Hugrún - 01.05.1924, Blaðsíða 7

]Hugrún]
37
Æfintýri þjófsins.
(Frönsk saga).
Niðurl.
„Provence“ nálgaðist nú óðum ákvörðunar-
staðinn.
Við Nelly vorum æfinlega saman; ferðin varð
okkur að yndislegu æfintýri.
Það var áliðið dags þegar við komum í höfn.
Skipið lagðist hægt og þunglamalega að hafnarbakk-
anum; landgöngubrúin var leyst og farþegarnir byrj-
uðu að týnast í land.
í landi stóð lágur, þeldökkur maður og athug-
aði sérhvern er gekk yfir brúna. Uti á skipinu var
nafni hans hvíslað frá manni til manns. Það var
franski leynilögreglumaðurinn sem hafði svarið að
ná hinum alkunna Arseni Lupin.
Við Nelly urðum síðbúin, við athuguðum með
gaumgæfni þegar Rozaine gekk í land; okkur til
mikillar undrunar leit franski leynilögreglumaðurinn
varla við honum.
Hver gat það þá verið?
Við Nelly gengum út á landgangsbrúna. Eg bar
stóru ferðatöskuna hennar; hún hélt á myndavélinni
minni í staðinn.
Eg hraðaði mér í land. Um leið og eg stökk ofan
af brúnni var slegið með staf á hægri handlegg-
inn á mér. Eg hljóðaði af sársauka og leit upp.
Franski leynilögreglumaðurinn stóð fyrir fram-
an mig.