Milli mála - 2017, Qupperneq 221

JULIETA PINTO
221
ég þeim eins auðmjúklega og mér var frekast unnt að þetta væri allt
saman ósatt. „Húsmóðir þín lýgur ekki,“ svöruðu þeir mér og tóku
brönugrasið með sér. Ég vildi ekki segja neitt fleira, en ég hef heyrt
hana ljúga að eiginmanni sínum um stórvægilegri hluti en þetta.
– Hættu að slúðra.
– Þetta er satt, faðir. Maður á ekki að tala illa um náungann en
þegar maður á að létta á samviskunni þá lætur maður allt flakka og
þar sem ég er mikið inni á heimilinu heyri ég hluti sem betra væri
að heyra ekki.
– Ef þú værir að sinna vinnu þinni sem skyldi, væri ekki svona
komið fyrir þér.
– Vitið þér hvað gerðist? Einn daginn þegar ég var að vaxbera
gólfin kom frúin inn án þess að taka eftir mér. Með henni var sölu-
maður og miðað við það sem þeim fór á milli er augljóst að hún
heldur framhjá manni sínum.
– Þú skalt segja mér nöfn þeirra beggja á stundinni.
– Já faðir, eins og þér óskið. Hann heitir Alejandro Soto og hún
frú Esmeralda. Þessa stundina er ég sár út í hana því hún veit hversu
heiðarlegur ég er. Hún skilur hringana sína og eyrnalokka eftir á
snyrtiborðinu og aldrei tek ég nokkurn hlut. Um daginn fann ég
meira að segja hring fyrir hana sem hafði dottið undir rúm. Og að
segja núna að ég hafi stolið frá henni brönugrasinu! Ég tala nú ekki
um eftir alla óheppnina sem ég hef lent í eftir að ég gekk í verkalýðs-
félagið. Ég átti ekki í útistöðum við neinn. En einn daginn þegar ég
var að þrífa verksmiðjuna kom Luis. Hann kemur vel fyrir. Hann vill
ekki einu sinni að við ávörpum hann herra þótt hann gangi í jakka
og með bindi. Dag einn bauð hann mér og nokkrum öðrum starfs-
mönnum upp á kaffi. Hann spurði okkur hvort við værum ánægðir
með samningana okkar og með kaupið. Nánast allir neituðu. Þér
vitið hvernig aðstæður eru í verksmiðjunum. Þeir borga ekki yfir-
vinnu og þetta er mikil erfiðisvinna, það veit ég. Maður vill alltaf
hafa það aðeins betra.
– Í stað þess að tala svona mikið ættuð þið að þakka fyrir að hafa
vinnu.
– Það er rétt hjá yður, faðir. En stundum er manni nóg boðið.
Sérstaklega þegar maður heyrir að hægt sé að fara fram á meira ef
maður undirbýr sig vel.