Spássían - 2013, Blaðsíða 36

36
GRÁMYGLAN OG
SAKLEYSINGINN
Skrifað hefur verið um kynlíf lengur
en elstu menn muna. Löngu áður en
E.L. James settist niður fyrir framan
tölvuskjáinn, bretti upp ermar og
skrifaði fyrsta kaflann í því sem síðar
varð Fimmtíu gráir skuggar, hafa
verið skrifaðar ástarsögur fyrir konur,
kryddaðar með mismiklu kynlífi -
sumar alveg hreint löðrandi í kynofsa.
Fimmtíu gráir skuggar, sem kom
upphaflega út á netinu sem spunasaga
af Twilight, sló hins vegar svo rækilega
í gegn að menn töldu að eitthvað
nýtt og spennandi hlyti að vera hér á
ferð. En hvað? Kynlíf á annarri hverri
síðu, BDSM, fjötrar, undirgefni,
undirlægjur, meistarar, sársauki og
meira að segja svipur. Um allt þetta
hafði verið skrifað áður en pakkinn,
markaðssetningin, bókahönnunin og
ástin sem afsakar allt þetta holdlega
bras gerði þetta forboðna einhvern
veginn boðlegt „venjulegu“ fólki.
Þetta snýst samt alls ekki allt um
kynlíf og sagan sjálf er ekki sérlega
frumleg, ekki frekar en ástarsögur
almennt. Strákur hittir stelpu, þau
geta ekki verið saman vegna ýmissa
hindrana en þegar þau hafa rutt
öllum ljónum úr veginum fallast
þau í faðma og úti er ævintýri.
Skuggabækurnar hnausþykku eru þrjár
talsins og fjalla um furðu ótæknivædda
háskólastúdínu að nafni Anastasía
Steel og hinn 27 ára gamla auðkýfing
Christian Gray.
Sakleysinginn Anastasía er með
öllu óreynd í rúmfræði, óspillt
tandurhrein mey sem stundar ekki
einu sinni sjálfsfróun, og botnar
ekkert í þeim kenndum sem hún
finnur fyrir í garð Christians og
þaðan af síður áttar hún sig á honum.
Christian býður Önu hvorki gull
né græna skóga. Það sem hann
býður upp á er trúnaðarsamningur
og svo annar samningur þar sem
meyjan hreina þarf að samþykkja að
gerast undirlægja hans. Þá má ekki
gleyma „leikherberginu“, en dótið
þar inni fæst ekki í Toys’r’us. Bæði
þurfa þau að láta af kröfum sínum
og væntingum að sumu leyti, og
rauðhærða grámyglan Christian þarf
að láta sig hafa það að stunda svolítið
vanillukynlíf með óreyndri stúlkunni.
Kynlífslýsingarnar eru margar og
ansi langar, orðmargar og ítarlegar en
ýmislegt grófara er nú hægt að komast
yfir. Fyrsta kynlífsreynsla Anastasíu
er, samkvæmt hennar eigin orðum,
„undraverð“, líkami hennar „skelfur“
og „svignar“ og „svitagljái geislar
frá [henni]“ (115). Með tímanum
verður kynlífið hins vegar harkalegra,
færist úr rúminu yfir í leikherbergið
og Anastasía lætur undan kröfum
Christians um rassskelli, fjaðurkústa
og alls kyns leikföng sem æsa, særa,
meiða og veita unað.
Vandamálin í sögunni tengjast
þó ekki kynlífinu, heldur er stærsti
vandi þeirra hversu tilfinningalega
heftur Christian er. Það á rætur að
rekja til þess að líffræðileg móðir
hans var útúrdópuð krakkhóra og fór
síður en svo mjúkum höndum um
son sinn. Og þess vegna þráir hann
að láta svipur, leðurreimar, fjaðrir og
alls kyns dót leika, misharkalega, við
líkama þeirra kvenna sem samþykkja
skilmála hans. Titlar bókanna vísa til
sálarástands karlhetjunnar sem er, eins
og það er orðað í ensku upprunalegu
útgáfunni, „fifty shades of fucked
up“. Það er verkefni Anastasíu að
svipta hinum gráu skuggum úr sálu og
hjarta grámyglunnar sem hún elskar
og kenna honum að elska - og vera
elskaður - og njóta þess að veita gleði
í stað þess að særa. Þegar því takmarki
hefur verið náð, í lok þriðju og síðustu
bókarinnar, eiga þau eitt barn og
annað er á leiðinni og það er ekki nóg
með að Christian sé klæddur hvítum
fötum heldur er sál hans hvít sem
nýfallin mjöll og hjartað barmafullt
af ást.
LOGANDI LENDAR …
Fjöldi bóka af svipuðum toga kom
út í kjölfar gríðarlegra vinsælda
bókaflokksins um auðkýfinginn gráa
og stúlkuna sem elskar hann og víða
er bent á að bækur rithöfundarins
Sylvíu Day séu svipaðar - og jafnvel
betri. Nú eru komnar út á íslensku
tvær fyrstu bækurnar í Crossfire-
Um allt þetta hafði verið skrifað áður en
pakkinn, markaðssetningin, bókahönnunin
og ástin sem afsakar allt þetta holdlega
bras gerði hið forboðna einhvern veginn
boðlegt „venjulegu“ fólki.
„