Morgunblaðið - 20.09.2018, Blaðsíða 57

Morgunblaðið - 20.09.2018, Blaðsíða 57
MINNINGAR 57 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2018 Með söknuði kveðjum við Valdísi móður okkar eftir erfið veikindi sem hún glímdi við. Þegar við bræður hugsum um móður okkar kemur fyrst í hug mikið þakklæti fyrir alla þá væntumþykju sem við bræður fengum frá henni. Þótt lífið hjá þér hafi ekki verið neinn dans á rósum þá færðir þú öllum sem þig þekktu mikla hlýju og ást. Enda voru ófáar stundirnar sem þú eyddir með okkur, teflandi skák og spilandi ólsen-ólsen, sem við bræðurnir unnum furðulega oft. Móðir okkar hafði mikið dá- læti á tónlist og eyddi mörgum gæðastundum spilandi á orgelið og gítarinn sinn, og sama hversu slæm heilsan var orðin, þá birti yfir henni þegar hún heyrði góða tónlist. Elsku mamma, takk fyrir allt sem þú kenndir og varst okk- ur. Við munum ávallt sakna þín en við vitum að þú ert komin á betri stað með pabba og Guðna frænda. Ég veit að það besta sem í mér er, í arfleifð ég tók frá þér. Ég veit að þú gafst mér þá glöðu lund, sem getur brosað um vorfagra stund, og strengina mína, sem stundum titra, er stráin af náttköldum daggperlum glitra, stemmdi þín móðurlund. Ég veit það af reynslunni, móðir mín, hve mjúk hún er höndin þín. Þín umhyggja er fögur sem himinninn hár, ég hef ekki skoðað þau grátsöltu tár, sem þú hefur kysst burt af kinnunum mínum og klappað í burtu með höndunum þínum í fjöldamörg umliðin ár. Ég vildi að hvert tárið mitt væri orðið steinn, sem vatnsperla silfurhreinn, Valdís Guðmundsdóttir ✝ Valdís Guð-mundsdóttir fæddist 2. júní 1945. Hún lést 21. ágúst 2018. Útför Valdísar hefur farið fram í kyrrþey að hennar ósk. þá skyldi ég flétta þér fagran krans, fegurri en kórónu nokkurs manns. Hann skyldi ég hnýta í hárið þitt svarta og horfa á þá fegurð, er vorsólin bjarta léti sín geislabörn leika þar dans. (Jóhann Sigurjónsson.) Að lokum viljum við þakka hinu frábæra starfs- fólki á hjúkrunarheimilinu Ási í Hveragerði fyrir þá góðu umönnun sem það veitti móður okkar. Hvíl í friði, elsku mamma. Guðmundur og Guðni Óskar Jónssynir. Litir haustsins eru fallegir núna eins og fyrir 54 árum er við settumst á skólabekk í Kvenna- skólanum á Blönduósi. Það er gott að hafa kynnst henni Valdísi, hún hafði þessa hlýju nærveru sem einkennir gott fólk. Hún var hlédræg, en ávallt glaðleg og ljúf í allri fram- komu. Valdís stundaði námið vel, var dugleg við allt og vann þar gull- fallega handavinnu. Það er langur tími liðinn síð- an, en samt virðist það eitthvað svo stutt. Elsku Valdís, við þökkum þér liðnar stundir og biðjum Guð að geyma þig. Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins blóm er verður að hlíta þeim lögum að beygja sig undir þann allsherjar- dóm sem ævina telur í dögum. Við áttum hér saman svo indæla stund sem aldrei mér hverfur úr minni. Og nú ertu gengin á guðanna fund, það geislar af minningu þinni. (Friðrik Steingrímsson) Við skólasystur frá Kvenna- skólanum á Blönduósi veturinn 1964-1965 sendum sonum og öll- um ættingjum hennar innilegar samúðarkveðjur. Aðalheiður S. Kristjánsdóttir. Elsku yndislegi pabbi minn, það var erfitt að fá þær fréttir að þú hefðir fengið skyndilegt heilablóðfall 30. ágúst í umferðinni eftir að þú varst búinn að yfirfara húsbílinn þinn til að setja hann í geymslu í vetur. Í upphafi virtist eins og þú myndir ná að komast í gegnum þetta því blóðþrýstingurinn þinn lækkaði og læknar voru vongóðir. En svo skyndilega fór hann upp og ekkert hægt að gera. Ég náði að tala við þig í síma á leiðinni áður en ég fór í flugið frá Egilsstöðum. Ég er þakklát fyrir að þú beiðst eftir mér þó að þú hafir valið að fara nokkrum mín- útum áður en ég komst