Ófeigur - 15.12.1950, Side 16

16
ÖFEIGUR
sem Landsbankastjóra. Það mun jafnan verða óumdeilt
að þetta hafi verið viturleg ráðstöfun fyrir bankan og
þjóðina. Þetta er þó ekki viðurkennt í forystuliði Al-
þýðuflokksins. Þar var Jónas Guðmundsson sóttur til
sektar fyrir tiltækið og tilkynnt að hann hefði með
þessari ráðstöfun brotið af sér trúnað samherjanna.
Jónasi Guðmundssyni mun hafa verið ljóst að hann
misti trúnaðarstarf sitt í bankanum fyrir að gera það
sem hann og allir aðrir dómbærir menn vissu að var
rétt. En hann lét það ekki á sig fá og tók rólegur af-
leiðingunum. Alþýðuflokkurinn hefir um mjög langa
stund haft fábreytta dagskrá. Þar hafa aðallega verið
tvö áhugamál: Almenn kauphækkun og „kjarabætur“
allra, sem taka laun hjá öðrum og sérstaklega að gera
alla flokksskörunga sína að sérstökum kjarabótamönn-
um. Flokkurinn hefir náð báðum þessum takmörkum
betur heldur en títt er um mannlegar eftirlanganir yfir-
ieitt. Kaup og kjarabætur eru hér á landi í svo full-
komnu ástandi að ekki verður lengra komist. Kaup-
gjaldið hefir fyrir löngu sligað aðal framleiðslugreinar
þjóðarinnar og komið atvinnurekendum á landið,
sparisjóðsbækurnar og síðan á hinn frjálsa vestræna
heim. Forstjórabaráttan hefir tekist vel að sama skapi
svo að þess munu ekki dæmi utan Rússlands að nokkur
flokkur jafn fámennur eins og sveit Stefáns Jóhanns
hafi jafn marga höfðingja í baráttuliði sínu. Lang
fremstur um sigurvinninga, í þeirri sveit er Barði Guð-
mundsson því að hann er tvöfaldur í roðinu. Stýrir
hvort þeirra hjóna miklum mannfélagsdeildum auk
margra vellaunaðra aukastarfa. Munu þessi kratahjón
með sínum fáheyrða dugnaði geta framfleytt á launum
sínum 10 heimilum eins og þau gerast á öreigasviðinu.
Eftir að Alþýðuflokkurinn komst á forstjórastigið
gleymdi hann að mestu sinni fyrri sögu. Þegar Hafn-
firðingar börðust drengilegri viðreisnarbaráttu undir
forystu fjögra vaskra og samstæðra manna við erfitt
árferði og skuldir höfðu Jón Ámason og Magnús Sig-
urðsson vakað hálfa nótt við að finna bjargráð fyrir
atvinnuvegi þessa kaupstaðar. En þetta var nú gleymt.
. Hinsvegar höfðu kaupkröfumenn flokksins þær .sakir
á Jón Árnason, að hann hefði eitt sinn greitt atkvæði
í stjórn Eimskipaféiagsins móti einhverri af hinum
mörgu kjarabótakröfum kjarabótaflokksins. Af þessum.