Hugrún - 01.05.1924, Blaðsíða 3

[Hugrún]
33
Yetrarnóti
Nóttin sérhvem geisla grefur,
— gefur þreyttum hvíldarstund.
Kólguskýja dauðadökkva
dregur yfir Faxasund.
Mjallarstrokur hvítar hefjast,
holtin reifa skafningsbil;
eins og dauðra fylgju-fylking
fannir ríði heljar til.
öðruvísi var að líta
vorsól hníga í bláan mar,
þegar rauða geislagullsins
gliti hjúpað norðrið var.
jþegar vinir ungir áttu
inni í dalnum blómahöll,
sem í morgundaggardraumi,
demöntum var ljómuð öll.
Sjaldan okkur varð til vina,
vetur, með þinn ís og snjó.
Marga hreina góða gleði
gáfu dimmu kvöldin þó.
þeim, sem geyma gamla sorg,
er gott að eiga þig að vin,
er í hvítum fjarska fjöllin
fölvar mánans draumaskin.