Skessuhorn - 23.11.2005, Qupperneq 16

16
MIÐVIKUDAGUR 23. NOVEMBER 2005
SíHeSSitíiIOBKI
Gef kost á mér til starfa á meðan ég
tel mig hafa verk að vinna
-Rætt við Sturlu Böðvarsson, samgönguráðherra sem er sextugur í dag
Saga stjórnmála er eðli málsins
samkvæmt saga baráttu. Baráttu
um hylli kjósenda sem velja þá
stjórnmálastefnu sem þeim hugn-
ast best og ekki síður val á þeim
stjórnmálamönnum sem þeir
treysta best til þess að koma hlut-
um til betri vegar. Baráttunni um
hylli kjósenda fylgja sigrar. En
þegar einn sigrar, bíður annar ó-
sigur. Stjórnmálasaga okkar geym-
ir nöfn margra sigurvegara. Þar
eru sjálfstæðismenn í Reykjavík
fyrirferðamiklir með sína áratuga
stjórnarsetu á árum áður og einnig
muna allir eftir áratuga samfelldri
setu sósíalista við stjórnvölinn í
Neskaupstað.
Vestur í Stykkishólmi hefur um
langt árabil setið meirihluti undir
forystu Sjálfstæðismanna. Ekki
hafa sigrar þeirra verið fyrirferða-
miklir í stjómmálaumræðu lands-
manna. Kannski vegna þess að þar
á bæ hafa menn einbeitt sér að því
að láta verkin tala. Talið sviðsljós
fjölmiðla óþarft. Einn af þessum
sigursælu Sjálfstæðismönnum er
Sturla Böðvarsson, samgönguráð-
herra sem í dag fagnar sextugsaf-
mæli sínu. Hann er 1. þingmaður
hins víðfeðma Norðvesturkjör-
dæmis. A þessum tímamótum í lífi
Sturlu var því elcki úr vegi að setj-
ast niður með honum stund úr
degi og ræða um þennan mann
sem þekkir lítið annað en pólitíska
sigra í kosningum en upplifði um
tíma í starfi sínu meira mótlæti og
mótbyr en flestir ráðherrar á
seinni árum. Hann stóð þann mót-
byr af sér og hefur sem stjórnmála-
maður sjaldan staðið styrkari fót-
um en einmitt nú. En þrátt fyrir
langa búsetu og störf í Stykkis-
hólmi er hann ekki þaðan heldur
er hann fæddur í Olafsvík.
Af pólitísku heimili
,Já ég er fæddur í Olafsvík og
ólst því upp við sjávarsíðuna. Eg er
hreinræktaður Snæfellingur og er
stoltur af því. Móðir mín, Elínborg
Agústsdóttir, var frá Mávahlíð í
Fróðárhreppi og faðir minn, Böðv-
ar Bjamason, var frá Böðvarsholti í
Staðarsveit. Eg ólst því upp í sjáv-
arþorpi. Faðir minn var bygginga-
meistari og byggði sem slíkur
margar byggingar og má þar nefna
kirkjuna í Olafsvík. Hann var í ára-
tugi byggingafulltrúi í Olafsvík og
lengi í sveitarstjórn og móðir mín
starfaði mjög mikið að félagsmál-
um. Eg er ekki ffá því að ég hafi
fengið félagsmálaáhugann að
mestu leyti ffá henni. Hún var
ræðuskörungur og mjög viljug til
verka í þágu samfélagsins“
En vora stjórnmál mikið rædd á
heimilinu? ,Já, báðir foreldrar
mínir voru mjög pólitískir. Þau
voru bæði sjálfstæðismenn, trúðu á
ffelsi einstaklingsins og snemma
komst ég einnig á þá skoðun að
best færi á því að einstaklingurinn
fengi að njóta sín í samræmi við
sjálfstæðisstefnuna. A þeim árum
sem ég er að alast upp í Olafsvík
voru þar mjög hatrömm pólitísk
átök. Menn skipmst í fylkingar og
sem dæmi má nefna voru rekin tvö
kaupfélög sem áttu sína viðskipta-
vini. Flestir versluðu á þeim áram
aðeins í öðru félaganna.“
Fjölskyldumaður
Þú lærðir smíðar hjá föður þín-
um. Sjórinn togar nú í marga sem
alast upp við sjávarsíðuna. Þú hef-
ur ekki átt þér þann draum að
verða skipstjóri? „Nei, það kom nú
ekki til þess af þeirri einföldu á-
stæðu að ég var alltaf svo sjóveikur.
