Morgunblaðið - 25.01.2018, Blaðsíða 54

54 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. JANÚAR 2018
✝ Sonja Guð-björg Guðjóns-
dóttir fæddist í
Reykjavík 26. nóv-
ember 1951. Hún
lést á heimili sínu
16. janúar 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Elísabet
Sveinsdóttir,
sjúkraliði, f. 8.9.
1926, d. 20.8. 1989,
og Guðjón
Guðmundsson, húsasmíðameist-
ari, f. 21.2. 1928, d. 13.3. 2008.
Uppeldisfaðir Sonju var Hall-
grímur Valgeir Guðmundsson,
rafvirkjameistari, f. 5.10. 1930,
d. 11.5. 2004. Sonja var þriðja í
röð níu systkina en systkini
hennar eru Soffía Sandra Pres-
nell Cox, f. 27.9. 1946, Fríða
Kristín Guðjónsdóttir, f. 22.2.
1949, Guðmundur Kristinn
Guðjónsson, f. 25.2. 1953, d. 4.5.
1979, Halla Hallgrímsdóttir, f.
Guðmundur Ísak, f. 16.10. 2000,
Emil Ísak, f. 19.10. 2004, og
Kristján Ísak, f. 2.12. 2010. 3)
Bernharður Guðmundsson, f.
21.12. 1983, kvæntur Eygló
Ingadóttur, f. 7.8. 1989. Guð-
björgu og Bernharð eignaðist
Sonja með Guðmundi Bern-
harðssyni, f. 9.5. 1951, sem hún
giftist 6.9. 1975. Þau skildu.
Foreldrar hans eru Bernharður
Guðmundsson, f. 17.10. 1930, d.
5.10. 2006, og Guðrún Guðjóns-
dóttir, f. 19.5. 1928.
Sonja ólst upp í Bústaða-
hverfi til 11 ára aldurs en flutti
svo í Garðahrepp. Hún var
gagnfræðingur frá Gagnfræða-
skólanum í Garðahreppi, var í
Húsmæðraskólanum 1971-1972
og Ljósmæðraskólanum 1972-
1974 auk þess sem hún útskrif-
aðist úr hjúkrunarfræði frá Há-
skóla Íslands 2003. Á fullorðins-
árum bjó hún mestmegnis í
Hafnarfirði. Sonja vann sem
ljósmóðir, lengst af á fæðing-
ardeild Landspítala háskóla-
sjúkrahúss.
Útför Sonju fer fram frá
Víðistaðakirkju í dag, 25. jan-
úar 2018, og hefst athöfnin kl.
11.
11.4. 1954, Anna
Lydia Hallgríms-
dóttir, f. 9.6. 1955,
Sigríður Hall-
grímsdóttir, f.
10.12. 1959, Sveinn
Hallgrímsson, f.
23.6. 1961, og Elsa
Halldís Hallgríms-
dóttir Strandberg,
f. 6.8. 1963.
Börn Sonju eru
1) Gísli Valgeir
Gonzales, f. 17.1. 1974, kvæntur
Auði Björgu Jónsdóttur, f. 25.2.
1980, börn þeirra eru Ólöf Na-
talie, f. 21.12. 2010, Sonja Sól,
f. 13.3. 2013, og Silvía Björg, f.
24.10. 2014. Fyrir átti Gísli Atla
Frey, f. 12.5. 1992, með Önnu
Sólmundsdóttur, f. 10.5. 1976.
Faðir Gísla er Benjamin Gonza-
les, f. 27.4. 1947. 2) Guðbjörg
Guðmundsdóttir, f. 10.10. 1978,
gift Jóni Gunnari Kristjánssyni,
f. 12.12. 1979, börn þeirra eru
Ástkær móðir og tengdamóðir
var hetja í alla staði, sem sýndi
okkur á hverjum degi hvað það
er að vera sterk.
Hún barðist við krabbamein í
sex ár og lét það ekki á sig fá,
þrátt fyrir veikindin ferðaðist
hún óspart til þeirra staða sem
hana heilluðu hvort sem það var
erlendis eða innanlands.
Hennar helsta ástríða var að
vera umvafin fjölskyldu og vin-
um, einnig var handavinnan
henni mikils virði og var hún allt-
af með eitthvað á prjónunum.
Hún hugsaði fyrir öllu, sem
hún sýndi okkur sérstaklega
með handavinnunni, þó svo að
við séum ekki komin með börn
þá hefur hún samt hugsað fyrir
því að okkar börn munu ekki
missa af því að eiga fallega
prjónavöru frá ömmu sinni.
