Morgunblaðið - 09.08.2017, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 9. ÁGÚST 2017
✝ Pálmar Þor-steinsson fædd-
ist í Sandgerði 8.
september 1934.
Hann lést á Land-
spítalanum 27. júlí
2017.
Foreldrar hans
voru Guðrún Bene-
diktsdóttir, f. 9.
október 1912, d. 20.
nóvember 1972, og
Þorsteinn Pálsson,
f. 8. júní 1909, d. 12. febrúar
1944. Fósturfaðir Pálmars,
seinni maður Guðrúnar, var
Svavar Víglundsson, f. 28. des-
ember 1903, d. 10. mars 1954.
Alsystkini Pálmars voru Einar
Grétar, f. 30. júlí 1932, d. 18.
nóvember 2008, Steinunn, f. 9.
febrúar 1936, d. 25. janúar 2017,
Sigurður Benedikt, f. 30. júlí
1938, d. 13. janúar 1995. Hálf-
systkini hans sammæðra eru
Þorsteinn Svavarsson, f. 1. júlí
1946, Halldór Svavarsson, f. 6.
apríl 1948, og Dagný Svav-
arsdóttir, f. 14. október 1949.
Svavar Víglundsson átti einn son
frá fyrra hjónabandi, Sigfús, f.
1959, á þrjú börn með fyrrver-
andi eiginkonu, Guðrúnu Jó-
hönnu Benediktsdóttur, f. 30.
júní 1967. Þau eru Benedikt
Rafn, f. 11. janúar 1990, Ágúst
Már, f. 4. desember 1991, og
Helga Jóna, f. 25. nóvember
1994. Guðrún Svava, f. 28. des-
ember 1961, var gift Jóhannesi
Ólafssyni, f. 19. september 1952,
d. 25. júlí 2016. Guðrún Svava á
tvær dætur með fyrri sambýlis-
manni, Sigurði Haukssyni, f. 14.
apríl 1954; Kamillu Rut, f. 20.
júní 1982, og Söru Margréti, f. 1.
mars 1988. 6) Guðbjörg Svein-
fríður, f. 10. desember 1964, gift
Frímanni Þór Þórhallssyni, f. 24.
janúar 1963. Þau eiga þrjú börn;
Daníel Ómar, f. 7. júlí 1981,
Bjarka Þór, f. 19. mars 1988, og
Andreu Ósk, f. 27. ágúst 1990.
Barnabarnabörn Pálmars og
Helgu eru 21 talsins. Pálmar
byrjaði mjög ungur til sjós og
varð það hans ævistarf. Hann
fór í Stýrimannaskólann og var
eftir það ýmist skipstjóri eða
stýrimaður á skipum og bátum.
Árið 1980 keypti hann sér trillu,
Hafbjörgu HF-3, sem hann gerði
út frá Hafnarfirði til ársins 2006.
Þá tók hann að sér ýmis störf,
tengd hafinu og ævistarfinu eins
lengi og heilsan leyfði.
Útför Pálmars fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 9.
ágúst 2017, klukkan 13.
25. febrúar 1929, d.
13. maí 2011, og
ólst hann upp með
þeim systkinum.
Eftirlifandi eig-
inkona Pálmars er
Helga Jóna Guð-
jónsdóttir, f. 27.
apríl 1933. Börn
þeirra eru: 1) Mar-
grét, f. 6. júlí 1955,
gift Birgi Árnasyni,
f. 21. október 1957.
Margrét á tvær dætur með fyrri
eiginmanni, Geir Guðmundi
Gunnarssyni, f. 27. júní 1955,
Margréti Ólöfu, f. 14. nóvember
1971, og Helgu Rún, f. 15. febr-
úar 1974. Birgir á son frá fyrri
sambúð, Árna Einar, f. 5. febr-
úar 1975. Margrét og Birgir
eiga saman dótturina Mariu
Önnu, f. 27. desember 1999. 2)
Drengur, f. 31. júlí 1956, d. 3.
