Morgunblaðið - 15.10.2020, Síða 43

Morgunblaðið - 15.10.2020, Síða 43
MINNINGAR 43 MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 15. OKTÓBER 2020 ✝ Guðni Hann-esson fæddist í Reykjavík 3. jan- úar 1944. Hann lést á heimili sínu í Reykjavík 6. októ- ber 2020. Hann var sonur hjónanna Hannesar Guðjóns- sonar, f. 12.8. 1911, d. 23.5. 1994, og Svanlaugar Pét- ursdóttur, f. 27.12. 1910, d. 3.2. 1991. Bræður hans voru Guðjón Hermann, f. 8.8. 1932, d. 11.5. 2014, Tryggvi Þórir, f. 29.4. 1935, d. 9.12. 2012, og Grétar, Barnabörn Guðna eru tólf og barnabarnabörn eru átta. Guðni starfaði alla sína tíð hjá Reykjavíkurborg, m.a. við malbikunarstöðina, vélamið- stöð og lengst af starfaði hann sem verkstjóri yfir gatna- hreinsun, m.a. við snjómokst- ursvakt. Hann var virkur í félags- störfum hjá Verkstjórafélagi Reykjavíkur, varaformaður í stjórn til margra ára ásamt fleiri störfum og gerður heið- ursfélagi Brúar, félags stjórn- enda, 2014. Útför Guðna fer fram frá Árbæjarkirkju í dag, 15. októ- ber 2020, klukkan 15. Vegna aðstæðna geta aðeins nánustu ættingjar og vinir verið við- staddir athöfnina. f. 9.4. 1937, d. 22.7. 2012. Fyrri eiginkona Guðna var Stein- unn Inger Jörg- ensdóttir, f. 19.4. 1944. Þeirra börn eru Svanlaug, f. 30.3. 1962, Jörgen Már, f. 30.11. 1968, og Einar, f. 28.2. 1974. Eftirlifandi eiginkona Guðna er Valgerður Jónsdóttir, f. 21.10. 1957, þau giftust 19.7. 1980. Synir þeirra eru Arnar, f. 11.3. 1983, og Heiðar, f. 12.4. 1985. Kveðja frá eiginkonu: Þar sem englarnir syngja sefur þú sefur í djúpinu væra. Við hin sem lifum, lifum í trú að ljósið bjarta skæra veki þig með sól að morgni. Drottinn minn faðir lífsins ljós lát náð þína skína svo blíða. Minn styrkur þú ert mín lífsins rós tak burt minn myrka kvíða. Þú vekur hann með sól að morgni. Faðir minn láttu lífsins sól lýsa upp sorgmætt hjarta. Hjá þér ég finn frið og skjól. Láttu svo ljósið þitt bjarta vekja hann með sól að morgni. Drottinn minn réttu sorgmæddri sál svala líknarhönd og slökk þú hjartans harmabál slít sundur dauðans bönd. Svo vaknar hann með sól að morgni. Farðu í friði vinur minn kær faðirinn mun þig geyma. Um aldur og ævi þú verður mér nær aldrei ég skal þér gleyma. Svo vöknum við með sól að morgni. (Bubbi Morthens) Hvíldu í friði elsku Guðni minn. Valgerður Jónsdóttir. Það verður erfitt að fylla það tómarúm sem varð við fráfall þitt. Þú varst sá albesti faðir og fyrirmynd sem hugsast getur. Alltaf svo fórnfús og tilbúinn að gera allt fyrir mig, hvort sem það var að skutlast með mig upp á flugvöll um miðjar nætur, passa barnabörnin eða hvað sem maður bað þig um. Alltaf vorum við fjöl- skyldan í forgangi hjá þér. Ég á svo ótrúlega margar góð- ar minningar með þér pabbi minn. Þegar þú fórst með okkur á hverjum sunnudegi í fjölda ára niður á tjörn að gefa öndunum, öll tjaldferðalögin, veiðiferðirn- ar, utanlandsferðirnar, sumarbú- staðaferðirnar og allar hvers- dagsstundirnar sem við áttum saman. Við gátum eytt ómældum tíma í að skoða bíla saman, hvort sem var í tímaritum, bókum, netinu, á sýningum eða á götunum. Við lét- um svo draum okkar beggja ræt- ast þegar við keyptum okkur