Fréttablaðið - 25.01.2020, Qupperneq 84

Blíða nefnist stór gylta sem
liggur í makindum í stíunni sinni í
Húsdýragarðinum, hún er ekkert
bráðfljót á fætur, enda með grísi
maganum sem hún ætlar að
gjóta í mars. En Guðrún Pálína
er komin til að leika við hana og
þegar Blíða sér hvað hún hefur í
hyggju ákveður hún að koma sér
upp á lappirnar. Guðrún Pálína
er með ljósgrænt spjald á skafti,
kallar á Blíðu og segir henni að
snerta það. Blíða gerir eins og
henni er sagt og snertir spjaldið
með sínu stóra trýni. „Dugleg,“
segir Guðrún Pálína og gefur
Blíðu eplabita.
Blíða labbar endanna á milli
á stíunni hvað eftir annað til að
snerta spjaldið og veit að hún fær
hvern snúning launaðan.
Gyltan Blíða kann leikinn Að snerta spjaldið
„Blíða snerta,“ kallar Guðrún Pálína og Blíða stendur á fætur en er þung á
sér enda með grísi í maganum. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Blíða nálgast spjaldið og Guðrún
Pálína er tilbúin með hrós og epli.
Guðrún Pálína Jónsdóttir dýrahirðir er búin að mjólka og moka í gripahúsum Hús-
dýragarðsins í Laugardal þegar
við Anton ljósmyndari mætum
þar um tíuleytið að morgni. „Við
byrjum klukkan sjö að láta dýrin
út og hreinsa stíur og bása. Svo er
garðurinn opnaður klukkan 10,“
útskýrir hún.
En hún á eftir að gefa kálfum
mjólk og leika við svín og geitur.
„Ég fór á ráðstefnu síðasta haust
í London Zoo, sem snerist um að
auðga líf dýranna og gæða það
gleði. Þar lærði ég ýmislegt sem
mig langar að færa inn í starfið hér,“
segir hún.
Guðrún Pálína hefur starfað í
Húsdýragarðinum frá árinu 2007
og á það sameiginlegt með öðrum
starfsmönnum garðsins að vera
menntuð í Landbúnaðarháskólan-
um á Hvanneyri. Henni þykir vænt
um allar skepnurnar og einkenni
hverrar og einnar. Við byrjum á að
heilsa upp á svínin, Blíðu og Loft.
„Þetta eru ábyggilega einu svínin
á Íslandi sem fá að fara út á hverjum
degi,“ segir Guðrún Pálína og segir
þau bæði til í leikinn „Að snerta
spjaldið“ en kveðst eiga eftir að
kenna þeim að sitja á rassinum
þegar þau fá sprautur. „Við erum
með drulluaðstöðu fyrir svínin á
sumrin. Krakkar sem koma hingað
á dýranámskeið hjálpa til við að
grafa kartöf lur og búa til drull-
umall fyrir þau.“
Næst eru það nautgripirnir.
Uxinn Bolti, mikill vinur Guðrúnar
Pálínu, og þrjár kýr, Búbót, Rifa og
Birna. „Búbót er forvitin, vakandi
og sterkur persónuleiki Rifa er alger
nagli, við höfum tvisvar þurft að
hjálpa henni að bera, það voru erf-
iðar afturfótafæðingar en hún stóð
strax upp á eftir eins og þetta hefði
ekki verið neitt. Birna er voða róleg,
gerir engar kröfur. En þetta eru
einu kýrnar á Íslandi sem fá að fara
út á hverjum degi,“ lýsir Guðrún
Pálína. „Svo eru þrír kálfar undan
þeim, Stormur, Þruma og Kvika.“
Geitur og kindur eru hvorar
í sinni stíu undir sama þaki og
horfa á okkur forvitnum augum.
Geiturnar eru á pöllum, enda geta
þær klifrað í trjám og staðið á lófa-
stórum syllum, að sögn Guðrúnar
Pálínu sem kynnir sumar þeirra.
„Hafurinn heitir Djarfur en er ekki
eins mikil hetja og nafnið bendir
til. Garún er hins vegar ofarlega í
virðingarröðinni.“
Morgunverk í
Húsdýragarðinum
Kálfurinn Stormur kann að meta mjólkina sem Guðrún Pálína gefur honum.
Þetta er einn pelinn af sex sem hann fær á dag. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
Tuddinn Bolti er vinalegur.
„Of sein, of sein,“ sagði
Kata pirruð og hermdi e ir
áhyggjurödd Konráðs. „Ég
er búin að heyra þetta væl
alveg nógu o og nenni
ekki að heyra það einu
sinni í viðbót,“ bætti hún
við. „En okkur liggur á,“
sagði Konráð biðjandi
og bar sig aumlega. „Það
gerir ekkert til að vera of
sein,“ sagði Kata. „ En það
er gaman að reyna að
komast í gegnum
völundarhús,“ bætti
hún við og bretti upp
ermarnar. „Koma svo,
inn með ykkur og
reynið nú að týnast
ekki. Ég ƒnn réttu
leiðina, sannið
þið til,“ sagði
Kata roggin
um leið og hún
arkaði inn í dimm
göng völundarhúsins.
Konráð
á ferð og ugi
og félagar
388
Getur þú fundið leiðina í gegnum völundarhúsið??
?
?
?
2 5 . J A N Ú A R 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R36 H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
KRAKKAR