Morgunblaðið - 19.05.2018, Qupperneq 43

Hallkelsstaðahlíð sem misstu
föður sinn – aðeins 46 ára.
Nú er þriðji bróðirinn, Ragn-
ar Hallsson, fallinn í valinn eftir
stranga glímu við elli kerlingu.
Heimahagarnir urðu hans
starfsvettvangur og Hallkels-
staðahlíð varð að glæsibýli.
Þessi myndarlegi og ljúfi
frændi varð ein af mínum fyr-
irmyndum á uppvaxtarárunum.
Hann kveikti hjá manni íþrótta-
áhugann og var sjálfur liðtækur
í mörgum greinum frjálsra
íþrótta, enda gullaldartími í
þeim íþróttum. Hápunktur
hvers sumars var héraðsmótið
og þar gerðu Snæfellingar
garðinn frægan upp úr miðri
síðustu öld. Þar sá ég frænda
minn spretta úr spori og skila
sigri í 400 metra hlaupi með
góðum endaspretti.
Með árunum vex skilningur
manns á mannlífinu og hvaða
eiginleikum fólk býr yfir. Þann-
ig er það með Ragnar frænda
og kynni mín af honum. Börn
löðuðust sérstaklega að honum
og hann náði einstöku sambandi
við fjárhópinn og hestasálirnar.
Þekkti svipinn á 700 ám og með
árunum urðu hestarnir bestu
vinirnir. Eitt orð finnst mér
lýsa honum best – valmenni.
Það var ekki komið að tóm-
um kofunum hjá Ragnari þegar
landsmálin bar á góma. Betra
að hafa þá rök fyrir máli sínu,
en alltaf var það sanngirni í
hverju máli sem honum var um-
hugað um. Einhverju sinni fóru
Þjóðviljinn og Alþýðublaðið að
berast með póstinum á nafni
Ragnars. Þá var Tíminn skyldu-
lesning á flestum bæjum í sveit-
um og ég spurði Ragnar, hvers
vegna hann væri þá að kaupa
önnur blöð? „Ég vil sjá fleiri
skoðanir á málunum,“ var svar-
ið.
Ég kveð Ragnar frænda með
mikilli virðingu og þakklæti fyr-
ir gömul kynni. Hans nánustu
votta ég samúð mína.
Reynir Ingibjartsson
frá Hraunholtum.
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. MAÍ 2018
urðum, og að sjálfsögðu varð það
að koma frá Íslandi.
Sem fulltrúi fyrirtækisins
gagnvart íslenskum framleiðend-
um, bæði frystihúsum og togur-
um, var hann með stöðugum
áminningum og leiðbeiningum
lykilmaður í því að gera ICE-
LANDIC® að því vörumerki
sem naut mests álits og virðing-
ar fyrir sjávarafurða í Vestur-
heimi.
Á níunda áratugnum hóf
Coldwater að halda námskeið
fyrir starfsfólk sitt og umboðs-
menn fyrirtækisins á Banda-
ríkjamarkaði. Palli sá um
kennslu á þeim þætti sem snéri
að fiskflökum. Samtals sóttu yfir
500 sölumenn þessi námskeið.
Tilgangurinn var bæði að
tryggja að sölufólkið vissi hvað
lægi að baki framleiðslunni og
einnig og ekki síður að ICE-
LANDIC® væri ávallt efst í
huga þegar sölufólk fór í heim-
sóknir til veitingahúsa og stofn-
ana að selja einstaka gæðamat-
vöru. Fiskurinn okkar átti að
vera fyrstur uppúr töskunni og á
undan öðrum vörum. Hluti Palla
í námskeiðinu fékk alltaf besta
mat og einkunn nemenda. Hann
sýndi sölufólkinu bestu vöruna
með sínum krafti og sannfær-
ingu og þau veittu honum bestu
viðurkenninguna fyrir námskeið-
ið. Palli var mjög félagslyndur
og alltaf hrókur alls fagnaðar,
hvort heldur var í leik eða starfi.
Páll Pétursson var gæðamað-
ur, og þannig voru gæði honum
ávallt efst í huga.
Við minnumst öll Palla með
söknuði og hlýju og sendum fjöl-
skyldu hans okkar samúðar-
kveðjur.
Magnús Gústafsson, Jón
Friðjónsson,
Pétur Másson, Bud Jones,
Rick Gordon og
samstarfsfólk hjá Coldwater
Seafood í Bandaríkjunum.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar
ástkæru
GUÐRÚNAR ERLU INGVADÓTTUR.
Heiðar Pétur Guðjónsson
Emma Guðrún Heiðarsdóttir Jón Gabríel Lorange
Sæunn Sif Heiðarsdóttir
Jónína Ingvadóttir Jóhann Hjartarson
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug við
andlát og útför eiginkonu minnar, móður
okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
ÁSTU GUÐRÚNAR
GUÐBRANDSDÓTTUR,
Naustabryggju 55, Reykjavík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjúkrunarheimilisins Sólvangs í
Hafnarfirði og dagdeildar Eirar fyrir góða umönnun, vinsemd og
hlýhug í garð Ástu og fjölskyldu hennar.
