Morgunblaðið - 19.05.2018, Blaðsíða 40

40 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. MAÍ 2018
✝ Helgi JónMagnússon
var fæddur í Vest-
mannaeyjum 22.
febrúar 1934.
Hann andaðist á
Heilbrigðisstofnun
Suðurlands í Vest-
mannaeyjum 10.
maí sl.
Foreldrar hans
voru hjónin Magn-
ús Magnússon
húsasmíðameistari, f. 12. sept-
ember 1905, frá Vesturhúsum
í Vestmannaeyjum, og Kristín
Ásmundsdóttir húsfreyja, f.
24. ágúst 1908, frá Seyðisfirði.
Systur Helga voru Emma
Ása, f. 1931, d. 1932, Ása
Emma, f. 1939, d. 1986 og
Petra, f. 1945, hún býr í Vest-
mannaeyjum.
Helgi kvæntist Unni Tómas-
dóttur hússtjórnarkennara, f.
29. mars 1943 í Reykjavík.
Foreldrar hennar voru Ólöf K.
Gunnarsdóttir, f. 1911 í Mart-
Vestmannaeyjum samhliða
iðnnámi í húsasmíði hjá Smið
hf. í Vestmannaeyjum. Hann
öðlaðist síðan meistararéttindi
í húsasmíði árið 1967. Hann
starfaði í Smið með föður sín-
um fram að Eyjagosi en fjöl-
skyldan flutti þá upp á land og
bjó þar í eitt ár. Helgi fann sig
ekki vel á fastalandinu svo það
varð úr að hjónin fluttu heim
til Eyja í janúar 1974. Þá var
hafist handa við að byggja
nýtt hús að Bröttugötu 29, því
húsið að Ásavegi 29 var grafið
og soðið í ösku. Flutt var inn í
nýja húsið í apríl 1975. Þegar
heim kom fór hann fljótlega
að starfa sjálfstætt, tók hann
að sér ýmiss konar verkefni,
m.a. byggingu húsa ásamt
ýmsu öðru. Um 1990 bauðst
honum að gerast smiður í
Vinnslustöð Vestmannaeyja og
vann hann þar til starfsloka en
hann hætti að vinna 72 ára
gamall. Síðustu árin hefur
hann föndrað við að smíða og
renna ýmsa smáhluti. Seinni
árin hafa hjónin mikið stundað
ferðalög bæði innan lands og
utan.
Helgi Jón verður jarðsung-
inn frá Landakirkju í dag, 19.
maí, og hefst athöfnin kl. 13.
einstungu í Holt-
um, og Tómas
Jochumsson, f.
1907 í Reykjavík,
ættaður frá Móum
á Kjalarnesi.
Börn Helga og
Unnar eru: 1)
Ólöf, f. 1965, gift
Kristjáni L. Möll-
er, f. 1959, þau
eru búsett í Vest-
mannaeyjum og
eiga þrjú börn: Helgu Björk,
William Thomas og Magnús
Örn. 2) Tómas, f. 1972, giftur
Jenny Helgason, f. 1972, þau
eru búsett í Hollandi og eiga
þrjú börn: Ívar, Söru Kristínu
og Anton Helga. 3) Kristinn, f.
1975, giftur Þórhildi Rún Guð-
mundsdóttur, f. 1975, þau eru
búsett í Kópavogi og eiga þrjú
börn: Ágúst Unnar, Söndru
Diljá og Bjarka Rúnar.
Helgi lauk prófi frá Gagn-
fræðaskóla Vestmannaeyja og
síðar prófi frá Iðnskólanum í
Hafðu þökk fyrir allt og allt,
elsku pabbi minn.
Mér finnst ég varla heill né hálfur
maður
og heldur ósjálfbjarga, því er verr.
Ef værir þú hjá mér vildi ég glaður
verða betri en ég er.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð
að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
Við gætum sungið, gengið um,
gleymt okkur með blómunum.
Er rökkvar ráðið stjörnumál.
Gengið saman hönd í hönd,
hæglát farið niður á strönd.
Fundið stað, sameinað beggja sál.
Horfið er nú sumarið og sólin,
í sálu minni hefur gríma völd.
Í æsku léttu ís og myrkur jólin;
nú einn ég sit um vetrarkvöld.
Eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það en samt ég verð
að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.
Ég gái út um gluggann minn
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifurnar.
Ég reyndar sé þig alls staðar.
