Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2015, Síða 6

vElkomnir allir lesendur í fyrsta rafræna tölublaðið.
Það kemur út á miklum álagstímum fyrir félagið.
Æskilegt hefði verið að geta birt upplýsingar um
nýjar reglur styrktarsjóðs, nýja stefnu félagsins og gang
mála í yfirstandandi kjaraviðræðum. Menn eru hins
vegar of uppteknir af verkföllum og samningum til þess
að hafa tíma til að skrifa greinar. Vonandi verður hægt
að greina frá nýjum kjarasamningi í næsta tölublaði. Í
blaðinu er í staðinn smágrein um launastríð nýútskrif-
aðra hjúkrunarfræðinga á áttunda áratugnum.
Vinnutími hjúkrunarfræðinga hefur aldrei verið eftirsóknarverður
og verður það líklega aldrei því þeirra er þörf allan sólarhringinn.
Launin hafa hins vegar aldrei miðast við það því ríkisvaldið
hefur gert allt sem það getur til þess að halda laununum niðri og
beitt ýmsum brögðum til þess, enda dýrt fyrir ríkið að halda úti
heilbrigðisþjónustu.
Síðustu áratugi hafa vinnuskilyrði hjúkrunarfræðinga á sjúkrahús-
um breyst mjög hratt. Læknisfræðinni hefur fleygt fram sem er
ánægjulegt en gerir það að verkum að hægt er að leysa sífellt fleiri
vandamál utan sjúkrahúss. Fyrir hjúkrunarfræðinga þýðir það hins
vegar að nánast allir sem dveljast á sjúkrahúsum eru mjög veikir.
Einnig fjölgar sífellt þeim tækjum sem hjúkrunarfræðingar þurfa að
kunna skil á. Samhliða því verða reglur og kröfur heilbrigðisyfirvalda
og eftirlitsaðila stöðugt strangari og kröfur aðstandanda og almenn-
ings einnig. Á sama tíma reyna heilbrigðisstofnanir að fækka starfs-
fólki til þess að uppfylla sparnaðarkröfur stjórnvalda. Samantekið er
þetta nánast að bera menn ofurliði.
ritstjóraspjall 01/02
RITSTJÓRASPJALL
SUMAR OG LAUNASTRÍÐ
Christer Magnusson