Morgunblaðið - 23.01.2020, Side 52

Marta María
mm@mbl.is
Hvers vegna fóruð þið af stað með
fréttabréfið?
„Greipur kom til mín og sagði að nú
værum við að verða pínu gömul,
þekktum allt og alla í menningarlíf-
inu, en svo yrði ekki um aldur og ævi
svo nú væri lag að hefja létt ritstörf,
okkur og kannski öðrum til yndis. Við
skyldum taka upp gamaldags rit-
stjórnarhætti og senda fólki bréf og
spara mögulegum áskrifendum enda-
laust áreiti af kynningu á öllu því sem
er í gangi hverju sinni og velja úr okk-
ar uppáhaldssýningar og -viðburði og
deila með þeim sem óskuðu. Ég var á
kafi í að undirbúa opnun Sequences-
myndlistarhátíðar þegar hann kom að
máli við mig og hafði engan tíma til að
segja nei. Við sammæltumst um að
við hefðum engan áhuga á að vera
fyrst með fréttirnar en skyldum
leggja okkur fram um að velja fyrst
og fremst það sem talaði sérstaklega
til okkar. Ekkert lýðræðislegt, aldrei
tæmandi listi, alltaf sérvalið og alltaf
óháð,“ segir Edda og Greipur bætir
við:
„Mjög strategískt hjá mér, að ráð-
ast til atlögu þegar Edda var á kafi í
öðru. Enda virkaði það. Þetta er lítið
verkefni til að halda okkur pínu á tán-
um og hvetja okkur sjálf til að halda
áfram að fylgjast með. Og vonandi
verður það öðrum til gagns,“ segir
hann.
– Fyrir hvern er fréttabréfið?
„Það er held ég fyrir fólk sem hefur
áhuga á listum og menningu, langar
að vita meira en finnst það kannski
ekki nægilega duglegt að drífa sig.
Okkur langar að gefa fólki ýmis sjón-
arhorn á framboðið sem kannski virk-
ar hvetjandi. Áramótaheitið gæti ver-
ið að reyna að fara á fleiri listviðburði,
setja sig betur inn í málin og þá eru
meðmælin okkar góður leiðarvísir,“
segir hann.
„Það er ekki skrifað sérstaklega
fyrir menningarlærða eða innvígða,
þó það geti aldeilis talað til þeirra, en
er kannski einmitt hentugt fyrir þá
sem hafa áhuga á menningunni og
langar að vera með puttann á púls-
inum, hvort sem þeir svo hafa sig af
stað eða ekki. Það er engin skylda,“
segir Edda og Greipur bætir við:
„En vonandi verða allir sem lesa
aðeins spenntari fyrir vikið að drífa
sig af stað.“
-Finnst ykkur fólk ekki nægilega
duglegt að heimsækja menningar-
viðburði?
„Jú, fólk hér er ótrúlega duglegt í
raun. Það sést vel á mikilli aðsókn á
tónleika, til dæmis fyrir jólin og auð-
vitað bara allt árið – sést líka á ríku-
legu framboði á viðburðum og það er
kannski þess vegna sem við viljum
prófa að beina okkar eigin kastljósi á
ákveðna viðburði,“ segir Greipur.
„Ég held að það sé kannski bundið
við hópa. Sumir fara aldrei á menn-
ingarviðburði og það er miður. Þetta
er að hluta til uppeldismál og þar gæti
skólakerfið verið enn duglegra, nám-
skráin býður alveg upp á það, en
djúpt virðist á frekari útfærslum.
Molarnir okkar geta því vel átt erindi
bæði við þá sem fara aldrei á menn-
ingarviðburði og eins þá sem eru að
drukkna í upplýsingum og vilja ein-
falda sér lífið,“ segir Edda.
„En þá þarf fólk auðvitað að
treysta okkur. Við veljum fáa viðburði
úr miklu úrvali. Það er okkar
áhersla,“ segir hann.
Í fréttabréfinu ykkar er ítarleg um-
fjöllun um hvern viðburð. Er það
nauðsynlegt til þess að fá fólk til þess
að mæta?
„Nei, það held ég ekki, er það nokk-
uð?“ spyr hann.
„Alls ekki, en okkur liggur bara svo
mikið á hjarta og langar að segja að-
eins frá því sem við höfum valið úr
flórunni. Annars held ég að við skrif-
um mögulega allt of mikið. En þetta
er á léttum nótum og ekki fræðileg
skrif, kannski eins og sendibréf eða
dagbók á góðum degi, fullt af upplýs-
ingum fyrir þá sem langar að grúska,
en auðvelt að skauta yfir og fanga að-
alatriðin,“ segir hún.
„Okkur finnst líka gaman að benda
á tengingar sem við vitum af, setja
hluti í samhengi, sýna hvað við erum
vel með á nótunum,“ segir hann.
„Við höfum mismikið spáð í það,
skulum við segja. Ég er vön því að
vera síðust með fréttirnar og muna
aldrei slúður og þannig, en finnst
þetta form nokkuð gott, er enda mikill
aðdáandi dagbókaskrifa og á þær
nokkuð margar í tilfinningakössunum
í geymslunni,“ segir hún.
Hvað finnst ykkur mest spennandi
við menningarlífið í Reykjavík?
„Það er ólgandi kraftur í því og hér
ríkir einhugur um að menning sé mik-
ilvæg. Það sést vel á listamannalaun-
um til dæmis, að þau séu yfirhöfuð til,
sem er stórkostlegt. Ég hef mjög
gaman af litlum sýningarstöðum, til
dæmis heimagalleríum og allskonar
hreyfanlegri eða tímabundinni starf-
semi. Hvatinn á bak við hana er oft
annar en hjá stóru stofnununum og
algerlega skilyrðislaus. Það er nauð-
synlegt að hafa það í bland við þraut-
seigu listamannareknu rýmin, söfnin,
galleríin og alla hina menningarstað-
ina,“ segir Edda.
„Það er svo mikið um að vera og
það er svo gaman. Og allt í graut. Við
erum ótrúlega heppin hér. Hingað
vilja koma heimsins færustu og
fremstu listamenn og jafnvel stilla
saman strengi sína með okkar fólki.
Þetta hefur verið drifkraftur lengi og
Vinirnir Edda Kristín Sigurjónsdóttir og
Greipur Gíslason standa fyrir fréttabréfi
um menningu sem kemur í tölvupósti
hálfsmánaðarlega. Í fréttabréfinu, sem ber
einfaldlega heitið Edda og Greipur mæla
með, velja þau sýningar, viðburði og tón-
leika sem þeim finnst standa upp úr. Þau
hafa bæði brennandi áhuga á og mikla
reynslu úr menningar- og listalífi landsins.
Nenna ekki að skrifa fyrir
ruslafötur landsmanna
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 2020
www.danco.is
Heildsöludreifing
Fullt af nýjungum í grænmetis-
og vegan vörulínunni okkar
Kynntu þér málið hjá söludeild okkar
Veisluþjónustur
Skólar • Mötuneyti
Ný vefverslun fyrir fyrirtæki og verslanir á www.danco.is