Heimsmynd - 01.11.1991, Blaðsíða 22

Heimsmynd - 01.11.1991, Blaðsíða 22
Julia Roberts, stjarna tíunda ára- tugarins, notar lít- inn sem engan andlitsfarða. Fölt andlit Audrey Hep- burn, fyrirmynd kvenna á sjöunda áratugnum. Hraustlegt útlit Farrah Fawcett sló í gegn. eins fljótir að taka við sér og Frakkar. Par þótti ekki hæfa sönnum hefðardömum að nota kinnalit eins og almúginn held- ur var ráðið að klípa létt í kinnarnar. Slíkar fegrunaraðgerðir dugðu þó skammt auk þess sem þær voru sársaukafullar. Það leið því ekki á löngu þar til enskar hefðarkonur voru teknar að seilast í kinnalitadósirnar svo lítið bar á. Allar götur síðan má segja að kinnalitur hafi þótt sjálfsagður þáttur andlitsförð- unar. Hins vegar hafa verið skiptar skoðanir um hvað þykir rétt og rangt varðandi magn og staðsetningu hans. í kringum fyrri heimsstyrjöldina dró andlitsförðun helst dám af því sem fyrir augu bar í kvikmyndahúsum. Stjörnur þöglu myndanna máluðu augu sín dökk, húðina hvíta og settu roða í kinnarnar sem líktist því einna helst að þær væru með sótthita. Kvikmyndastjörnur voru þá sem nú fyrirmyndir al- mennings og konur tóku að mála andlit sitt til samræmis við þau lögmál sem giltu á hvíta tjaldinu. Útkoman átti lítið sem ekkert skylt við náttúrulegt útlit heldur líktust konur helst máluðum postulínsbrúðum. Eftir því sem nær leið miðbiki aldarinnar tók andlitsförðunin smátt og smátt á sig eðlilegri blæ. Enn sem fyrr púðruðu konur andlit sitt hvítt og mál- uðu varir og kinnar fagurrauð- ar en mun meira hófs var gætt. Þegar sænska leikkonan Ingrid Bergman heillaði Hollywood með náttúrulegu útliti urðu straumhvörf. Konur um allan heim vildu líkjast þessari ungu leikkonu sem geislaði af heil- brigði og æskublóma. Með auknum kvenréttindum varð andlitsfarðinn frjálslegri þótt enn ætti ímynd hinnar vel snyrtu hefðarkonu, með hvítt andlit og rauðar kinnar í anda hertogaynjunnar af Windsor, upp á pallborðið. Hertogaynj- an varð heimsþekkt þegar Ját- varður konungur Bretaveldis afsalaði sér krúnunni til að kvænast henni. Þegar líða tók á sjöunda áratuginn má segja að konur hafi skipst í tvö horn. Annars vegar þær sem notuðu engan farða og hins vegar þær sem þöktu andlit sitt með ljós- um farða, plokkuðu burt KINNALITUR I DAG Náttúrulegt útllt er i tísku. Það er allt í lagi að nota mikinn farða svo lengi sem enginn veit af því. Litur húðarinnar ætti að vera sem jafnast- ur og frekar í Ijósara lagi. Kinnalitur samkvæmt þessarl uppskrift þjónar aðeins þeim tilgangi að gefa andlitinu hlýlegri svip en ekki að forma það. Þeir litir sem nú eru í tísku eru mildir, brúnir litir og ferskjulitir. Enn má sjá fallega rauða liti í hillum snyrtivöruverslana en verði þeir fyrir valinu er vissara að fara hægt í sakirnar og nota þá sparlega. Til að bera litina á þannig að áferðin verði sem jöfnust og liturinn renni sem best saman við farðann bendir Sif Guðmundsdóttir föröunarmeist- ari á að gott sé að nota þykka og breiða bursta. Þá gefur góða raun að púðra létt yfir á eftir. Kinnaliturinn hefur fenglð nýtt gildi því í dag er hann gjarnan notaður í stað augnskugga til að gefa augunum mildan svip. Sanseraðir kinnalitir eru efstir á bannlistanum. Áferð húðarinnar á að vera mött þannig að glitrandi kinnalitur getur skemmt fyrir og gert það að verkum að andlitið litur út fyrir að vera þakið svitaperium. Grundvallaratriðið er þó ávallt að kinnaliturinn sé rétt notaður. Flestum konum hentar best að bera hann aðeins efst á kinnbeinin, rétt við gagnaugað. Þær sem eru með sérlega breiðan kjálka ættu að bursta létt undir kjálkabeinið en gæta þess jafnframt að allt er best í hófi.D augnabrúnirnar og máluðu strik í staðinn. Augun áttu að vera dökk og fölsk augnhár seldust eins og heitar lummur. Með heilsuræktarbylgju áttunda áratugarins tók við tími hraustlegs útlits. Andlitsfarðinn var notaður til að undirstrika náttúrulegt yfirbragð og gefa til kynna að í þessum líkama byggi hraust sál. Ekkert gaf eins góðan árangur og dálítill roði í kinnum. Margar létu ekki nægja að bursta létt yfir kinnbein- in með rauða litnum heldur máluðu þykk rauðbrún strik undir kinnbeinin með þar til gerðum stiftum í þeirri von og trú að þau litu út fyrir að vera hærri fyrir vikið. Því miður kom þetta að litlu gagni, árangurinn varð aðeins rauð strik niður eftir vöngum líkt og hjá indjánum reiðubúnum að leggja til orr- ustu. Hraustlegt yfirbragð leikkonunnar Farrah Fawcett féll vel að tíðarandanum líkt og fyrirsætanna Carol Alt og Christy Brinkley. Andlitsfarða þeirra var ætlað að draga fram og skerpa náttúrulega fegurð þeirra en vera í aukahlutverki að öðru leyti. Á níunda áratugnum var andlitsfarði lítt sparaður. Varalit- ur, augnskuggar og kinnalitir fengu að njóta sín. Rósrauðar kinnar Nancy Reagans bar ósjaldan fyrir augu almennings á síðum dagblaða og á sjón- varpsskjánum. Roðinn í kinn- um forsetafrúarinnar fyrrver- andi bar vott um hreysti og þrótt hennar þótt árin væru tekin að færast yfir. Við upphaf tíunda áratugarins er annað upp á teningnum. Iðulega birt- ast myndir af Hollywood-stjöm- um eins og þeim Juliu Roberts, Daryl Hannah og Debra Winger á gangi, hálf tætingslegum til fara. Það má víst segja að mesti glansinn sé farinn af kvikmynda- stjömunum sem taka gallabuxur og boli fram yfir klæðnað tísku- húsanna og berjast fyrir friðun náttúra og dýra í stað þess að stunda næturklúbbana. Mikill andlitsfarði er nánast bannorð í þessum hópi því nú vilja allir geta státað af náttúrulegri feg- urð sem ekki þarf hjálpar við. Töfraorðið er ekki þykkur farði og rósrauðar kinnar heldur fegr- unaraðgerðir.D 22 HEIMSMYND
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.