Dagblaðið Vísir - DV - 16.03.2018, Síða 52

52 lífsstíll - bleikt 16. mars 2018
„Ég gat lítið sem ekkert gengið og var skökk o
g skæld vegna verkja,“ segir Jóhanna Þorvalds
dóttir
Þ
egar Jóhanna Þorvalds-
dóttir gekk með börnin sín
varð hún virkilega slæm af
grindargliðnun. Það slæm
að hún lá rúmliggjandi á seinni
hluta meðgöngunnar. Eftir með-
gönguna var Jóhanna lengi mjög
slæm í líkamanum og taldi lækn-
irinn upphaflega að grindar-
gliðnun væri um að kenna.
„Seinna kom í ljós að um var að
ræða mjög slæmt tilfelli af vefja-
gigt. Ég gat lítið sem ekkert geng-
ið og var skökk og skæld vegna
verkja. Við þetta bættist svo slæm
slitgigt og í kjölfarið fann ég fyrir
töluverðu þunglyndi og kvíða. Ég
fór að þyngjast mikið og leið virki-
lega illa,“ segir Jóhanna í viðtali við
DV.
Einangraðist vegna verkja
Jóhanna einangraði sig mikið og
gat lítið tekið þátt í hinu daglega
amstri vegna verkja, stirðleika og
þreytu.
„Ég komst svo inn í endurhæf-
ingu hjá Virk og í kjölfarið fór ég á
Reykjalund í nokkrar vikur. Það má
eiginlega segja að það hafi orðið
vendipunktur hjá mér. Ég lærði
mikið, komst út á meðal fólks og
ákvað að taka þessum veikindum
sem tækifæri til þess að taka til í
kollinum á mér og forgangsraða
öllu upp á nýtt í lífi mínu,“ segir Jó-
hanna og nefnir að á þessum tíma-
punkti hafi hreyfing orðið mikil-
vægur hluti af lífi hennar.
„Ég fann töluverðar breytingar
á mér og leið betur, þótt þreyt-
an hafi verið mér erfið. Ég fann
hvernig ég léttist og í kjölfarið jó-
kst keppnisskapið.“
Flutti til Noregs og gafst upp
Jóhanna og fjölskylda tóku þá
ákvörðun að flytja til Noregs en
þegar þangað var komið fann Jó-
hanna sér ekki hreyfingu sem
hentaði henni og gafst því fljótlega
upp.
„Ég þyngdist aftur og fór að líða
illa aftur, verkirnir mættu aftur og
mér fannst ég algjörlega vera búin
að missa tökin. Eftir að hafa búið
í tvö ár í Noregi, fluttum við aftur
til Íslands árið 2017. Þá byrjaði ég
strax í léttri hreyfingu, fór í sund-
leikfimi og rope yoga. Ég fann strax
hvernig líkami minn fór að taka við
sér og fljótlega gat ég farið í erfiðari
tíma. Um það leyti sem við fluttum
heim tók ég einnig allt sælgæti og
gos út úr mataræði mínu og hef ég
ekki snert það enn þann dag í dag.
Í ágúst verða komin tvö ár síðan og
ég sakna þess ekkert.“
Í dag fer Jóhanna í ræktina
sex sinnum í viku með vandlega
útbúið æfingaplan frá þjálfara.
„Ég hef misst samtals tæplega
30 kíló á þessum fjórum árum, ég
á enn þá nokkur kíló eftir en ég tek
þessu rólega og legg mikla áherslu
á að styrkja mig líkamlega og and-
lega. Hreyfingin er núna mín vinna
enda er ég óvinnufær vegna veik-
indanna. Ég lít svo á að mitt verk-
efni á meðan aðrir eru í vinnunni
sé að halda mér í eins góðu formi
og ég mögulega get, mín vegna,
barnanna minna vegna og lífsins.“
Ekki óyfirstíganlegt að greinast
með ólæknandi sjúkdóm
Jóhanna segir að hennar helsta
hvatning sé líðanin hennar.
„Þegar ég finn hvernig líkam-
inn tekur við sér og ég verð sterk-
ari og orkan meiri þá vil ég gera
meira. Ég hlakka til að mæta á æf-
ingu og tími alls ekki að sleppa úr.
Ég er nú búin að fara úr því að vera
mjög veik, með mjög hamlandi
stoðkerfisvandamál og ansi skerta
hreyfigetu í að geta mætt á æfingu
allt að sex sinnum í viku. Ég gat al-
mennt ekki tekið þátt í lífinu en get
í dag verið þátttakandi í lífinu. Ég á
enn langt í land í að geta tekið þátt
á vinnumarkaðnum en með stöð-
ugri þjálfun og með því að passa
að ofkeyra mig ekki þá hafa lífs-
gæði mín stórlega batnað.“
Jóhanna segir að það að grein-
ast með ólæknandi og langvar-
andi sjúkdóm þurfi ekki endilega
að vera óyfirstíganlegt.
„Það er áríðandi að læra á sjúk-
dóminn og gera allt sem hægt er til
þess að ná einhvers konar tökum
á honum. Mín aðferð er slökun,
þjálfun, mataræði og jákvætt
hugarfar.“ n
Hreyfing getur gert kraftaverk –
30 kílóum léttari og líður betur x
Jóhanna Þorvaldsdóttir
Jóhanna fyrir lífsstílsbreytinguna.
Jóhanna Þor-
valdsdóttir
Jóhanna eftir lífs-
stílsbreytinguna,
30 kílóum léttari.
Aníta Estíva Harðardóttir
anita@pressan.is