Þá napurt er, það næðir hér
og nístir mig.
(Vilhjálmur Vilhjálmsson)
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Ólöf.
Þegar við vorum á bílasýning-
unni í Frankfurt síðastliðið haust
bjóst ég ekki við að vera að skrifa
minningargrein um hann pabba
minn núna. Þó svo að hann hafi
ekki verið alveg heill heilsu héld-
um við frekar að ellin væri að ná til
hans eins og venjulega gerist en
ekki að alvarleg veikindi væru í
aðsigi. En svona er lífið, því miður.
Í Hollandi tölum við um ‘pra-
ters’ og ‘doeners’, þá sem tala um
hlutina og þá sem gera hlutina,
Helgi Magnússon var augljóslega
sá síðarnefndi, enda var hann ekki
lengi veikur, dreif það af eins og
aðra hluti í sínu lífi. Það var af
sömu ástæðum kannski ekki mikið
um djúpstæð samtöl á okkar síð-
ustu samverustundum en samt
voru nokkrir gamlir og minnis-
stæðir atburðir rifjaðir upp.
Á mínum yngri árum var farið á
fjörur og göngur á laugardags- og
sunnudagsmorgnum með pabba.
Fjöruferðirnar voru skemmtileg-
ar, tína hringi og hlaupa um á
stóru steinunum, hver yrði fyrst-
ur. Ferðin þegar við fórum út á
nesið og aldan hreif okkur næst-
um með sér og við rétt sluppum,
hundblautir, samkomulag varð
um að segja mömmu ekki neitt.
Þó að Álseyjarferðirnar hafi
ekki verið margar eru þær eftir-
minnilegar. Þegar pabbi fór niður
í bergið að tína egg og lét mig
halda í bandið, ég var 6 ára! Nú
svo að fá að hjálpa Ella í Ólafs-
húsum við að mála kofann og
heyra hann blóta öllu í sand og
ösku þegar hann steig í málning-
arfötuna.
Vinnusemin í pabba var alveg
ótrúleg og hvað hann var fljótur að
hlutunum, eitthvað sem maður
getur tekið sér til fyrirmyndar.
Áður fyrr fór það stundum í taug-
arnar á manni þegar búið var að
redda vinnu fyrir mann helst áður
en skóla lauk, það átti ekki að vera
neitt að hanga heima og gera ekki
neitt! Ég man meira að segja eftir
mér komnum upp á þök með
pabba 6 ára gamall að negla þak-
pappa, svo fóru margir metrarnir
af gluggaefni sem voru heflaðir í
bílskúrnum á Bröttugötunni.
Þó svo að samverustundirnar
hafi ekki verið nógu margar eftir
að ég fluttist til Hollands voru þær
ávallt skemmtilegar og þið voruð
dugleg við að heimsækja okkur.
Samskiptin við barnabörnin voru
ávallt í góðu og kom málaskilning-
ur ekki að sök, þó svo að ég hafi
verið skammaður fyrir að kenna
krökkunum ekki meiri íslensku,
ég reyni að bæta úr því.
Við eigum óteljandi fleiri minn-
ingar sem eru mér ofarlega í huga,
of margar til að nefna, við geym-
um þær í hjartanu á góðum stað
og þökkum fyrir okkur.
Guð blessi minningu þína,
Tómas Helgason.
Það er erfitt að sitja hér og
skrifa þessar línur og hugsa til
þess að pabbi sé farinn. Þessi
kraftmikli maður, sem alveg undir
það síðast hljóp uppá Heimaklett
eins og ekkert væri, hefur nú yf-
irgefið okkur.
Pabbi var alltaf boðinn og búinn
að koma og aðstoða við verklegar
framkvæmdir. Ég minnist t.d.
þegar við Þórhildur keyptum
fyrstu íbúðina okkar í Kópavogin-
um 2001. Þetta var um það leyti
þegar fyrsta barnið okkar fæddist,
hann Ágúst Unnar, og lá þá nokk-
uð á að standsetja íbúðina og klára
hluti eins og parketlögn, flísalagn-
ir og fleira. Ekki stóð þá á pabba
þá að koma og taka til hendinni
þannig að litla fjölskyldan gæti
flutt inn.
