Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2016, Side 16

Fólkið05/07
Ímynd af karlmönnum í hjúkrun ekki til
Valur FrEyr Halldórsson Hvanndal er annar tveggja karlkyns
hjúkrunarfræðinema við Háskóla Akureyrar sem útskrifast nú í vor.
Áður en hann hóf nám í hjúkrun hafði hann starfað hjá slökkviliði
Akureyrar í ein tíu ár. „Mig langaði að mennta mig meira og valið stóð
á milli þess að fara í bráðatækninn eða hjúkrun,“ segir Valur. Hann
hóf bráðatæknanám í Bandaríkjunum en hætti að þremur mánuðum
liðnum þegar hann sá fram á að þetta yrði of langur tími fjarri fjöl-
skyldunni. Hann tók þá ákvörðun um að hefja nám í
hjúkrun þrátt fyrir að það væri töluvert lengra nám.
„Upphaflega ætlaði ég að bæta við mig þekkingu og
halda áfram að vinna hjá slökkviliðinu. En námið
hefur vakið svo mikinn áhuga hjá mér að nú langar
mig bara að læra meira,“ segir Valur. Hann hefur
því sagt starfi sínu lausu hjá slökkviliðinu, er búinn
að ráða sig á gjörgæsluna á Akureyri og stefnir á
meistaranám í svæfingum.
Það sótti að Vali valkvíði þegar hann var spurður
hverjir kostir starfsins væru: „Vá, þeir eru svo
margir. En í fyrsta, öðru og þriðja lagi er kosturinn
sá hvað námið nýtist víða. Í raun getur maður nýtt
það við allt og hvar sem er í heiminum. Það er ekki bundið við
einhverja ákveðna stofnun, auk þess sem það er mjög gefandi og
skemmtilegt.“ Spurður um ástæðuna fyrir því að svo fáir karlmenn
eru í hjúkrun svarar hann því til að hjúkrun hafi lengstum verið
kvennastétt. „En ég finn að það er að breytast. Viðbrögðin sem ég
fékk þegar ég hóf námið 2012 voru til dæmis allt öðruvísi en þau við-
brögð sem ég fæ núna, fjórum árum síðar. Bara á þessu tímabili hefur
viðhorfið breyst og nokkrir samstarfsfélaga minna í slökkviliðinu
hafa sýnt áhuga á að byrja í hjúkrun,“ segir Valur og bætir við að það
þurfi að gera karlmenn í hjúkrun sýnilegri, og í raun búa til ímynd af
karlmönnum í hjúkrun. „Þessi ímynd hefur aldrei verið til. Við erum
svo langt á eftir hér á Íslandi samanborið við mörg önnur lönd. En
þetta er að breytast hægt og rólega og ég gæti vel trúað að það eigi
eftir að verða sprenging hvað varðar fjölda karlmanna í hjúkrun á
næstu tíu árum.“