Heimsmynd - 01.11.1991, Blaðsíða 33

Eg sagði
honum að þá gæti ég alveg eins
farið út á götuhorn.
lenskan varning. Því miður misnotuðu íslensku fyrirtækin mig
svolítið þar sem vinnudagurinn teygðist oft æði mikið á lang-
inn. Julia Morley sem veitir Miss World forstöðu passaði alltaf
upp á að maður ynni aldrei lengur en átta tíma á dag.“
Hún er afar hrifin af Juliu Morley og segir hana umgangast
fegurðardrottningarnar eins og dætur sínar. „Hófí heimsækir
hana þegar hún er í London og það sama geri ég. Hún er ynd-
isleg manneskja. Mikill viðskiptagarpur í vinnunni með hart
yfirbragð en húmoristi í návígi. Hún og maðurinn hennar hafa
gert upp gamalt fjögurra hæða hús í London með einkasund-
laug og miklum íburði. Julia er rúmlega fimmtug en heldur sér
vel og er alveg eins og stelpa í framkomu þegar maður heim-
sækir hana. Þegar ég vann fyrir hana var ég stöðugt undir
hennar verndarvæng eða sonar hennar.“
Linda fékk laun allt árið sem hún var Miss World en
segist hafa þurft að fata sig alveg sjálf og stór hluti
þeirri launa hafi farið í allt tilstandið. „Ekki gat ég
skartað sömu fötunum stöðugt. Ég þurfti að fjárfesta
í sex síðkjólum og það kostaði um hálfa milljón. Þá
þurfti ég að eiga nokkrar dragtir til skiptanna, kjóla
og fleira. Snyrtivörur kosta einnig sitt en þessi út-
gjöld varð ég að bera sjálf. Þegar ég var búin að skila
titlinum af mér reyndi ég að losa mig við sumt af
þessum fötum með því að selja þau en fékk auðvitað
miklu minna fyrir þau þar sem þau voru notuð.“
Þegar hún var að vinna fyrir íslenskt fyrirtæki í
Boston við kynningu á fiski lenti hún í því að bandarískur
þingmaður frá Massachusetts veitti henni engan frið. „Á hót-
elunum, sem ég dvaldi á meðan á ferðalögum stóð, var harð-
bannað að gefa upplýsingar um mig. En þessi senator virðist
hafa beitt öllum brögðum og elti mig á röndum. Hann bank-
aði upp á á hótelherberginu og hringdi nótt og dag. Á endan-
um fékk ég Dúdda hárgreiðslumann til að flytja inn í herberg-
ið mitt því ég þorði ekki að vera ein. í einni kvöldveislu
spurði sænskur sendiherra mig afhverju ég vildi ekki þennan
þingmann, hann væri forríkur." Linda brosir og ypptir öxlum.
„Fyrir mér var þetta bara einhver kall.“
Hún segir að þótt margir furðufuglar séu á kreiki í kringum
fegurðardísir séu þeir ekki allir jafn ágengir. Einn af ríkari
mönnum á Taiwan hefur áhuga á fegurðardrottningum. Þegar
ég kom þangað nokkru eftir að ég var hætt sem Miss World
beið eftir mér limósína á flugvellinum þar og voru hjólkopp-
arnir á bílnum úr fjórtán karata gulli. Maðurinn bauð mér og
fleirum heim til sín í kvöldverð og þar var sami íburðurinn.
Fætur á stólum voru úr fílabeini, klósettsetan úr skíragulli,
borðbúnaður og annað. Hann var með hnullungsdemanta á
hverjum fingri en ég hef aldrei séð eins yfirdrifinn íburð, upp-
stoppuð ljón og tígrisdýr út um allt. Þessi kall hlóð á mig gjöf-
um án þess að krefjast nokkurs í staðinn. En auðvitað var ég
alltaf að fá bréf frá alls konar mönnum sem sendu myndir af
sér ásamt upplýsingum og báðu mig endilega að koma út að
borða með sér ef ég væri stödd í þessari eða hinni borginni."
Hún hefur átt sama kærastann undanfarin þrjú ár en það er
ekki sá sami og Flugleiðir buðu út til að hitta hana þegar hún
var orðin Miss World. Linda hlær. „Það var strákur sem ég
var með þegar ég var í Ungfrú íslands-keppninni. Við vorum
hætt saman nokkru áður en ég fór út í Miss World-keppnina.
