Skessuhorn - 18.03.2015, Side 30

30 MIÐVIKUDAGUR 18. MARS 2015
Hvers vegna ætlar
þú að fermast?
(Spurt í Grundarfirði)
Lydia Rós Unnsteinsdóttir.
Því að ég trúi á Guð.
Áslaug Stella Steinarsdóttir.
Ég ætla að játa trú mína með
fjölskyldu og vinum.
Björg Hermannsdóttir.
Ég ætla að játa trú mína.
Freyja Líf Ragnarsdóttir.
Til að staðfesta trú mína.
Emilía Rós Sólbergsdóttir.
Vegna þess að mig langar til
þess. Til dæmis að fá pakka og
gleðjast með fjölskyldu og vin­
um.
Spurningin
„Vorum með blóm og gullfiska í vösum“
Fermingarföt Eyrúnar voru al­
veg samkvæmt fermingartískunni
þetta árið og hún var mjög ánægð
með klæðnaðinn. „Ég var í brún­
um kjól, bleikum jakka og bleikum
skóm. Við vorum tvær vinkonurn­
ar í næstum því alveg eins fötum.“
Eyrún var með sítt hár þegar hún
fermdist og lét lita það í fyrsta sinn
fyrir ferminguna. „Á fermingar­
daginn var hárið svo tekið aðeins
aftur, greiðslan var mjög látlaus og
létt.“
Aðspurð nánar um veisluna segir
hún að boðið hafi verið upp á bæði
heitan mat og kökur. „Við vorum
með tvíréttað, lambalæri og fisk­
rétt. Svo var boðið upp á kökur eft­
ir matinn,“ segir hún. Veislusalur­
inn var skreyttur eftir hugmyndum
fermingarbarnsins og valdi Eyrún
frekar óhefðbundnar skreyting­
ar. „Við vorum með bleikt og app­
elsínugult þema. Við vorum með
blóm í vösum og svo vildi ég hafa
gullfiska. Vorum því með stóran
glæran vasa á borðinu, háan síval­
ing. Ofan í honum voru gullfisk­
ar og skrautsteinar, þetta var mjög
töff. Ég held samt að fiskarnir hafi
því miður allir drepist í lok veisl­
unnar,“ segir Eyrún og brosir.
Eyrún segist hafa fengið mik­
ið í fermingargjöf. „Ég fékk tölvu
frá mömmu og pabba. Svo fékk ég
mikið af skartgripum, úr, sængur­
föt og lampa ef ég man rétt. Allt á
milli himins og jarðar. Svo fékk ég
pening líka. Ég fékk frekar mikið af
peningum miðað við margar aðrar
stelpur,“ útskýrir Eyrún. Hún seg­
ir fermingarpeningana hafa farið
beint inn á sparnaðarbók. „Ég var
mjög sparsöm og vildi alls ekki eyða
þessu. Ég keypti mér svo sjónvarp
og eitthvað fleira þegar ég varð átj­
án ára,“ segir Eyrún Reynisdóttir
að endingu. grþ
Eyrún Reynisdóttir fermdist árið 2005:
Eyrún Reynisdóttir fermdist í Akraneskirkju 10. apríl 2005.
Hún segir fermingardaginn hafa verið mjög eftirminnilegan
og þótti dagurinn og umstangið í kringum hann skemmti-
legt. „Veislan var haldin í félagsheimilinu Miðgarði. Það kom
mikið af fólki, rétt tæplega hundrað manns enda á ég mjög
stóra fjölskyldu. Þetta var allt saman mjög vel heppnað og
fínt, tókst rosalega vel og gekk áfallalaust fyrir sig,“ segir
hún þegar hún rifjar upp fermingardaginn fyrir næstum tíu
árum.
Eyrún í fermingarkirtlinum.
Eyrún fékk margar góðar gjafir þegar
hún fermdist.
