Fréttablaðið - 09.12.2017, Page 94
Ragnar Jónasson, rit-höfundur og yfirlög-fræðingur GAMMA, nýtir dagana vel. Hann gaf út sína níundu bók fyrir jólin. Fyrsta bók
hans kom út árið 2009 og síðan þá
hefur honum auðnast að gefa út
eina bók fyrir hver jól. Hann kennir
einnig við lagadeild Háskólans í
Reykjavík og er faðir tveggja barna.
Fjölskyldu og ástvinum Ragnars
finnst ekki skrýtið að hann hafi
lagt fyrir sig ritstörf. Áhuginn hefur
kraumað frá því í æsku.
Ragnar er fæddur og uppalinn í
Kópavogi og Grafarvogi. Foreldrar
hans eru Katrín Guðjónsdóttir, fyrr-
verandi læknaritari hjá Embætti
landlæknis, og Jónas Ragnarsson,
ritstjóri hjá Krabbameinsfélaginu.
„Ég hef margt frá foreldrum mínum.
Pabbi er til dæmis mikill grúskari,
skrifar og gefur út bækur. Föðurafi
minn skrifaði alla sína ævi en gaf
ekki út bók fyrr en hann var orðinn
um áttatíu ára gamall,“ segir Ragnar
frá.
„Pabbi er frá Siglufirði og mamma
ættuð úr Landeyjum. Ég var mikið
á Siglufirði í uppvextinum, við
eigum hús þar í bænum og það eru
sterkar tengingar,“ segir Ragnar en
í nokkrum fyrri bóka hans er Siglu-
fjörður sögusviðið. Fyrirmyndin að
heimili aðalpersónu bókanna er
hús ömmu og afa Ragnars í bænum.
Breskur framleiðandi tryggði sér
réttinn á þeim bókum og stefnir að
framleiðslu sjónvarpsþátta sem að
hluta til yrðu teknir upp hér á landi.
Erlendir blaðamenn hafa flykkst á
Siglufjörð á söguslóðirnar, glæpa-
sögur Ragnars þóttu glæða íslensku
glæpasöguna lífi á ný en oftar en einu
sinni hefur því verið spáð að æðið sé
að lognast út af.
„Afi og amma, Þ. Ragnar Jónasson
og Guðrún Reykdal, voru mér mikil
hvatning, líkt og foreldrar mínir.
Amma og afi lásu lengi vel yfir öll
mín handrit þegar ég þýddi sögur
Agöthu Christie, og foreldrar mínir
hafa lesið yfir allar bækur sem ég
hef skrifað. Ég bý að ýmsu frá þeim,“
segir Ragnar.
Eins og margir í stétt rithöfunda
las Ragnar mikið, bæði sem barn og
unglingur. „Ég las og skrifaði sögur og
ljóð. Bjó til blöð og seldi ættingjum
mínum. Bókmenntir og ritstörf
hafa alltaf verið áhugamál mitt. Ég
las mikið Enid Blyton sem barn og
síðar Agöthu Christie, fyrstu bókina
ellefu ára. Ég fór á Landsbókasafnið
með pabba sem ungur strákur og
las þar allt eftir Agöthu sem var til
á íslensku þegar ég hafði lesið allar
bækur hennar sem ég fann á venju-
legum bókasöfnum. Þegar ég lauk
við að lesa allt sem til var á íslensku
eftir Agöthu las ég bækurnar á ensku.
Bækur hennar eldast vel með manni.
Seinna meir, áður en ég fór sjálfur að
skrifa bækur, þýddi ég fjórtán bækur
hennar yfir á íslensku til þess að fá
útrás fyrir sköpunarþörfina.“
Ragnar stundaði nám á stærð-
fræðibraut í Verzlunarskólanum
og ákvað að stúdentsprófi loknu
að leggja fyrir sig lögfræði. „Ég var
enn að skrifa og skrifaði smásögur
í Verzlunarskólanum. Dramatískar
sögur sem enduðu illa og ég birti í
skólablöðum og síðar í öðrum tíma-
ritum. Ég hugsaði á þessum tíma um
að læra íslensku, afi hvatti mig mikið
til þess. Hann var mikill íslensku-
maður. Pabbi hafði farið í lögfræði
en ekki klárað hana á sínum tíma.
Mér fannst lögfræðin að lokum
mest heillandi, námið reyndist bæði
krefjandi og áhugavert. Ég ætlaði
mér ekki endilega að vinna sem lög-
maður og flytja mál. Ég hugsaði með
mér að námið gæti nýst í hvað sem
er,“ segir Ragnar sem segist aðeins
einu sinni hafa flutt mál fyrir dómi,
ágreiningsmál um óðalsrétt í störfum
sínum fyrir Kaupþing. Málið vannst
og því var Ragnar sáttur við að láta
þar við sitja í málflutningi í bili.
Ragnar réð sig til starfa í fyrir-
tækjaráðgjöf Kaupþings eftir nám,
þaðan fór hann á lögfræðisvið bank-
ans og varð forstöðumaður. Hann
þýddi bækur og hafði það áfram sem
áhugamál að stússast i einhverju sem
tengdist bókum og sköpun. Ritstörf-
in toguðu sífellt meira í hann. Hann
sá auglýsingu frá bókaforlaginu
Bjarti og Veröld, í henni kom fram
að leitað væri að hinum íslenska
Dan Brown. Þeim hinum sama væri
lofað útgáfusamningi. Ragnar ákvað
að láta slag standa. „Auglýsingin varð
mér hvatning til að klára glæpa-
sögu sem ég var með hugmynd að.