inn til þín en ég veit af hverju. Og það var gott að fá að komast til þín með þetta friðsæla yfirbragð eins og þú værir sáttur. Ég er sannfærð um að amma og afi hafi tekið vel á móti þér enda varstu sólargeisl- inn hennar ömmu. Þetta er samt svo óvænt af því að þú varst heilsuhraustur. Nýbúinn að koma þér og Báru fyrir á nýja heimilinu ykkar og tilbúinn að fara að ferðast og njóta lífsins. Ég er stolt af að hafa átt þig sem pabba, rólyndan og góðan mann sem hafði gaman af lífinu og með góða nærveru. Trausti Jóhannesson ✝ Trausti Jó-hannesson fæddist 3. júní 1938. Hann lést 30. ágúst 2018. Útför hans fó fram 10. september 2018. Minningarnar streyma þessa dag- ana um skemmtileg- ar stundir sem við áttum og eru ferða- lögin ofarlega en þú hafðir unun af því að ferðast og varst frá- bær dansari. Alveg frá því að ég var barn varst þú ávallt að kenna manni óbeint. Lýstir því hvernig maður keyrir yfir ár eða í hálkunni enda varstu frábær bíl- stjóri. Ég sé líf þitt skiptast í fyrri- part með mömmu og svo seinni- part með Báru. Ég er samt mjög þakklát fyrir það hvað þið mamma áttuð alltaf fallegt samband alla tíð og þakk- lát fyrir að makar ykkar virtu það. Ég get ekki annað en brosað út í annað þegar ég minnist þess hvernig þú gast hreinlega sleppt þér við að horfa á fótbolta og handbolta. Þú hafðir gaman af að breyta texta eða búa til nýjan og ég rakst á þennan í skjalatöskunni þinni: Ferðalögin þau fylgja mér flugstjórans eru völdin. En þegar til London kominn er þá sé ég um kvöldin. Takk elsku pabbi að vera alltaf til staðar fyrir mig, ég gat ávallt leitað til þín ef ég þurfti. Takk fyrir ráð þín og umhyggju. Ég elska þig og sakna þín en nú ertu kominn í annað ferða- ævintýri, ég bið að heilsa ömmu. Þín dóttir, Kristín. Það er óvanalegt að mér líði jafn illa við jarðarför óskyldrar mann- eskju og við jarðar- för Önnu Ágústsdóttur. Húmor- inn, léttleikinn og jafnframt hlýjan voru hennar aðalsmerki. Ég var ungur þegar ég byrjaði að koma í Kaupfélag Vestur-Hún- vetninga með pabba. Ein fyrsta manneskjan þar sem ég man eftir var Anna og alltaf var hún tilbúin að aðstoða viðskipta- vinina með liðleika en jafnframt húmorinn á lofti. Þegar ég var á tólfta ári var ég í afmæli hjá Helga bróður mínum og lítil dóttir hans, þá þriggja ára, kallaði yfir mannskapinn: „Ég veit alveg hver kærastan hans afa er. Það er hún Anna í kaupfélaginu.“ Ég lenti einu sinni í henni á henni á ferð okkar eldri borgara frá Húnaþingi vestra. Sagði hún þá setningu sem ekki er hægt að setja á prent en var nóg til þess að þakið ætlaði að rifna af rútunni. Anna Ágústsdóttir ✝ Anna Ágústs-dóttir fæddist 3. júní 1936. Hún lést 30. ágúst 2018. Hún var jarð- sungin 14. sept- ember 2018. Ég verð seint kjaftstopp en þarna vissi ég ekkert hvað ég átti að segja. Þeir muna þetta sem voru þarna. Svo eru það steinakarlarnir hennar sem eru úti um alla sýslu, við þekkjum þá Hún- vetningarnir, ef til vill fleiri. Svo verður maður að nefna sálmana sem hún var búin að velja, það er óvanalegt að heyra jólasálminn Í dag er glatt í döprum hjörtum og einsönginn eftir Benny Andersson og Benny Ulvaeus sungna við jarðarför. Svo var útsjónarsemin og dugnaður- inn fyrir hendi. Það hefðu fáar konur gert það sem hún gerði. Að byggja hús yfir sig og tvær ungar dætur sínar og vann hún mikið í því sjálf af hörku og dugnaði. Svo var hún gott skáld en flík- aði því ekki mikið. Það var ekki bara hún sem hafði þann hæfi- leika, heldur Grafarsystkinin öll. Það bar bara misvel á því hjá þeim. Að lokum votta ég systrun- um Helgu og Báru og þeirra fjöl- skyldum mínar dýpstu samúð vegna fráfalls Önnu. Gunnlaugur P. Valdimarsson frá Kollafossi. Innilegar þakkir til fjölskyldu og vina á