„Stór áfangi að komast í tölu fullorðinna“
Jóhanna Kristín segir að það hafi þó
heyrt til nýjunga þegar hún fermd­
ist að slíkar athafnir væru í Innra­
Hólmskirkju. „Börnin í Innri Akra­
neshrepp sem þá var og myndaði
sókn kirkjunnar, voru alltaf fermd
úti á Akranesi. Þetta breyttist ekki
fyrr en foreldrar mínir fluttu að
Innra­Hólmi og við fjölskyldan
öll. Jón Auðunn bróðir minn er ári
eldri en ég og elstur okkar systkin­
anna. Hann hafði því fermst árið á
undan. Pabba og mömmu var allt­
af mjög annt um hag kirkjunnar
á Innra­Hólmi. Þau vildu að Jón
bróðir yrði fermdur heima í kirkj­
unni á Innra­Hólmi sem og önn­
ur börn sveitarinnar. Þau beittu sér
fyrir því að þar yrði ferming árið
1948. Það varð úr. Síðan hafa börn­
in í sveitinni hafa verið fermd ár­
lega að ég best veit í Innra­Hólms­
kirkju allt fram á þennan dag.“
Fermingarkyrtlar höfðu enn ekki
verið teknir upp þegar Jóhanna
Kristín fermdist fyrir 66 árum síð­
an. „Á þessum tíma voru allar stúlk­
ur fermdar í hvítum síðum kjólum.
Ég fór í hárgreiðslu og fékk hvítt
blóm í hárið.“
Ekki var heldur mikið lagt í
veisluhöld. „Það voru kaffi og kök­
ur heima á Innra­Hólmi. Gestirn­
ir voru nánustu ættingjar. Í þennan
tíma voru fermingarveislur ekki eins
mikið vesen og tíðkast oft í dag. Ég
fékk svo úr frá mömmu og pabba
í fermingargjöf, Passíusálmana,
Biblíu og bókina um Pollýönnu. Ég
á þetta allt enn í dag. Svo fékk ég
veski og eitthvað af aurum sem ég
man ekki lengur hvað var mikið. Ég
man þó að ég keypti mér skartgripi
fyrir eitthvað af því fé. Ég hef allt­
af verið veik fyrir þeim,“ segir Jó­
hanna Kristín og hlær.
grþ
Jóhanna Kristín Guðmundsdóttir fermdist árið 1949:
„Ég man ekki annað en dagurinn hafi verið ánægjulegur.
Veðrið var gott þennan annan dag hvítasunnu, 22. maí 1949.
Séra Jón M. Guðjónsson fermdi okkur í Innra-Hólmskirkju,
þeirri dásamlegu kirkju. Þetta var stór áfangi í lífinu að kom-
ast í tölu fullorðinna,“ segir Jóhanna Kristín Guðmundsdóttir,
fyrrum hjúkrunarfræðingur sem búsett er á Akranesi. Þegar
hún fermdist bjó hún á Innra-Hólmi ásamt foreldrum sínum
og systkinum. Guðmundur Sigurður Jónsson og Jónína Sigur-
rós Gunnarsdóttir bjuggu á jörðinni um áratugaskeið. Innri-
Hólmur er einn elsti kirkjustaður landsins. Þar eru heimildir
um kirkju allt frá fyrstu árum kristni í landinu.
Þessi mynd var tekin við dyr Innra-Hólmskirkju 22. maí 1949. Yst til vinstri er Jón
M. Guðjónsson sóknarprestur. Við hlið hans er Jóhanna Kristín Guðmundsdóttir
og svo eru það Nína Ólafsdóttir frá Sólmundarhöfða, Sjöfn Geirdal frá Kirkjubóli
og Sigurbjarni Guðnason frá Gerði. Litla stúlkan í kirkjudyrunum er óþekkt.
Ljósm. Árni Böðvarsson/Ljósmyndasafn Akraness.
Jóhanna Kristín Guðmundsdóttir
fermdist fyrir 66 árum.
Fermingarbörn liðinna áratuga í
máli og myndum. Framhald