Morgunblaðið - 15.04.2019, Blaðsíða 21

barnabörn og afkomendur ömmu
og afa hafi svipaða sögu að segja.
Hann var alltaf léttur í lund og
ávallt sýndu hann og amma
manni óskipta athygli og um-
hyggju. Það voru ófá ævintýrin
sem fóru fram á trésmíðaverk-
stæðinu í bílskúrnum eða í stóra
og fallega garðinum þeirra, sem
hann sinnti svo vel. Sömuleiðis
var aldrei langt í nammiskápinn
og skotheldar VHS-spólur með
einhverjum geggjuðum teikni-
myndum, hann kunni sko alveg
að „tríta“ barnabörnin.
Afi var mikil fyrirmynd. Hann
var traustur maður, harðdugleg-
ur og ósérhlífinn. Hann lagði
manni ýmis góð lífsráð í gegnum
tíðina, þótt hann hafi sjálfur
kannski grínast með að hann
væri hálfgerður vitleysingur sem
ætti ekki að taka of alvarlega. En
hann var alls enginn vitleysingur,
þvert á móti var hann skynsamur
maður. En svo var það ekki endi-
lega bara hvað hann sagði, það
var ekki síður bara hvernig hann
var og hvað hann gerði. Honum
var mikið í mun að allir hefðu það
gott og mátti ekkert aumt sjá.
Hann var jafnaðarmaður inn að
beini, mikill áhugamaður um
pólitík fram á síðasta dag og
þráði réttlátt samfélag þar sem
allir hefðu tækifæri á því að
blómstra. Hann passaði upp á
heilsuna sína og var enda launað
fyrir það með langri ævi þar sem
hann var við nokkuð góða heilsu
fram á síðasta dag. Hann fór vel
með peninga – stundum var nú
aðeins gert grín að honum fyrir
að fara fullvel með peninga – en í
dag myndi þetta líklegast bara
kallast umhverfismeðvitaður og
mínimalískur lífstíll.
Amma féll frá fyrir rúmum sex
árum. Í hvert einasta skipti sem
ég hitti afa eftir að amma dó, tal-
aði hann svo fallega um ömmu og
hversu mikið hann saknaði henn-
ar. Fyrir um tveimur árum eign-
uðumst við Birgitta okkar fyrsta
barn, Jörgen Vilja. Afi var svo
gífurlega spenntur fyrir drengn-
um, barnagleðin og hjartahlýjan
var til staðar fram á seinasta dag.
Bara núna um seinustu jól, þegar
við litla fjölskyldan vorum síðast
á Íslandi, áttum við frábærar
stundir saman þar sem þessir
tveir strákar, bara rétt rúm 90 ár
á milli þeirra, voru algjörlega í
essinu sínu og skellihlæjandi
saman.
Takk fyrir allt elsku afi og hvíl
í friði. Blessuð sé minning þín.
Finnur Pind.
Elsku besti afi minn.
Þeir lifa lengst sem hjúum eru
leiðastir, sagðirðu alltaf, í hverri
heimsókn, síðustu árin, eftir að
amma dó.
Enda varla auðvelt fyrir
vinnudýr eins og þig, iðinn og
áreiðanlega ofvirkan, að missa
smám saman þrekið og hafa fátt
annað fyrir stafni en að liggja
upp í rúmi og rýna í mynstrið í
loftinu. Og bíða eftir að komast
aftur til ömmu.
Áður kvikur á fæti, alltaf að
bauka eitthvað, róta í garðinum,
ná í Spur Cola, setja niður kart-
öflur, smíða, sækja grænkál,
klippa páskaliljur, reykja Baga-
tello-vindil í sunnudagsbíltúrum
út í Dairy Queen, taka einn
manna, snyrta hekkið, skera út
karlana. Þú varst 45 ára þegar ég
kom í heiminn, varst ekki ýkja
hrifinn af því að einkadóttirin
kæmi með barn inn á heimilið, en
það rjátlaðist af þér. Allavega var
ég umvafin ást og kærleik á Hlíð-
arveginum. Og á þér að þakka að
hafa fengið að nota sæmdarheitið
Lóa, eftir mömmu þinni.
