Ófeigur - 15.04.1948, Síða 11
ÓFEIGUR
11
ganga milli ungra Mb. manna og ung-kommúnista. Var
sá leikur háður á lofti Mjólkurstöðvarinnar. Fram að
þessu hafa kommúnistar að öllum jafnaði undirbúið
slíka fundi betur en aðrir. En nú höfðu andstæðing-
amir lært af þeim listirnar. Var ungum Sjálfstæðis-
mönnum safnað í smáhópa hér og þar í bænum og liðs-
kosturinn síðan fluttur í stórum bifreiðum í nánd við
fundarstaðinn. Þaðan gengu hóparnir inn á loftið og
voru kommúnistar ekki komnir til mótsins. Myndaði
sjálfstæðisliðið fleyg eftir miðju húsinu, og var til-
gangurinn sýnilega sá, að kijúfa söfnuð Stalins í tvo
hluti, ef til átaka kæmi. Voru síðan haldnar æsinga-
ræður á báða bóga og mátti engan mun gera á hátt-
prýði eða orðbragði. Sjálfstæðismenn voru miklu lið-
fleiri og létu f júka stóryrði sem þeim þóttu við eiga. Fund
urinn var marklítill að öðru leyti en því, að í þetta
sinn var beitt við kommúnista þeim aðferðum, sem þeir
hafa, fram að þessu, notað til að brjóta á bak aftur
mótstöðu lýðræðismanna. Eru slíkar aðferðir ekki eftir-
sóknarverðar, nema þegar verið er að kenna kommún-
istum austræna menningu.
XVII.
Stefán Pétursson ritstjóri lét mikið jrfir framgöngu
stúdenta í frelsismálum þjóðarinnar eftir þessa fundi.
Þetta er þó vafasamara heldur en ritstjórinn hyggur.
Vemdun tungunnar hefur að langmestu leyti hvílt á
herðum sveitafólksins og þangað leituðu viðreisnar-
mennirnir að þeim lindum, sem aldrei hafa þornað. Hið
sanna er að á ýmsum tímum hafa stúdentar og háskóla-
borgarar staðið í fylkingarbrjósti um frelsismálin en
þar er þó mikill frádráttur. Stefán álítur skjólstæðinga
Rússa hér á landi hreina föðurlandssvikara og á um-
ræddum fundum var þriðjungur með því eyrnamarki.
Nálega allir forkólfar fimmtuherdeildarinnar á íslandi
hafa tekið stúdentspróf, ef undan er tekinn Þóroddur,
bekkjarbróðir Gottwalds. Þegar unnið var að skilnað-
armálinu gengu fyrst fram 60 og síðar 270 undirskrif-
endur, nálega allt gamlir og nýir stúdentar, og gerðu
það sem í þeirra valdi stóð til að hindra frelsistökuna.
Ef meira þyrfti með til að sanna, að stúdentar hafa
allmisjafna fortíð í sambandi við frelsismálin, mætti
benda á, að meðan Danir höfðu hér konungskjörna