Morgunblaðið - 06.10.2018, Side 36

36 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 6. OKTÓBER 2018
Bergvin Oddsson
Bergvin Oddsson, eða Beddi á
Glófaxa eins og hann var alltaf
kallaður, er allur. Hann var þjóð-
sagnapersóna í lifanda lífi, glað-
vær, hreinskiptinn og hjartahlýr.
Ég kynntist Bedda fljótlega eftir
að ég fluttist til Eyja og hóf störf í
bankanum. Á þeim tíma áttu
flestallir útgerðarmenn í erfið-
leikum. Það var afar gaman að
eiga samskipti við Bedda. Hann
var alvarlegur og ákveðinn þegar
hann ræddi málefni útgerðar
sinnar en það þurfti ekki nema
smá neista af gríni og þá var kall-
inn kominn í gírinn. Lét vaða á
súðum, hló og gerði grín að sjálf-
um sér og öðrum með stórkost-
legum athugasemdum. „Já,
Binni, það er ekki nóg að afla, það
þarf líka að eyða,“ sagði hann ein-
hverju sinni og hleypti alvarleg-
um umræðum upp í hlátur. En
Beddi eyddi ekki miklu í sjálfan
sig heldur allt og alla í kring um
sig, sérstaklega ÍBV.
Stuttu fyrir einhverjar kosn-
ingarnar lét ég ummæli falla í
fjölmiðlum um hugmyndir Sam-
fylkingarinnar um málefni
sjávarútvegs og uppskar símtal
frá Bedda: „Hvurn andskotann
ert þú að skipta þér af pólitík?
Hefur þú ekki nóg með að reka
þitt fyrirtæki?“ sagði Beddi og
húðskammaði mig í símann enda
skammt í „kratagenið“ hjá
honum. Ég þandi mig á móti og
taldi þvert á móti að ég hefði full-
an rétt á að skipta mér af þeim
málefnum sem vörðuðu sjávarút-
veg þótt stutt væri í kosningar.
Símtalið tók drjúga stund en end-
aði á þann máta sem alltaf var í
samskiptum okkar, með sátt og
skemmtilegum athugasemdum.
Þannig var Beddi, alltaf hreinn
og beinn og beint fyrir framan
mann. Hann sagði bara hlutina
eins og hann hugsaði þá og fór
ekki í neina launkofa með skoð-
anir sínar. Sem skipstjóri var
hann vanur því að á hann væri
hlustað. Ekki bara af því hann
væri skipstjóri heldur líka vegna
hversu stutt var í glaðværðina hjá
honum og óborganlegar athuga-
semdir. Af þeim mátti enginn
missa. Við ræddum oft um fram-
tíðina og ég hvatti hann til að setj-
ast ekki í helgan stein heldur hafa
eittvað fyrir stafni. Það var gam-
an að fylgjast með honum við
smíði á nýjum Glófaxa sem kom í
sumar og hann ætlaði sér að róa
honum til að halda heilsu. En
enginn veit ævina fyrr en öll er og
engan óraði fyrir því í vor þegar
Beddi og Dúlla, kona hans, héldu
upp á 75 ára afmæli sitt af þeim
rausnarskap, sem þeim var ein-
um lagið, að hann næði ekki að
komast á sjó á nýja bátnum.
Með Bedda er genginn einhver
alskemmtilegasti og stórbrotn-
asti maður sem ég hef kynnst á
lífsleiðinni. Ég mun sakna
skammanna hans, hjartahlýjunn-
ar og húmorsins. Hvíli hann í
friði.
Sigurgeir B. Kristgeirsson.
Einn af bestu sonum Eyjanna,
Beddi á Glófaxa, er látinn eftir
stutt veikindi. Það er skarð
höggvið í fjölskylduna þegar for-
inginn fellur frá.
Það var skrýtin tilfinning á
mánudeginum þegar stóllinn
hans Bedda á kaffistofunni í
Heimaey stóð auður, við minnt-
umst hans með stuttri þögn.
