Ljósmæðrablaðið - 01.06.2016, Blaðsíða 6

6 Ljósmæðrablaðið - júní 2016
Hver kannast ekki við tilfinninguna þegar manni
finnst ekkert gerast sama hvað maður hamast
og bröltir. Samt er það svo að þegar litið er yfir
lengra tímabil þá hefur ýmislegt gerst þrátt fyrir
allt. Þannig er tilfinning mín hér í formanns-
stólnum núna. Ég áttaði mig nefnilega nýlega
á því að þegar við skoðum málið, þá er mjög
mikið að gerast í ljósmæðralífi okkar.
Á þessu ári erum við nú þegar búnar að eign-
ast nýjan doktor og trúlega bætist annar við
síðar á árinu. Við fengum fyrsta prófessorinn og
eigum einnig tvo dósenta. Þetta er mjög jákvætt
fyrir stéttina í heild þar sem það styrkir fagið
óumdeilanlega að eiga okkar eigin rannsakendur
sem gera rannsóknir í okkar heimalandi við
okkar aðstæður.
Við erum búnar að halda okkar eigin ljós-
mæðradaga sem heppnuðust með ágætum. Að
minnsta kosti átta ljósmæður héðan voru með
erindi á NJF ráðstefnunni í Gautaborg nýverið
og tvær íslenskar ljósmæður voru með veggspjaldakynningar. Þetta
eru tæp fjögur prósent íslenskra ljósmæðra og það þykir mér góður
árangur og bera vott um mikla grósku í menntunarmálum ljósmæðra
hér á landi.
Undirbúningur er hafinn fyrir 100 ára afmæli félagsins 2019 og
NJF ráðstefnu sem verður haldin hér á Íslandi á sama tíma. Það er
ekki sjálfgefið að svo lítið félag sem okkar nái 100 ára aldri. Til að
halda þessu gangandi hefur þurft hugsjóna- og baráttukonur þessa
öld sem liðin er, konur sem pössuðu það að við soguðumst ekki
ósjálfrátt inn í stærri félög og yrðum þar að kæfðri rödd. Ég fyrir
mína parta er þeim þakklát.
Við erum einnig nú í fyrsta sinn orðnar meðlimir í EMA, The
European Midwives Association og munum sækja fyrsta fund þeirra
á haustmánuðum.
Hugsanlega hyllir nú loks undir það að stéttin fái leyfi til að
ávísa tilteknum lyfjum. Mikil vinna hefur verið
lögð í það mál af og til á undanförnum árum,
án árangurs, en nú hefur landlæknir í fyrsta
sinn gefið það út á vefsíðu sinni að eðlilegt
sé að ljósmæður fái þetta leyfi. Kannski er nú
réttur farvegur kominn til að málið nái í höfn.
Talandi um að ná í höfn, þá er annað mál sem
er einnig að komast þangað en það er að sjálf-
sögðu opnun fæðingarstofu utan spítala. Mikið
hefur verið reynt og rætt í mörg ár um að opna
fæðingarheimili en nú er það í alvörunni að
gerast. Tvær skeleggar ljósmæður gengu í verkið
og umhverfið og farvegurinn var réttur að þessu
sinni til að fæðingarstofan varð að veruleika. Ég
hef trú á því að þetta framtak og verkefni muni
ekki gera neitt nema að vaxa og dafna því að
þörfin er svo sannarlega fyrir hendi.
Einnig má minnast á málaferli sem félags-
menn standa í nú um stundir þar sem tekist er
á um hvort greiða eigi laun fyrir unna vinnu.
Þrátt fyrir að tapa málinu í félagsdómi létum við ekki deigan síga og
héldum áfram með málið, nú fyrir héraðsdómi, og ég hef fulla trú á
að við vinnum að þessu sinni.
Ég held að þrátt fyrir allt sem við höfum sett fyrir okkur undanfarið
og fundist við vera að missa eins og Hreiðrið, fækkun fæðingarstaða
á landsbyggðinni, MFS, Fæðingarheimilið og svo má lengi telja, þá
sé árið 2016 samt gott ár fyrir ljósmæður. Ég held að sóknarfærin séu
allnokkur og með framsækni og eftirfylgni eigum við eftir að vinna
litla sigra sem þegar horft er yfir lengri veg verða að stórum sigrum
þegar allt er lagt saman.
Ljósmæður geta horft björtum augum til framtíðarinnar og í stað
þess að harma það sem við höfum ekki skulum við styrkja það sem
við höfum, sem er hreint ekki svo lítið.
Ég óska öllum ljósmæðrum og fjölskyldum þeirra gleðilegs
sumars, góðra stunda og farsældar í leik og starfi.
Áslaug Valsdóttir
formaður Ljósmæðrafélags Íslands
Er blómatími ljósmæðra
runninn upp?
Á V A R P F O R M A N N S L M F Í