Skessuhorn - 20.12.2001, Page 51

SíflESS®Slö£íS
FIMMTUDAGUR 20. DÉSEMBER 2001
ffr
51
Margar góðar jólasögur bárust í
jólasögusamkeppninni og fara þær
bestu í hvorum flokki hér á eftir.
Verðlaunahafarnir fá svo senda
bókapakka
Skjaldborg.
frá bókaútgáfunni
Skessuhom þakkar þátttökima.
8 ára ogyngri
Ama Björg Steinarsdóttir 7 ára og
Gabríela Sól Ríkharðsdóttir 7 ára
Borgamesi
Góðafátæka stúlkan
Sagan er um fátæka stúlku
sem var 8 ára og átti hvorki for-
eldra né vini og átti heima í
Hraunbæ í Grenigerði hjá gam-
alli frænku sinni sem var vond
kona og heitir Bára. Stúlkan
heitir Fríða Mjöll.
Dag einn í desember var Fríða
Mjöll að skúra gólfið hjá Báru,
hún var veik með mikinn hósta
og hita. Það skipti Báru engu
máli þótt Fríða Mjöll væri veik.
Fríða Mjöll var bara eins og
vinnukona hjá henni. Fríða
Mjöll átti að laga allt til og gera
fínt fyrir jólin þótt hún væri
veik. Hún gerði eins og Bára
sagði henni, lagaði allt til, þreif
gardínur, skúraði gólfið og þreif
líka litina af veggnum sem var
þar og allt hitt. Hún bakaði líka
kökur og smákökur.
Svo þegar jólin voru alveg að
koma þá sagði Bára við Fríðu
Mjöll. "Farðu stelpa út í skóg og
finndu jólatré og vertu fljót að
því!" Aumingja Fríða Mjöll var
svo lasin en samt fór hún út í
skóg til þess að höggva jólatré en
á leiðinni hitti hún jólasveina-
stelpu og jólasveinastelpan bauð
Fríðu Mjöll að koma til jóla-
sveinanna.
Fríða Mjöll þorði ekld að fara
heim til jólasveinanna og Grýlu
og Leppalúða því hún var hrædd
við þá. Jólasveinastelpan sagði
að það væri allt í lagi, þau væru
góð við góða krakka.
Fríða Mjöll fór með jóla-
sveinastelpunni upp í fjöll dálítið
smeyk og hitti fjölskylduna;
Grýlu, Leppalúða og jólasvein-
ana. Þau voru mjög góð við
Fríðu Mjöll og hjálpaði hún
þeim að búa til jólagjafir handa
öllum krökkum sem eru stilltir.
Þar hjálpast allir að við að gera
hlutina.
Jólasveinarnir setja gjafimar í
skóinn. Fríða Mjöll var svo á-
nægð hjá fjölskyldunni í fjöllun-
um að hún bað um að fá að búa
hjá þeim alltaf. Grýla og
Leppalúði bjuggu til jólasveina-
föt handa henni og þá varð hún
jólasveinastelpa mjög glöð og á-
nægð. Hún var svo ánægð og
hún hætti að vera veik og varð
aldrei veik eftir að hún varð jóla-
sveinastelpa.
En hún Bára, hún var nú ekki
hress. Búin að týna vinnukon-
unni sinni. Vissi bara ekkert um
Fríðu Mjöll, stelpan var bara
horfin. Hver átti þá að þrífa
húsið, baka og finna jólatréð fyr-
ir jólin? Nú sá Bára hvað hún
hafði verið vond við Fríðu Mjöll
þegar þún þurfti að gera allt
sjálf. Hún óskaði þess að hún
hefði séð það fyrr.
En í fjöllunum hjá jólasvein-
unum bjó Fríða Mjöll til falleg-
usm jólagjöfina handa Bám sem
hún bað Kertasníki jólasvein um
að láta í skóinn hennar Bára.
Gjöfin var ótrúlega fallegur
bleikur kjóll. Á gjöfinni var
bréf, þar stóð: "Kæra Bára. Nú
er ég flutt upp í fjöll til jólasvein-
anna þar líður mér rosalega vel.
Þú mátt koma og eiga heima hjá
okkur ef þú verður góð. Kveðja,
Fríða Mjöll."