Aðrar góðar minningar sem
koma upp í hugann og hægt er að
ylja sér við eru til dæmis stund-
irnar sem Ágúst Unnar og Sandra
Diljá fengu með afa sínum þegar
dvalið var á Bröttugötunni. Þar
var ýmislegt brallað. Pabbi vildi
t.d. meina að það hafi verið hann
sem kenndi Ágústi Unnari að spila
fótbolta. Þar var líka spilað, farið í
fjöru, gengið á Helgafell og margt
fleira. Það sem Bjarka Rúnari
fannst líka gaman var þegar hann
fékk að sitja í fanginu á afa og
keyra stóra jeppann, snúa stýrinu
og ýta á alla takkana. Það var
stuð!
Ég minnist líka með hlýju allra
stundanna þegar við Þórhildur
byggðum húsið okkar í Austurkór.
Þar mætti pabbi, kominn vel á átt-
ræðisaldur og stóð langa vinnu-
daga og aðstoðaði okkur við hin
ýmsu verk ásamt því að deila
verkviti sínu. Oft á tíðum var ég
mun þreyttari eftir þessa daga en
hann, en pabbi var lítið fyrir að
taka langar pásur eða matartíma.
Það varð að drífa hlutina áfram!
Það má líka segja að pabbi hafi yf-
irleitt verið vakandi og sofandi yfir
þeim hlutum þegar eitthvað stóð
til og hringdi hann oft og iðulega
til að heyra hvernig hlutirnir væru
að ganga fyrir sig og hvort hann
gæti lagt eitthvað af mörkum. Eft-
ir situr allur sá fróðleikur og verk-
vit sem pabbi hefur kennt mér,
fyrir það er ég óendanlega þakk-
látur.
Pabbi kenndi mér líka hve um-
hirða bílsins skiptir miklu máli
enda keyrði hann ávallt um á
glansandi hreinum bíl. Á höfuð-
borgarsvæðinu getur oft verið
krefjandi verkefni að vera á alltaf
á hreinum bíl en alltaf hugsa ég til
pabba þegar bíllinn minn er orð-
inn mjög óhreinn, að þetta gangi
nú ekki, pabbi mætti ekki sjá bíl-
inn minn svona útlítandi.
Elsku pabbi minn, eftir að hafa
séð þig berjast við illvígan sjúk-
dóm síðustu vikur þá veit ég að þú
ert kominn á góðan og friðsælan
stað núna með öllu fólkinu þínu.
Ég þakka þér fyrir allt sem þú
hefur gefið mér og kennt. Hvíl í
friði, elsku pabbi.
Ég kveð þig, minn faðir, nú komin er
stund
sem kveið ég svo fyrir að lifa.
En þú ert nú horfinn á feðranna fund
með fögnuði tekið á himneskri grund.
Í söknuði sit ég og skrifa.
Þín lundin var sköpuð af gimsteinagerð
og gæska úr hjartanu sprottin.
Mig langar að þakka þér farsæla ferð
með friðsælli gleði ég kveðja þig verð.
Nú geymir þig dýrðlegur Drottinn.
(Birgitta H. Halldórsdóttir)
Kristinn.
Mig langar að minnast afa míns
sem er nýlátinn. Þakka þér fyrir
allar góðu stundirnar sem ég átti
með þér. Þegar ég kíkti til þín og
ömmu eftir vinnu þreifstu alltaf
bílinn fyrir mig (stundum var
hann ekki einu sinni skítugur),
jafnvel þó þú værir nýkominn af
Heimakletti. Þangað fórst þú oft
þótt aldurinn væri orðinn hár, þú
lést það ekki stöðva þig. Á meðan
fékk ég kaffi, kökur og spjallaði
við ömmu. Ég vil þakka þér fyrir
alla aðstoðina við að standsetja
fyrir mig íbúðina.
Innréttingar, parketlögn, gólf-
efni á svalirnar og fleira og fleira.
Þú varst þá betri en enginn. Ég á
svo margar góðar og ómetanlegar
minningar um þig og alltaf stend-
ur upp úr þegar við komum til
ykkar ömmu og skreyttum með
ykkur jólatréð. Ég þakka Guði al-
máttugum fyrir að hafa átt þig
sem AFA. Ég þakka þér, afi minn,
fyrir að hafa verið til
og fyrir að hafa verið til fyrir
okkur öll. Þín verður sárt saknað
Hvíldu í friði, elsku afi minn.
Helga Björk.