saman rauðu blæju Ölfuna okk- ar. Við áttum góðan tíma saman upp í Öndverðarnesi. Fyrst við að bygga bústað og svo að njóta þess að vera í honum. Þú varst alltaf svo jákvæður, lífsglaður og einstaklega spaug- samur. Þín verður sárt saknað en minnst með brosi. Þinn sonur Arnar Guðnason. Elskulegi tengdapabbi, ég hugsa til þín með söknuði og hlý- hug. Þú varst alltaf skemmtileg- ur með góðan húmor og hafðir líka gaman af því að stríða manni. Það var alltaf gott að vera í kringum þig og þakka ég fyrir þær góðu stundir sem við áttum saman. Hákon datt í lukkupott- inn að eignast einn bónus-afa, þú tókst honum opnum örmum og fékk hann þau forréttindi að verða einn af afastrákunum þín- um. Þú skilur eftir stórt skarð í fjölskyldunni og mikinn söknuð. Með sorg í hjarta kveð ég elsku- lega tengdapabba minn. Þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. Farðu í friði vinur minn kær faðirinn mun þig geyma. Um aldur og ævi þú verður mér nær aldrei ég skal þér gleyma. (Bubbi Morthens) Þín tengdadóttir og barna- barn, Sigríður Mist og Hákon Ari. Elsku afi. Við systkinin erum svo heppin að hafa fengið þig sem afa því betri afa er ekki hægt að finna. Þú varst alltaf svo hress og skemmtilegur og til í allskonar vitleysu með okkur. Það var ekk- ert betra en að fá að gista hjá ykkur ömmu og vakna við söng- inn í þér á morgnana, eða sitja með ykkur á kvöldin og spila ól- sen-ólsen eða tíu. Afi hélt því líka fram að hann væri margfaldur meistari í þeim spilum eins og í mörgu öðru sem hann þóttist vera bestur í. Þau voru mörg ferðalögin sem við fórum í saman, endalausu sumarbústaðaferðirnar, utan- landsferðirnar og ferðirnar í Ikea að borða. Hvert sinn sem þú heyrðir gott lag varstu fljótur út á gólf að taka sporin og voru þau ófá lögin sem þú samdir. En það sem afi kunni best var að dekra við okkur systkinin. Hann bar pokana í verslunar- ferðunum, bauð okkur heim í há- degismat, klæddi okkur í sokka þegar við vorum vakin en það allra besta fannst okkur knúsið hans. Elsku afi, takk fyrir allt. Við munum aldrei gleyma þér og þinni ást. Við elskum þig að eilífu og vit- um að þú fylgist með okkur frá himnum. Farinn ertu jörðu frá og sárt ég þín sakna stundum þig ég þykist sjá á morgnana þegar ég vakna Ég veit þér líður vel, afi minn. vertu nú hress og kátur innra með mér nú ég finn þinn yndislega hlátur Fyrir sál þinni ég bið og signa líkama þinn í von um að þú finnir frið og verðir engillinn minn Hvert sem ég fer ég mynd af þér í hjarta mér ber. (Hanna) Þín barnabörn, Guðrún Inga Arnarsdóttir og Ívar Páll Arnarsson. Guðni var einstakur maður. Ég kynntist honum fyrst þegar ég var 17 ára gömul og tók hann mér strax með opnum örmum og bauð mig velkomna í fjölskyld- una. Hann talaði oft um það hvað honum þætti vænt um það hvað ég og börnin tækjum mikið þátt í lífi hans og Völu. Börnin mín tvö eru sko sann- arlega heppin að hafa átt þennan frábæra afa. Það er mér mikill heiður að hafa fengið að kynnast svona dásamlegum manni með svona stórt hjarta. Hann hafði mikla ást að gefa og tók ég sér- staklega eftir því þegar við bjuggum hjá þeim um tíma hvað hann og Vala voru náin og flott hjón. Ég