Hann var fastagestur á kaffistof-
unni hjá mér og alltaf var líf og
fjör í kringum hann. Hann lét
menn heyra það, hvort sem það
var pólitíkin, enski boltinn og
hvað eina. Við kaffistofufélagarn-
ir höfum mælt blóðþrýstinginn og
skráð, ef mæling var óhagstæð þá
voru menn sendir í athugun.
Undirritaður er vanur að skila
mælingu í efri kantinum og fékk
ég skondnar athugasemdir við
niðurstöðuna frá okkar manni.
Einn daginn þegar ég skilaði
góðri mælingu var kappinn ekki
alveg að trúa því og sagði „mæl-
irinn hlýtur að vera bilaður“,
síðan rölti hann út í apótek, kom
með nýjan mæli og sagði „við
skulum svo sjá hvernig þú verður
í fyrramálið“ og hló.
Árið 1997 var tekin stór og um-
deild ákvörðun í Eyjum. Þá var
stofnuð nefnd sem gekk í það mál
og að öðrum ólöstuðum gekk
Beddi hart fram í þessu og tókst
ætlunarverkið. Síðan þá hafa þau
Dúlla verið bestu bakhjarlar
íþróttahreyfingarinnar í Eyjum
og voru með þegar kom að því að
byggja upp sterkara ÍBV-lið.
ÍBV-hjartað hjá honum, Dúllu og
krökkunum var mjög stórt. Til
eru margar góðar sögur af honum
tengdar ÍBV og innihalda þær
allar hversu öflugur hann var fyr-
ir félagið. Það kom sú hugmynd
að gera verðmæti úr síldinni í
höfninni og styrkja ÍBV. Við
gengum í verkið, Vinnslustöðin
hjálpaði með búnað, mikið vorum
við stoltir þegar uppgjöri var lok-
ið og styrktum ÍBV veglega.
Einnig er góð sagan þegar Beddi
tilkynnti Dúllu sinni eitt sinn að
hann hefði verið að hjálpa
kvennaboltanum með því að fjár-
magna erlenda knattspyrnukonu
í ÍBV-liðið. Dúlla sem oft á gull-
korn í tilsvörum spurði hvort hún
gæti ekki þrifið hjá þeim einu
sinni í viku fyrst hann borgaði
einn fyrir hana.
Beddi var einnig einstaklega
hnyttinn í tilsvörun. Góð er sagan
þegar vantaði háseta á Glófaxa og
Zóphónías, betur þekktur sem
Sófi, sækir um. Beddi horfir á
hann og segir „Heldur þú að það
geti gengið Sófi minn að vera
bæði með Bedda og Sófa um borð,
verður Glófaxinn ekki kallaður
Húsgagnahöllin?“ Já, hverjum
öðrum en Bedda hefði dottið í hug
að leggja þetta upp með þessum
hætti. Þessi orð eru bara sýnis-
horn af þessum öðlingi. Það væri
létt mál að skrifa heila bók um
kappann á þessum nótum.
Eyjahjartað var stórt og hann
einstakur maður. Beddi var mikill
söngmaður, var í sönghópnum
Brælubellir og kór eldri borgara.
Á góðri stundu átti hann það til að
fara og leysa söngvarann af, og
tók þá sígild lög eins og Óbyggð-
irnar kalla, Kóngur einn dag o.fl.
En Beddi var öfugt við lagið
kóngur einn dag, hann var kóng-
ur alla daga.
Kæri vinur, með þessum fá-
tæklegu orðum kveð ég þig og við
Rósa sendum Dúllu, börnum,
tengdabörnum, barnabörnum,
aðstandendum og vinum okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Minningin um einstakan mann
lifir.
Guðjón Hjörleifsson.
Kveðja frá ÍBV íþróttafélagi
Í dag verður góður ÍBV-ari
borinn til hinstu hvílu. Hann
Beddi okkar á Glófaxa var mikill
áhugamaður um íþróttir í Vest-
mannaeyjum og styrktaraðili
góður. Hann var óspar á stóru
orðin þegar illa gekk en kunni að
hrósa þegar vel gekk í heimi
íþróttanna. Það voru fá mál í
rekstri félagsins sem hann hafði
ekki skoðun á og kom hann oft
með viðhorf sem hafa nýst félag-
inu vel.