Eg prófaði að fara á sjó en það bara
gekk ekki. Eg fylgdi föður mínum
við smíðarnar og mömmu við bú-
skapinn en þau áttu bæði kindur og
kýr í þorpinu. Mitt fyrsta launaða
starf var hins vegar í fiskvinnslu hjá
Hróa hf. hjá heiðursmanninum
Víglundi Jónssyni sem þar réði
ríkjum. En svo fór að ég lærði
húsasmíði hjá föður mínum og fór
síðar í framhaldsnám í Tækniskóla
Islands og útskrifaðist þaðan sem
byggingatækniff æðingur. “
Nú ert þú af svokallaðri 68 kyn-
slóð. Sjálfstæðismenn áttu nú
heldur í vök að verjast á þeim árum
í skólakerfinu. Öll sú umræða sem
ffam fór á þeim árum hefur ekki
breytt þínum skoðunum? „Nei
hún gerði það ekki. Það er rétt að
eins og í mörgum ffamhaldsskól-
um og háskólum á þessum árum
voru sjálfstæðismennirnir í Tækni-
skólanum ekki áberandi. I það
minnsta ekki þeir sem gáfu upp
stjórnmálaskoðanir sínar. Eg hef
hins vegar sjaldnast látið stjórnast
af umræðunni í kringum mig. Eg
hef alla tíð verið frekar stefnufast-
ur maður enda er það best fallið til
þess að maður nái árangri."
En það var fleira en stjórnmála-
skoðanirnar sem þú gerðir öðruvísi
en gert var á þeim árum. Þú stofn-
ar ungur fjölskyldu á þeim tíma
sem umræðan var nú frekar
andsnúin hjónabandinu og auk
þess eignist þið hjónin fljótt ykkar
fyrsm börn. ,Já, við Hallgerður
stofhuðum ung fjölskyldu og eig-
um fimm böm. Eg var nú ekki að
láta aðra hafa áhrif á mínar skoð-
anir á gildi fjölskyldulífs. Eg hef
alla tíð talið mikilvægt að fjöl-
skyldan haldi saman og tel það til
kosta að eiga stóra fjölskyldu.“
Úr verkfræðinni
í bæjarstjórann
Þú sagðir að foreldrar þínir hafi
verið ákveðnir sjálfstæðismenn.
Ekki verður það sagt um tengda-
föður þinn Gunnar Guðbjartsson á
Hjarðarfelli? „Nei enda höfðu
menn á orði þegar við Hallgerður
vorum að byrja að vera saman að
Gunnar á Hjarðarfelli yrði nú
fljótur að breyta skoðunum þessa
unga sjálfstæðismanns. Hann var
mjög ákveðinn framsóknarmaður
og mikill baráttumaður fyrir Stétt-
arsamband bænda. Fyrst og síðast
var hann hins vegar landsbyggðar-
maður og vildi veg hennar sem
mestan. Þar fóru skoðanir okkar
algjörlega saman enda urðum við
Gunnar miklir vinir og bárum
virðingu fyrir skoðunum hvors
annars."
En hvernig kom það til að þú
tæknifræðingurinn og Ólsarinn
verður bæjarstjóri í Stykkishólmi.
Nú hefur verið rígur á milli sveit-
arfélaga á Nesinu. Ekki hefur það
verið sjálfsagt að sækja mann í O-
lafsvík í þá stöðu? „Eins og ég áður
sagði er ég Snæfellingur og á mik-
inn ffændgarð á Nesinu. Hólmarar
sóttu því Snæfelling til Reykjavík-
ur. Aðdragandinn að því að ég tók
við starfi sveitarstjóra og síðar bæj-
arstjóra var nú sá að snemma árs
1974 hitti ég gamlan vin minn Ell-
ert Kristinsson sem þá var nýflutt-
ur aftur í Hólminn ‘eftir viðskipta-
fræðinám. Við höfðum kynnst á
vettvangi íþróttanna. Voram sam-
an í héraðsliði Snæfellinga í knatt-
spyrnu. Ellert sagði mér frá því að
í komandi kosningum þá um vorið
myndu sjálfstæðismenn freista þess
að ná hreinum meirihluta í Stykk-
ishólmi. Hann sagði að ef það
myndi takast yrði ég að flytja vest-
ur aftur og taka að mér starf sveit-
arstjóra. A þessum tíma var ég
kominn í starf hjá Verkfræðiskrif-
stofu Sigurðar Thoroddsen og lík-
aði það afskaplega vel. Það var því
ekkert fararsnið á mér úr borginni
en hafði hinsvegar alltaf ætlað mér
að flytja aftur heim á Snæfellsnes.