Garðar Ágústsson
Guðbrandur G. Garðarsson Selma Rut Þorkelsdóttir
Ragna Lilja Garðarsdóttir Einar Þór Sigurjónsson
barnabörn og barnabarnabarn
Innilegar þakkir til þeirra fjölmörgu sem
sýndu okkur samúð, vináttu og hlýhug við
andlát og útför ástkærrar eiginkonu, móður
okkar, tengdamóður og ömmu,
SIGRÍÐAR EINARSDÓTTUR
píanókennara.
Gunnar Sigurðsson
Kristín Ragna Gunnarsdóttir Gunnlaugur Torfi Stefánsson
Sigurður Bjarki Gunnarsson Þórunn Ósk Marinósdóttir
Ragnheiður Gunnarsdóttir Martin Nagstrup
og barnabörn
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð, vináttu og hlýhug við andlát okkar
ástkæra eiginmanns, föður, afa og langafa,
ÞORSTEINS ÞORVALDSSONAR,
Hjarðarholti 11,
Akranesi,
sem lést mánudaginn 2. apríl.
Útför hans fór fram 11. apríl í kyrrþey að hans ósk.
Elín Hanna Hannesdóttir Hannes Þorsteinsson
Þorsteinn Hannesson Bjarni Þór Hannesson
og barnabarnabörn
Okkar ástkæri,
MATTHÍAS JÓN SVEINSSON,
Grænlandsleið 28,
lést á hjúkrunarheilmilinu Eiri laugardaginn
28. apríl. Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum veitta samúð.
Aðalbjörg Valberg
Hákon Örn Matthíasson Hildur Hákonardóttir
Sigtryggur Matthíasson
Sveinn Eyjólfur Matthíasson
Kristján Pétur Matthíasson Ragnhildur Birna Stefánsd.
Guðný Elín Ólafsdóttir
Kristbjörn Orri Guðmunds. Björg Guðmundsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og systir,
ODDNÝ MAGNÚSDÓTTIR,
Efstaleiti 67, Keflavík,
lést í faðmi fjölskyldu sinnar á
Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
fimmtudaginn 17. maí.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórhallur Steinar Steinarsson
Frímann & hálfdán
Útfararþjónusta
Frímann
897 2468
Hálfdán
898 5765
Ólöf
898 3075
Sími: 565 9775
www.uth.is
uth@uth.is
Cadillac 2017
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Sigrún Óskarsdóttir,
guðfræðingur
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Vesturhlíð 2 Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Ég gekk inn í
virðulegan Vífils-
staðaspítala. Þar hafði ég aldrei
komið inn áður þó húsið hafi sett
svip á útsýnið úr herbergisglugga
mínum öll uppvaxtarárin. Inga
móðursystir mín var nýkomin
hingað. Hún svaf vært þegar ég
kom en glaðvaknaði: „Árni Brynj-
ar minn, ert þú kominn ofan úr
Borgarfirði.“ Ég settist, málróm-
urinn og fasið var svo líkt Helga
ömmu að mér var hálfbrugðið.
Hún spurði frétta af minni fjöl-
skyldu og ég á móti um hennar. Ég
fann að hún var stolt og glöð yfir
afkomendum sínum. Hún varð óró-
leg yfir því að ég þyrfti að fá ein-
hverja hressingu. Það var ekki við
annað komandi en að fara á fætur
og við fórum fram í bjarta borð-
stofuna. Það var fallegt útsýnið út
um suðurgluggana á Vífilsstöðum
og hér var hún í verknámi í hjúkr-
unarfræði á sínum tíma. Við feng-
um gott kaffi og talið barst að ætt-
armótinu á Brimilsvöllum 1983 til
að minnast 100 ára ártíðar Hans B.
Árnasonar föðurafa hennar. Hún
fór fyrir samstilltum hópi afkom-
enda sem gerðu þessi helgi
ógleymanlega. Hátíðleg messa í
Brimilsvallakirkju, fallegir sálmar
og Helga amma lék undir á orgelið.
Sungið og dansað á bæjarhólnum á
Holti um kvöldið. Haddi frændi og
sumir Holtsbræðra fór á sjóinn frá
Völlum um morguninn og sóttu
fisk í soðið handa mannskapnum.
Systkinin frá Holti voru himinglöð
og brosandi alla helgina. Inga átti
stóran þátt í hvað þetta var allt vel
skipulegt. Við fórum lengra aftur í
tímann, þegar við eldri börn þeirra
systra vorum að vaxa úr grasi.
