Saga - 2007, Blaðsíða 178

um kirkju sögu og jafn vel rek i› stíft trú bo›, en raun in var› allt önn -
ur, hann reynd ist einatt veru lega jar› bund inn, og kom fla› sum um
okk ar flægi lega á óvart. Und ir rit a› ur man eft ir flví a› rætt var um
um bo›s menn Dana kon ungs hér lend is um 1500 e›a svo og ein hver
me› al stúd enta spur›i hva› hon um fynd ist um Lén har› fó geta.
Svar Magn ús ar var nokkurn veg inn svona: „Ætli vi› ver› um ekki
a› láta okk ur nægja hi› ágæta sko› un ar spil (Ein ars) Kvar ans um
hann Lén har›.“ fiar me› gaf hann au› vit a› í skyn a› hæp i› væri a›
nokk ur ma› ur me› flessu nafni hef›i ver i› fó geti hér lend is.
Ef til vill má segja a› fla› hafi ver i› heppi legt a› Magn ús Már
fór flá lei› í fræ› un um sem hann fór, fl.e. úr kirkju sögu yfir í al -
menna sögu, flví a› mjög mik i› af elstu sögu okk ar Ís lend inga var
skrif a› af kirkj unn ar mönn um, allt frá Ara fró›a til Arn gríms lær›a,
svo a› ein ung is tvö nöfn séu nefnd, og flví var skrán ing heim ilda
og sagna tengd kirkj unni órjúf an leg um bönd um; flessi saga ver› ur
ekki skil in vel nema af fleim sem hafa grund vall ar flekk ingu á
valda- og si› venju kerfi kirkj unn ar á mi› öld um og flar me› rök -
hyggju hinn ar kafl ólsku kirkju, og hjá Magn úsi var flessi flekk ing
al veg á hreinu.
Magn ús haf›i eink ar gott lag á flví a› koma beint a› vi› fangs -
efn inu hverju sinni, og hann kunni vel a› meta skyn sam leg inn skot
stúd enta og tók fleim yf ir leitt pr‡›i lega. Al mennt gekk hon um
mjög au› veld lega a› eiga sam skipti vi› nem end ur, enda var aldrei
um neitt yf ir læti a› ræ›a af hans hálfu. fieg ar kom a› rit ger›a vinnu
nem enda var hann all ur af vilja ger› ur a› mi›la af sín um gjöf ula
visku brunni og beina fólki á rétt ar braut ir vi› könn un heim ilda og
gagna. A› öll um ö›r um ólöst u› um var hann sá ma› ur sem best
sag›i und ir rit u› um til vi› vinnu a› loka rit ger› í Ís lands sögu. Öll
hans gó›u rá› voru gef in af heil um hug og af gle›i fless manns sem
hef ur ánægju af mi›l un fró› leiks og gó›ra rá›a til ná ung ans og
ekki síst til næstu kyn sló› ar. Hon um látn um eru hér me› fær› ar
heil ar flakk ir fyr ir óeig in gjarna lei› sögn.
Magn ús Már var í um gengni hi› mesta ljúf menni og manna -
sætt ir. fiessu hef ur Jónas Krist jáns son hand rita fræ› ing ur l‡st sér -
stak lega vel í minn ing ar grein um hann í Morg un bla› inu, en flar fjall -
ar Jónas m.a. um fund ina í fjög urra manna hand rita skipta nefnd
Dana og Ís lend inga, sem fyrr er nefnd. Jónas seg ist ekki minn ast
fless a› fleir Magn ús hafi nokkurn tíma ver i› ósam mála en dönsku
full trú arn ir hafi hins veg ar mjög oft ver i› sund ur flykk ir sín á milli.
Stund um sló í br‡n ur á milli Dan ans Westergård-Niel sens og
björn teitsson178
Saga vor 2007_Saga haust 2004 - NOTA 1/28/12 7:58 PM Page 178