hugsa oft með mér að svona vil ég verða, sitja með mín- um maka, ræða um daginn og veginn og spila yatzy. Það er mikið sem hann Guðni gaf mér og mun ég alltaf vera þakklát fyrir það. Allar bústaða- ferðirnar sem við fórum í með fjölskyldunni, allir bíltúrarnir, sunnudagsmatarboðin og svo margt margt fleira. Guðni var einstaklega glettinn og gaman var að eyða tíma með honum því hláturinn var aldrei langt undan. Guðni mun alltaf eiga stóran hluta af hjarta mínu og munum við börnin ávallt hafa hann í hugsunum okkar og minnast alls hins góða sem hann gaf okkur. Góða ferð, elsku Guðni. Þótt sólin nú skíni á grænni grundu er hjarta mitt þungt sem blý. Því burt varst þú kallaður á örskammri stundu, í huganum hrannast upp sorgarský. Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og góða, svo fallegur, einlægur og hlýr. En örlög þín ráðin – mig setur hljóða, við hittumst samt aftur á ný. Megi algóður guð þína sálu nú geyma, gæta að sorgmæddum, græða djúp sár. Þó kominn sért yfir í aðra heima mun minning þín lifa um ókomin ár. (Höf. ókunnur.) Margrét Pálsdóttir. Fallinn er nú frá góður vinur, Guðni Hannesson, eftir stutta en snarpa baráttu við illvígan sjúk- dóm. Kynni okkar Guðna hófust þegar ég flutti til Reykjavíkur og gekk í raðir Verkstjórafélags Reykjavíkur 1992. Þar var Guðni í hinum ýmsu trúnaðarstörfum fyrir VFR/BFS og vorum við saman í stjórn, hann sem vara- formaður og ég sem ritari og síð- an gjaldkeri, störfuðum við sam- an í mörg ár. Guðni var gerður að heiðursfélaga BFS 2014, enda var hann vel að því kominn, tryggur og trúr félaginu. Hann var mikill áhugamaður um sum- arbústaði félagsins, hugsaði um þá eins og þeir væru hans eigin. Einnig var hann í orlofsheimila- nefnd og tengiliður stjórnar í mörg ár. Allt sem hann tók sér fyrir hendur leysti hann af alúð og hugsaði vel um alla í nærum- hverfi sínu. Gott var að leita ráða hjá Guðna þegar kom að því að velja mat og drykk enda var hann þar á heimavelli, mikill smekk- maður í þeim efnum. Leitaði maður oft í hans viskubrunn þeg- ar halda átti gleðskap og veislu. Við Guðni ásamt eiginkonum okkar áttum margar góðar sam- verustundir bæði utan- sem inn- anlands. Vorum í matarklúbb, bústaðaferðum ásamt því að hitt- ast oft þar fyrir utan. Alltaf glatt á hjalla, enda var Guðni mikill húmoristi og traustur félagi. Vil þakka þær ánægjustundir sem við áttum með Guðna og Völu. Einnig færðar kærar þakkir frá Verkstjórafélagi Reykjavíkur, sem síðar varð Brú, félag stjórn- enda, fyrir frábært og óeigin- gjarnt starf í þágu félagsins. Það er alltaf sárt að horfa á eftir góð- um félaga en lífið er ekki alltaf eins og maður vill hafa það. Nú kveð ég kæran félaga með söknuði og votta eiginkonu hans, Völu Jónsdóttur, og öðrum ætt- ingjum mína dýpstu samúð. Jóhann Baldursson. Hann Guðni vinur okkar hefur kvatt þetta líf og það er erfitt að sætta sig við það. Við áttum eftir að gera svo margt, ferðast svo víða og njóta svo margra hluta saman. Hugur okkar og hjarta eru full af sorg og söknuði. En líka full af þakklæti fyrir öll árin sem við erum búin njóta saman og vera vinir. Og það eru margar góðar minningar sem milda þessa