Bændablaðið - 14.12.2017, Qupperneq 68

68 Bændablaðið | Fimmtudagur 14. desember 2017
Rétt utan við Hróarskeldu á
Sjálandi í Danmörku er eitt allra
sérhæfasta bú Norðurlanda,
en þar er starfrækt ræktun á
sniglum til átu. Bú þetta er í eigu
Ditte Ankjærgaard og Carstens
Gydahl-Jensen, eiginmanns
hennar, og kviknaði hugmyndin að
þessu sérstaka búi í kjölfar þess að
Carsten sá breska heimildarmynd
um sniglabúskap í sjónvarpinu.
Þau hjónin fóru á fullt í það að
kynna sér sniglabúskap og vinnslu
á afurðum þeirra og komust fljótt
í samband við aðra í þessari
búgrein. Eftir kynnisferðir og góðan
undirbúning í nærri því eitt ár hófust
svo framkvæmdir við búið í vor og
nú þegar er sniglaframleiðslan komin
á fullt.
Ekki plássfrekur búskapur
Að vera með sniglaframleiðslu krefst
í raun ekki mikils athafnasvæðis og
er uppeldissvæði bús þeirra Ditte
og Carstens rétt um 1.000 fermetrar
að stærð, eða 50 metra langt og 20
metra breitt. Búsvæði sniglanna er
þakið kálplöntum og grasi en svo
eru sérstök fóðrunar-trébretti staðsett
víða innan þessa litla svæðis, sem
sniglarnir sækja í að vera á og
í nánd við. Sniglar þurfa einnig
að komst í vatn og raka og því er
einnig vökvunarkerfi til staðar. Allt
svæðið er svo undir þéttriðnu neti
svo sniglarnir verði ekki fuglum að
bráð og að sama skapi er sérstök
innri girðing undir netinu sem
varnar því að sniglarnir dóli sér út
úr uppeldissvæðinu. Þá er sérstakt
svæði einnig afgirt og er það fyrir
eggjaframleiðslu.
Nota krásarbobba
Þó svo að afar algengt sé að nota
aðrar tegundir af sniglum völdu þau
Ditte og Carsten að nota sniglategund
sem er nú þegar algeng í Danmörku
og kallast í náttúrunni krásarbobbi
en það afbrigði sem þau nota eru
framræktaðir eldissniglar. Þessi
snigill er afar stór og gulbrúnn og
náttúrulegt afbrigði hans algengt víða
í Evrópu. Á vef Náttúrfræðistofnunar
Íslands segir að þessi snigill hafi
fundist þrisvar sinnum hérlendis
og þá eingöngu í Reykjavík og því
væntanlega borist til landsins með
innflutningi, m.a. frá Danmörku..
200 þúsund sniglar
Eftir að framkvæmdum við
útisvæðið lauk voru keyptir inn
sniglar sem voru nýkomnir úr
eggjum sínum í uppeldisstöð í
Búlgaríu og þeim komið fyrir víða
á útisvæðinu. Svo tók við vinna
við fóðrun og hirðingu í sumar en
vaxtartími snigla er frá maí og fram
í september.
Sniglarnir éta fyrst og fremst
kál en þeim er þó afar mikilvægt
að fá sérstakt viðbótarfóður sem
gerir vöxtinn betri og kuðunginn
sterkari. Þetta fóður flytja þau Ditte
og Carsten inn frá Frakklandi, en
þar í landi eru ótal framleiðendur
á sniglum.
Fóðrið, sem samanstendur af
hveiti, vítamínum, kalki og öðrum
steinefnum, er grófmalað og að
hluta til á duftformi og það er
sett á sérstök fóðrunarbretti, sem
sniglarnir skríða upp á og fá sér
í svanginn. Búskapurinn hefur
stækkað nokkuð ört í sumar og nú
í haust töldu þau hjónin að fjöldi
sniglanna væri kominn í um 200
þúsund talsins, eða um 200 stykki
á hverjum fermetra!
Kynbótasniglar
Í haust völdu þau hjónin sérstaka
kynbótasnigla sem fengu það
hlutverk að framleiða egg fyrir
næstu kynslóð snigla. Alls völdu
þau 1.000 snigla sem að þeirra
mati báru af í vexti og þroska og
voru þessir sniglar settir á sérstakt
aflokað ræktunarsvæði innan
búsins. Þessir sniglar þjónuðu svo
bæði þeim tilgangi að framleiða
egg fyrir komandi kynslóðir en
einnig að framleiða egg fyrir
sniglakavíar.
Beint frá býli
Öll vinnsla á sniglaafurðum, hvort
heldur sem það er sniglakjöt eða
sniglaeggjakavíar, er fullunnin á
staðnum. Þetta var nauðsynlegt
fyrir þau Ditte og Carsten enda
ekki um aðra valkosti að ræða í
landinu sem stendur. Vinnslan
á þeim er nokkuð einföld í raun
Á FAGLEGUM NÓTUM
Sniglar eru fóðraðir með sérstöku sniglafóðri sem sett er á þar til gerð fóðurbretti. Myndir / Ditte Ankjærgaard
Sniglabúskapur krefst ekki mikillar fjárfestingar í fasteignum enda eru þeir
fyrst og fremst aldir á útisvæði.
Ditte Ankjærgaard sniglabóndi.