Svo veit ég ekki fyrr en hann dúkkar upp úti í London í boði
Flugleiða og ég gat ekkert annað gert en sent hann heim aft-
Hún segir undirbúning fyrir alþjóðlega keppni af því tagi
sem hér um ræðir í mörgu ábótavant. „Ég var bara skólastelpa
og átti frekar lítið af fötum. Eftir að ég var kjörin Ungfrú Is-
land fékk ég gjafir frá íslenskum fyrirtækjum, demantshring
og síðkjól frá tískuhúsinu Marcus, sem mér fannst mjög kerl-
ingarlegur fyrst, en eftir að heil nefnd hafði verið sett á lagg-
irnar sem skoðaði mig í kjólnum var ákveðið að ég skyldi vera
í honum í sjálfri keppninni. Og þegar á hólminn var komið var
hann allt öðruvísi en kjólar hinna fegurðardísanna og í þessum
kjól var ég krýnd Ungfrú Heimur. En það var ýmislegt annað
sem maður þurfti að hafa með sér út í svona keppni, dragtir
og sumarföt, þar sem við byrjuðum á því að fara til Spánar
nokkrum vikum fyrir keppnina og þar voru myndböndin tekin
upp. Sigrún Hauksdóttir sem rekur tískuhúsið Sér lánaði mér
til dæmis eigin skartgripi, demantshringi og eyrnalokka sem
hún tryggði sjálf og afhenti mér. Þá kom hún með nokkrar
dragtir og sagði gjörðu svo vel, taktu þessar með þér. Brynja
Nordquist lánaði mér einnig föt úr eigin fataskáp og það er ör-
ugglega ekki í eina skiptið sem hún hefur lánað fegurðar-
drottningum úr skápnum sínum. Eftir kjörið voru hins vegar
mun fleiri sem vildu liðsinna mér.“
Eftir að hún skilaði af sér titlinum í árslok 1989 komst
hún á samning við Flugleiðir um föst mánaðarlaun
allt árið með því að sinna fararstjórastarfi á Spáni í
þrjá mánuði yfir sumartímann. Það ár fór hún einn-
ig til London og vann sem fyrirsæta í tónlistarmynd-
böndum. „Það gekk mjög vel þar til ég lenti hálf-
partinn í klónum á umboðsmanninum mínum.
Hann hafði ráðið mig sem fyrrverandi Miss World
og er virtur á sínu sviði. Þetta er maður um fimm-
tugt og með margar stórstjörnur á sínum snærum, til
dæmis Cliff Richards. Ég fór með honum til Parísar
en þar var hann í viðskiptaerindum en ég hugðist
slappa af og kaupa föt. Þegar við komum á hótelið spurði
hann mig hvort við ættum ekki að vera á sama herbergi. Ég
starði agndofa á hann í móttökunni og sagði nei. Um kvöldið
bauð hann mér út að borða og þegar við vorum sest að snæð-
ingi virtist hann skynja hvað mér var brugðið. Ég hafði lagt
traust mitt á þennan mann en þarna sagði hann mér blákalt að
ég ætti ekki sjens í þessum bransa ef ég svæfi ekki hjá. Ég
sagði honum að þá gæti ég alveg eins farið út á götuhorn og
unnið fyrir mér eins og vændiskonurnar þar. Hann reyndi enn
að rökstyðja sitt mál og tilgreindi hinar og þessar þekktar leik-
konur og fyrirsætur sem allar hefðu komist á toppinn með því
að sofa hjá hinum og þessum á leiðinni upp. Þegar við komum
aftur til London fór ég og pakkaði öllu mínu dóti saman og
tók næstu vél heim til Islands.“
Hún segist ekki geta hugsað sér frama sem fyrirsæta nema
ná honum óstudd eða með hjálp góðs umboðsmanns eða ljós-
myndara. „Berta María Waagfjörð hafði reynt fyrir sér áður
en hún fór út í seinna skiptið og sló í gegn. Það sem gerði
gæfumuninn í hennar tilviki var að hún lenti á frábærum ljós-
myndara, sem svo að segja uppgötvaði hana. Berta er mikill
töffari og engin smásmíði. Ég held að hún sé yfir 180 sentí-
metrar á hæð en hún hefur vakið mikla athygli hér heima upp
á síðkastið þar sem væntanlegar eru myndir af henni í
Playboy. Ég rakst fyrir nokkru á nektarmyndir í Playboy af
stelpu sem tók þátt í Miss World-keppninni um leið og ég.
Hún var frá Rúmeníu og hneykslaði alla upp úr skónum fyrir
framhald á bls. 90
HEIMSMYND 33