Morgunblaðið - 30.11.2019, Side 37

MINNINGAR 37
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. NÓVEMBER 2019
✝ Halldór, oftastkallaður Dóri
Friðbjarnar, fædd-
ist á Sútrabúðum í
Grunnavík 22. júní
1933. Hann lést á
Heilbrigðisstofnun
Vestfjarða á Ísa-
firði 26. nóvember
2019.
Foreldrar hans
voru Friðbjörn
Helgason og Sól-
veig Steinunn Pálsdóttir. Áttu
þau saman 10 syni og áður átti
Friðbjörn fimm börn með Ragn-
heiði Veturliðadóttur fyrri konu
sinni. Eftirlifandi bræður Dóra
eru þeir Ólafur, Eiríkur og
Kristján.
Dóri ólst upp á Sútrabúðum
til 15 ára aldurs en flutti 1948
ásamt móður og bræðrum í Bæi
á Snæfjallaströnd. Þaðan var
stutt á Skjaldfönn, þar sem Að-
alsteinn Jóhannsson bóndi tók
honum sem sínum eigin syni og
má segja að alla tíð átti hann
þar gott skjól og þarna voru
bundin tryggðarbönd til lífs-
tíðar. Var hann vetramaður hjá
séra Þorsteini í Vatnsfirði 1952-
1953 og strax þar á eftir í vega-
vinnu í Ísafjarðardjúpi frá 1953
til 1954.
Fór á vertíð í Keflavík seint
unni í Hnífsdal frá 1970-1974 og
strax þar á eftir hjá Geirmundi
Júlíussyni í Trésmiðjunni í
Hnífsdal frá 1974-1976. Jóhann
Júlíusson hjá Íshúsfélagi Ísfirð-
inga réð Dóra sem verkstjóra,
þar var hann í 24 ár, frá maí
1976-2000. Endaði svo starfsævi
sína sem beitningamaður hjá
Andra Adda Kitta Gau frá 2000
til 2003.
Alla tíð var verkaður harð-
fiskur í hjalli heima við hús og
laumað var nokkrum kindum í
fjárhúsin hjá Hjálmari bónda í
Hrauni og hlutur áttur í Pól-
stjörnunni ásamt Bjössa bróður
sínum. Allt til þess gert að bera
björg í bú.
Eftirlifandi kona Dóra er Sig-
rún Jóna Guðmunda Sigurðar-
dóttir frá Ísafirði, f. 29. október
1941. Þau giftu sig 25 desember
1960 og bjuggu lengst af á
Skólavegi 3 í Hnífsdal og nú
seinni árin að Eyrargötu 6 á Ísa-
firði. Þau eiga saman börnin
Sigrúnu Elísabet, Pál Halldór
og Róbert Heimi Hnífsdal. Dóri
átti Herdísi áður og síðar eign-
uðust þau Sigrún börn á fullorð-
insárum ef svo má segja, er
Vesna og Nebojsa Schally komu
sem flóttamenn til Ísafjarðar
1996. Halldór og Sigrún misstu
ungan son sinn 4ja mánaða
gamlan úr veikindum árið 1962
og ber miðsonur þeirra hans
nafn.
Halldór verður jarðsunginn
frá Ísafjarðarkirkju í dag, 30.
nóvember 2019, kl 10.30, á fæð-
ingardegi móður sinnar.
um haustið 1955 og
var tvær vertíðir
eða til 1956. Hepp-
inn að sleppa þaðan
lifandi, en bruni
kom upp í verbúð-
inni og stukku þeir
félagar út um
glugga til að bjarga
sér undan eldinum.
Lenti inn á
Landakoti og síðan
inn á Vífilsstaði
vegna magaverkja 1956 og
1957. Lofaði að taka það létt eft-
ir þessi veikindi, en var samt
mættur sem kokkur á síld á mót-
orbátnum Páli Pálssyni 1958,
1959 og 1960. Vann síðan sem
beitningarmaður hjá Lárusi Sig-
urðssyni og einnig beitninga-
maður á Páli Pálssyni.
Fór í rekstur með Óskari
bróður sínum í Hnífsdal með
Hænsnahúsið og Reyk. Einnig
áttu þeir saman vörubíl sem allt-
af var kallaður gamli Gulur.
Landformaður á Vin 1962-1964.