Það var nánast í hvert sinn
sem við komum í heimsókn að þá
var hún komin með eitthvað nýtt
að sýna okkur sem hún prjónaði
og hvert öðru fallegra.
Hún var alltaf svo hress og
kát og það var alltaf hlýlegt og
gott að vera í kringum hana, sem
hún sýndi og sannaði með stöð-
ugum gestagangi.
Þú varst stoð mín og stytta
allar stundir elsku mamma/
tengdamamma, þín verður sárt
saknað.
Bernharður Guðmundsson
og Eygló Ingadóttir.
Mér finnst erfitt að kveðja
mömmu mína, sérstaklega þar
sem við fengum ekki eins mikinn
tíma saman og við hefðum viljað.
Ég er samt þakklátur. Ég er
þakklátur fyrir að hafa átt
mömmu sem var trúnaðarvinur
minn. Ég er þakklátur fyrir að
við skyldum hafa getað talað
saman endalaust um allt og ekk-
ert. Ég er þakklátur fyrir alla þá
hjálp sem hún veitti mér sem
ungum manni við að koma undir
mig fótunum. Ég er þakklátur
fyrir það traust sem hún sýndi
mér. Ég er þakklátur fyrir að
hafa átt mömmu sem gerði allt
fyrir börnin sín og var mikill
dugnaðarforkur. Ég er þakklát-
ur fyrir að hafa deilt jafn stór-
kostlegum augnablikum og fæð-
ingu barna minna með henni. Ég
er þakklátur fyrir alla aðstoðina
með börnin mín. Ég er þakklátur
fyrir að hún hafi getað fagnað
með okkur fram á nótt í brúð-
kaupi okkar Auðar síðasta sumar
þrátt fyrir veikindin. Ég er
þakklátur fyrir þá lífsspeki sem
hún kenndi mér og vinnusemi.
Ég er þakklátur fyrir allar þær
minningar sem við fengum að
skapa saman í utanlandsferðum,
ferðalögum og hversdagsleikan-
um. Ég er þakklátur fyrir síðasta
einn og hálfan mánuð þar sem
við eyddum miklum tíma saman
og náðum að tala um veikindi
hennar, líðan og dauðann. Ég er
þakklátur fyrir að hún skyldi fá
að fara á þann hátt sem hún
hafði óskað sér. Ég er þakklátur
fyrir allan þann hlýhug og vin-
áttu sem mömmu minni var sýnd
í veikindum hennar. Það voru
gestir hjá henni nánast hvern
einasta dag frá því henni fór að
hraka síðast liðið vor, sem er
ómetanlegt.
Hvíldu í friði, elsku mamma.
Þú verður ávallt í huga mínum
og hjarta.
Þinn
Gísli.
Elsku mamma mín. Þetta er
ábyggilega erfiðasta minningar-
grein sem ég hef nokkurn tím-
ann skrifað. Síðustu dagar hafa
verið mjög óraunverulegir. Ég er
svo glöð að þú fékkst að kveðja
okkur og lífið alveg eins og þú
vildir hafa það.
Hún mamma mín var klett-
urinn minn, besta vinkona mín,
ferðafélagi minn, amma
barnanna minn og lengi má telja.
Við mamma vorum mjög útland-
aglaðar og fórum við saman í
margar ferðir, í menninguna,
sólina og að heimsækja ættingja.
Besta ferðin okkar var í maí
2017, sem var hennar síðasta
ferð. Þá fórum við saman til Lj-
ubljana í Slóveníu. Við nutum
okkar alveg í botn. Ég er svo
þakklát fyrir ferðalögin okkar
saman, sunnudagsmáltíðarnar,
vöfflu- eða pönnukökukaffi og
göngutúrana okkar svo eitthvað
sé nefnt. Ég sakna mömmu svo
mikið og vildi óska þess að ég
gæti átt einn dag með henni í
viðbót.
Mamma var ljósmóðir sem
elskaði vinnuna sína. Hún vann
líka mikið lengur en hún raun-
verulega átti að gera. Hún tók á
móti öllum þremur sonum mín-
um. Það var ekki hægt að hafa
þetta betra og yndislegra.
Mamma var alltaf til staðar og
gerði allt fyrir okkur.
Takk fyrir, allt elsku mamma
mín. Ég elska þig svo mikið.
Guð þig leiði sérhvert sinn
sólar vegi alla.
Verndar-engill varstu minn,
vissir mína galla.
Hvar sem ég um foldu fer,
finn ég návist þína.
Aldrei skal úr minni mér,
mamma, ég þér týna.