Bergvin Oddsson var góður
styrktaraðili félagsins og skipti
þá engu máli hvort um handbolta
eða fótbolta var að ræða. Það eru
ekki margir eins og þau Beddi og
Dúlla en í 150 ára afmæli þeirra
hjóna núna í vor gáfu þau félaginu
sínu 10 milljónir til reksturs
meistaraflokka félagsins. Félagið
og samfélagið allt var þeim mjög
þakklátt og áttum við vart til orð.
Þarna kom það enn á ný í ljós hve
annt honum var um félagið sitt og
samfélagið allt.
Beddi var Tottenham-maður í
enska boltanum og byrjaði sem
Týrari hér í Eyjum en í seinni tíð
var hann fyrst og fremst ÍBV-ari
og þótti honum afskaplega vænt
um félagið sitt. Hann gerði sér
grein fyrir að það væri ekki sjálf-
gefið að rúmlega 4.000 manna
bæjarfélag ætti lið í efstu deildum
karla og kvenna í fótbolta og
handbolta og talaði um að ef bæj-
arbúar væru ekki félaginu velvilj-
aðir myndi reksturinn aldrei
ganga upp.
Beddi hefur vanið komur sínar
síðustu árin í þriðjudags- og
fimmtudagskaffi félagsins og
verður hans sárt saknað þar.
Hann elskaði að tala um félagið
sitt og Vestmannaeyjar í þessum
félagsskap.
Um leið og við þökkum Bedda
fyrir sitt framlag til íþrótta í
Vestmannaeyjum þá viljum við
senda Dúllu, Lúðvík, Magneu,
Halla, tengdabörnum, barna-
börnum og systkinum innilegar
samúðarkveðjur og megi Guð og
góðar vættir styrkja ykkur á
sorgartímum.
Fyrir hönd ÍBV íþróttafélags,
Dóra Björk,
framkvæmdastjóri.
Nú er höfðingi fallinn frá. Örfá
orð að leiðarlokum. Við Beddi
þekktumst frá æskuárunum aust-
ur í Neskaupstað. Þó voru tengsl-
in ekki mikil. Enda var hann
innbæingur en ég útbæingur.
Þegar við fullorðnuðumst fóru
böndin að styrkjast. Báðir völd-
um við sjóinn þó við hefðum hvor
fyrir sig fundið eigin leiðir til að
takast á við verkefnið. Beddi fann
sinn vettvang í Vestmannaeyjum
og nú þykir mér við hæfi að
kveðja með örfáum orðum. Beddi
var mikill vinur vina sinna. Hann
kom sér upp sinni eigin útgerð og
var skipstjóri sjálfur. Á þeim
vettvangi var hann farsæll og
þekktur og naut mikils trausts.
Beddi á Glófaxa.
Hann var stjórnsamur og
ákveðinn en fór vel með þá eig-
inleika. Hann lagði mikla áherslu
á að halda tengslum við gömlu
bekkjarfélagana úr Stýrimanna-
skólanum. Þau héldu ásamt mök-
um sínum árlega miklar veislur
vítt um allt land. Þar var Bebbi
potturinn og pannan og þá var oft
mikið hlegið og étið og drukkið.
Ekki var verra ef drykkurinn var
úr leirbrúsa og kallaður genever.
Bedda verður áreiðanlega sárt
saknað af gömlu skólafélögunum.
Hann bar hlýjan hug til Neskaup-
staðar. Þar átti hann frændgarð
auk fjölda vina. Hann ræktaði
sambandið austur vel og þar ríkir
nú söknuður. Beddi var fiskinn og
hélt vel mannskap. Það þótti gott
að vera á Glófaxa. Þá var gaman
að ræða við hann um alla skapaða
hluti. Hann hafði skoðanir á mál-
um og rökræddi þær skoðanir.
Stundum fannst honum að ýmis-
legt mætti betur fara í sjávarút-
vegi og í ýmsu öðru og notaði fjöl-
breyttan orðaforða til að lýsa því.