Var á Skjaldfönn sumarið
1964 er Aðalsteinn Jóhannsson
bóndi byggði nýtískuleg fjár-
húsin þar. Vann hjá Didda
Reimars í pípulögnum frá 1964-
1966 og hjá Norðurtanganum á
Ísafirði. Jóakim Pálsson bauð
honum svo vinnu hjá Mjölvinnsl-
Elsku pabbi minn, þvílík for-
réttindi fyrir mig að hafa átt
þig sem föður og það sem ég
var alla tíð stoltur af þér, þú
leystir öll verkefni af stakri
snilld. Útsjónarsamur, rétt-
sýnn, duglegur og ósérhlífinn,
vildir allt fyrir alla gera, enda
töluðu allir alltaf svo vel um
þig. Þú byggðir heilu húsin og
sást um að halda Mjölvinnsl-
unni gangandi þess á milli sem
hlaupið var í útkall hjá Tind-
unum eða slökkviliðinu. Ég
lærði snemma handbrögð þín
og á þessum tíma var ekkert
spáð í hvort það væri hættulegt
að gera þetta eða hitt sem
barn, aðalatriðið var að kenna
þeim sem yngri voru að um-
gangast hætturnar. Þér leiddist
aldrei, endalaus verkefni, t.d.
að verka harðfisk, búa til kæfu,
skötu eða mör, allt til þess að
færa björg í bú.
Ég fékk svo vinnu í Íshús-
félaginu, þar sem þú varst í 24
ár sem verkstjóri, sást um út-
skipanir í Hofsjökul, landanir
úr Júllanum og Guggunni,
fiskimóttökuna og frystiklef-
ana, þú varst allt í öllu með
þínum mönnum. Þú kunnir að
vera verkstjóri, mættir fyrstur
á morgnana og fórst síðastur
heim og sagðir mér að það að
vera góður verkstjóri væri að
vinna við hlið manna. Þú varst
góður maður og hjartahreinn.
Við höfum aldrei rifist eða ver-
ið ósáttir við hvorn annan, ekki
frekar en þið mamma. Fyrir-
myndir mínar alla tíð.
Þú varst oft fyrstur á morgn-
ana að aka hálfófæran Hnífs-
dalsveginn. Alltaf var skófla
með og bandspotti klár til að
kippa einhverjum upp sem voru
fastir. Komst heim í hádeginu,
fékkst þér snarl með hraði og
náðir blundi yfir hádegisfrétt-
unum í sama útvarpi sem náði
líka Radio Luxemburg sem
spilaði alls konar dansmúsík og
mamma naut þess að dansa við
þig í stofunni. Heppinn varstu
sem ungur maður að komast
lífs af í stórbruna í Keflavík, er
þú, Palli í Bæjum, Kjartan Sig-
munds og fleiri stukkuð á nær-
fötum út um glugga til að kom-
ast undan eldinum.
Ég man líka elsku pabbi
minn hádegið 2. janúar 1977,
þegar þú komst heim ásamt
Hjálmari frænda eftir að hafa
staðið í stórræðum ásamt fleir-
um inn við Leiti, er amma, afi
og Halli frændi fundust látin
eftir bílslys. Ég man líka er
þínar stóru hendur björguðu
lífi Róberts, Óla og Önnu El-
ínar er traktor sem hafði
hrökkvið úr handbremsu
stefndi á þau. Ég skil ekki enn
þann dag í dag, hvernig hægt
er að grípa í afturdekk á svona
traktor á fullri ferð svo hann
nauðbremsi eins og stigið sé á
hliðarbremsuna. En um leið
beygði traktorinn og stefndi
ekki lengur á börnin.
Síðustu dagar og vikur hafa
verið fjölskyldunni erfið, en
samstaða okkar gerir stundina
aðeins auðveldari. Ég kvaddi
þig á laugardaginn var með
þeim orðum að ég kæmi aftur á
mánudag, þyrfti aðeins að
skjótast suður. Og þú beiðst
auðvitað eftir mér, opnaðir
annað augað smá stund er ég
kom upp á sjúkrahús. Og eftir
miðnættið varstu tilbúinn til að
fara og stundin okkar saman
var yndisleg, augnablik sem
ekki gleymist. Með miklu þakk-
læti kveð ég þig nú elsku pabbi
minn og þú verður að bíða smá
eftir mömmu, sem kemur síðar
til að dansa við þig undir dynj-
andi harmónikkutónlist.
Páll Halldór Halldórsson.
Þakklæti og hamingja er
mér efst í huga. Elsku afi minn.
Án þín værum við nefnilega
ekki neitt. Ég er svo hamingju-
söm með lífið sem ég á, lífið
sem þú og allir hinir gáfu mér.