Íslandi fyrir samúð og hlýhug við andlát elskulegrar móður okkar LILJU JONSDOTTUR RAVN Tulli sem andaðist fimmtudaginn 6. september á Haukeland sjúkrahúsinu í Bergen, Noregi. Agnes, Hjørdis, Fjola og Helgi med familier. ✝ Pétur MogensLúðvíksson, skírður Peter Mo- gens Ludvigsen, fæddist í Kaup- mannahöfn 19. ágúst 1948. Hann andaðist á líkn- ardeild Landspít- alans í Kópavogi 9. september 2018. Foreldrar hans voru Knud Mogens Einar Ludvigsen rafvirkja- meistari, f. 19. febrúar 1903, d. 22. október 1993, og Ellen Margrethe Ludvigsen, fædd Nielsen, ráðskona og smur- alla sína tíð á fraktskipum, fiskiskipum og varðskipum. Hann fékk íslenskt ríkisfang ár- ið 1995 og um leið nafnbreyt- ingu. Pétur kvæntist tvisvar á lífs- leiðinni. Fyrri kona hans var Ragnhildur Guðrún Ragn- arsdóttir. Þau eignuðust tvö börn: Ragnar Ægi, f. 1976, og Berglindi Ellen, f. 1979. Pétur og Ragnhildur slitu samvistum. Seinni kona Péturs var Halldóra Hreinsdóttir. Þau eignuðust tvo syni: Arnar Snæ, f. 1984, og Birgi Fannar, f. 1985. Pétur og Halldóra slitu samvistum. Árið 1997 hóf Pétur sambúð með eft- irlifandi sambýliskonu sinni, Jó- hönnu Sigrúnu Thorarensen frá Gjögri. Þau bjuggu alla sína sambúð í Reykjavík. Útför Péturs fer fram frá Garðakirkju í dag, 20. septem- ber 2018, klukkan 15. brauðsdama, f. 3. mars 1911, d. 9. apríl 1992. Pétur var einka- barn og fluttist lítill drengur til Íslands ásamt móður sinni. Hann bjó fyrstu ár- in í Reykjavík. Síð- ar flutti Pétur til Raufarhafnar. Þar bjó hann ásamt móður sinni og Jó- hanni Óskari Jósefssyni, bónda og harmóníkuleikara, í Orm- arslóni í Þistilfirði. Pétur flutti aftur til Reykjavíkur 13 ára gamall. Hann stundaði sjóinn Elsku pabbi minn. Nú þegar þú hefur kvatt þetta líf sest ég niður og skrifa þér mitt síðasta bréf. Ég veit að þú barðist hetjulega við sjúk- dóm þinn. Fékkst kærleiksrík- an stuðning frá Jóhönnu þinni, Ragnari bróður og þínum nán- ustu vinum. Þú giftist Ragnhildi móður minni árið 1975 og þið fluttuð frá Reykjavík til Hafnar í Hornafirði. Ári síðar fæddist Ragnar bróðir sem var skírður í höfuðið á tengdapabba þínum. Þið eignuðust mig árið 1979 og var ég skírð Ellen í höfuðið á mömmu þinni. Ég er ævinlega þakklát fyrir það. Þú varst mjög hamingjusamur yfir því að hafa eignast okkur Ragnar. Þú elskaðir okkur af öllu hjarta. Ég man hvað þú varst rausn- arlegur. Þú færðir mömmu fallegan gullkross og hjartalaga eyrnalokka daginn sem ég fæddist. Mamma skrifaði svo fallega í fæðingarbókina mína að þú hefðir verið glaður og spenntur þegar ég fæddist. Þegar ég varð þriggja ára gafst þú mér dúkkukerru í afmælis- gjöf og ári seinna fallegt, rautt tvíhjól. Þú gafst okkur Ragnari margar eftirminnilegar gjafir. Þið mamma fluttuð talsvert mikið en þú sinntir sjómennsk- unni af öllu afli. Þú starfaðir á hinum ýmsu fiskibátum á Höfn í Hornafirði. Árið 1979 keyptir þú sjö tonna bát sem þú skírðir Bergey í höfuðið á lítilli eyju við Hornafjörð. Þá stundaðir þú veiðar frá Vestmannaeyjum. Sjómennskan átti hug þinn all- an. Ég þekki ekki ferilinn í heild sinni en veit að þú vannst hjá Landhelgisgæslunni á varð- skipinu Óðni og Tý en lengst af á varðskipinu Ægi. Sambandið við þig minnkað með árunum því við Ragnar vorum mjög ung þegar þið mamma skilduð. Við fylgdumst samt með þér og hittumst við hátíðleg tækifæri. Í minningunni varst þú myndarlegur maður. Þú varst gjafmildur og valdir vandaða muni. Þú varst smekklega klæddur og vildir hafa þrifalegt í kringum þig. Þú vannst hratt og ákveðið, allt fram á síðustu stundu. Þú fórst aldrei frá hálf- kláruðu verki. Áttir alla tíð fal- legan bíl og bát. Fórst svo sannarlega vel með eigur þínar og bjóst til margt fallegt í höndunum. Þú varst