Afkomendunum fjölgaði og ég
held að flest hafi þau fylgt sama
mynstri. Hlupu í fangið á ömmu
fyrstu árin en gutu augunum
skelkuð á hrossabrestinn afa.
Eins og þegar Anna systir horfði
þriggja ára óttaslegin á þig og
sagði ákveðin: „Afi, doggy go
home“ þegar þið amma heimsótt-
uð okkur í Englandi. En upp úr
fjögurra ára aldri fóru barna-
börnin að sjá í gegnum hrjúft yf-
irborðið og uppgötvuðu gæða-
blóðið sem elskaði og dáði alla
sína afkomendur.
Ég naut þess ríkulega, fyrsta
barnabarnið. Fékk að dandalast
með þér í garðinum, skottast með
þér í vinnunni í Víghólaskóla,
fara með flöskurnar, sem þú
safnaðir saman í húsvarðarher-
berginu, út í sjoppu að kaupa
nammi.
„Ég er ríkasti maður í heimi,“
sagðirðu oft og ljómaðir þegar þú
hugsaðir um heilbrigðan
afkomendaskarann, enda búinn
að fatta að fátt betra getur einn
maður skilið eftir sig en gott
samband við sína. Því ekki sett-
irðu sjálfan þig á stall. Karlarnir
sem þú skarst út í viðardrumba –
og afkomendur þínir bítast um –
„eru bara svona fæðingarhálfvit-
ar eins og ég. Lóa mín, það getur
hvur og einn einasti hálfviti gert
þetta.“
Nei afi. Þú gast þetta. Og get-
ur verið stoltur af lífsverkinu. Við
vorum bæði guðleysingjar, en á
síðari árum kvaddirðu mig alltaf
með orðunum: „Guð veri með
þér.“ Og mér hlýnaði í hjartanu.
Eins og kveðjan kæmi úr dýpinu.
Því segi ég: Guð veri með þér,
elsku afi minn besti. Takk fyrir
mig.
PS. mér þykir miður að geta
ekki fylgt þér síðasta spölinn. Þér
fannst ég alltaf óttaleg flökk-
urófa. Ég er það enn, er að kynna
mér sósíalismann þinn á Kúbu.
Held þú yrðir ekki hrifinn. En
það breytir engu, þú ert með mér
hér og guð er með okkur. Þín
Lóa.
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 15. APRÍL 2019
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar 4 Opin smíðastofa kl. 9-16. Leikfimi með Maríu kl. 9 - 9.45.
Handavinna með leiðbeinanda kl. 12.30-16. Félagsvist með vinning-
um kl. 13. Myndlist með Elsu kl. 16-19. Opið fyrir innipútt. Hádegis-
matur kl. 11.40-12.45. Kaffisala kl. 15-15.45. Heitt á könnunni. Allir vel-
komnir. S. 535-2700.
Boðinn Félagsvist kl. 13. Myndlist kl. 12.30. Vatnsleikfimi kl. 14.30.
Spjallhópur kl. 15.
Bólstaðarhlíð 43 Opin handverksstofa kl. 9-16. Morgunkaffi kl. 10-
10.30. Leikfimi kl. 12.50-13.30. Samprjón kl. 13.30-14.30. Bútasaums-
hópur kl. 13-16. Opið kaffihús kl. 14.30-15.15.
Dalbraut 18-20 Félagsvist kl.13.30.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffispjall og blöðin við hring-
borðið kl. 8.50. Opin Listasmiðja kl. 9-12. Byrjendanámskeið í línu-
dansi kl. 10. Ganga kl. 10.15. Hádegismatur kl. 11.30. Páska félagsvist
kl. 13. Handavinnuhornið kl. 13-15. Síðdegiskaffi kl. 14.30. Kóræfing
kl. 19.30-21.45. Allir velkomnir óháð aldri. Nánari uppl. í s. 411-2790.
Furugerði 1 Bókmenntahópur kl. 10, leikfimi kl. 11, hádegismatur kl.