Í dag berum við sem eftir sitj-
um hag af öllum þeim ákvörð-
unum sem þú tókst um ævina.
Öllu sem þú gerðir. Þú ert mik-
il fyrirmynd, ég veit að strák-
arnir þínir hafa alltaf litið upp
til þín. Það er svo fallegt að sjá
vináttu þeirra bræðra. Svona
tær vinátta skapast ekki nema í
kærleiksríku umhverfi með
heilbrigða föðurfyrirmynd. Af-
rakstur hins heilnæma og ham-
ingjusama hjónabands ykkar
ömmu er stór og falleg fjöl-
skylda. Við stöndum þétt sam-
an í gegnum storm sem þenn-
an, brosum í gegnum tárin og
leyfum gleðinni að ráða ríkjum.
Við eigum ýmislegt sameig-
inlegt, afi. Ég og þú. Okkur
þykir fátt jafn skemmtilegt og
að brasa svolítið, leyfa fram-
kvæmdagleðinni að taka völdin
þegar við sköpum eitthvað nyt-
samlegt og (mis)fallegt í hönd-
unum.
Ef við erum ekki í skúrnum
að bralla með afaband erum við
líklega á dansgólfinu, því þar
finnst okkur gott að finna
gleðina er við svífum um dans-
gólfið í takt við ljúfa tóna.
Ég hef sagt strákunum mín-
um að þú munir alltaf búa i
hjartanu okkar þó að þú sért
farinn. Amma mun svo alltaf
bera nafnið þitt, hún mun ávallt
vera Amma Dóri í augum
þeirra um ókomna tíð.
Ég mun sakna þín, elsku afi.
Eitt er það sem aldrei gleymist
aldrei það er minning þín.
Sólveig Steinunn Pálsdóttir.
Dóri kom inn í mína fjöl-
skyldu kringum 1947 þegar
hann og pabbi voru báðir send-
ir í sveit á Skjaldfönn við Ísa-
fjarðardjúp. Pabbi sagði að
Dóri hefði alveg bjargað sér
með vináttu sinni og hlýju – var
víst alveg að farast úr heimþrá.
Þeir voru þarna saman í nokk-
ur sumur og undu víst hag sín-
um bara vel, takk fyrir. Síðan
skildi aðeins leiðir, menn upp-
teknir við nám, vinnu, að stofna
fjölskyldur og annað. Það var
síðan upp úr 7́0 að Oddur bróð-
ir var sendur í sveit á Skjald-
fönn og pabbi og mamma nýbú-
in að eignast sjö manna Pusjó.
Öllum var þá hlaðið í bílinn og
haldið vestur á firði í faðm
fjalla blárra. Heimsókn á
Skjaldfönn og síðan út á Ísa-
fjörð að heimsækja Rúnu og
Dóra. Þar hófst sleitulaust
ferðalag mömmu og pabba
vestur á firði sem stóð í hart-
nær 25 ár. Það var alveg
örugglega farið einu sinni á
sumri, helst samt tvisvar og
eftir að bílar og vegir bötnuðu
þá var skotist oft á sumri.
Stundum, liggur við, bara í
kvöldkaffi til Rúnu og Dóra.
Það var bara svo dásamlegt að
koma í Hnífsdalinn. Ég man
þegar við komum þarna fyrst.
Manni fannst þetta vera hálf-
gerður Kardimommubær.
Skólavegur 3 glaðvært heimili.
Rúna og Dóri ólík en einstak-
lega samstiga. Líf og fjör úti
sem inni. Rúna í eldhúsinu að-
eins að fá sér kaffisopa, jafnvel
svona tíu dropa í viðbót. Dóri
úti að berja besta harðfisk í
heimi sem hann verkaði sjálfur.
Júlla í Búð aðeins að kvarta yf-
ir mér og Palla. Krakkar úti og
inni. Um kvöldið var svo farið á
rúntinn og ís splæst á línuna. Í
endurliti er þetta eins og æv-
intýri. Fjölskyldurnar tengdust
þarna böndum sem hafa varað
síðan. Og ekki var tilhlökkunin
minni þegar von var á þeim í
bæinn. Dóri var einstakleg
duglegur og iðinn. Vann mikið,
verkaði líka harðfisk, ræktaði
kartöflur og reri til fiskjar á
skektunni hans pabba sem
hann keypti af mömmu eftir að
pabbi dó. Einstaklega hjálp-
samur, frænd- og vinarækinn.