Ég hugsaði því ekki meira um þessi
orð Ellerts. Nú, um vorið er kosið
og sjálfstæðismenn og óháðir náðu
hreinum meirihluta. Um sumarið,
þar sem ég sit við borð mitt á verk-
fræðistofunni, er bankað á öxlina á
mér. Þar var Ellert kominn við
annan mann. Kominn í meirihluta
og vantaði sveitarstjóra. Eg lét til
leiðast og hóf störf og fjölskyldan
fhitti síðan vestur í upphafi árs
1975. Hallgerður stundaði þá nám
við Menntaskólann í Hamrahlíð
og stefndi að stúdentsprófi sam-
hliða því að sinna börnunum okkar
sem þá voru þrjú.“
F ramkvæmdarímar
Þú tekur við starfi sveitarstjóra
þegar hafið er eitt mesta uppbygg-
ingarskeið landsbyggðarinnar. Það
hlýtur að hafa verið gaman að
stjórna sveitarfélagi á þessum árum
sem í hönd fóru? ,Já, en um leið
mjög krefjandi. Við megum ekki
gleyma því að á þessum tíma hafði
landsbyggðin orðið mjög á eftir og
mörg byggðarlög höfðu gengið í
gegnum mjög erfiða og allt að því
niðurlægjandi tíma verðbólgu og
erfiðleika vinstri stjórnar. Það var
margt sem gera þurftí. I Stykkis-
hólmi var margt sem betur máttí
fara á þessum tíma og það var
vissulega verk að vinna. Gatna-
kerfið var mjög bágborið eins og
var víðast og fráveitukerfið lélegt.
Vatn var af skornum skammtí og
sem dæmi má nefha að oft á tíðum
voru bæjarbúar vatnslausir seinni
hluta dags. Það ástand var auðvitað
stórvandamál gagnvart vinnslu-
stöðvum í sjávarútvegi. Skólahús-
næði var ófullnægjandi, engin við-
unandi heilsugæsla, ekkert elli-
heimili, hótelbygging stóð fokheld
og engin viðunandi félagsheimilis-
aðstaða. Þar voru þvf mörg verk-
efni sem biðu okkar og í þau fórum
við. Eitt af því sem við urðum að
gera var að forgangsraða og þar
tókum við mjög erfiða ákvörðun.
Við frestuðum skólabyggingu en
sömdum um uppbyggingu hótels-
ins og byggðum félagsheimilið við
hótelið á níu mánuðum. Um leið
gerðum við samning um afnot
skólans af hluta hótelsins og þar
var hann til húsa um nokkurra ára
skeið. Við stórbættum hafharað-
stöðuna, lukum við að leggja
vatnsveituna og sköpuðum ný skil-
yrði fyrir skipasmíðastöðina með
nýrri höfn og bættum upptöku-
búnaði. Við byggðum við sjúkra-
húsið í samstarfi
St.Fransisckussystra og ríkisins.
Meirihlutinn vann mjög vel saman
og varð farsæll í sínum störfum.
Samstaða var raunar innan sveitar-
stjórnar um öll mál. Ibúum Stykk-
ishólms líkaði vel við störf okkar
og við unnum hvern kosningasig-
urinn á fætur öðrum. Því er ekki að
neita að stundum þótti andstæð-
ingum okkar við fara full geyst og
oft teflt á tæpasta vað. En við sáum
að uppbyggingin var nauðsynleg
og við tókum tillit til þess að
breytingar voru í vændum um
stuðning ríkisins við byggingu
skóla, íþróttamannvirkja o.fl. og
lögðum því mikið undir við að ná
samningum sem voru hagstæðir
sveitarfélaginu og nutum stuðn-
ings og trausts viðskiptabanka bæj-
arfélagsins við það. I þessu atí öllu
lögðum við allt undir. I kosning-
unum 1990 lögðum við verk okkar
í dóm kjósenda eftir mikið ffarn-
kvæmdatímabil þegar íþróttahúsið
hafði verið byggt, íbúðir fyrir aldr-
aða og fleira og fleira. Eg skipaði
fyrsta sætið og Ellert Kristinsson
var í fjórða sæti listans sem var
baráttusætið en við vorum þeir
einu sem höfðum starfað í bæjar-
málunum allt frá 1974. Dæmið
gekk upp og við unnum sigur.
Hlutum 70% atkvæða og fimm
bæjarfulltrúa af sjö. Því verður ekki
sagt annað en að íbúar hafi verið á-
nægðir með okkar störf og við vor-
um satt að segja klökk yfir þessum
úrslitum. Þetta var dómur kjós-
enda yfir okkur sem stjórnuðum
og þeim sem unnu undir okkar
stjórn á vegum bæjarins."
Studdum
Friðjón persónulega
Þú varst bæjarstjóri í Stykkis-
hólmi í 17 ár. Það er afar sjaldgæft
að menn séu svo lengi við stjórn-
völinn hjá sama sveitarfélaginu.
Nú hljóta að hafa komið óskir um
að þú tækir að þér störf í öðrum
sveitarfélögum á þessum árum?
„Eg ljáði aldrei máls á því. Það
kom einfaldlega aldrei til greina af
minni hálfu. Stykkishólmur var
minn staður. Þar fékk ég mín tæki-