Morgunblaðið - 18.10.2017, Blaðsíða 30

30 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 18. OKTÓBER 2017
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Tómstundir
PLAYBACK borðtennisborð frá
BUTTERFLY m/neti, blá eða
græn. 19mm borðplata
Verð: 59.478 kr. m/vsk.
pingpong.is
Síðumúla 35 (að aftanverðu)
Sími 568 3920.
Til sölu
Laugavegi 82,
á horni Barónsstígs
sími 551 4473
www.lifstykkjabudin.is
Alsilki
nærfatnaður
Við erum á
Mikið úrval
I
N
N
R
Ö
M
M
U
N
kl. 10-17
Ýmislegt
Bílaþjónusta
GÆÐABÓN
Ármúla 17a
Opið mán.-fös. 8-18. S. 568 4310
Það besta fyrir bílinn þinn
Alþrif, djúphreinsun, mössun, teflon,
blettun, bryngljái, leðurhreinsun.
Húsviðhald
Smáauglýsingar
Færir þér
fréttirnar
mbl.is
✝ Kristinn S.Kristinsson
fæddist í Reykjavík
13. janúar 1938.
Hann lést á hjarta-
deild Landspítalans
við Hringbraut 29.
september 2017.
Foreldrar hans
voru Kristinn Sófus
Pálmason, f. 1897,
d. 1965, og Ein-
björg Einarsdóttir,
f. 1902, d. 1995. Kristinn var
sjötti af sjö börnum þeirra hjóna,
en fjögur þeirra eru látin, þau
Jón, Pálmi, Klara og Kristján.
Eftirlifandi bræður eru þeir Ein-
ar og Sigurður. Hálfsystir
þeirra, Dóra, er einnig látin.
Kristinn kvæntist 15. nóv-
ember 1958 Dagnýju Ólafs-
dóttur, f. 1940 í Reykjavík. For-
eldrar hennar voru Ólafur
Gunnar Einarsson, f. 1887, d.
1974, og Guðrún Magdalena
Halldórsdóttir, f. 1908, d. 1993.
kaupfélagsstjóri í Grindavík. Ár-
ið 1962 hóf Kristinn ásamt Ein-
ari bróður sínum útgerð og tóku
þeir Stjörnuna RE á leigu. Í kjöl-
farið keyptu þeir báta og gerðu
út, fyrst frá Grindavík og síðar
Keflavík. Útgerðin vatt upp á sig
og þegar mest var störfuðu 200
manns hjá fyrirtækinu til sjós og
lands. Voru þeir bræður braut-
ryðjendur í í flutningi á ferskum
fisk til Bandaríkjanna og keyptu
fyrsta skuttogarann sem kom á
Suðurnes. Árið 1985 hættu þeir
rekstri og sneri Kristinn sér að
framköllun á ljósmyndum og
opnaði verslanir í Danmörku og
síðar á Íslandi verslunina Ex-
press litmyndir. Að loknum ár-
unum í ljósmyndaframköllun
sneri hann sér aftur að fisk-
vinnslu og útflutningi. Síðar
starfaði Kristinn hjá dóttur
sinni, sem annaðist rekstur Hótel
Borgar, Kaffibrennslunnar og
Hótel Valhallar á Þingvöllum.
Árið 2003 keyptu þau hjónin
húsið Grund á Flúðum ásamt
stórri lóð. Þau opnuðu þar gist-
ingu árið 2005 og veitingasölu
árið 2007. Þau seldu reksturinn
árið 2013.
Útför Kristins fór fram í kyrr-
þey að ósk hins látna.
Dætur Kristins og
Dagnýjar eru 1)
Guðrún, dætur
hennar eru Dagný
og Alexandra. 2)
Kristbjörg, maki
Agnar Róbertsson,
synir þeirra eru
Kristinn og Krist-
ófer. 3) Sara Rut,
dóttir hennar er
Ísabella Hrönn.
Kristinn átti einnig
dótturina Sigrúnu, maki Helgi
Daníelsson, sonur Sigrúnar er
Eggert Þór.
Kristinn gekk í Melaskóla og
síðar í Skógaskóla undir Eyja-
fjöllum. Hann hóf ungur störf
sem sendill hjá SÍS og var í kjöl-
farið sendur í nám af Samband-
inu til Kaupmannahafnar til að
læra uppsetningu á kjörbúðum
og útstillingar. Eftir að hann
sneri heim úr náminu setti hann
upp SÍS-verslanir vítt og breitt
um landið. Kristinn var um tíma
Með miklum söknuði kveð ég
elsku afa, sem barðist eins og
hetja við veikindi sín og kvartaði
aldrei en eftir sitja fallegar
minningar sem ég mun varð-
veita.