9-12 ára
Vala Hatiksdóttir, 9 ára
Asvegi 9, Hvanneyri,
Einu sinni var sjóræningi sem
hét Grænskeggur. Já hann var
með grænt skegg. Eitt sinn var
hann að fara í búðina að versla en
á leiðinni hitti hann mann sem
seldi sjóræningjakort. Hann á-
kvað að kaupa það og fara í leið-
angur en hann ætlaði auðvitað
ekki einn.
Þegar Grænskeggur var búinn
að ráða nokkra sjómenn á skipið
var best að spyrja þá hvað þeir
hém og hann gerði það. "Hvað
heitið þið?" -Og þeir svöraðu:
Hlynur (vöðvastæltur), Binni
(stór og mikill), Aron (góðviljað-
ur), Mímí (þolinmóður), Týr og
að lokum Dódó (lítill og mjór).
Svo fóru allir til sinna starfa. Loks
kom nótt. Þeir setm niður akker-
ið og fóra að sofa.
I sólarapprás vaknaði Binni.
Hann teygði sig og nuddaði aug-
un. Svo horfði hann á himinbláan
sjóinn. Allt í einu sá hann að það
var hreyfing á vaminu og svo
pomm! -Það var Sjóson!! Sjóson
var fúrðuleg sævera og afar hætm-
leg. Hann vakti hina mennina og
varaði þá við. Þeir skum verana
með spjóti. Sjóson öskraði og beit
aðra hendina af Tý. Týr öskraði
Jólaeyja
líka, tók um handlegginn og féll
niður á hnén. En brátt fór Sjóson.
Þá fóra þeir aftur til sinna starfa,
allir nema Týr. Svo kom nótt og
allir fóra að sofa.
Um nóttina kom óveður og
feykti skipinu í vitlausa átt og um
morguninn vora þeir búnir að
rekast á blindsker en skipið var ó-
skemmt. Þeir tóku haka og slógu
honum í klettinn og ýtm skipinu
frá honum og stýrðu rétta leið. I
matarhléinu setmst Aron og
Hlynur á bekk og skoðuðu kortið.
Efst á því stóð "Fjársjóðurinn er:"
og þegar þeir skoðuðu kortið bet-
ur sáu þeir að neðst á kortinu stóð
"_= j,ó,l,i,n" og niðurstaðan var
komin, fjársjóðurinn vora jólin!
Það var þess vegna sem jólin
höfðu ekki komið síðastliðin jól,
einhver hafði falið þau. Nú var
komið í þeirra hendur að finna
jólin. En fyrst þeir höfðu kort ætti
það ekki að vera svo erfitt. En
brátt kom að því að þeir fóra að
sofa.
Um morguninn vöknuðu Mímí
og Dódó og sáu fallega eyju. Þeir
vökm hina og sögðu þeim að þeir
væra komnir. Þeir smkku upp og
setm niður akkeri. Svo settu þeir
niður bátana og sigldu í land.
Binni og Hlynur fóra og leimðu
að fjársjóðnum í skóginum, Dódó
og Mímí leituðu á ströndinni og
Týr og Arnon leimðu í vatninu.
Grænskeggur kannaði landið. Á
meðan hugsaði hann hvar væri
hægt að fela jólin. Allt í einu datt
honum í hug að reisa kirkju þarna
því án kirkju væri enginn Jesú og
án Jesú væra engin jól og án jóla
færi hann ekki heim. Hann reisti
kirkju á þremur vikum. Svo setm
þeir bekki í hana og altari og mál-
uðu hana með málningunni sem
þeir höfðu fyrir skipið. Nokkram
mánuðum síðar birtist kista í
kirkjunni sem var merkt með
þessum stöfum: "________". Þeir
urðu mjög glaðir en ákváðu að
opna ekki kistuna fyrr en 25. des-
ember. Vikurnar liðu og brátt var
kominn tími til að opna kistuna.
Þeir gerðu það en ekkert kom upp
úr henni nema mjög fíngert ryk.
Svo kom stjarna á eftir því og hún
sveif upp í himininn og stoppaði
þar. Það var jólastjaman.
Jólin voru komin.
JálaniMndir
Hér koma þær fjórar myndir úr
jólamyndasamkeppninnni sem
valdar vora til birtingar. Höfund-
amir fá síðan send bókaverðlatm
ffá Skjaldborg.
Skessuhom þakkar þátttökuna.