11.30-12.30, ganga kl. 13, botsía kl. 14, kaffisala kl. 14.30-15.30. Annan
hvern mánudag sirka: Helgistund í staðinn fyrir botsía. Annan hvern
mánudag: Opin fjöliðja með leiðbeinanda/ Opin fjöliðja frá kl. 10-16.
Garðabær Frí í vatnsleikfimi Sjálandi kl.7.30 /8.15 /15. Kvennaleikfimi
Sjálandi kl. 9.30. Liðstyrkur Sjálandi kl. 10.15. Kvennaleikfimi Ásgarði
kl. 11.15. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Stólajóga kl. 11. Brids í
Jónshúsi kl. 13. Zumba í Kirkjuhvoli kl. 16.15.
Gerðuberg 3-5 Opin handavinnustofan kl. 8.30-16. Útskurður með
leiðbeinanda kl. 9-16. Leikfimi Maríu kl. 10-10.45. Leikfimi Helgu Ben
11-11.30. Kóræfing kl. 13-15. Allir velkomnir.
Gjábakki Kl. 9 handavinna, kl. 9 botsía, kl. 9.30 postulínsmálun, kl.
10.50 jóga, kl. 13.15 kanasta.
Gullsmári Postulíns hópur kl. 9, jóga kl. 9.30, handavinna kl. 13, jóga
kl. 17, félagsvist kl. 20.
Hraunbær 105 Kaffiklúbbur og spjall, allir velkomnir í frítt kaffi kl. 9.
Handavinna með leiðbeinanda kl. 9-11.30, 1340 kr. mánuðurinn, allir
velkomnir og kostar ekkert að prufa. Hádegismatur kl. 11.30. Sögu-
stund kl. 12.30-14. Jóga fellur niður.
Hraunsel Kl 9 myndmennt kl. 11, Gaflarakórinn kl. 13, félagsvist
Hjallabraut kl. 10-16. Fjölstofan.
Hvassaleiti 56-58 Félagsmiðstöðin er opin frá kl. 8-16. blöðin og
púsl liggja frammi. Morgunkaffi kl. 8.30-10.30. Jóga með Carynu kl. 9.
Útvarpsleikfimi kl. 9.45. Jóga með Carynu kl. 10 og samverustund kl.
10.30. Hádegismatur er kl. 11.30, tálgun og listasmiðja kl. 13. Frjáls
spilamennska kl. 13. Liðleiki á stólum og slökun með Önnu kl. 13.30
og eftirmiðdagskaffi kl. 14.30.
Korpúlfar Hugleiðsla og létt jóga í Borgum kl. 9 , ganga frá Borgum
kl. 10, frá Grafarvogskirkju og inni í Egilshöll á sama tíma. Dans kl. 11.
í Borgum. Skartgripagerð með Sesselju kl. 13. í Borgum og tré-
útskurður á Korpúlfsstöum kl. 13 í dag og kóræfing í umsjón Kristínar
kl. 16 í dag í Borgum.
Norðurbrún 1 Morgunleikfimi kl. 9.45. Lesið upp úr blöðum 10.15.
Upplestur kl. 11-11.30. Tréútskurður kl. 13-16. Gönguhópur kl. 14. Bíó
kl. 15.30.
Seltjarnarnes Gler á neðri hæð félagsheimilisins kl. 9 og 13. Leir
Skólabraut kl. 9. Billjard Selinu kl. 10. Krossgátur og kaffi í króknum kl.
10.30. Jóga með Öldu í salnum á Skólabraut kl. 11. Handavinna Skóla-
braut kl. 13. Vatnsleikfimi í sundlauginni kl. 18.30. Munið páskaeggja-
bingóið í safnaðarheimili kirkjunnar í kvöld kl. 19.30. Stund fyrir alla
aldurshópa.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10–16. Heitt á
könnunni frá kl. 10–11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er frá
kl. 11.30–12.15 og panta þarf matinn daginn áður. Spiluð er félagsvist
sem byrjar kl. 13.15. Kaffi og meðlæti er til sölu frá kl. 14.30–15.30.
Allir velkomnir. Síminn í Selinu er 568-2586.