En hann var enginn þverhaus og
undi gjarnan niðurstöðum. Beddi
var ekki langrækinn. Það verður
áfram spilaður fótbolti í Eyjum
en sjálfsagt munu margir minn-
ast velgjörðarmannsins Bedda
með hýju og þakklæti við þessi
sorglegu tímamót. Hann hætti
skipstjórn fyrir nokkrum árum
og skömmu síðar lét hann útgerð-
ina í hendur dóttur sinnar. Hann
var raunsær og vissi að maður
kemur í manns stað. En það var
erfitt að slíta sig alveg frá sjón-
um, hann fór að stunda hand-
færaveiðar á litla Glófaxa. Eftir
nokkur ár á þeim litla sem var
orðinn gamall og lúinn, sá hann í
hendi sér að hann þyrfti að end-
urnýja. Hann lét smíða fyrir sig
nýjan 11 tonna Glófaxa í Eng-
landi. Sá var nú flottur, með hlið-
arskrúfu og alles. Ég skoðaði
þann nýja fyrir nokkru með
Bedda. Báturinn var nýkominn
frá Englandi og Beddi gekk með
mér og útgerðarstjóranum, dótt-
ur sinni, hring umhverfis bátinn
og sagði stoltur. „Hann verður
fínn á skakinu þessi.“ Þessi and-
artök eru greypt í minninguna og
svona vil ég muna Bedda.
Henni Dúllu og afkomendum
vottum við hjónin dýpstu samúð.
Vertu sæll höfðingi.
Magni Kristjánsson.
Í dag verður Bergvin Oddsson,
Beddi á Glófaxa, jarðsunginn frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum.
Það verður að segja eins og er
að fréttin um andlát Bedda kom
eins og köld vatnsgusa. Beddi
hafði reyndar átt við veikindi að
stríða, en það var ekki öllum ljóst
hversu alvarleg þau voru, hann
alltaf svo hress og kátur. Við
Beddi áttum samleið í pólitíkinni
sem og í Kiwanis og víðar. Báðir
Kratar sem söknuðu Alþýðu-
flokksins og held ég að honum
hafi, eins og mér, fundist bara
kominn tími á að endurvekja okk-
ar gamla og góða flokk, sem alla
tíð barðist fyrir auknum jöfnuði
og ekki síst fyrir þá sem minna
máttu sín í þjóðfélaginu. Beddi
var farsæll skipstjóri og útgerð-
armaður sem hugsaði vel um sína.
Hann var þekktur fyrir greið-
vikni og ef hann taldi sig geta
komið að liði stóð ekki á hjálpinni.
Meðal annars lét hann fjármuni
renna til ýmissa góðra verka og
sem betur fer fyrir æskulýðinn í
Vestmannaeyjum styrkti hann og
fjölskylda íþróttirnar í Vest-
mannaeyjum veglega og það til
fjölda ára. Þetta þekkja allir í
okkar góða samfélagi. Með þess-
um fátæklegu orðum vil ég kveðja
góðan samferðamann og félaga til
margra ára.
Fjölskyldu Bergvins Oddsson-
ar sendi ég og fjölskylda mín inni-
legar samúðarkveðjur.
Blessuð sé minning Bedda.
Guðmundur Þ.B. Ólafsson.
Látinn er vinur minn Bergvin
Oddson skipstjóri og útgerðar-
maður í Vestmannaeyjum.
Við Beddi, eins og hann var
kallaður af vinum sínum, vorum
skólabræður úr Sjómannaskólan-
um, útskrifuðumst saman árið
1964 ásamt öðrum góðum vinum
sem alltof margir eru nú fallnir
frá.
Við Beddi héldum alltaf góðu
sambandi, sérstaklega eftir að við
fórum að gera út sjálfir. Beddi
var félagslyndur maður og
skemmtilegur félagi. Hann var
frábær félagi og vinur og stutt hjá
honum bæði í húmor og alvöru.
Hann var fylginn sér og varð
sjaldan orða vant. Á sínum yngri
árum hringdi hann stundum til að
ræða um pólitík, en þar vorum við
sjaldan á sama máli, og lét hann
þá ekkert eiga inni hjá sér.
