Skírnir - 01.09.2013, Page 38

268
SVANUR KRISTJÁNSSON
SKÍRNIR
4. Framseljanlegar veiðiheimildir væru grundvallaratriði í þess-
um tillögum og með þeim væru „lögmál markaðskerfisins
nýtt til að auka hagkvæmni veiðanna“.
5. Skylt væri að tilkynna um fyrirhugaða kvótasölu úr byggðar-
laginu og viðkomandi sveitarfélag hefði forkaupsrétt en þyrfti
að greiða kvótann sama verði og væri í fyrirliggjandi kaup-
tilboði.
6. Ekki væri samstaða meðal hagsmunaaðila um úthlutun kvóta
til fiskvinnslustöðva. (Alþingistíðindi 1989-1990 B II: 3809-
3819)
Talsverðar umræður urðu í þinginu á eftir ræðu sjávarútvegs-
ráðherra. Fyrstur talaði Þorvaldur Garðar Kristjánsson, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins úr Vestfjarðakjördæmi. Hann gagnrýndi frum-
varpið harðlega og boðaði aðra leið við stjórnun fiskveiða:
1. Kvótakerfið er byggt á ríkisforsjá og einstaklingsbundinni
stjórnun atvinnulífs. Undarlegt er því að sjá frjálshyggju-
menn ganga fram fyrir skjöldu í lofinu um það og „bregðast
þá krosstré sem önnur tré“.
2. Reynslan frá 1976-1984 sýnir að völ er á miklu betri fisk-
veiðistefnu heldur en kvótakerfinu. Þá var í gildi „sókn-
arstýring eftir almennum reglum um gerð skipa og útbúnað
veiðarfæra, veiðisvæði, veiðitíma og meðferð afla“.
3. Engin sátt er um frumvarp ríkisstjórnarinnar og brýnt er að
skapa almennari samstöðu. Þessi ágreiningsmál sundra þjóð-
inni „þegar mest ríður á samstilltu átaki til lausnar þeim
vanda sem nú er á höndum til mótunar fiskveiðistefnu“.
(Alþingistíðindi 1989-1990 B II: 3819-3829)
Danfríður Skarphéðinsdóttir, þingkona Kvennalista í Vesturlands-
kjördæmi, talaði einnig gegn frumvarpinu og ítrekaði stefnu flokks-
ins þar sem áhersla væri lögð á þjóðareign, byggðasjónarmið og
valddreifingu. Nauðsynlegt væri að rjúfa það sem Kvennalistinn
taldi vera óeðlilegt samband milli skips og veiðiheimilda. I stað þess
að úthluta kvótanum til skipa ættu 80% hans að fara til byggðanna
en 20% til veiðileyfasjóðs. Þingkonur Kvennalistans gagnrýndu