Man að það komu reglulegar
sendingar frá Dóra inn á
Skjaldfönn og eins heim í
Norðurbrún.
Maður hélt bara að allir ættu
fullar frystikistur rækju, ýsu
og harðfiski. En þetta kom frá
Dóra að vestan. Ég veit að
pabba þótti ákaflega vænt um
þennan vin sinn að vestan og
Dóra var mjög brugðið þegar
pabbi fór svona fljótt og
skyndilega. Nú þurfa þeir ekki
lengur að sakna hvor annars og
geta horfið saman, í faðm fjalla
blárra, vinirnir.
Elsku Rúna og þið öll, við
sendum innilegar samúðar-
kveðjur vestur. Megi Guð
blessa Dóra Frið.
F.h. mömmu og systkina
minna,
Guðmundur Helgi
Finnbjarnarson.
Elsku besti afi minn, það
sem ég er þakklát fyrir að hafa
haft þig í mínu lífi. Orð fá því
ekki lýst hve mikill söknuður-
inn er.
Þið afi Bubbi eruð nú saman
„í góðum málum“.
Við kveðjum þig, vinur, í síðasta sinn
og söknuður hug okkar fyllir.
Nú minningar vakna um vinskap og
tryggð
er vorsólin tindana gyllir.
Nú þakkað skal allt sem við áttum
með þér,
það ætíð mun hug okkar fylla.
Brátt sumarið kemur með sólskin
og yl
þá sólstafir leiðið þitt gylla.
(Aðalheiður Hallgrímsdóttir)
Rebekka Helga Pálsdóttir.
Halldór Páls
Friðbjarnarson
Við önnumst alla þætti undirbúnings og fram-
kvæmd útfarar ásamt vinnu við dánarbússkiptin.
Við þjónum með virðingu og umhyggju að
leiðarljósi og af faglegum metnaði.
Við erum til staðar
þegar þú þarft á
okkur að halda
Guðmundur Baldvinsson,
umsjón útfara
Útfararþjónusta
& lögfræðiþjónusta
Með kærleik og virðingu
Útfararstofa Kirkjugarðanna
Vesturhlíð 2, Fossvogi | Sími 551 1266 | útför.is
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
mágkona, amma og langamma,
HEBA H. JÚLÍUSDÓTTIR
frá Hrísey,
Hvassaleiti 56-58, Reykjavík,
lést á Landspítalanum 14. nóvember.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Sigríður Elín Þorkelsdóttir Aron Árnason
Valdimar Þorkelsson Svanhildur Erla Benjamínsd.
Sigrún Júlíusdóttir Þorsteinn Vilhjálmsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir, afi og langafi,
ÓLAFUR EINAR MAGNÚSSON,
Safamýri 45,
lést á Droplaugarstöðum þriðjudaginn
19. nóvember. Hann verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju þriðjudaginn 3. desember klukkan 13.
Blóm og kransar eru vinsamlega afþakkaðir en þeim sem vilja
minnast hans er bent á Alzheimersamtökin.
Hlíf Kristjánsdóttir
Sylvía Bryndís Ólafsdóttir
Jón Þór Ólafsson Janis D. Ramos
barnabörn, barnbarnabörn
og fjölskyldur
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, bróðir og
afi,
RAGNAR Þ. GUÐMUNDSSON,
fv. kaupmaður,
Bláhömrum 2,
Reykjavík,
lést 23. nóvember. Útförin fer fram frá
Fossvogskirkju þriðjudaginn 3. desember klukkan 15.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir en þeim er vildu
minnast hans er bent Minningarsjóð líknardeildar Landspítalans
í Kópavogi.
Bryndís Ragnarsdóttir Garðar Svavarsson
Sigurbjörg Ragnarsdóttir Ármann Ármannsson
Kristín Guðmundsdóttir
og afabörn
Elskuleg móðir okkar og tengdamóðir,
SIGRÍÐUR ÞORBERGSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða, Akranesi,
lést föstudaginn 22. nóvember.
Útför hennar fer fram frá Akraneskirkju
þriðjudaginn 3. desember klukkan 13.
Guðrún Jóna Svavarsdóttir Sigurður Örn Haraldsson
Jón Smári Svavarsson Pálína Alfreðsdóttir
Elín Klara Svavarsdóttir Steinn Mar Helgason
Hilmar Svavarsson Sæbjörg Anna Bjarnadóttir
Hörður Svavarsson Ágústa Rósa Andrésdóttir
og fjölskyldur