Skessuhorn - 18.03.2015, Blaðsíða 26

26 MIÐVIKUDAGUR 18. MARS 2015
Hvers vegna ætlar
þú að fermast?
(Spurt í Stykkishólmi)
Theodóra Björk Ægisdóttir.
Ég trúi á Guð og vil þjóna hon­
um.
Hermann Kristinn Magnússon.
Til að komast nær Guði.
Vignir Steinn Pálsson.
Ég fermist til að staðfesta trúna
og skírnina.
Guðrún Elena Magnúsdóttir.
Mig langar til þess.
Haraldur Björgvin Helgason.
Með fermingunni staðfesti ég
trú mína á Guð.
Spurningin
„Greiðslan var klassík níunda áratugarins“
Særún segir athöfnina hafi verið
eftirminnilega, þá sérstaklega þegar
kom að því að fara með ritninguna.
„Þegar röðin kom að mér, fraus ég
alveg og í kjölfarið fóru allir krakk­
arnir í hláturskast, eða öllu heldur
ekta unglingafliss. Það var því erf­
itt að halda áfram,“ segir hún og
brosir. Fermingarveislan var held­
ur fjölmenn en þó haldin heima.
Hátt í sjötíu manns var boðið, þó
ekki alveg allir hafi komist. „Til
að rýma til fyrir veisluborði var
hjónarúmi foreldra minna einfald­
lega kippt út í bílskúr. Boðið var
uppá kalt borð, léttreykt svínakjöt
og kjúklingaleggi sem var mjög
vinsælt og fullt af meðlæti að auki.
Ekki var um eiginlegt litaþema
að ræða en í veislunni voru bleik­
ar áritaðar fermingarservéttur sem
voru merktar mér með nafni og
fermingardegi. Borðið var skreytt
með hefðbundnu fermingarkerti
úr Kirkjuhúsinu og blómaskreyt­
ingu,“ rifjar Særún upp.
Særún fékk margar góðar gjaf­
ir. Skartgripi, hring og hálsmen,
myndavél og sveppalampa sem
minnir á tískuna í dag. „Sömuleiðis
fékk ég orðabækur sem voru mik­
ið notaðar fyrstu tvö árin en hafa
síðan staðið uppi í skáp. Það sem
stendur uppúr er að ég fékk ferð í
enskuskóla í Bournemouth í Bret­
landi.“ Fór hún sumarið eftir ferm­
ingu í tíu daga og lærði ensku. Það
þótti ekki tiltökumál í fjölskyldu
Særúnar að hún færi ein ytra þrátt
fyrir ungan aldur. Særún fékk að
ráða sumu í undirbúningi ferming­
arinnar, hún fór ein til Reykjavík­
ur og valdi sér fermingarfötin og
hún minnist þess að hún hafi verið
spurð álits um veitingarnar en full­
orðna fólkið hafi þó ráðið á end­
anum.
Það var séra Jón Þorsteins­
son sem fermdi 1971 árganginn í
Grundarfirði. Hann fór svo í allar
fermingarveislurnar í röð og hitti
fermingarbörnin og fjölskyldur
þeirra. Særún segir það ekki hafa
tíðkast að fermingarbörnin færu í
veislur hvors annars. „Aðalsport­
ið var svo að hittast eftir veislurn­
ar og fara saman í Ásakaffi þar sem
við fengum gefins ís í tilefni ferm­
ingardagsins,“ segir Særún að end­
ingu. eha/grþ
Særún Sigurjónsdóttir fermdist árið 1985:
Á fallegum hvítasunnudegi árið 1985 fermdust tíu börn í
Grundarfirði. Í þeirra hópi var Særún Sigurjónsdóttir og
segir hún daginn hafa einkennst af spennu og gleði. „Fullt
af ættingjum voru komnir frá Reykjavík til að hjálpa til við
undirbúning veislunnar og til að samgleðjast mér,“ segir hún.
Særún minnist þess að hafa vaknað eldsnemma til að fara í
hárgreiðslu en það kom hárgreiðslukona úr Reykjavík til að
greiða öllum fermingarstelpunum í Grundarfirði. „Greiðslan
var klassík níunda áratugarins; „vængir í kamb“ með brúðars-
löri sem voru pínulítil hvít blóm næld í kambinn. Dressið var
sömuleiðis í stíl níunda áratugarins. Bleikt pils, hvít skyrta og
grátt bindi. Ég var svo í gráum hælaskóm í stíl við bindið og í
bleikum jakka yfir.“
Fermingarbarnið við veisluborðið.