Hún hafði svo miklar áhyggjur af
Tómasi Árna, hann borðaði varla
neitt langt fram eftir aldri. Ég var
til samanburðar, sporðrenndi kúf-
uðum diskum og spratt eins og fífill
í túni. Frændi minn fékk ágæta
matarlyst fyrir mörgum áratugum
svo það áhyggjuefni hvarf en alltaf
ferskt í minni móðurinnar. Barna-
uppeldið er alltaf stóra viðfangs-
efni lífsins hjá foreldrunum. Við
færðum okkur inn á stofuna aft-
ur.Talið barst að fæðingu minni
þar sem hún fékk að vera hjá yngri
systur sinni. Erfið fæðing, fæð-
ingalæknirinn þurfti að nota flest í
verkfæratöskunni. Falleg og bros-
andi frænka hefur boðið lerkaðan
dreng, með tangarför á stóru höfð-
inu, velkominn í heiminn. Mamma
talaði oft um hvað það hefði verið
ómetanlegt að hafa Ingu hjá sér í
gengum þolraunina. Það kom svip-
mikil kona í dyrnar á stofunni og
sagði okkur að nú væri kominn
kvöldmatur á Vífilsstöðum. Inga
blikkaði mig og sagðist ekki vera
svöng en við ákveðum að hlýða
húsaga. Hún fór í skúffuna og
nestaði mig með sælgæti fyrir
heimferðina. Langt og gott faðm-
lag og þegar ég var kominn niður á
stigapall kallaði hún til mín veif-
Ingibjörg
Árnadóttir
✝ IngibjörgÁrnadóttir
fæddist 26. sept-
ember 1935. Hún
lést 6. maí 2018.
Útför Ingibjarg-
ar fór fram 15. maí
2018.
Meira: mbl.is/
minningar
andi: „Bless Árni
minn, bið að heilsa
öllum.“ Fallega bros-
ið átti hún enn þrátt
fyrir harða ásókn
veikinda undanfarið.
Ég trúi að Inga hafi
fengið góðar mót-
tökur „heima“ þegar
hún kom vegmóð úr
lífsgöngunni. Þau
hafa beðið með góð-
gæti á dúkuðu borði í
Litlu-stofunni, foreldrar og yngri
systir eins og þeim var lagið.
Hjartfólgnum ömmum, öfum og
fleirum hefur verið boðið til fagn-
aðar. Frænku minni þakka ég
samfylgdina frá minni fyrstu
stundu.
Árni Brynjar Bragason.
Árið 1954, nánar tiltekið þ. 16.
ágúst, hittist hópur ungra stúlkna í
anddyri Landspítalans, allar í þeim
tilgangi að hefja hjúkrunarnám.
Aldursbilið á þeim var átta ár eða
frá 19 ára til 27 ára. Ein sú yngsta,
eða réttara sagt þriðja yngst, var
Ingibjörg Árnadóttir, 19 ára gömul
Kópavogsmær. Við hinar hrifumst
þegar í stað af Ingibjörgu, þar sem
hún var glaðvær, kát og skemmti-
leg og ekki síst góður félagi. Á
þessum árum var nemendum skylt
að búa í heimavist, sem þá var á
efstu hæð Landspítalans. Þar giltu
strangar reglur, einkum varðandi
útivist nemenda, þeir áttu að vera
komnir inn, ekki seinna en kl. 11 að
kveldi, en þó voru fjögur útileyfi í
mánuði og mátti þá gista utan
heimavistarinnar. Ekki máttu
karlmenn koma inn í herbergi
nemenda, en þeim boðið að hitta
heimavistarbúa í sameiginlegri
setustofu. Þrátt fyrir þessar
ströngu reglur, hélt það ekki aftur
af ungum karlmönnum að sækjast
eftir samskiptum við Ingibjörgu.
Hún naut þess að skemmta sér,
m.a. að fara út að dansa. Ingibjörg
var vinsæl af sjúklingunum sem
hún hjúkraði af nærfærni og fag-
mennsku. Vinkona mín sem lá á
sæng, eins og það var kallað, en
sængurlega var þá átta dagar,
nefndi við mig að það hefði verið
yndisleg hjúkrunarkona sem ann-
aðist hana, glaðleg og skemmtileg,
allar sængurkonurnar hefðu hrifist
af henni, það var að sjálfsögðu
Ingibjörg, ég stærði mig að því að
hún væri skólasystir mín og vin-
kona. Ingibjörg var menningar-
lega sinnuð, sem kom meðal ann-
ars fram í því, að hún var ritstjóri
Tímarits hjúkrunarfræðinga um
árabil og fórst það vel úr hendi.
Hún hafði góða söngrödd, spilaði á
gítar og gladdi marga með þessum
hæfileikum sínum, ekki síst okkur
skólasystur sínar. Ekki fer ekki
alltaf saman gæfa og gjörvileiki,
Ingibjörg átti eftir að upplifa sáran
hjónaskilnað og margvíslegan ann-
ars konar missi, sem vissulega
fylgir lífinu, þegar háum aldri er
náð. En hún átti miklu barnaláni
að fagna sem hún að sjálfsögðu
naut alla tíð. Við skólasystur Ingi-
bjargar úr Hjúkrunarskóla Ís-
lands minnumst hennar með sökn-
uði og þökkum samfylgdina.
Bergljót Líndal.