Dagblaðið Vísir - DV - 09.11.2018, Side 52

52 FÓLK - VIÐTAL 9. nóvember 2018
útsölustaðir
REYKJAVIK RAINCOATS - HVERFISGATA 82
Epal - Laugavegi 70
EPAL - Harpa
Airport fashion - Leifsstöðwww.reykjavikraincoats.com
Þá urðu þeir mjög veikir. Þá fór
ég úr öllu nema nærbrókinni og
gekk niður í anddyri þar sem var
stór bar og pantaði mér mojito,
allur útstunginn og hræðileg-
ur. Fína fólkið fraus og allt í einu
sá ég að lögreglan var að koma.
Ég komst inn á herbergi og byrj-
aði að sturta dópinu niður kló-
settið þegar lögreglan braust
inn og handtók okkur alla. Við
biðum í haldi fyrir utan hótelið
þangað til maður frá útgerðinni
kom. Eftir að hann var búinn að
tala við lögreglumennina kom
hann til okkar og sagði okkur að
koma okkur í burtu. Eftir þetta
atvik rankaði ég við mér og fór
til Svíþjóðar í meðferð. Ég þurfti
að flýja land því að ég var orðinn
eftirlýstur í undirheimunum út
af þessu klúðri.“
Hvað hefur yfirleitt valdið því
að þú fellur?
„Aðallega að ég hef misst
sjónar á boltanum. Ég þarf alltaf
að vera meðvitaður um að halda
mér hreinum. Þetta er mjög ein-
falt mál í rauninni og aðeins tvær
leiðir í boði. Fólk í kringum mig
er líka meðvitað um þetta og
spyr mig ef ég er farinn að verða
eitthvað skrýtinn.“
Þakklæti og auðmýkt
Valgarður hefur nýlokið við
tveggja vikna myndlistarsýningu
í Gallerý Porti ásamt Sigtryggi
Berg Sigmarssyni. Gekk hún
ljómandi vel og helmingur verk-
anna seldist. Valgarður hefur alla
tíð teiknað og málað en ekki lært
það í skóla.
Notar þú þína reynslu í sköp-
uninni?
„Já, hún hefur mótað mig og
hefur áhrif á sköpunina. Ég er
samt ekkert einsdæmi. Allt sem
manneskjan gerir og hún lend-
ir í, kemur aftur til hennar, þetta
er hringrás. Á endanum eru það
samt við sjálf sem ákveðum hvað
við verðum, hvað við gerum og
hver útkoman verður. Listin er
útrás og flótti. Mjög ungur sá
ég dökku hliðina á listaheimin-
um. Það var ekkert heillandi við
það sem barn að vera fastur í
fjögurra daga fylleríi í Flatey þar
sem allir voru bæði fullir og í ha-
ssvímu,“ segir Valgarður og hlær.
„Þegar ég fór í meðferðina ákvað
ég að hætta allri sköpun. Hætti
að skrifa, hætti að mála. Ég ætl-
aði ekki að fara inn í þetta volæði
sem fylgdi listinni. Í listaheimin-
um sá ég líka ósvífna samkeppni,
öfund og bakstungur. Ég sá fólk
sem var að búa til list fyrir eig-
ið egó. Síðar lærði ég það að láta
egóið ekki stjórna þessu. Mað-
ur verður að vera auðmjúkur og
þakklátur fyrir að fá að iðka þetta
og að fólk vilji njóta verkanna.“
Valgarður er á góðum stað í
dag og tekur hverjum degi auð-
mjúkur. Hann hefur hins vegar
áhyggjur af stöðunni varðandi
fíkniefnaneyslu ungs fólks, hinn
svokallaða læknadópsfaraldur. Í
dag þykir það venjulegt að ung-
lingar byrji á neyslu morfínlyfja
líkt og hann gerði fyrir rúmum
þrjátíu árum. Hann segir:
„Það skiptir engu máli hvernig
persóna maður er. Það eru bara
efnin sem stjórna manni. Ég hef
gert hluti sem ég mun alla ævina
þurfa að skammast mín fyrir og
vinna í að gera gott úr. Það besta
sem ég get gert er að vera ekki í
neyslu og láta gott af mér leiða
með því að hjálpa öðrum. Ég segi
bara frá hlutunum eins og þeir
eru í þeirri von að fólk geti séð
og gert sér grein fyrir alvarleika
málsins. Í dag eru mjög margir
fíklar að verða til og það er að
mínu mati grafalvarlegt mál.
Hreinlega upp á líf og dauða.
Þegar ég var að byrja í neyslu
höfðu flestir fíkniefnasalar þau
prinsipp að selja ekki ungling-
um. Núna er það prinsipp löngu
farið.“ „Fólk leitar oft til mín. Þá
ýmist fíklar, foreldrar þeirra eða
fórnarlömb ofbeldis. Ég reyni
að gera mitt besta til að hjálpa
hverjum þeim sem leitar til mín.
Það er mín leið til að borga til
baka fyrir þann skaða sem ég olli
sjálfum mér og umhverfinu. Þak-
klæti fyrir allt gott og slæmt.“ n
„ Þá fór ég úr
öllu nema
nærbrókinni og
gekk niður í and-
dyri þar sem var
stór bar og pant-
aði mér mojito, all-
ur útstunginn og
hræðilegur.
Misnotaður af presti
„Georg vissi alveg hvað hann
var að gera og hafði sennilega
gert þetta oft áður.“