Særún Sigurjónsdóttir fermdist fyrir
þrjátíu árum í Grundarfirði. Hér er hún
ásamt börnum sínum, Aniku Védísi og
Antoni Bjarma.
„Þegar ég fermdist skipti máli að vera fínn í tauinu“
Ögmundur Runólfsson fermdist árið 1954:
„Þegar ég fermdist skipti máli að
vera fínn í tauinu því ekki var byrj­
að að hylja fermingabörnin með
kyrtli. Sá siður var tekinn upp ári
síðar í Ólafsvík. Hans árgangur hafi
því verið sá síðasti til að fermast
án kyrtilsins. Einhverju eftir ferm­
inguna var Ögmundur svo sendur
aftur til Reykjavíkur þar sem hann
fór í myndatöku í fermingafötunum.
„Sú mynd hefur aldrei birst áður þar
sem ég var heldur ósáttur við hvern­
ig kona föðurbróður míns greiddi
mér fyrir myndatökuna,“ segir hann
og hlær við endurminninguna.
„Á fermingardaginn sjálfan var
vaknað snemma og ég klædd­
ur í nýju fötin og pússaður til. At­
höfnin var eftir hádegið og það var
Séra Magnús Guðmundsson sem
fermdi ´40 árganginn eins og svo
marga aðra árganga í Ólafsvík, því
hann þjónaði sókninni í 40 ár. Eft­
ir athöfnina kom Séra Magnús svo í
veislu Ögmundar ásamt konu sinni
Frú Rósu Einarsdóttur Thorla­
cius.“ Séra Magnús fór reyndar í all­
ar veislurnar en sérstaklega kært var
milli Frú Rósu, eins og hún var jafn­
an kölluð, og fjölskyldu Ögmund­
ar. „Það var vegna þess að Frú Rósa
tók á móti mér í þennan heim. Ég
á enn gjafir sem prestshjónin gáfu
mér á skírnardaginn og bankabók­
in sem þau gáfu mér í fermingar­
gjöf fylgdi mér þar til Sparisjóður­
inn féll í hruninu,“ segir Ögmundur.
Hann rifjar upp að hann hafi fengið,
það sem þótti á þessum tíma, tölu­
verða fjármuni í fermingagjöf og
einhverjar bækur. „Fermingarpen­
ingarnir dugðu mér fyrir 100 krónu
Kodak kassamyndavél og reiðhjóli
sem var einhverju dýrara en mynda­
vélin.“ Ögmundur segir fermingar­
börnin hafa haldið hópinn þau sex­
tíu ár sem liðin eru frá merkisdegin­
um. Það þrátt fyrir að hafa ekki öll
ílengst í Ólafsvík. Ögmundur tek­
ur fram að nokkur þeirra hafi hist í
seinasta mánuði og öll síðasta sum­
ar. Það verður að teljast merkileg
samheldni fermingarbarnahóps.
eha
Alls fermdust níu börn í Ólafsvík þann 31. maí árið 1954.
Eitt þeirra var Ögmundur Runólfsson og segir hann ljóma
yfir fermingardeginum. „Ég var sendur til föðurbróður míns
í Reykjavík, þar sem farið var með mig í búðir til að kaupa
fermingarfötin. Þau voru hámóðins og keypt í verslun Ander-
sen & Lauth við Laugaveg,“ segir Ögmundur þegar hann er
spurður út í undirbúning fermingarinnar. Hann bætir því við
að hann hafi verið mjög sáttur með fötin.
Árgangur ‘41 úr Ólafsvík. Myndin er tekin árið 2004 á 50 ára fermingarafmæli
hópsins. Efri röð talið frá vinstri: Sævar Þórjónsson, Ögmundur Runólfsson,
Bragi Eyjólfsson og Þorleifur Magnússon. Neðri röð talið frá vinstri: Kristbjörg
Elíasdóttir, Svava Alfonsdóttir, Aðalheiður Kristjánsdóttir, Hulda Ingvadóttir og
Guðrún Tryggvadóttir.
Fermingardrengurinn í nýju
fermingardressi, heldur ósáttur við
hárgreiðsluna. Það er eitthvað sem
mörg fermingarbörn kannast við.
Fermingarbörn liðinna áratuga í
máli og myndum. Framhald