Morgunblaðið - 23.01.2020, Blaðsíða 45
MINNINGAR 45
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 2020
✝ BorghildurStefánsdóttir
fæddist hinn 23.
febrúar 1942 á
Landbrotum í Kol-
beinsstaðahreppi.
Hún lést í Kópa-
vogi 10. janúar
2020.
Foreldrar henn-
ar voru Sesselja
Sigurðardóttir
húsfreyja, f. 28.
nóvember 1900, d. 18. desem-
ber 1984, og Stefán Sigurðsson
bóndi, f. 9. maí 1893, d. 24. maí
1972.
Systkini Borghildar voru:
Sigurður, f. 1932, d. 1960,
Anna, f. 1933, d. 2017, Friðgeir,
f. 1935, d. 2013, Guðrún, f.
1936, Hinrik, f. 1938, d. 1992,
eldrum sínum í Akurholti í
Eyjahreppi eftir að þau fluttu
þangað 1945. Hún sótti barna-
skóla á bæjum í sveitinni eins
og þá tíðkaðist. Hún fór í Hús-
mæðraskólann á Blönduósi vet-
urinn 1962-1963. Það nám var
grunnur að ævistarfi hennar.
Hún flutti til Reykjavíkur 1969
og starfaði lengst af við veislu-
þjónustu og matargerð, síðustu
25 starfsárin hjá Sjálfsbjarg-
arheimilinu. Hún var vandvirk
hannyrðakona og starfaði um
tíma við fatabreytingar hjá
Guðsteini Eyjólfssyni. Borg-
hildur var sveitastelpa í sér og
hafði gaman af hestum, þau
Þórður áttu hesta og hesthús í
Mosfellsbæ og stunduðu hesta-
mennsku þar til fyrir nokkrum
árum.
Árið 1971 brugðu foreldrar
Borghildar búi og fluttu til
hennar í Kópavoginn þar sem
hún bjó alla tíð síðan.
Útför Borghildar fer fram
frá Kópavogskirkju í dag, 23.
janúar 2020, kl. 15.
Sigrún, f. 1940 d.
2003.
Borghildur gift-
ist Þórði Flosasyni
1972. Fyrir átti
hún dótturina 1)
Sesselju Kristjáns-
dóttur, f. 1970,
börn hennar og
Ólafs Hjálmarsson-
ar eru Kolbeinn og
Nanna Rut. 2) Rós-
björg Sigríður
Þórðardóttir, gift Hjálmi Þor-
steini Guðmundsyni, synir
þeirra eru Þorsteinn og Krist-
ján Ottó. 3) Stefanía Anna
Þórðardóttir, maki Þorvaldur
Geir Sigurðsson, börn þeirra
eru Katrín Friðmey, Elísabet
Freyja og Flosi Freyr.
Borghildur ólst upp hjá for-
Það var þungt högg að fá
fregnir af skyndilegu fráfalli
Borghildar, tengdamóður minn-
ar til 30 ára. Mér fannst ég hafa
misst móður öðru sinni. Ég finn
til mikils þakklætis fyrir að hafa
fengið að njóta hlýju, gæsku og
visku Borghildar. Mér koma í
hug orð þýska snillingsins Diet-
rich Bonhoeffer: „Þakklætið
breytir kvöl minninganna í
hljóða gleði.“ Ég ylja mér við
fjölmargar fallegar minningar
og gæðastundir.
Ég var ungur og feiminn þeg-
ar ég fyrst kom á Huldubraut-
ina, sem þá hét reyndar Kárs-
nesbraut, til Borghildar og
Þórðar á síðsumri árið 1987. Ég
var að stíga í vænginn við dóttur
þeirra Sesselju. Ég man enn
hversu vel mér var tekið; boðið í
kaffi og spjall á yndislegu heim-
ili sem svo oft var skjól mitt og
athvarf. Gestrisni Borghildar og
Þórðar var einstök. Það má eig-
inlega segja að upp frá þessu
hafi Borghildur gengið mér í
móðurstað. Hún stagbætti fyrir
mig sokka og buxur. Skemmti-
leg minning kemur upp í hug-
ann: Ég kom með þrennar illa
farnar gallabuxur til Borghildar;
einar voru reyndar svo illa farn-
ar að ég vonaðist til að hún gæti
notað þær í bætur. Næst þegar
ég kom var Borghildur búin að
gera fallega við allar buxurnar;
líka þær ónýtu. Svona var Borg-
hildur. Ávallt reiðubúin að
hjálpa og vera til staðar fyrir
sitt fólk og svo óteljandi marga
aðra.
Þá man ég að á fyrstu bú-
skaparárum okkar Sesselju vor-
um við að vinna óhemjumikið
fyrir jól og höfðum engan tíma
til undirbúnings. Við komum
heim úr vinnu seint á Þorláks-
messu. Þá voru Borghildur,
Þórður og Stefanía, yngri systir
Sesselju, búin að taka til og
skreyta heimili okkar fyrir jólin.
Svona manngæska er vandfund-
in.
Þegar Borghildur og Þórður
keyptu fellihýsið sitt voru þau
boðin og búin að lána okkur það
og haga sumarfríi sínu eftir okk-
ar þörfum. Það var þeim líkt. Ég
á fjölmargar minningar um ynd-
islegar stundir í sumarleyfum
þar sem við sátum við spjall og
spil. Veröldin var betri í nánd
Borghildar og Þórðar.
Það lýsir Borghildi vel að eft-
ir að við Sesselja skildum,
hringdi hún sérstaklega í mig og
bauð mér í jólaboð fjölskyldu
sinnar á jóladag 2017. Það segir
meira en mörg orð um þann
kærleika sem Borghildur bar í
brjósti.
Ég vil minnast og heiðra
minningu Borghildar Stefáns-
dóttur með ljóði Úlfs Ragnars-
sonar:
Lifðu með ljúfu geði
og láttu það eftir þér
að eiga þá gullnu gleði
sem gleðst yfir sjálfri sér.
Þú ætíð skalt lífið lofa.
Líka er hlýturðu tjón.
Gleðin og sorgin sofa
saman og eru hjón.
Merk kona er gengin til
hinstu hvílu. Minning hennar
mun lifa. Hugur minn er hjá
Þórði, Sesselju, Rósbjörgu og
Stefaníu og fjölskyldum þeirra
og börnum okkar Sesselju,
Nönnu Rut og Kolbeini, sem
hafa svo skyndilega misst ynd-
islega ömmu og kærleiksríkan
vin. Megi góður Guð gefa þeim
öllum þann styrk sem þarf.
Ólafur Hjálmarsson.
Skjótt skipast veður í lofti og
lífið breytist. Borghildur Stef-
ánsdóttir, tengdamóðir mín til
tuttugu og átta ára, er fallin frá
fyrirvaralaust. Eftir sitjum við
og njótum allra minninganna
sem við eigum um hana. Hún
var staðföst kona sem hafði sitt
fram með jafnaðargeði sínu og
elju. Oft gat hún séð spaugilegar
hliðar á hlutunum og henni
fannst gaman að fíflast með
hversdagslega hluti. Alltaf hafði
hún aðra í fyrirrúmi og tók upp
hanskann fyrir þá sem áttu erf-
itt eða hallaði á. Hún passaði
upp á að mér yrði ekki kalt með
því að prjóna á mig marga ull-
arsokka og peysur. Þau voru að
vísu samhent hjónin á Huldu-
braut og hjálpuðust að við að
prjóna flíkur á sitt fólk. Hún var
hestakona og hafði gaman af því
að ríða út og snúast í kringum
hestana. Við ræddum oft um
hesta okkar á milli en vorum
ekki alltaf sammála um kosti
þeirra og galla en alltaf var það í
góðu. Á nýja árinu sýndi hún því
áhuga á að komast hjá okkur á
hestbak. Hún vildi fá að prufa
unga meri sem ég á því hún vildi
sjálf komast að því hvernig hún
er, því okkur bar ekki saman um
það. Framan af hafði hún
áhyggjur af vaxtarlagi mínu og
reyndi að troða í mig mat til að
bæta úr því, það gekk hægt en
örugglega. Mikið er ég þakk-
látur fyrir að hafa fengið að
kynnast Boggu því ég á henni
svo margt að þakka, blessuð sé
minning hennar.
Hjálmur Þorsteinn
Guðmundsson.
Það er komið að kveðjustund-
inni og erfitt að átta sig á því að
þú sért farin en við huggum
okkur við að í sumarlandinu eru
margir góðir sem taka á móti
þér. Þú hefur ávallt staðið við
hlið okkar, jafnt í gleði og sorg,
og líf okkar verið samofið
tryggðarböndum. Umhyggjan
þín fyrir fjölskyldu og vinum
jafnt sem vandalausum var tak-
markalaus og hugur þinn var
ætíð hjá þeim sem mögulega
þurftu á aðstoð að halda, alveg
fram á síðasta dag. Þannig var
hjartalag þitt og sýn á lífið. Við
yljum okkur við fallegar minn-
ingar, bjarta brosið þitt, glaðleg-
an hlátur þinn og nærveru þína
sem dimmu í dagsljós gat
breytt.
Eins og gullhörpuljóð,
eins og geislandi blær,
eins og fiðrildi og blóm,
eins og fjallalind tær,
eins og jólaljós blítt,
eins og jörðin sem grær,
lifir sál þín í mér,
ó þú systir mín kær.
Þú varst mildi og ást
og þitt móðerni bar
við sinn líknsama barm
dagsins lifandi svar:
allt sem grét, allt sem hló,
átti griðastað þar
- jafnvel nálægð þín ein
sérstök náðargjöf var.
Hversu þreytt sem þú varst,
hvað sem þrautin var sár.
þá var hugur þinn samt
eins og himinninn blár:
eins og birta og dögg
voru bros þín og tár.
Og nú ljómar þín sól
bak við lokaðar brár.
(Jóhannes úr Kötlum)
Við kveðjum Borghildi með
miklum hlýhug og söknuði.
Elsku Þórður, Sesselja, Rós-
björg og Stefanía, tengdasynir
og barnabörn, okkar innilegustu
samúðarkveðjur sendum við
ykkur. Megi bjartar og góðar
minningar um elsku Borghildi,
lýsa ykkur um ókomin ár.
Guðrún, Sveinn og dætur.
Elskuleg vinkona mín, Borg-
hildur, er látin.
Mig langar með nokkrum
orðum að þakka vináttu sem
hefur varað í rúm 50 ár. Bogga
ólst upp í Akurholti á Snæfells-
nesi, ég kynntist henni þegar
hún fluttist til borgarinnar, ég
borgarbarnið sem þekkti aðeins
stræti höfuðborgarinnar, hún
sem ólst upp í sveitinni í stórum
systkinahópi og með öll dýrin í
kringum sig, þetta vakti áhuga
minn og ég hafði mjög gaman af
að fræðast um líf þessarar litlu
ljóshærðu sveitastelpu, hversu
ólíkt uppeldi við höfðum búið
við. Það kom að því að hún tók
mig með sér í sveitina og ég
kynntist foreldrum hennar þeim
Sesselju og Stefáni, fékk að fara
á bak Röðli hestinum hennar.
Það var ekkert rafmagn í Ak-
urholti þegar ég kom þar fyrst
en dráttarvél var látin framleiða
rafmagn fyrir það nauðsynleg-
asta, ég minnist þess að mér
var boðin mjólk til að drekka
sem ég þáði en hún bragðaðist
ekki eins og ég hafði vanist í
borginni en ég vandist henni
(næstum). Ferðirnar í Akurholt
urðu fleiri og var mér alltaf tek-
ið einstaklega vel og sýnd mikil
vinátta. Svo kom Þórður til sög-
unnar, eiginmaðurinn til 50 ára.
Gömlu hjónin fluttu frá Akur-
holti í Kópavog til Boggu og
Þórðar og bjuggu hjá þeim til
dauðadags. Bogga mín var ein-
staklega hjálpsöm, taldi það
ekki eftir sér að gera öðrum
greiða og á ég henni margt að
þakka. Henni fannst það alveg
ómögulegt að ég væri að taka
slátur alein og sendi mér
mömmu sína til að sauma vamb-
irnar fyrir mig, dóttur sína 15
ára sendi hún mér til aðstoðar í
fermingarveislu eins sonar
míns, Rósbjörg mín dugnaðar-
forkurinn leysti þetta verkefni
með sóma. Margt annað væri
hægt að telja til um hjálpsemi
Boggu við mig og aðra. Handa-
vinnan hennar, prjón og sauma-
skapur var glæsilegur, hand-
bragðið fínt og vandað.
Við höfum ferðast mikið með
þeim hjónum bæði innanlands
og utan, gengum í ferðahóp
Húsvagnafélags Íslands og
eignuðumst við þar góða vini og
fórum ánægjulegar ferðir með
þeim um landið.
Elsku Bogga mín, mér finnst
svo ótrúlegt að þú skulir vera
farin, ég trúi því eiginlega ekki,
þú fórst svo skyndilega, svo fyr-
irvaralaust. Ég átti eftir að sjá
hvernig þú prjónaðir hæl á
sokka og ég ætlaði að fá upp-
skrift hjá þér að súkkulaðibita-
kökunum þínum, ég átti eftir að
óska þér gleðilegs árs en það
var nógur tími, allt í einu er
tíminn búinn. Að líta til baka er
í mínum huga svo stutt, lífið er
svo stutt. Takk elsku hjartað
mitt fyrir þinn tíma sem þú
veittir og deildir með mér.
Vinan góða, þér um ljóssins leiðir
lífið eilíft kærleiksfaðm sinn breiðir,
þótt tjaldbúð lífs þíns hvíli hér,
himins til við leitum eftir þér.
Minningarnar mætu dvelja heima,
munu þær til æviloka geyma
öll þín mætu og elskuverðu störf,
oss til sannrar gleði og heilla þörf.
Hjartans þakkir fyrir aðstoð alla,
er í kærleik léstu í skaut oss falla,
öll þín gæði er ávallt nutum vér,
eilíflega Drottinn launi þér.
(Á.J.)
Elsku Þórður og fjölskylda,
við Rútur vottum ykkur okkar
dýpstu samúð, minning góðrar
eiginkonu, móður og ömmu
mun lifa. Þín vinkona,
Bergljót (Begga).
Borghildur
Stefánsdóttir
Elsku afi minn.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sigurður Jónsson frá Presthólum.)
Þín
Rakel Hrund Ágústsdóttir.
Ólafur Th.
Ingimundarson
✝ Ólafur Sigurður Thoroddsen Ingi-mundarson fæddist 4. ágúst 1927.
Hann andaðist 31. desember 2019.
Útförin fór fram 9. janúar 2020.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
HELGA JÓNASDÓTTIR
kennari,
áður til heimilis að Ljósheimum 5,
lést í faðmi fjölskyldunnar
á hjúkrunarheimilinu Mörk þriðjudaginn 14. janúar.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn
24. janúar klukkan 11.
Innilegar þakkir til starfsfólks 2. h. norður í Mörkinni fyrir alúð,
hlýju og umhyggju í hennar garð.
Sylvía Jóhannsdóttir
Laufey Jóhannsdóttir Gunnar Jóhannesson
Indriði Jóhannsson Berglind Sigurlaug Guðnad.
Helga Jóhannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ÞÓRA JAKOBSDÓTTIR
Brúarflöt 1, Garðabæ,
lést á líknardeild Landspítalans
mánudaginn 13. janúar.
Útförin fer fram frá Vídalínskirkju í Garðabæ á morgun,
föstudaginn 24. janúar, klukkan 13.
Blóm og kransar vinsamlega afþökkuð en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Kvenfélagið Hringinn.
Friðrik Sveinn Kristinsson
Kristinn Friðriksson Helga Gréta Kristjánsdóttir
Jakob Friðriksson Carolin Huehnken
Svanhvít Friðriksdóttir Ólafur Guðbjörn Skúlason
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
PÁLÍNA PÁLSDÓTTIR,
áður til heimilis að Reynihvammi 35
í Kópavogi,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði 28. desember.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju föstudaginn 24. janúar
klukkan 11.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Hrafnistu fyrir hlýhug og
góða umönnun. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Minningarkort Hrafnistuheimilanna.
Sólrún Bragadóttir Sigurður Friðriksson
Árni Bragason Anna Vilborg Einarsdóttir
Guðbjörg Bragadóttir Kristján Guðmundsson
Þorvaldur Bragason Narelle Jenifer Bragason
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamamma, amma
og langamma,
SIGRÍÐUR INGA ÞORKELSDÓTTIR,
Dalbraut 27, Reykjavík,
lést fimmtudaginn 16. janúar á
Landspítalanum Fossvogi.
Jarðsungið verður frá Grafarvogskirkju mánudaginn 27. janúar
klukkan 13.
Hanna Helgadóttir Hannes Ingvarsson
Birgitta Helgadóttir
Birgir Helgason Guðrún Hind
Gunnlaugur Hilmarsson Reyndís Harðardóttir
Þorkell Svarfdal Hilmarsson Hrafnhildur Hartmannsdóttir
Gunnar Þór Hilmarsson
Hilmar Hilmarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær dóttir okkar, systir, mágkona og
frænka,
VIKTORÍA HRÖNN AXELSDÓTTIR
lést sunnudaginn 19. janúar.
Útför hennar fer fram frá Seljakirkju
miðvikudaginn 29. janúar klukkan 13.
Axel Jóhann Ágústsson, Steinunn Karólína Arnórsdóttir
Lesley Patricia Dixon
Stella Rut Axelsdóttir Ívar Sæmundsson
Sandra Björg Axelsdóttir Björn Halldórsson
Ágúst Ingi Axelsson Halla Hrund Skúladóttir
Paul Lewis Trosh Hayley Dixon
Linzi Margaret Trosh Bjarki Þór Sigvarðsson
Axel Kristinn Axelsson Sólbjörg Guðrún Vilhelmsd.
og systkinabörn