Í áraraðir hittumst við margir
skólabræður og skemmtum okk-
ur með mökum. Þar sló Beddi í
gegn með söng og skemmtileg-
heitum. Hér áður fyrr var glaum-
ur og gleði fram eftir nóttu en í
seinni tíð voru flestir farnir í hátt-
inn fyrir miðnætti. Það er víst
lífsins gangur.
Við áttum það sameiginlegt að
hrunið pirraði okkur báða og blý-
antsnagarar voru ekki í uppá-
haldi hjá okkur.
Mér telst til að Beddi hafi verið
rúm sextíu ár til sjós. Lengst af
við stjórnvölinn, hann var hörku-
skipstjóri. Sextíu ár er dágóður
tími og hann hefur fært samfélag-
inu miklar tekjur og mikla at-
vinnu á þessum tíma. Verður
hvortveggja seint fullþakkað.
Hann var ekki alveg hættur.
Beddi lét smíða fyrir sig lítinn
bát, Glófaxa, og hlakkaði til að
prófa hann þó að heilsan væri
orðin léleg. En eins og fyrri dag-
inn eru það mennirnir sem ráð-
gera en Guð ræður. Enginn má
sköpum renna eins og þar
stendur.
Enn einn foringinn úr vina-
hópnum er fallinn frá. Kannski
þeir félagarnir slái upp veislu á
öðru tilverustigi þar sem himn-
eskur sjeníver flæðir um borð og
þó hann sé ugglaust ekki eins
kraftmikill og sjeníver okkar fé-
laganna hér niðri var á góðum
stundum, þá er fjörið vonandi
sambærilegt.
Elsku Dulla, börn, barnabörn,
ættingjar og vinir. Við Helga
söknum mjög góðs vinar og send-
um ykkur innilegar samúðar-
kveðjur.
Einar Sigurðsson.
Hver er vilji þinn varðandi skipulag og fyrirkomulag
útfarar, þ.e. hinsti vilji. Við bjóðum þér til samtals um
það sem er þér mikilvægast við lífslok þín. Viljayfirlýsing
þín verður eftirlifendum mikilvægt leiðarljós. Samtalið
og varðveisla upplýsinga er þér að kostnaðarlausu.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Elín Sigrún Jónsdóttir,
lögfræðingur
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Okkar yndislega eiginkona, móðir,
tengdamóðir og amma,
SESSELJA SIGURRÓS GÍSLADÓTTIR,
Starengi 30,
andaðist laugardaginn 29. september.
Hún verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 11. október klukkan 13.
Viggó Vilbogason
Reynir Örn Viggósson Berglind Harpa Helgadóttir
Rósa Viggósdóttir Emil Sigurður Magnússon
Gísli Páll Jónsson
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
HANSÍNA MAGNÚSDÓTTIR,
Hátúni 4, Reykjavík,
lést laugardaginn 27. september.
Útförin fer fram frá Háteigskirkju
miðvikudaginn 10. október klukkan 13.
Karítas Kristín Ísaksdóttir Magnús Gunnarsson
Guðmundur Gunnarsson Helga Lára Árnadóttir
Örn Magnússon Bergljót Bragadóttir
Gunnar Þór Gunnarsson Halla Sigurgeirsdóttir
og ömmubörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGRÚN SNÆVARR,
lést á líknardeild Landspítalans hinn
30. september.
Útför verður gerð frá Háteigskirkju
föstudaginn 12. október klukkan 15.00.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á minningarsjóð
líknardeildar Landspítala.
Jakob Möller
Sunna Dóra Möller Bolli Pétur Bollason
Kristín Þóra Möller Örn Ævar Hjartarson
Árni Baldur Möller Hildur Freysdóttir
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÞÓRA LILJA BJARNADÓTTIR,
Sólvangsvegi 1, Hafnarfirði,
lést á hjartadeild Landspítalans
fimmtudaginn 13. september.
Útförin fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju miðvikudaginn
10. október klukkan 13.
Bjarni Valdimarsson Guðfinna Karlsdóttir
Eygló Valdimarsdóttir Guðjón Þorvaldsson
Halldóra Valdimarsdóttir Valur Svavarsson
og ömmubörnin