Við afi vorum mjög náin, fædd
sama dag og að mörgu leyti mjög
lík. Bæði gífurlega þrjósk og fer-
köntuð en afar annt um þá sem
standa okkur næst. Sem barn
bjó ég um tíma hjá afa og ömmu
þegar mamma starfaði erlendis,
og sem unglingur vann ég nokk-
ur sumur fyrir afa í frystihúsinu.
Þar lærði ég margt, enda gaf afi
engan slaka þrátt fyrir að ég
væri barnabarnið hans. Á þess-
um árum sá ég hvað afa var annt
um fólkið sem starfaði fyrir hann
og hversu vinnusamur hann var.
Þessi reynsla varð mér síðar í líf-
inu hvatning í ótalmörgu.
Afi var alltaf með á hreinu
hvað var að gerast í samfélaginu
og las allar fréttir sem hann
komst yfir. Við höfðum gaman af
því að spjalla um viðskiptalífið og
gátum gleymt okkur í að ræða
um tölur og vexti, öðrum fjöl-
skyldumeðlimum yfirleitt til lít-
illar skemmtunar.
Það eru fáir sem eru jafn
stoltir af mér og afi var. Hann
hafði einstakt lag á að láta allt
sem ég gerði líta út fyrir að vera
stórkostlegt, hvort sem það var
að prjóna flík eða klára nám. Í
hvert skipti sem ég hitti hann
eða talaði við hann fann ég fyrir
þessu stolti og það gaf mér
styrk.
Afi kenndi mér svo margt en
umfram allt kenndi hann mér að
gefast aldrei upp þegar á móti
blæs heldur standa aftur upp
þegar ég dett. Í gegnum ýmsa
baráttu í lífinu hef ég reynt að
tileinka mér dugnaðinn og eljuna
sem afi kenndi mér og mun
hugsa til hans áfram í þeim
hindrunum sem verða á vegi
mínum.
Hvíl í friði, elsku afi.
Dagný.
Kæri bróðir, Kristinn.
Það kom mér ekki á óvart eftir
að ég heimsótti þig í síðasta sinn
á Landspítalann að það væri
stutt í kveðjustund. Þú háðir
langa og stranga baráttu og ætl-
aðir ekki að gefast upp, orkan og
krafturinn sem í þér bjó var okk-
ur öllum óskiljanlegur.
Ég man enn þegar ég sá þig
fyrst nýfæddan á Fæðingar-
heimilinu við Eiríksgötu. Ég var
sex ára gamall og fékk að fara
með pabba að skoða nýja bróður
minn. Við vorum sjö systkinin
sem bjuggum saman með for-
eldrum okkar á Ásvallagötunni,
þar var mikill hasar í stórum
systkinahópi, margt brallað og
eftir sitja góðar minningar.
Ógleymanlegur er dagurinn
þegar þú fjögurra ára gamall
varðst fyrir hermannabílnum á
horni Hringbrautar og Hofs-
vallagötu. Það leit út fyrir að þú
myndir missa annan fótinn við
hné, en mamma var ákveðin og
neitaði að það yrði gert. Það var
kraftaverki líkast að hinn færi
læknir Matthías náði að bjarga
fætinum.
Þú varst mjög skemmtilegur
unglingur með einstaka frásagn-
argáfu og fékkst fjölskylduna oft
til að hlæja mikið og innilega. Þú
varst góður námsmaður, dugleg-
ur að koma þér áfram og vin-
margur.
Við áttum góða samleið í
gegnum lífið. Fyrst í foreldra-
húsum og seinna þegar við og
fjölskyldur okkar störfuðum
saman að uppbyggingu og
rekstri fyrirtækja okkar. Með
framsækni og bjartsýni vorum
við í mörgu langt á undan okkar
samtíð sem féll ekki alltaf í
kramið og reynt var að bregða
fyrir okkur fæti en við héldum
ótrauðir áfram og létum ekkert
stoppa okkur.
Með þessum orðum vil ég,
kæri bróðir, þakka þér fyrir
samfylgdina á lífsins braut, þín
verður sárt saknað.
Við Denna vottum elsku Dag-
nýju, Guðrúnu, Kristbjörgu,
Söru Rut og fjölskyldum þeirra
innilega samúð og biðjum Guð að
styrkja þau í sorginni. Megi
minning um góðan dreng lifa.