(Jón Sigfinnsson)
Guð geymi þig, elsku mamma.
Guðbjörg Guðmundsdóttir
(Bubba).
Elskuleg tengdamóðir mín var
stórkostleg kona og stórbrotin.
Hún var mjög góð, með hlýja
framkomu og kom eins fram við
alla. Þrátt fyrir það var hún
mjög ákveðin. Hún lét ekki vaða
yfir sig og sýndi sko tennurnar
þegar þess þurfti, sérstaklega ef
málið varðaði það mikilvægasta í
lífi hennar; börn hennar og
barnabörn.
Eftir að við Gísli fórum að
vera saman fór hún að prjóna
teppi sem hún kallaði frjósem-
isteppi. Hún sagði að það yrði
alltaf einhver óléttur í fjölskyld-
unni þegar hún prjónaði það og
hana langaði mikið til að við
eignuðumst barn. Hún endaði
með að prjóna tvö teppi og við
Bubba urðum báðar óléttar um
leið og hún var búin með teppin,
enda áttu hlutirnir til með að
fara eins og Sonja mín vildi. Og
hún vissi vel hvað hún vildi. Það
var henni til dæmis mikið kapps-
mál að börnin hennar giftu sig
áður en hún færi og hún sá til
þess að þau gerðu það öll síðast-
liðið sumar.
Það er sárt að sakna og hvers-
daglegir hlutir eins og vöfflukaffi
á sunnudögum verða það sem
sárast er að missa. Sonja var
höfðingi heim að sækja og aldrei
skorti umræðuefni þegar hún
var annars vegar. Hún var mikil
húsmóðir og heimili hennar var
alltaf tipp topp og tandurhreint.
Hún var dásamleg amma og
kraftaverkakona í augum ömmu-
stelpnanna. Eitt sinn brotnaði
diskur á heimilinu og Ólöf mín
var fljót að skjóta því að að hún
myndi bara fara með diskinn til
ömmu Sonju, sem myndi prjóna
hann saman, því amma gat lagað
allt og gert betra. Hún var svo
klár í höndunum og við heppin að
eiga eftir hana lopapeysur, tusk-
ur, útsaumuð koddaver og fleira.
Í veikindunum minnkaði auðvit-
að orka hennar mikið en ef hún
fékk smá orku var hún komin
upp á stól að þrífa glugga eða
komin í skápatiltekt. Hún var
enda mikill dugnaðarforkur auk
þess sem hún var algjört hörku-
tól. Hún kvartaði aldrei. Þó að
maður hafi stundum séð á svipn-
um á henni að hún væri með
mikla verki reyndi hún að fara
leynt með það. Það var aðdáun-
arvert að fylgjast með henni tak-
ast á við veikindi sín. Hún var já-
kvæð og þakklát. Þegar
hjúkrunarkonur voru að hag-
ræða henni eða tannbursta og
spurðu hvort þetta væri í lagi,
sagði hún „æði“ og reyndi að
brosa þó að hún gæti vart talað
lengur.
Við vorum svo lánsöm að
Sonja tók á móti öllum börnum
okkar Gísla. Það var svo mikið
öryggi í að hafa hana og ég gat
ekki hugsað mér að fæða barn án
hennar aðstoðar. Þegar von var á
Silvíu Björgu í heiminn fékk
Sonja sérstakt leyfi til að koma
úr veikindaleyfi til að taka á móti
henni og var hún síðasta barnið
sem hún tók á móti. Guði sé lof.
Ég hef heyrt frá fjölda kvenna
að Sonja sé í guðatölu hjá þeim
vegna þess hve vel hún sinnti
þeim á sænginni og hversu
örugg og fumlaus hún var. Ég
veit að það kemur frá hjarta
þeirra, því ég þekki tilfinn-
inguna.
Það er mjög sárt fyrir mig að
missa yndislegu tengdamömmu
mína og þrjú lítil hjörtu sakna
hennar sárt. Lokaorð Sonju voru
„elska þig, elska þig, elska þig“
sem mér finnst lýsa persónu
hennar vel. Elsku besta Sonja
mín, ég elska þig líka og mun
alltaf varðveita þig í hjarta mínu.
Þín,
Auður Björg Jónsdóttir.