ágúst 1956. 3) Þorsteinn, f. 30.
september 1957, kvæntur Guð-
rúnu Steinþórsdóttur, f. 30.
mars 1959. Þau eiga þrjú börn;
Evu, f. 14. febrúar 1980, Pálmar,
f. 30. mars 1983, og Tinnu, f. 6.
maí 1988. 4) Guðjón, f. 16. júlí
Kæri bróðir.
Nú þegar þú hefur kvatt þenn-
an heim þá langar mig að skrifa
til þín nokkrar línur.
Þú varst eldri bróðir minn og
greinilegt að þú tókst það hlut-
verk ætíð alvarlega. Varst alltaf
til staðar þegar á þurfti að halda.
Sjórinn og fiskvinna voru þitt
ævistarf. Þú stundaðir sjó-
mennsku mest á togurum og síð-
ari árin á trillu sem þú gerðir út.
Ég var þeirrar ánægju aðnjót-
andi að fá að vera samskipa þér á
togara í nokkra mánuði árið
1963, þar sem þú varst stýrimað-
ur og ég háseti.
Ég man hvað ég var stoltur af
bróður mínum því mannkostir
þínir og góður húmor komu ber-
lega í ljós þar og greinilegt að þú
naust stuðnings og væntum-
þykju okkar allra í áhöfninni.
Þú varst jafnan með góðan
húmor og gast komið ólíklegasta
fólki til að hlæja. Bjartsýni þín
og dugnaður voru öðrum hvatn-
ing.
Þú misstir annan fótinn í
vinnuslysi aðeins 17 ára gamall
en þú lést það ekki aftra þér frá
vinnu og aldrei heyrði ég þig
kvarta þrátt fyrir að það hafi
örugglega ekki verið auðvelt að
standa þannig í netavinnu eða
annarri vinnu á sjó.
Þú varst afburða verkmaður í
hverju sem þú tókst þér fyrir
hendur og netavinna lék í hönd-
um þér.
Ég er þakklátur fyrir að hafa
átt þig sem bróður og ég er
þakklátur fyrir þann tíma sem
við áttum saman. Til dæmis þeg-
ar þið hjónin heimsóttuð okkur á
Drangsnes og eydduð tíma á
Bryggjuhátíð með okkur. Það
eru minningar sem við fjölskyld-
an varðveitum í hjarta okkar um
alla tíð.
Ég er þakklátur fyrir að ég og
kona mín, Jóna, fengum að vera
ferðafélagar þínir og dóttur
þinnar Guðrúnar til Neskaup-
staðar í febrúar síðastliðinn. Þar
vorum við saman í jarðarför
Stellu systur okkar.
Við ókum um bæinn og þú
sýndir okkur hinum hvar hinir
og þessir bjuggu áður fyrr ásamt
því að þú sagðir okkur sögur frá
þeirri tíð er við bjuggum fyrir
austan. Þú varst orðinn ungling-
ur þegar foreldrar okkar fluttu
suður en ég smápatti þannig að
það var virkilega gaman að
heyra og sjá þessar minningar.
Góð er til dæmis sagan um
þegar þú vannst hjá Svavari fóst-
urföður þínum sem unglingur og
fékkst útborgað með ávísun. Þú
skilaðir ávísuninni og sagðist
ekki vilja sjá svona bréfarusl.
Vildir bara peninga.
Ég veit það Pálmar að þú
varst ekki mikið fyrir að taka
hóli en ég verð bara að segja að
betri bróður er varla hægt að
hugsa sér.
Ég kveð þig kæri bróðir með
miklum söknuði. Ég votta Helgu
konu þinni og börnum, barna-
börnum og barnabarnabörnum
samúð okkar hjóna.
Þorsteinn (Steini).
Við fráfall Pálmars, svila míns,
leita á hugann minningar um
góðan mann, ljúfmenni sem skil-
ur eftir sig stórt skarð í ástvina-
hópi.
Kynni okkar Pálmars spanna
nær sextíu ár. Atvikin höguðu
því svo að við sóttum báðir konu-
efni okkar, systurnar Helgu og
Hervöru, til Önundarfjarðar.
