Dagblaðið Vísir - DV - 21.12.2018, Blaðsíða 56

56 21. desember 2018
Tímavélin
K
rókódílar eru ekki al-
gengar skepnur á Íslandi
enda bannaðar með lög-
um. Komust þeir helst
í deigluna þegar Húsvíkingar
vildu flytja þá inn árið 2001.
Áttu þeir að vera nokkurs kon-
ar endurvinnslugæludýr, éta úr-
gang úr sláturhúsinu og laða að
ferðamenn. Sumarið 1990 var
krókódíll fluttur inn til landsins
og ekki nóg með það þá slapp
hann laus.
Smyglað í kornflexpakka
Það var Ágúst Kárason, sjó-
maður frá Neskaupstað, sem
flutti skepnuna inn til landsins.
Hann keypti hana í ónefndu
Evrópulandi um áramótin 1989
til 1990. Þá var hann aðeins um
30 til 40 sentimetra langur. Í
kjölfarið smyglaði hann krókó-
dílnum til landsins inni í pakka
utan af kornflexi.
Ágúst nefndi hann Króka
og geymdi hann í búri. Í sam-
tali við DV sumarið 1990
sagði hann Króka vera róleg-
heitaskepnu sem engum gerði
mein. Aldrei biti hann neinn en
einstaka sinnum lemdi hann
halanum í fólk. Þá aðeins ef
fólk væri að hamast í honum. Í
raun væri jafn eðlilegt að halda
krókódíl eins og hund.
„Króki var duglegur að éta
og át helst kjöt og fisk. Ég hafði
nokkrum sinnum farið með
hann út til að viðra hann og
það hafði gengið vel. Honum
þótti gott að komast út, hann
var mjög sprækur og fljótur að
hlaupa.“
Sumarið 1990 var Króki
orðinn hálfur metri að lengd,
feitur og pattaralegur. Krókó-
dílar af hans tegund geta orðið
allt að þrír metrar.
Áin of köld
Laugardaginn 16. júní fór Ágúst
með hann inn í Fannadal til
að leyfa honum að svamla í
pollum og skríða í grasi. Var
Króki látinn í volgan poll, um
40 metrum frá Norðfjarðará.
Ágúst leit aðeins af skepnunni
í um fimm mínútur og það var
nóg til að hann týndi henni.
Eftir þetta fór Ágúst rakleitt
til manns að nafni Guðbjartur
Hjálmarsson í Neskaupstað
sem hann vissi að ætti þjálfað-
an labrador leitarhund. Guð-
bjartur kom með hundinn sem
þefaði af búri Króka og rakti
síðan slóðina. Hundurinn hætti
hins vegar að rekja þegar hann
kom að bakka Norðfjarðarár.
„Við létum hann leita aftur
og hann endaði aftur við ána,
svo við teljum líklegt að Króki
hafi farið í ána,“ sagði Guð-
bjartur við DV eftir þetta.
Þeir félagar töldu ólíklegt að
Króki myndi lifa það af að enda
í ánni. Einnig ólíklegt að hann
gæti lifað af íslenska sumar-
næturkuldann. Jafnvel þó að
þeir teldu það ólíklegt að hann
væri á lífi og væru ekki vongóð-
ir um að finna hann yfirhöfuð,
þá héldu þeir leitinni áfram
daginn eftir.
Lögreglurannsókn
Ekki var öllum skemmt yfir
þessu. Til dæmis Brynjólfi
Sandholt yfirdýralækni. Hann
tók þessu mjög alvarlega og
sendi lögreglunni í Neskaup-
stað bréf og krafðist þess að
málið yrði rannsakað; hvernig
krókódíllinn komst hingað til
lands.
„Það er lögreglunnar að sjá
um rannsókn þessa máls og
það er saksóknara að skera úr
um hvort eigandi krókódílsins
verður kærður eða ekki,“ sagði
Brynjólfur við DV 19. júní.
Þann sama dag bárust fregn-
ir af því að óhugsandi væri
fyrir Króka að lifa af kuldann
í Norðfjarðará. Kjörhiti hans
var í kringum 30 gráður en hit-
inn í vatninu á Norðfjarðará
nær tveimur gráðum. Straum-
þungi væri þar einnig mjög
mikill. Ekki var loku skotið fyrir
að Króki hefði komist úr ánni
þegar hann fann hversu köld
Gamla
auglýsingin
Vísir 20. desember 1918
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is
„Þetta er
allt þáttur
í stóru gabbi, og
þetta er komið
allt of langt.
Hólshraun 3, 220 Hafnarfjörður / S 555 18 10 og 565 1810 / veislulist@veislulist.is / veislulist.is
Afgreitt á einnota fötum, tilbúið fyrir veisluna
HRINGDU OG PANTAÐU Í SÍMA 555 1810
Jólahlaðborð 2018
V e i s l u r e r u o k k a r l i s t !
PINNAMATUR
KRÓKÓDÍLLINN Í NORÐFJARÐARÁ
n Smyglað í kornflexi
Krókódíll Íslensk veðrátta ekki hentug.