Stangarhylur 4 ZUMBA Gold framhald kl. 10.20, kennari Tanya.
Dansleikur kl. 20. Hljómsveit húsins leikur fyrir dansi, allir velkomnir.
Árneshreppur
Lýsing á deiliskipulagi og
breytingu á aðalskipulagi
Hreppsnefnd Árneshrepps hefur samþykkt
lýsingu fyrir breytingu á aðalskipulagi og gerð
deiliskipulags frístundabyggðar í landi Dranga
skv. 1. mgr. 30. gr. og 3. mgr. 40. gr. skipulags-
laga nr. 123/2010.
Hreppsnefndin óskar eftir athugasemdum eða
ábendingum við lýsinguna.
Skipulagssvæðið er um 10 ha að stærð en
meginmarkmið þess er að móta heildstætt
deiliskipulag sem leggur línur framtíðar land-
notkunar án þess að ganga á hlunnindi jarðar,
náttúru eða upplifunargildi hennar.
Í gildi er Aðalskipulag Árneshrepps 2005–2025.
Lýsingin er sett fram í greinargerð og er hægt
að nálgast hana, frá 15. apríl 2019 til og með
30. apríl 2019, á heimasíðu hreppsins:
www.arneshreppur.is
Athugasemdum eða ábendingum skal skila til
skrifstofu skipulagsfulltrúa, að Miðbraut 11,
Búðardal eða á netfang skipulag@dalir.is fyrir
1. maí.
Tilkynningar
200 mílur
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Bátar
Vantar þig
pípara?
FINNA.is
Smá- og raðauglýsingar
 Fleiri minningargreinar
um Guðmund Sigurðsson bíða
birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
óskiptan. Mér er einnig minnis-
stæður bíltúr sem við fórum á
Óla Ket fyrir nokkrum árum en
þá fórum við Benedikt með þér
austur- og norðurfyrir Heklu og
niður í Þjórsárdal í frábæru
veðri.
Síðustu ár höfum við átt það
sameiginlegt að glíma við hjart-
veikindi og þar vorum við sam-
herjar. Ég fékk hjartaáfall á und-
an þér og þú fylgdir í kjölfarið. Í
gegnum þá glímu sat ég með þér
og spjallaði eða þagði, hughreysti
þig, taldi í þig kjarkinn eða hélt í
höndina á þér eftir því sem við
átti.
Síðustu vikuna sem þú lifðir
varstu í essinu þínu að skipu-
leggja brottför þína úr þessum
heimi. Þú áttir góðar stundir með
fólkinu þínu og eina sem þú áttir
eftir var að skrifa minningarræð-
una en ég efast ekki um að hún
hafi verið í mótun.
Síðasta daginn þinn sátum við
bræður með þér og við spiluðum
tónlist og þá helst klassíska. Við
spiluðum líka sálmana sem þú
vildir nota við útförina þína í
ýmsum útgáfum og fórum yfir
ljóð. Þetta var dýrmæt stund
sem verður komið fyrir í höll
minninganna.
Góða ferð pabbi minn og ég bið
að heilsa ömmu og Þóru.
Björn (Bjössi).
Kynni mín af Ófeigi hófust fyr-
ir rúmlega 30 árum er ég kynnt-
ist fósturdóttur hans, Sigrúnu,
sem nú er eiginkona mín.
Það var einkar gaman að ræða
við Ófeig og þá skipti engu máli
um hvað við byrjuðum að tala
saman, alltaf leitaði umræðan í
pólitíkina og oftar en ekki í sveit-
arómaninn. Þegar Ófeigi fannst
ég vera að leita til vinstri í um-
ræðunni, þá hallaði hann undir
flatt til vinstri, en augun leituðu
til hægri, eins og hann væri að
gefa mér ráð. Þegar ég jafnaði
vogaskálarnar, þá rétti Ófeigur
hægt og rólega úr höfðinu og
brosti. Brosið hans Ófeigs var
einkar vænt og það var eins og
hann væri að segja að nú væri
hann sáttur við mann.