Elsku amma Sonja, takk fyrir
allar fallegu minningarnar sem
við áttum með þér. Þú veittir
okkur svo mikla umhyggju og
hlýju. Það var svo gott að knúsa
þig, þú varst alltaf til staðar þeg-
ar á þurfti að halda og ekki má
gleyma góðu pönnukökunum og
vöfflunum sem þú bakaðir svo
oft fyrir okkur. Takk fyrir allar
stundirnar sem þú kenndir okk-
ur í lífinu. Við munum geyma
minningarnar um þig í hjarta
okkar um ókomna ævi. Hvíl þú í
friði elsku amma, Guð blessi þig.
Vertu nú yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
Sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Prestshólum)
Guðmundur Ísak Jónsson,
Emil Ísak Jónsson og
Kristján Ísak Jónsson.
Til elskulegrar systur minnar,
Sonju
Æ, komdu hingað til mín er dagsins
bjarmi dvín.
Hvort dregur ekki töfranóttin húmsins
barn til sín?
Og heyrirðu ekki að hafið er að kalla?
Við festar bíður mjallhvíta fleyið eftir
þér,
af fögnuði og óþreyju svo létt það
vaggar sér.
Æ, komdu, því að kvöldi fer að halla.
Og veistu það, að söng ég á að syngja
fyrir þig,
söng, sem þúsund nætur hafa kveðið
við mig,
já söng, sem engin önnur fær að
heyra?
Hann á að geta liðið eins langt og
gleðin mín,
því ljóða minna vængir eru heitu
brosin þín.
Þau þrá að líða létt að þínu eyra.
Í dvala líður nóttin og dökkvinn óðum
flýr,
en dagurinn, sem rís, yfir nýrri gleði
býr,
og ljóma slær á liðins tíma vegi.
Hve veröldin er fögur og ævin ljúf og
löng,
og ljúft er nú að geta með hjörtun full
af söng
und hvítum seglum siglt mót björtum
degi.
(Tómas Guðmundsson)
Fríða systir.
Komin er nú kveðjustundin
kringlótt tunglið skín á sundin
leggstu niður leggðu aftur augun þín
hugsaðu um dagana sem þú áttir, já
dagana sem þú þráðir að eignast og
fá.
Látum hugann reika.
(ALH)
Allt sem við veitum athygli
vex og dafnar. Þess vegna hef ég
ákveðið að láta góðu stundirnar
sem við áttum vaxa og fá svig-
rúm í minningunni, eins og vik-
urnar tvær sem við og Halla
systir áttum saman í Borgarfirð-
inum þegar þú gerðist ráðskona
þar, páskavikuna okkar í Eyja-
firðinum þegar þið Halla voruð í
húsmæðraskólanum á Lauga-
landi, skemmtilegu útihátíðirnar
í Saltvík, Laugarvatni og Húsa-
felli, allar stundirnar sem við átt-
um saman 1974 þegar Gísli Val-
geir fæddist og þú varst að klára
Ljósmæðraskólann, dagana okk-
ar í Vestmannaeyjum, það er
ljúft að fara yfir góðar minning-
ar.
Svo bara ákváðum við að gift-
ast, fengum okkur menn og eign-
uðumst börn og buru.
Upp úr 1980 myndaðist gjá á
milli okkar sem við fengum
dygga aðstoð samferðafólks okk-
ar að viðhalda, en innra með okk-
ur slógu hjörtu full af væntum-
þykju til hvorrar annarrar. Við
fórum í tvær góðar ferðir saman,
til Tyrklands 2009 og Ameríku
2010, áttum mjög góða daga í
Svignaskarði 2012, sögð og ósögð
orð, þannig týnist tíminn.
Allavega óska ég þér gæfu í
Aldingarðinum, hlakka til að
hitta þig þar eftir 36 ár, en þú
manst að ég ætla að ganga í sjó-
inn 99 ára. Við spilum diskinn
sem ég var búin að lofa þér, ég
klára söguna sem ég var byrjuð
á, þú segir mér svo frá öllu sem
þú hefur séð, og ef við verðum
heppnar getum við lesið Óreiðu á
striga undir pálmatré, með Vi-
ceroy og kaffi.
Þín systir
Anna Lydía.
Elsku besta Sonja okkar er
farin frá okkur, allt of fljótt.
Sonja var einstök kona,
dásamleg ljósmóðir, frábær móð-
ir, yndisleg amma og trygg og
góð systir/vinkona móður minn-
ar.
Fyrir mér var Sonja frænka
svona frænka sem ég gat alltaf
leitað til hvort sem ég þurfti að
ráðfæra mig við ljósmóður eða
hjúkrunarfræðing eða bara
frænku og spyrja hana hvar
mamma mín væri. Við gátum
spjallað endalaust.