mikil fé- lagsvera og áttir auðvelt með að gera þér dagamun. Ég er þakk- lát fyrir að hafa erft svo margt frá þér, bæði gott og slæmt sem ég bý yfir í mínu fari. Við vor- um bæði svo þrjósk en elsk- uðum hvort annað samt svo mikið. Ég veit að þú hefur feng- ið þinn frið, frið frá krabba- meininu. Elsku pabbi minn, hér þótt líf þitt endi rís það upp í Drottins hendi. Ég mun alltaf hafa þig í hjarta mínu, elska þig til æviloka, og láta ljós þitt skína gegnum logann á kertinu heima í stofu. Ég mun alltaf líta upp til stóra bróður míns, sem ber einnig með sér margt fal- legt og gott úr þínu fari. Við sjáumst hinumegin við hafið og klárum úr kaffibollanum en bætum við nýjum, fallegum konfektmola. Ég man það sem barn að ég margsinnis lá og mændi út í þegjandi geiminn, og enn get ég verið að spyrja og spá, hvar sporin mín liggi yfir heiminn. En hvar sem þau verða mun hugurinn minn, við hlið þína margsinnis standa, og vel getur verið í síðasta sinn ég sofni við faðm þinn í anda. (Þorsteinn Erlingsson) Þín dóttir Berglind Ellen. Kær tengdafaðir minn, Pétur Mogens Lúðvíksson, er látinn eftir erfiða baráttu við krabba- mein. Pétur ætlaði nú aldeilis að hrista þetta af sér og komast aftur á sjóinn en þar undi hann sér best, enda var það hans ævistarf. Pétur gerði síðustu ár út trilluna Hildi. Ég man að þegar við Ragnar sonur hans vorum nýbyrjuð saman spurði ég frænda minn sem einnig er sjómaður hvort hann þekkti til Péturs. Já, sagði hann, báturinn hans er sá allra flottasti í flot- anum, enda hugsaði Pétur vel um bátinn. Ekkert mátti vanta eða láta á sjá. Pétur var flottur maður, dug- legur, verklaginn og hann hafði stórt skap. Það má segja stórt skap í báðar áttir. Hann gat jú haft margt á hornum sér en ef vel lá á okkar manni var hann léttur og kátur og sýndi vel ást sína og hlýju. Pétur gaf mér eina þá fallegustu gjöf sem ég hef fengið. Við Ragnar vorum ekki búin að vera lengi saman þegar við vorum hjá honum og Jóhönnu og eitthvað vorum við að skoða gamalt dót. Rétti Pét- ur mér þá silfurbrjóstnælu sem móðir hans hafði átt og sagði: „Margrét, þetta átt þú að eiga.“ Ég man að ég var alveg orð- laus, mér fannst þetta svo mik- ils virði. Þessa gjöf skal ég allt- af varðveita. Ég mun minnast Péturs tengdaföður míns með hlýju, þau Jóhanna tóku mér og dóttur minni opnum örmum frá fyrstu kynnum. Fyrir það er ég mikið þakklát. Ég kveð þig, Pétur minn, með fallegri bæn: Vertu, Guð faðir, faðir minn, í frelsarans Jesú nafni, hönd þín leiði mig út og inn, svo allri synd ég hafni. (Hallgrímur Pétursson) Amen. Við sjáumst síðar. Þín tengdadóttir, Margrét Pálmadóttir. Pétur Mogens Lúðvíksson Steini minn. Einn kemur og annar fer eru örlög okkar sem byggjum þennan heim í alheimi skap- arans sem skóp þessa jörð. Veröld okkar og vegir hans eru æðri skilningi okkar og öll hans börn eins misjöfn og við erum. Elsku Dóra systir, nú átt þú um sárt að binda að hafa misst Steina eftir fráfall Brynjars Más bróður hans en reynsla mín eftir erfiða ævi er að það er líf okkur ætlað Þorsteinn Matthíasson ✝ ÞorsteinnMatthíasson fæddist 8. janúar 1966. Hann lést 12. ágúst 2018. Útför hans fór fram 22. ágúst 2018. annars staðar að jarðvist lokinni og í ljósi almættisins. Steini átti um sárt að binda; slasaðist illa sem barn og skerti það líf hans en var sár sem greri. Ég var tíður gestur hjá Dóru systur og ávallt velkominn þar. Guðrúnu Önnu, Nonna og Maríu sendi ég hjartnæmar samúðar- kveðjur í þessari hörmulegu sorg. Núna líður Steina bróður ykkar vel í ljósinu sem er sköpun þessa heims. Frá systkinum mínum sendi ég hlýjan hug og bið algóðan guð að styrkja ykkur í þessari sorg. Jónas Gunnarsson.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.