Ófeigur - 15.12.1950, Side 61

ÖFEIGUR
61
Frægasta brunamál á íslandi
Var rétt að beita náðun?
Frh.
Nú líður fram að 22. marz. Hermann Jónasson kveð-
ur þá upp dóm í málinu. Rekur hann þar sögu máls-
ins, játningu Péturs og þá skoðun Helga Tómasson-
ar, að fanginn sé geðveikur og með köflum ósjálfráð-
ur gerða sinna. Með tilliti til þess, að rannsókn máls-
ins sé orðin alllöng, þyki hæfilegt að ákveða fangavist
Péturs í sex mánuði við venjulegt fangaviðurværi.
Þeim mönnum, sem fylgdust með rannsókn málsins,
þótti nokkur ósamkvæmni í því að halda Pétri í meira
en þriðjung árs til rannsóknar á geðveikrahæli, fá þar
lýst yfir, með vísindalegri nákvæmni, að Pétur sé geð-
veikur, að hann hafi framið íkveikjuna, þegar hann
var ósjálfráður gerða sinna, en dæma hann engu að
síður í missirislanga fangavist, eins og hann væri sjálf-
ráður gerða sinna og verka.
Pétur undi ekki þessum dómi og áfrýjaði honum til
hæstaréttar 26. apríl 1930. Suraarið leið svo, að ekki
bar til tíðinda. Eggert Claessen var skipaður sækjandi
í málinu, en Sveinbjörn Jónsson verjandi. Framhald
rannsóknar hófst með því, að bifreiðarstjóri að nafni
Karl Kristensen, í Reykjavík, ritar sækjanda málsins
28. október 1930 eftirfarandi bréf:
,,Ég leyfi mér hér með að tilkynna yður sem sækj-
anda fyrir hæstarétti í sakamálinu gegn Pétri Páls-
syni það, sem hér skal greina: Síðastliðið vor átti ég
tal við Pétur Pálsson, eftir að hann kom úr varðhaldi
eftir bruna á bílskúr B.S.R. Fór samtal þetta fram
í bíltúr frá því sjóþorpi, þar sem Pétur Pálsson átti
þá heima.* Sagði hann þá við mig og Tryggva Frímann
bifreiðarstjóra hér í bænum, sem keyrði bílinn, að eig-
endur B.S.R., Jón Guðmundsson og Egill Vilhjálms-
* Hér felt úr nafn sjóþorpsins en öll nöfn eftir réttum skjöl-
um, nema heiti Péturs Pálssonar.