Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2018, Síða 16

16 FÓLK 21. desember 2018
G
uðmundur Brynjólfsson
gaf nýlega út bókina Eitr­
aða barnið. Hún er glæpa­
saga, skrifuð inn í sögulega
sviðsmynd Árnessýslu í kringum
aldamótin 1900. Guðmundur er
djákni og innilega trúaður og jafn­
framt heltekinn af myrkum hlið­
um mannlífsins og óhræddur við
að stuða fólk, hvort sem er í bók­
um sínum eða hárbeittum pistl­
um. DV ræddi við Guðmund um
æskuna á Vellinum, rótleysið og
árin í drykkju, hið myrka í mann­
skepnunni og ljósið í trúnni.
Hermangið á Vellinum
Guðmundur er fæddur árið 1964
og ólst upp á bæ sem heitir Hellur
á Vatnsleysuströnd. Hann var
næstyngstur sjö systkina en eitt
dó í frumbernsku. Móðir hans
starfaði sem handavinnukennari
og faðir hans hjá véladeild ÍAV
á Keflavíkurflugvelli. Ungur fór
Guðmundur sjálfur að starfa á
Vellinum og muldi þar grjót.
„Kaninn hafði mikil áhrif á
svæðinu, bæði til góðs og ills. Það
var auðvitað mikil velmegun því
það var vel borgað á Vellinum og
nóg af vinnu. Fimmtán eða sext­
án ára vann maður frá klukkan
sjö á morgnana til að verða tíu um
kvöldið.“
Guðmundur grúskaði og las
mikið sem barn. Einnig hafði hann
mikinn áhuga á fótbolta og spark­
aði í tuðru fram á kvöld með syst­
kinum sínum og frændsystkinum.
Löngum stundum dvaldi hann
hjá ömmu sinni sem var róttæk
vinstrimanneskja og ekki hrifin af
hermanginu.
„Það fjaraði nú af henni því að
það unnu nánast allir hennar af­
komendur þar. Eins með mig sjálf­
an, ég ætlaði aldrei að vinna uppi
á Velli en svo fór ég og líkaði vel.“
Hvað vildir þú verða?
„Ég ætlaði að verða kokkur. Án
þess að vita nokkuð út á hvað það
gengi. Síðan ætlaði ég að verða
leikari. Ég reyndi þrisvar sinn­
um að komast í leiklistarskólann,
komst alltaf í lokahópinn í inn­
tökuprófinu en datt þar út. Það
var mikið skipbrot og svekkelsi. Ég
taldi mig mesta leikaraefni lands­
ins. En samkeppnin var hörð.
Þarna voru meðal annarra Davíð
Þór Jónsson, Steinn Ármann,
Ingver E. Sigurðsson, Hilmar Jóns­
son, Baltasar og fleiri stórkanón­
ur.“
Femínisti frá æsku
Framan af stóð Guðmundur sig vel
í námi en þegar hann gekk í Fjöl­
brautaskóla Suðurnesja tók aga­
leysið völdin. Hann féll margoft og
þurfti undanþágur til að vera ekki
vísað úr námi. Meiri áhuga hafði
hann á skemmtanalífinu og var
fastagestur í Klúbbnum, Sigtúni
og Evrópu.
„Maður eyddi öllum peningn­
um,“ segir hann. „Ég lifði hátt,
keypti mér strax bíl, var enda­
laust í bíó og hverja einustu helgi
að skemmta mér. Ég fékk nógan
pening af Vellinum en hafði enga
rænu til að leggja fyrir.“
Guðmundur náði að útskrifast
24 ára gamall og gekk þá í Há­
skóla Íslands til að læra bók­
menntafræði. Það nám lá einstak­
lega vel fyrir honum og í kjölfarið
flutti hann út til Bretlands til að
nema leiklistarfræði. Á þessum
árum vildi hann verða leikstjóri og
rannsakaði femínisma í verkum
Williams Shakespeare.
Varstu snemma femínisti?
„Já, ég drakk það í mig með
móðurmjólkinni og amma prent­
aði það í hausinn á mér að allir
væru jafnir. Ég er þannig femínisti.
Það þarf enga vitringa til að sjá að
í gegnum aldirnar hafa konur ekki
staðið jafnfætis karlmönnum. Mér
getur hins vegar blöskrað þessi
akademíski femínismi þar sem
konur úr háskólum segja verka­
konum og konum yfirhöfuð hvern­
ig þær eigi að haga sér og móðgast
fyrir þeirra hönd. Það verður hver
að finna það hjá sjálfum sér hvaða
skilningur felst í þessu hugtaki,
femínisma. Fyrir mér snýst þetta
um jafnrétti, hin sjálfsagða krafa
að allir séu jafnir. Þar undir eru
aðrir hópar líka, fatlaðir, samkyn­
hneigðir og fleiri.“
Átta ár í drykkju
Eftir námið leikstýrði Guðmundur
Tíðarandinn að
kæfa tungumálið
og húmorinn
n Guðmundur Brynjólfsson sér ljóstíru í táradal
n Hársbreidd frá því að verða róni n Ný glæpa-
saga sem vekur óhugnað
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
MYNDIR: HANNA/DV
Bakkus Guðmundur var túramaður og
stóð höllum fæti í átta ár.