Þín miskunn, ó Guð, er sem himinninn
há
og hjarta þíns trúfesta blíða
þinn heilagan vísdóm má hvarvetna
sjá
um heims alla byggðina fríða.
(H. Hálfd.)
Einar.
Vinur minn, Kristinn, er fall-
inn frá. Hann lést á Landspít-
alanum 29. september eftir lang-
varandi veikindi. Leiðir okkar
lágu saman í gegnum viðskipti,
öðru hvorum megin við árið
1970. KK átti þá og stjórnaði
Sjöstjörnunni hf. í Keflavík
ásamt bróður sínum, Einari. Þeir
voru þá í uppbyggingu á stórfyr-
irtæki í fiskvinnslu og útgerð.
Fjölskyldur þeirra voru með í
rekstrinum, þar á meðal bræður
þeirra og frú Dagný, eiginkona
KK. Hún varð strax mikilvægur
bakhjarl og nokkurs konar jarð-
tenging fyrirtækisins.
KK var mjög framsækinn og
metnaðarfullur í störfum sínum.
Kom vel fyrir, laglegur maður og
alltaf flottur til fara. Ótrúlega
seigur við að ná fram þeim mark-
miðum sem hann stefndi á. Skap-
gerð hans hjálpaði mikið, ein-
stakt stórhuga ljúfmenni,
vandvirkur, hjálpfús og greiðvik-
inn.
Þessi viðskiptatengsl leiddu til
ævilangrar vináttu fjölskyldna
okkar, gæfuspor sem varð síðar
mikill og jákvæður örlagavaldur
í lífi okkar.
Á ýmsu gekk í atvinnurekstr-
inum hjá KK, skiptust á „skin og
skúrir“, oft ágjöf. En KK komst
alltaf, einhvern veginn, á lappir
aftur.
Einhverjir „gárungar“ héldu
því fram að við KK hefðum
„ýmsa fjöruna sopið“ saman. Það
má rétt vera. En ekki er hægt að
leyna því að drykkjusiðir okkar
steingeitanna (báðir fæddir 13.
jan.) voru farnir að valda okkur
vandræðum við vinnu, og
áhyggjum hjá fjölskyldum okk-
ar. Morgun einn, á seinnihluta
árs 1979, talaði ég við frú Dag-
nýju og sagði hún mér að KK
hefði farið deginum áður í áfeng-
ismeðferð í Bandaríkjunum.
Þetta kom mér að óvörum, en
KK var ekkert að tvínóna við
hlutina, frekar en fyrri daginn.
Hann kom til baka eftir um það
bil mánuð, mjög breyttur maður,
til batnaðar. Þetta hafði mjög
sterk áhrif á mig, og varð til þess
að ég fór að hugsa minn gang af
fullri alvöru. Fleiri komu þar að,
fjölskylda mín, gamlir drykkju-
félagar, skólabræður o.fl., sem
höfðu tekið miklum breytingum
eftir meðferð.
Ýmsar ástæður voru til þess
að ég ákvað að fara sömu leið
vorið 1980. KK og Dagný voru
þar afgerandi áhrifavaldar,
ásamt fjölskyldu minni og vinum.
Það var gæfuspor að fara eftir
ráðleggingum þeirra.
Síðustu árin bjuggu KK og frú
Dagný á Flúðum, og með hjálp
dætra sinna hófu þau þar rekst-
ur á Veitinga- og gistiheimilinu
Grund. Þeim leið vel á Flúðum,
náðu góðu sambandi við ná-
granna sína og nutu þess að vera
til.
Alvarleg breyting varð þar á
þegar KK missti heilsuna, en
áfram var haldið, en róðurinn
varð þyngri þegar heilsu hans
hrakað. Reyndi það meir og meir
á frú Dagnýju. En hún lét deigan
aldrei síga, þótt mikið væri á
henni álagið.
Mannkostir KK voru einstak-
ir, aldrei kvartaði hann úr hjóla-
stólnum ef hann hafði vindilinn
kláran og nóg á kaffikönnunni.
Samband þeirra hjóna var
óvenju ástríkt, umhyggjusemi í
fyrirrúmi, hjálpsemi dætranna
allra og samstaðan gegnum
þykkt og þunnt var mjög sér-
stök.
Góða ferð, kæri vinur, allt var
gott sem frá ykkur kom. Með
þakklæti,
Ásgeir Hjörleifsson
og fjölskylda.
Kristinn S.
Kristinsson