Það kom fyrir að Ófeigi fannst
of mikil vinstri slagsíða í um-
ræðum okkar og það mikil, að
það lá nærri að hann dytti af
stólnum, en það var sjaldan og
alltaf var stutt í brosið.
Ég á eftir að sakna Ófeigs. Við
náðum vel saman og mér þótti
mjög vænt um hann.
Ég vil votta Svanborgu konu
Ófeigs samúð mína. Það er sjald-
an að maður hittir betri og vand-
aðri manneskju á lífsleiðinni.
Jafnframt vil ég senda börnum
og fósturbörnum Ófeigs mínar
hugheilar samúðarkveðjur.
Hvíslað var um hulduland
Hinzt í vestanblænum:
Hvítan jökul, svartan sand
Söng í hlíðum grænum
(Jóhannes úr Kötlum)
Dauðinn er afstæður. Allt tek-
ur við af öðru.
Við lifum að eilífu.
Snorri Snorrason.
Það er bjart yfir minningunni
um Ófeig frænda minn. Það er
ekki síst vegna þess að okkar
fyrstu kynni voru á okkar æsku-
árum, og eru bundin æskustöðv-
um mínum í Skagafirði. Ár eftir
ár kom þessi glaðbeitti frændi frá
höfuðborginni með farfuglunum
á vorin og dvaldi sumarlangt á
Óslandi í Óslandshlíð þar sem
foreldrar mínir bjuggu um miðja
síðustu öld. Gestur faðir hans var
bróðir föður míns og var náið á
milli þeirra. Við Ófeigur vorum á
líkum aldri. Ég hafði þó árið yfir
hann. Við vorum mjög ungir að
árum þegar við hittumst fyrst
fyrir norðan, og ég hef grun um
að við höfum stundum verið erf-
iðir fyrir þá sem áttu að líta eftir
okkur. Það kom fyrir að slettist
upp á vinskapinn og hendur voru
látnar skipta, en þess á milli var
oft stundaður prakkaraskapur í
bróðerni. Þessar sumardvalir
Ófeigs fyrir norðan stóðu fram
undir þann tíma sem við vorum
fermdir. Hins vegar þróaðist það
þannig að eftir þetta varð hann
ósvikinn landsbyggðarmaður,
bjó úti á landi sem kallað er alla
sína ævi. Lagði leið sína að Stað í
Hrútafirði unglingur og vann í
Staðarskála, síðan lá leiðin í
Borgarfjörðinn til Hvanneyrar,
þaðan á Hofsós og Blönduós, þar
til hann flutti á Akranes, þar sem
hann bjó til æviloka.
Þegar við frændurnir kom-
umst á unglingsár skildi leiðir
enda bjuggum við hvor á sínu
landshorni, en ætíð vissum við
hvor af öðrum.
Ófeigur var félagslyndur og
fór stundum hratt yfir og á ýmsu
gekk í hans lífi. Þrjár konur voru
lífsförunautar hans, um lengri
eða skemmri tíma, og hann eign-
aðist efnilega og myndarlega fjöl-
skyldu. Það mátti meðal annars
sjá í myndarlegri afmælisveislu
sem haldin var á Akranesi á síð-
astliðnu hausti.
Ófeigur átti við vanheilsu að
stríða undir það síðasta, en kona
hans, Svanborg Traustadóttir,
stóð þétt við bakið á honum í
þeim erfiðleikum þar til yfir lauk.
Hann lést á sjúkrahúsinu á Akra-
nesi og við hjónin heimsóttum
hann daginn áður en það bar að.
Hann var skýr í hugsun og óbug-
aður þótt af honum væri dregið,
og talið barst að Skagafirðinum
áður en við kvöddum hann. Nú
þegar frændi minn er farinn yfir
móðuna miklu sækja minning-
arnar að, og fyrir þær vil ég
þakka og öll hin góðu kynni.
Blessuð sé minning Ófeigs
frænda míns.
Við Margrét vottum Svan-
borgu og fjölskyldunni hans allri
innilega samúð.
Jón Kristjánsson.
 Fleiri minningargreinar
um Ófeig Gestsson bíða birt-
ingar og munu birtast í blað-
inu næstu daga.