Saga - 2006, Qupperneq 171

Svo lítið fannst mér til hans koma að þegar hans tími rann upp
til að fara í Eiðaskóla reyndi ég að tala um fyrir foreldrum mínum
og leiða þeim fyrir sjónir að það væri nauðsynlegt að banna bróður
mínum að fara því að hans biði ekkert nema frekari niðurlæging. En
hvað gerðist svo? Þegar bróðir minn kom í sitt fyrsta helgarfrí, stuttu
seinna, var hann breyttur. Hann var orðinn pönkari og hann átti
kærustu. Af öllum mönnum hafði Eiðaskóli bjargað bróður mínum
frá glötun og umskapað hann, fært honum nýtt og betra líf. Hvað
var það við þennan stað eiginlega sem breytti lífi allra til hins betra?
Fyrsti dagurinn minn á Eiðum stóðst semsagt ekki að neinu leyti
samanburð við þessar upplifanir allra sem ég þekkti. Engin falleg
stúlka beið mín í stiga með töskurnar sínar og gítar á bakinu, eins og
ég hafði búið mig undir. Ég gat því ekki notað allar sniðugu setning-
arnar sem ég hafði undirbúið fyrir þetta augnablik. Þessi staður end-
urskapaði mig ekki heldur á komandi mánuðum eins og mér fannst
hann hafa gert fyrir bróður minn. Ég sá því enga ástæðu til að eyða
meira en einum degi í Eiðaskóla en því höfðu foreldrar mínir ekki ver-
ið sammála og þess vegna skilið mig eftir. Reyndar kom það í ljós fljót-
lega að ég hafði rétt fyrir mér og hafði ástæðu til að vera órólegur.
Af hverju skrifa ég niður minningar eins og þessar? Hvaða til-
gang hefur það að segja ókunnugu fólki frá þessum tíma í lífi mínu?
Í upphafi var markmiðið að koma fólki til að hlæja yfir borðhaldi á
landsbyggðarráðstefnu í gamla skólanum mínum. Á meðan ég rifj-
aði upp gömul atvik, áttaði ég mig á því að mín saga er heimild eins
og allar aðrar sögur. Markmið frásagnarinnar breyttist því á meðan
ég rifjaði söguna upp. Hún varð hugvekja, fyrst mín eigin og svo
ætluð sem slík fyrir þá sem hlustuðu. Uppbygging frásagnarinnar
ber þessu merki.
II.
Eiðaskóli var ekki hefðbundinn skóli vegna þess að þar dvaldi ungt
fólk á öllum aldri sem mörg hver áttu lítið sameiginlegt. Þarna voru
grunnskóli og menntaskóli runnir saman í eitt. Hingað komu krakk-
ar til að ljúka svokölluðum níunda- eða lokabekk grunnskólans en
einnig voru kennd tvö fyrstu ár menntaskólans, ávallt kölluð fyrsti
og annar bekkur á Eiðum. Það sem gerði skólabraginn sérstakan var
að flestar reglur skólans mótuðust af þörfum yngstu nemendanna
og hegðunarreglur því sniðnar að þeim en ekki að hinum eldri er
gistu skólann á sama tíma. Þetta skapaði afar sérstakt andrúmsloft
sem eldri nemendur sættu sig ekki endilega við. Það var því mikið
Þ R Æ L S Ó T T I 171
Saga vor 2006-NOTA-2 26.4.2006 17:26 Page 171