Elsku afi. Þú kærleiksríka per-
sóna og góði vinur, ég mun minn-
ast góðu daganna með þér. Fót-
bolti, ísferðirnar og góðu tímarnir
í Eyjum, ekkert mun toppa það.
Þú sýndir oft og sannaðir hversu
góður vinur og afi þú varst. Þú
verður alltaf hluti af mínu hjarta.
Elsku afi. Þú sannaðir með
hverjum deginum að aldur er bara
tala með því að labba upp á
Heimaklett, hjóla í kringum eyj-
una og smíða hin fallegustu lista-
verk. Þú ert sannkölluð hetja í
mínum augum og ég hef alltaf litið
upp til þín og mun alltaf gera.
Fagur fiskur í sjó,
brettist upp á halanum
með rauða kúlu á maganum.
Vanda, banda,
gættu þinna handa.
Vingur, slingur,
vara þína fingur.
Fetta, bretta,
svo skal högg á hendi detta.
(Höfundur ókunnur)
Ágúst Unnar, Sandra Diljá
og Bjarki Rúnar.
„Taktu puttana úr munninum
þínum drengur,“ er ein af fyrstu
minningum mínum af afa sem
hafði ávallt sterkar skoðanir og
mannasiði í fyrirrúmi, alveg þang-
Helgi Jón
Magnússon
HINSTA KVEÐJA
Elsku vinur,
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðasta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Héðan skal halda
heimili sitt kveður
heimilisprýðin í hinsta sinn.
Síðasta sinni
sárt er að skilja,
en heimvon góð í himininn.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Valdimar Briem)
Guð blessi minningu
þína.
Þín eiginkona,
Unnur.
HJARTAVERND
Minningarkort
535 1800
www.hjarta.is
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
JÓHANNA BJÖRK
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Bjarkarhlíð 5, Egilsstöðum,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Dyngju
þriðjudaginn 15. maí. Útförin fer fram frá Egilsstaðakirkju
laugardaginn 2. júní klukkan 11.
Hjörtur Þór Ágústsson
Atli Vilhelm Hjartarson Inga Rós Unnarsdóttir
Kjartan Ottó Hjartarson Anna Lóa Sveinsdóttir
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HULDA HARALDSDÓTTIR,
Mýrarvegi 117,
Akureyri,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri
mánudaginn 14. maí.
Sigurður G. Ringsted Sigrún Skarphéðinsdóttir
Haraldur G.S. Ringsted
Guðmundur Ringsted
Anna Ringsted
Pétur Ringsted Sigríður Þórólfsdóttir
Huld S. Ringsted Hallgrímur Guðmundsson
og fjölskyldur
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
BRYNDÍS STEFÁNSDÓTTIR,
lést á Landspítalanum í Fossvogi
laugardaginn 12. maí.
Útför hennar fer fram frá Dómkirkjunni
miðvikudaginn 23. maí klukkan 13.
Jóna Björg Jónsdóttir Yngvi Þór Loftsson
Stefán Ingi Jónsson Guðrún Snæbjörnsdóttir
Bryndís Þóra Jónsdóttir Sören Sigurðsson
Guðrún Katrín Bryndísard. Arnar Guðmundsson
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
LOVÍSA RUT BJARGMUNDSDÓTTIR,
verður jarðsungin í Árbæjarkirkju
þriðjudaginn 22. maí klukkan 15.
Blóm og kransar afþakkaðir, en þeim sem
vilja minnast hennar er bent á Sjálfsbjörg.
Þorbjörg Grímsdóttir Einar Magnússon
Auður Grímsdóttir Sæmundur Kristjánsson
Kristján Grímsson Jocelyn Lankshear
Bjargmundur Grímsson Sólveig Guðlaugsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, pabbi okkar,
tengdapabbi, afi og langafi,
DAVÍÐ GUÐMUNDSSON
bóndi
frá Glæsibæ, Hörgársveit,
lést á Öldrunarheimilinu Lögmannshlíð
föstudaginn 18. maí. Útför hans verður auglýst síðar.
Sigríður Manasesdóttir
Valgerður Davíðsdóttir Magnús S. Sigurólason
Rúnar Davíðsson Jakobína E. Áskelsdóttir
Hulda Davíðsdóttir
Heiða S. Davíðsdóttir Michael V. Clausen
Eydís B. Davíðsdóttir Atli R. Arngrímsson
afa- og langafabörn
Davíð
útfararstjóri
551 3485 - www.udo.is
Óli Pétur
útfararstjóri