Milli mála - 2017, Page 220
„ÉG HEF SYNDGAÐ FAÐIR …“
220
– Jæja, en segðu mér nú frá syndum þínum. Það eru margir sem
bíða.
– Eins og þér sjáið faðir, þá er ég hingað kominn til að leita ráða.
Ég hef verið ranglega ásakaður og ég þarfnast aðstoðar yðar. Ég stal
ekki brönugrasbrúsknum. Það get ég svarið. Konan mín er vitni og
hún lýgur aldrei. Þú þekkir hana, faðir. Hún heitir María Engracia
León.
– Auðvitað. Hún gengur alltaf til skrifta fyrsta föstudag hvers
mánaðar.
– Sjáðu til, faðir. Ég þurfti að klifra til að sækja blessaðan
brönugrasbrúskinn. Ég þurfti að klifra upp í risavaxið sedrustré við
árbakkann, en þangað fórum við sunnudag nokkurn í eins konar
lautarferð. Tréð var svo hátt að þegar kom að því að klifra niður
sundlaði mig. Ég hélt brönugrasinu milli tannanna og lét mig síga
löturhægt til jarðar. Kona mín og barn héldu niðri í sér andanum á
meðan. Ég þakka Guði fyrir það að ekkert kom fyrir mig. Þennan
sama dag fann ég plómutré og gróðursetti brönugrasið þar nærri.
Þremur mánuðum síðar blómgaðist svo jurtin. Við töldum tíu blóm.
Ég segi það satt. Allir íbúar hverfisins komu til að virða þau fyrir sér
og dást að þeim.
– Flýttu þér nú, tíminn flýgur.
– Já, faðir. Málið er að nágrannakonan segir að ég hafi stolið
plöntunni úr garðinum hennar. Hún sýndi meira að segja lögreglunni
holu sem hundarnir höfðu grafið og sagði mig hafa tekið hana þaðan.
En ég sver frammi fyrir Guði almáttugum á himnum sem allt sér,
að hvert smáatriði þess sem ég sagði yður nú rétt í þessu er heilagur
sannleikur. Þér ættuð að vita hvað ég skammaðist mín þegar að lög-
reglan kom heim til mín. Þeir voru tveir og bægðu konunni minni
harkalega frá þegar hún opnaði hurðina. Ég fölnaði af geðshræringu.
Ekki vegna þess að ég hafði gert eitthvað af mér, heldur af því að
ég hef alltaf verið hræddur við laganna verði. Eða alveg síðan þeir
eltu mig um göturnar eftir að myrkvaði og gáfu mér illt auga á
eftirlitsferðum sínum. Nema hvað, lögreglumennirnir tveir koma
inn í húsagarðinn, rífa upp brönugrasið og hreyta í mig: „Þjófur!
Þetta brönugras er eign húsmóður þinnar.“ Ég skammaðist mín og
reiddist og sagði þeim að þetta væri ekki satt. „Sýndu yfirvöldum
meiri virðingu annars stingum við þér í fangelsi.“ Niðurlútur sagði