Hún var nú alls ekki í stíl við Dan
Brown en ég notaði keppnina sem
tylliástæðu til þess að fá viðbrögð við
handritinu.“
Handritið fékk
góðar viðtökur. Eng-
inn þótti vera Dan
Brown Íslands en
Ragnar og Lilja Sig-
urðardóttir fengu
bæði útgáfusamn-
inga hjá Bjarti og
Veröld, í framhaldi
af keppninni.
En hvað varð
til þess að hann
ákvað að einbeita
sér svo mjög að
því að skrifa?
„Það breyttist
margt í hruninu.
Ég var að vinna
í Kaupþingi og
fylgdist með því
þegar Geir bað
Guð að blessa
Ísland og var
í bankanum
daginn sem
allt hrundi.
Allt í einu voru ljósin slökkt, þetta
var mikið áfall og óvenjulegur tími.
Ég lærði mikið af þessum tíma. Það
má segja að fyrir alla sem unnu við
f j á r m á l
hafi hrunið
reynst dýr-
mæt og dýr-
keypt lexía.
Ég vann um
tíma sem for-
stöðumaður
l ö g f r æ ð i -
ráðgjafar hjá
Arion banka
eftir hrun en
ákvað svo að
færa mig um
set og vinna
fyrir þrotabú
gamla bankans.
Það var áhuga-
vert. Að skoða
bankakerfið frá
því sjónarhorni
og vinna úr eign-
um sem höfðu
næstum tapast.
Ég sjálfur ákvað að
gefa mér meiri tíma. Staldra aðeins
við, endurmeta lífið. Ég held að ef
það væri ekki fyrir hrunið þá hefði
ég ekki gefið mér jafn mikinn tíma
til að skrifa bækur. Mér finnst ég hafa
fengið tækifæri til að hugsa lífið upp
á nýtt. Hvar ég vildi hafa fókusinn í
lífinu. Ég hafði aldrei séð það fyrir
mér sem raunverulegan möguleika
að vera bæði rithöfundur og í fullu
starfi. Hugsaði alltaf með mér, ég geri
þetta bara seinna.“
Ragnar tók við stöðu yfirlög-
fræðings hjá GAMMA árið 2015 og
er jafnframt stundakennari við laga-
deild Háskólans í Reykjavík þar sem
hann kennir höfundarétt. Hann á tvö
börn með eiginkonu sinni, Maríu
Margréti Jóhannsdóttur, Kiru og
Natalíu, en þær eru sjö og þriggja
ára gamlar.
Þetta virðist krefjandi? „Já, ég geri
þetta bara með því að anda rólega.
Það er allt hægt. Ég skrifa bækurnar
jafnt og þétt allt árið. Tek mér frí
yfir hásumarið og í desember. Þetta
bjargast alltaf. Ég skrifa þegar börnin
eru sofnuð. Þá kúpla ég mig út og
finnst það þægilegt. Reyndar hef ég
þörf fyrir að skrifa og myndi gera
þótt enginn læsi bækur mínar.“
Skrifar þegar börnin eru sofnuð
Ragnar Jónasson, yfirlögfræðingur GAMMA og rithöfundur, féll fyrir glæpasögum þegar hann var lítill drengur og
las bækur Agöthu Christie upp til agna. Það var eftir hrun sem hann tók meðvitaða ákvörðun um að fylgja hjart-
anu og halda áfram að skrifa. Dagarnir eru hins vegar langir og hann skrifar því oft þegar börnin eru sofnuð.
„Ég held að ef það væri ekki fyrir hrunið þá hefði ég ekki gefið mér jafn mikinn tíma til að skrifa bækur,“ segir Ragnar sem staldraði við og endurmat hlutina
Ómannglöggur rithöfundur
Uppáhaldsstaðurinn á landinu:
Siglufjörður.
Hvað ætlarðu að hafa í jólamat-
inn: Hamborgarhrygg.
Bestu stundirnar eru? Með fjöl-
skyldunni.
Hvaða bók tækir þú með þér á
eyðieyju? Afleggjarann eftir Auði
Övu, nágranna minn, og Síðustu
setningu Fermats eftir Simon Singh.
Hvað fer mest í taugarnar á þér?
Neikvæðni.
Hvað er það neyðarlegasta sem
þú hefur lent í? Ég er svo ómann-
glöggur, að ég lendi í því á hverjum
degi, eða nokkurn veginn, að
þekkja ekki fólk sem ég ætti að
þekkja.
Eftirminnilegasti upplesturinn
fyrir jól? Ferð með nokkrum úr-
valshöfundum, Sjón og fleirum, í
Bókakaffi Bjarna Harðar á Selfossi
fyrir nokkrum árum, því við lentum
í stórhríð og ófærð á leiðinni heim
svo það var mjög ánægjulegt að
komast lifandi út úr þeim upp-
lestri.
Kristjana Björg
Guðbrandsdóttir
kristjana@frettabladid.is
Ég var að vinna í Kaup-
þingi og fylgdist með
því þegar geir bað guð
að blessa ísland og var
í banKanum daginn sem
allt hrundi. allt í einu
voru ljósin slöKKt,
þetta var miKið áfall
og óvenjulegur tími.
eftir hrun. FRÉttaBlaðið/
StEFán
9 . d e s e m b e r 2 0 1 7 L A U G A r d A G U r42 H e L G i n ∙ F r É T T A b L A ð i ð
0
9
-1
2
-2
0
1
7
0
4
:0
3
F
B
1
2
8
s
_
P
0
9
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
8
3
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
3
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
1
2
8
s
_
P
0
4
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
tio
n
P
la
te
re
m
a
k
e
: 1
E
7
0
-7
F
9
C
1
E
7
0
-7
E
6
0
1
E
7
0
-7
D
2
4
1
E
7
0
-7
B
E
8
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
3
A
F
B
1
2
8
s
_
8
_
1
2
_
2
0
1
7
C
M
Y
K