hugsa um að
giftast honum aftur
Inga á fjögur börn með fyrrverandi
eiginmanni sínum en þau giftust
er hún var 18 ára og eignuðust
fyrsta barnið þegar hún var 19 ára.
Þau skildu fyrir mörgum árum.
„Ég og gamli erum samt ósköp
góðir vinir í dag, hann hefur alltaf
verið til staðar og tekið mér eins og
ég er. Aldrei að vita nema ég biðji
hans aftur innan tíðar því ekki
yngjumst við með árunum. Ég
hálfneyddi hann til að giftast mér
í fyrra skiptið og hver veit nema
það gerist aftur,“ segir Inga kankvís
en þó að hún tali hér í léttum dúr
er ljóst að hún ber hlýjan hug til
fyrrverandi eiginmanns síns. Líf
þeirra saman var ekki eintóm-
ur dans á rósum en erfiðleikarnir
hófust fyrst fyrir alvöru með flutn-
ingnum til Reykjavíkur árið 1994:
„Hann handleggsbrotnaði þegar
við vorum að flytja. Hann var þá að
klára rafeindavirkjun og allt verk-
lega námið þurfti að fara fram hér
fyrir sunnan en bóklega hlutann
tók hann í VMA. Ég var heima
og sá um börn og bú. Það æxl-
aðist þannig að hann var hand-
leggsbrotinn í sex ár vegna ítrek-
aðra læknamistaka. Sem dæmi
Ágúst Borgþór Sverrisson
agustb@dv.is
„Annað-
hvort
bugast
maður
eða rís
upp“
Ýmislegt hefur drifið á daga Ingu Sæland sem ekki hefur farið hátt í fjölmiðlum.
Til dæmis er hún fyrsta lögblinda konan sem útskrifast með BA-gráðu í lögfræði frá
HÍ. Í fyrra stofnaði hún Flokk fólksins sem hefur verið mikið í fréttum vegna góðrar út-
komu í skoðanakönnunum og fengi fimm menn kjörna ef kosið yrði til Alþingis nú. Enn
fremur hefur Inga verið gagnrýnd fyrir að etja saman hælisleitendum og öryrkjum,
nokkuð sem hún frábiður sér og telur vera grófar rangfærslur. Flokkur fólksins hefur
verið kallaður popúlistaflokkur, en þá nafngift lætur Inga sér í léttu rúmi liggja.