Pálmar byrjaði ungur sjó-
mennsku sem hann gerði að ævi-
starfi sínu.
Þegar Pálmar var á sautjánda
aldursári lenti hann í alvarlegu
vinnuslysi á togaranum Keflvík-
ingi og bar hann þess merki alla
tíð. Þetta var um það leyti sem
þau Pálmar og Helga, eiginkona
hans, höfðu ákveðið að eiga sam-
leið í lífinu.
Á þeim tíma voru þáttaskil í
íslensku atvinnulífi sem Pálmar
tók þátt í af miklum dugnaði og
framsækni. Skipin stækkuðu og
koma togaranna jók ísfisksölu á
erlendum mörkuðum. Auk þess
var saltfiskverkun í landi sem
lagði grunninn að vexti Hafnar-
fjarðarbæjar, þar sem þau stofn-
uðu heimili og atvinnulífið tók
kipp. Togurum var haldið til
veiða á dýpri og fjarlægari mið
árið um kring.
Pálmar aflaði sér skipstjórn-
arréttinda og starfaði á ýmsum
skipum áður en hann stofnaði
eigin útgerð með kaupum á bátn-
um Hafbjörgu sem hann fiskaði
vel á og var happaskip. Síðar
byggði Pálmar sér fiskverkunar-
hús í Hafnarfirði til að verka
aflann sjálfur. Þessi umsvif
Pálmars kölluðu oft á langan
vinnudag en án góðrar eiginkonu
er vitanlega ekki unnt að byggja
upp trausta afkomu. Við þessar
aðstæður kemur einmitt í ljós
hve miklu tveir aðilar fá áorkað
þegar vel er staðið saman í upp-
byggingu fyrirtækis og heimilis.
Pálmar og Helga áttu fimm börn
sem öll bera mannkostum for-
eldranna fagurt vitni. Þau
byggðu sér heimili að Þúfubarði
10 en þaðan eigum við hjónin
góðar minningar. Í hverju kaffi-
boðinu á fætur öðru svignuðu
borð undan heimagerðu bakkelsi
Helgu sem var annáluð fyrir
glæsimennsku og glaðværð. Oft-
ar en ekki var umræðuefnið
Hestur í Önundarfirði, æsku-
heimili maka okkar en Pálmar
kom vel að lagfæringum á Hest-
bænum. Það ríkti mikil einlægni
og ástríki á milli þeirra hjóna og
barna þeirra. Helga var óþreyt-
andi að létta Pálmari lífið á erf-
iðum stundum en Pálmar var
mikil hetja í okkar augum, frum-
kvöðull og óþreytandi til vinnu
alla tíð. Samúðarkveðjur sendum
við Helgu og allri fjölskyldunni.
Minning um mætan mann lifir.
Guðmundur, Hervör og börn.
Pálmar
Þorsteinsson
Í dag hefði Elis
Guðjónsson orðið 86
ára, en hann lést 20.
desember 2016.
Ég kom til Grundarfjarðar
1975-76 og kynntist Ella þá lítils-
háttar. Ég kynntist Ella betur
þegar ég var ráðinn sem hafnar-
vörður og unnum við saman í tæp
10 ár og betri vin og starfsfélaga
hef ég ekki átt fyrr eða síðar. Við
vorum meira vinir en starfsfélag-
ar og ekki minnkaði vinskapurinn
þegar við urðum nágrannar, enda
sagði einn skipstjórinn að þetta
væri fínt því nú gæti hann
skammað okkur báða í einu á
miðri innkeyrslunni hjá okkur.
Að vinna með Ella í 10 ár var
mikil ánægja og forréttindi.
Sporléttari mann hef ég ekki
fundið, en á 10 árum rifjast margt
upp allt mjög gott og skemmti-
legt. Minnisstætt er þegar Elli
fékk þá snilldar hugmynd að
safna myndum af öllum skip-
stjórum sem róið höfðu frá
Elis Guðjónsson
✝ Elis Guðjóns-son fæddist 9.