Sonja frænka tók á móti
þremur af fjórum börnum okkar
og bjargaði m.a. lífi sonar okkar
með snarræði og fagmennsku
þegar naflastrengurinn var
margvafinn um hálsinn á honum.
Við verðum henni endalaust
þakklát fyrir allt sem hún var
okkur og gerði fyrir okkur.
Þegar ég sest niður til að
skrifa um Sonju frænku hellast
yfir mig minningarnar, útileg-
urnar sem krakki, ferðin okkar
til Minneapolis, sextugsafmælið
hennar og fleira og fleira.
Fyrsta minningin sem ég á um
Sonju frænku var þegar hún
kom í fimm ára afmælið mitt.
Mig minnir að ég hafi verið farin
að bíða eftir þeim, þegar þau
komu hélt Sonja á þeim alflott-
asta pakka sem ég hafði séð. Það
var stór bangsi í sellófan sem var
klæddur í klossa sem voru ætl-
aðir mér. Það sem ég var ham-
ingjusöm. Frá fimm ára aldri
ætlaði ég alltaf að verða ljósmóð-
ir eins og hún, svo að Sonja
frænka hafði mikil áhrif á mig.
Takk fyrir allt og allt elsku
frænka, við munum alltaf minn-
ast þín með ást og virðingu.
Elsku Gísli, Bubba, Benni,
tengdabörn og barnabörn, við og
börnin okkar vottum ykkur okk-
ar dýpstu samúð, megi allar góð-
ar vættir vera með ykkur og
styrkja á þessum erfiðu tímum.
Þín
Elísabet og Gunnar Rúnar.
Það var fyrir níu árum sem ég
kynntist elsku Sonju minni, er
börn okkar, Auður og Gísli, hófu
sitt samband. Frá fyrstu stundu
fannst okkur að við hefðum alltaf
þekkst. Báðar starfandi í heil-
brigðisgeiranum en þó aldrei
unnið saman. Á þessum níu árum
hafa samverustundir okkar verið
margar, matarboð hjá börnunum
og hjá hvor annarri, ferðalög
hérlendis og erlendis, leikhús og
tónleikar. En yndislegustu
stundirnar voru þegar ömmu-
stelpurnar okkar þrjár komu í
heiminn. Þá vorum við Sonja og
foreldrarnir saman á fæðingar-
stofunni og Sonja svo fagleg og
flott tók á móti stúlkunum. Fyrir
það verð ég henni ævinlega
þakklát. Ég hef oft heyrt sögur
af því hversu frábær ljósmóðir
Sonja var og veit að þó að alltaf
vilji maður gera sitt besta tekur
það meira á að sinna sínum nán-
ustu.
Sonja mín var góð heim að
sækja og aldrei skorti okkur um-
ræðuefni. Hún átti fallegt heimili
og var mikil húsmóðir. Hún bar
mikinn kærleik í hjarta og var
óspör á að láta mann vita af
væntumþykju sinni. Ég kveð
kæra vinkonu með mikilli virð-
ingu og þakklæti fyrir það sem
hún var mér og mínum. Blessuð
sé minning hennar.
Læt fylgja með brot úr ljóðum
sem urðu til við fæðingu stúlkn-
anna.
Ljúf og falleg, lítil stúlka
litið hefur dagsins ljós.
Ást og unað foreldrar túlka
með yndislegri glæsirós.
Að morgni dags við myrkvað tungl
móðir kom mey í heim.
Amma Sonja örmum tveim
af alúð stýrði þeim.
(...)
Með dimmblá augu og dökka lokka
dama leit lífsins ljós.
Foreldrar ást og unað túlka
með annarri yndislegri rós.
Móðir af ástúð og innlifun fæddi
amma Sonja sitt liðsinni léð.
Faðir myndaði og mat fram reiddi
móðuramma, andaði, strauk og
rembdist með.
(...)
Sem „Superman“ í heiminn skaust
á síðasta degi hausts.
Eftir sinn fyrst andardrátt
upphóf hún sína raust.
Amma Sonja af alkunnri snilld
á mót tók blómarós.
Systurnar stóru með undrun og góð-
vild
störðu á krílið sem kom í ljós.
Ólöf Kristín Ólafsdóttir.
Við viljum með þessum línum
minnast elskulegrar vinkonu
okkar, Sonju. Við vorum saman í
saumaklúbbnum Smart í yfir 30
ár. Frá þessum árum er margt
að minnast, alltaf var hist eina
kvöldstund í mánuði en auk þess
fórum við saman í utan-
landsferðir og ótal sumarbú-
Sonja Guðbjörg
Guðjónsdóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann