Morgunblaðið - 23.01.2020, Blaðsíða 63

Morgunblaðið - 23.01.2020, Blaðsíða 63
MENNING 63 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 2020 venja þá við fyrir myndbandið sem verður tekið hér og mun fylgja tón- listinni á sviðinu. Hrafnarnir hafa í hvassviðrinu beitt öllum sínum hæfi- leikum við að steypa sér og snúast; þeir eru algjörir flugmeistarar. Að þessu sinni var ég fyrst einn hér í nokkra daga áður en hin komu og hef notið þess að vakna snemma að semja tónlist og skrifa. Það hefur gengið vel að vinna hér í rökkrinu. Ég hef verið að velta fyrir mér því hugarástandi sem ég hef dottið í, og get líkt því við vissa melankólíu, ekki beint þunglyndi, en það er stutt þar á milli, í raun bara hvöss hnífs- egg. Í melankólíunni finnur maður fyrir gangi hæða og lægða yfir land- inu og nær að tengja við undir- meðvitundina. Þar er ég staddur í skrifunum, á milli heima…“ Hann þagnar og ég spyr hvort hann sé enn að móta tónverkið og textana, þótt byrjað sé að æfa. „Já, ég er kominn með yfirsýn yf- ir efnið og nota landslagið í verkið og hvernig það breytist í sífellu. Stundum breytist það á fimm mín- útna fresti. Sjáðu bara Esjuna,“ seg- ir hann og bendir á snjóhvítt borgar- fjallið sem er að mestu hulið skýjum. „Það er skrýtið hvaða form maður getur séð út úr fjallshlíðinni þegar það er svona mikill snjór á því. Sjáðu þarna nærri fjallsrótunum, þar eru eins og þrjár manneskjur og úlfur! Og uppi á þessum fjallshrygg þarna, sem varla sést núna, finnst mér oft eins og sé einhvers konar borgar- rúst. Formin í Esjunni eru sífellt að breytast og það finnst mér heillandi – maður skynjar það vel á mörkum meðvitundar og ómeðvitaðrar skynj- unar. Á mótum líkama og sálar.“ Samið við huldufólkið Þegar ég spyr hvernig hann fari að því að flytja hugsanir og skynj- anir sem þessar í tónlistina brosir Albarn og segist varla geta svarað því. „En ég reyni að leysa það, með- al annars með ómstríðu (e. disson- ance) í tónmálinu, sem er nokkuð sem ég hef lengi haft áhuga á en getur verið erfitt að nota í popp- tónlist. Allt popp sprettur af tilfinn- ingu, popp er einfalt og tilfinningin lyftir því á flug. Þetta verk byggir líka á vissum spuna og það krefst mikillar einbeitingar af hendi tón- listarmannanna, allan tímann. Ég stíg inn og út úr tónlistinni með söngnum og mér finnst sem nokkrir mjög áhugaverðir söngvar hafi verið að fæðast. Eitthvað sem ég býst jafnvel við að náist aldrei að hljóð- rita fyllilega, enda býst ég ekki við því að við munum taka þetta verk upp fyrr en undir lok tónleikaferð- arinnar og þá í lifandi flutningi. Gestir munu fyrir vikið ekki þekkja neitt af tónlistinni þegar þeir mæta á tónleikana.“ Það hefur rofað til og skyndilega sést langt út á hvítfyssandi haf. Albarn hefur á orði að þessi víðátta sé á vissan hátt sinfónísk. Lítur hann á þetta nýja verk sem sinfóníu? „Ætli rétta heitið sé ekki tónaljóð. Án þess að ég leggi neitt upp úr skil- greiningunni. En ég hef lengi verið að kvikmynda upplifanir mínar af náttúrunni hérna og það efni verður notað við flutninginn, ásamt öðru myndefni. Einar Örn [Benedikts- son] vinnur til dæmis að frábærum teikningum með fígúrunum sínum og svo birtist líka huldufólkið í klett- unum hérna rétt fyrir utan. Á sínum tíma urðum við að ganga til samn- inga við það áður en við byrjuðum að byggja þetta hús. Og ég legg mig fram við að færa því litla gjöf í hvert sinn sem ég kem og hvet aðra sem dveljast í húsinu til að gera slíkt hið sama.“ Hefur aldrei unnið svona áður Nú eru tónlistarmennirnir farnir að hita upp á efri hæð hússins og Al- barn segir þeim eiga eftir að fjölga og verða um 25 í allt á tónleikunum. „Og þetta verður eitt samfellt verk – nema ég ákveði annað seinna,“ segir hann glottandi og viðurkennir að hann verði sífellt að ögra sér og tak- ast á við nýja og spennandi hluti í listinni. Hann gleðst yfir samvinn- unni við André de Ridder, sem hann hefur áður unnið með að hljóðrit- unum, meðal annars í Damaskus og í Malí fyrir hljómsveitir sem Albarn er í. „Ég vissi að hann væri hárrétti maðurinn í þetta verkefni, hann hef- ur svo sterka klassíska fagurfræði og getur umbreytt mínum abstrakt hugmyndum miklu hraðar í nótur en ég gæti skrifað þær niður. Ég get á meðan spunnið og ofið söngvana saman við grunnana – ég hef aldrei unnið svona áður og finnst það mjög gaman. Og í orðunum skapa ég mitt eigið landslag, út frá þessu sem ég hugleiði út frá,“ segir hann og bend- ir út í náttúruna um leið og við stöndum upp og göngum til móts við hljómsveitina í stofunni. Albarn stoppar þar og segir að nú hafi hann komið til Íslands í nær aldarfjórð- ung og hafi séð miklar breytingar eiga sér hér stað. „Ég man til dæmis eftir Bláa lóninu þegar það var bara einhver kofi þar. En þegar ég kem smell ég bara inn í íslensku rútínuna mína og kann því vel. Ég hef alltaf notið þess að koma til Íslands en það er ekki fyrr en nú upp á síðkastið sem ég hef farið í að skilgreina hvað það er sem hrífur mig með svo áhrifaríkum hætti. Lífið hér er eins og brunnur sem ég eys nú úr. Ég get glaðst yfir svo mörgu, bara við að horfa hér út um gluggann. Og svo er Snæfellsjökull þarna úti, sú mikilfenglega skepna. Það er sláandi að sjá alla leið hingað yfir flóann hvernig hann er að skreppa saman. En útsýnið er glæsi- legt og í lok tónleikaferðarinnar munum við flytja verkið hér aðeins vestar, þar sem útsýnið er næstum því það sama,“ segir hann og bendir í átt að Hörpu handan Geldinganess- ins. „Þetta er íslenska verkið mitt og auðvitað verðum við líka að flytja það hér! Annað kæmi ekki til greina. Það er ljóð um líf mitt hér, nákvæm- lega hér,“ segir hann og bendir á gólfið við fætur sér. Forsala á flutning Damons Albarn og hljómsveitar í Hörpu á The Nearer the Fountain, More Pure the Stream Flows hefst 30. janúar kl. 10 með skráningu á vefnum sena.is/ postlistar. Miðasala hefst síðan á há- degi daginn eftir, á tix.is/damon. Morgunblaðið/Einar Falur Síbreytilegt Albarn segir útsýnið stundum breytast „á fimm mínútna fresti. Sjáðu bara Esjuna“, segir hann. Ljósmynd/RMP Birtutíð Stundum er loftið svo tært að Albarn segir fjöllin við flóann nánast gnæfa yfir sig heima í Reykjavík. ICQC 2020-2022 Nánari upplýsingar um sýningartíma á sambio.is LOKAKAFLINN Í SKYWALKER SÖGUNNI F ROM T HE D I R E C TOR OF S K Y FA L L dfgsdfg SÝND MEÐ ÍSLENSKU OG ENSKU TALI 6 ÓSKARSTILNEFNINGAR
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.