ágúst 1931. Hann
lést 20. desember
2016.
Útför hans fór
fram 29. desember
2016.
Grundarfirði í
lengri eða skemmti
tíma en Gaui sonur
hans sá um alla
myndvinnsluna. En
nú þurfti mynd-
aramma fyrir allar
þessar myndir, en
Elli dó ekki ráða-
laus. Keypti hann
tvo ramma, annan
mjög ódýran og
hinn vandaðan við-
arramma. Með þessa ramma fór
hann svo á fund sveitarstjóra og
sýndi henni þessa tvo mynd-
aramma sem báðir voru með
mynd af afa hennar. Björg var
ekki lengi að velja vandaða við-
arrammann. Þegar Elli kom svo
niður í vigtarskúrinn sagði hann
við mig og brosti breitt: „Hún
valdi viðarrammann.“
Þá unnum við að því að fá
skemmtiferðaskip til Grundar-
fjarðar og gekk það ekki þrauta-
laust fyrir sig. Við buðum að þeir
þyrftu ekki að borga neitt ef það
kæmi eitt skip til prufu. Guð-
mundur þakkaði gott boð en
sagði að það þyrfti alltaf að borga
hafnargjöld það væri í lögunum.
Nokkrum dögum seinna hringir
hann í okkur og segir að það komi
lítið skip til okkar sem heitir
Astra en það þurfið að útvega
lóðs til að sigla því inn fjörðinn.
Enginn af þeim sem við leituðum
til vildi greiðslu af neinu tagi og
ber að þakka þeim öllum fyrir
sinn hlut við að gera Grundar-
fjörð að einni stærstu skemmti-
ferðaskipahöfn landsins. Þegar
við Elli hættum á höfninni vorum
við farnir að fá tilkynningar um
að skipin væru skráð í Grundar-
firði en ekki Ólafsvík og Stykk-
ishólmi.
Með vaxandi skipakomu til
Grundarfjarðar voru úrbætur í
hafnarmálum nauðsynlegar,
lenging stóru bryggju um 100
metra og ný flotbryggja. En þeg-
ar nýja flotbryggjan var vígð var
hún nefnd Rósella í höfuðið á
okkar Ella. Það væri við hæfi þar
sem bátar skemmtiferðaskipa
komu að með ferþega sem fóru í
skoðunarferðir um Snæfellsnes-
ið.
Við Elli tókum 2.800 myndir á
þessum 10 árum sem við unnum
saman á höfninni. Sveinn á Eiði
skannaði þær síðan allar inn í
tölvu og brenndi svo á disk en síð-
an var öllum myndunum skellt á
heimasíðuna 123.is/rosiogbogga.
En þar má finna myndir af bátum
og mannlífi við höfnina. Það hef-
ur mikið breyst við höfnina síðan
við Elli vorum þar allsráðandi.
Örfáir bátar og trillur og
skemmtiferðaskip. Hver hefði
trúað þessu fyrir 15 árum eða svo
þegar Grundarfjarðarhöfn var
með þeim stærstu í lönduðum
fiski á landinu. En svona er lífið
og minnkandi kvóti. En hvað er
til ráða? Nú vantar Ella, hann
hefði haft einhver ráð.
Ég gæti haldið áfram enda-
laust en geymi aðrar minningar
með mér. Þó að það hafi verið 20
ár á milli okkar í aldri fann ég
aldrei fyrir því. Að lokum, takk
Elli, fyrir frábær 10 ár.
Meira: mbl.is/minningar
Rósant Egilsson.
✝ Hulda Guð-jónsdóttir
fæddist á Brim-
nesi, Langanesi, 7.
desember 1922.
Hún lést á Hjúkr-
unarheimilinu Eir
6. júlí 2017.
Börn hennar og
Daníels Gunn-
laugssonar frá Eiði
á Langanesi, f. 20.
janúar 1905, d. 6.
júní 1980, eru: Þor-
björg (Lilla), látin,
Guðrún (Minný),
látin, Völundur og
Ísabella. Hún lætur
eftir sig fjölda af-
komenda.
Útför hennar fór
fram frá Graf-
arvogskirkju 17.
júlí 2017.
Þá er hún mamma farin í loka-
ferðalagið.
Þetta verða stutt kveðjuorð frá
mér. Ég ætla ekki að fara í gegn-
um hennar lífsgöngu, það gerði
Hjalti Tómasson, barnabarn
hennar, svo eftirminnilega við
jarðarförina. Ætla að kveðja
hana með ljóði eftir Stein Stein-
ar. Hún hélt mjög upp á ljóð-
skáldin okkar gömlu og kunni
býsnin öll af þeirra kveðskap.
Kvöldljóð er kveðja frá mér:
Mitt hjarta er fullt af mjúku,
svörtu myrkri,
sem mannlegt auga fær ei
gegnum séð.
Í dimmri ró, það dylur vitund þinni,
á djúpsins botni allt, sem hefur skeð.
Lát storminn æða blint um höll
og hreysi
og hrinda opnum dyrum ríks og
snauðs.
Lát heimsins unað hyljast mold
og sandi,
mitt hjarta er ríkt og gætir vel
síns auðs.
Mitt hjarta er fullt af heitu, svörtu
myrkri,
sem hrynji miðrar nætur rökkursjár.
Og djúpt í þessu myrkri er mynd
þín falin,
með munn sem granatepli og
sólgyllt hár.
(Steinn Steinarr)
Hún hafði yndi af ferðalögum
og eftir að pabbi dó árið 1980 fór
hún út um allan heim, oftast með
ferðaklúbbnum Garðabakka. Í
nokkur þeirra fór Minný systir
með henni.
Seinna kvæðið eftir Stein heit-
ir „Ferðasaga“. Ég vil endilega
láta það fylgja, því það sýnir að
sú gamla hafði lúmskan húmor:
Einn dag fyrir átta árum
með eimskipi tók ég far.
Nú man ég því miður ekki
hver meining þess ferðalags var.
En einhverra orsaka vegna
að endingu landi var náð.
Og það var með ánægju þegið,
því þetta var skipstjórans ráð.
Og svo hef ég verið hér síðan
og sofið og vakað og dreymt.
En eins og ég sagði áðan,
er erindið löngu gleymt.
(Steinn Steinarr)
Ísabella.
Hulda
Guðjónsdóttir
Þökkum öllum sem sýndu okkur vináttu og
hlýhug við andlát og útför móður okkar,
HULDU GUÐJÓNSDÓTTUR
frá Þórshöfn á Langanesi.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk
Grafarvogskirkju, útfararþjónusta Rúnars
Geirmundssonar og tónlistarmenn.
Þá viljum við einnig þakka starfsfólki á hjúkrunarheimilinu Eiri,
deild 3N, sem annaðist hana síðustu árin af einstakri alúð og
natni.
Ísabella Daníelsdóttir
Völundur Daníelsson
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERLA SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
Faxabraut 20, Reykjanesbæ,
lést laugardaginn 22. júlí.
Jarðarförin fór fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Dagný Haraldsdóttir Steinar Harðarson
Marta Haraldsdóttir Hjörtur B. Fjeldsted
Helga Haraldsdóttir Guðmundur Baldvinsson
Haraldur Haraldsson
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
hlýhug og samúð við andlát og útför
ÞÓRIS JÓNSSONAR
fv. forstjóra.
Jósefína Lára Lárusdóttir
Sigríður Jóna Þórisdóttir Sigurjón Sighvatsson
Anna Laufey Sigurðardóttir
Guðmunda Helen Þórisdóttir Sigurður Gísli Pálmason
Heba Þórisdóttir Shepherd Stevenson
Sigfríð Þórisdóttir
Guðjón Pedersen Katrín Hall
Bjarni Halldórsson
Lárus Halldórsson Lára Kemp
börn og barnabörn
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Minningargreinar