sorgardaga. Við munum ótal sumarbústaðaferðir t.d. í Skorradalinn þegar við vorum ung og strákarnir okkar litlir. Svo löngu seinna komu heim- sóknir í sælureitinn þeirra Völu í Öndverðanesinu. Við munum all- ar utanlandsferðirnar. Fyrstu ferðirnar fyrir löngu með strák- unum okkar og svo seinni árin oft við fjögur saman. Guðna fannst gaman að ferðast og honum þótti ekki leiðinlegt að þeysa um Evr- ópu – helst á hraðbrautum Þýskalands þar sem ekki þurfti að velta mikið fyrir sér hámarks- hraðanum. Stundum kom nú smá-kurr frá aftursætisbílstjóra við slík tækifæri. Hann Guðni hafði gaman af hraðskreiðum bíl- um, já og bara öllum bílum. Við munum ótal matarboð í stærri og smærri hópum, þar var Guðni hrókur alls fagnaðar. Hann naut þess að borða góðan mat, fá sér góðan eftirrétt eða köku með miklum rjóma og enda svo á ein- um G&T í góðra vina hópi. Hann var sælkeri par excellence. Hann var örlátur og naut þess að gera vel við sig og sína. Við munum eftir fyrstu ferðinni okkar út á golfvöll. Það var auðvitað með þeim heiðurshjónum. Og margar ánægjustundirnar áttum við saman úti að leika í golfinu. Það er ekki sjálfsagt að eiga vini til margra áratuga, þeir eru gull og gott til þess að hugsa að ekki féll skuggi á okkar vináttu. Ekki er þar með sagt að allir hafi alltaf verið sammála. Guðni vinur okkar gat verið ákveðinn og hafði sterkar skoð- anir á mönnum og málefnum og hann var nú ekki einn um það í þessum vinahópi. Oft gátum við hlegið og gert grín að því, að ef svo ólíklega hefði nú viljað til að við vinirnir hefðum víxlast í hjónalífinu, þá hefðu Gulli og Vala aldeilis átt rólega og náð- uga daga en það hefði líklega ekki verið alveg eins náðugt hjá Guðna og Hildu. Nú horfum við á undurfallega útskorna lóu, sem stendur hér á hillunni, keik hjá sjómanni í gulum stakk – dásam- lega fallegir munir úr bílskúrs- smiðju Guðna vinar okkar. Á þessum hæfileika sínum lúrði hann þar til fyrir stuttu þegar hann fór á útskurðarnámskeið og spratt fram fullnuma í listinni. Við grátum yfir dauðanum, en gleðjumst yfir lífinu hans Guðna vinar okkar og öllu því góða sem hann skilur eftir sig. Elsku Vala, Arnar, Heiðar, Svana, Jörgen, Einar, makar, barnabörn og barnabarnabörn. Hugur okkar er hjá ykkur. Guðlaugur og Hildigunnur. Við duttum sannarlega í lukkupottinn að kynnast honum Guðna „okkar“ þar sem við unn- um hjá Verkstjórafélagi Reykja- víkur (Brú félagi stjórnenda) og Guðni var félagi þar. Oft kíkti hann við hjá okkur á skrifstofunni, kom við til að spjalla og hlúa að okkur, kom jafnvel við í bakaríi og færði okk- ur góðgjörning. Glettinn á svip, með stríðnisglampa í augum gat hann komið með skondnar at- hugasemdir og var oft á tíðum mikið hlegið. Guðni var einstak- lega bóngóður félagi og oft þurfti maður ekki einu sinni að koma með beiðni út af einhverju, held- ur var hann mættur með það sem þurfti og gerði sér þá sér- staka ferð með það til okkar. Verkstjórafélag Reykjavíkur naut krafta hans til margra ára og var hann boðinn og búinn til allra hluta, enda í ráðum og nefndum félagsins frá 1991 til dauðadags. Hann var gerður heiðursfélagi Brúar á 94. aðal- fundi félagsins 2014, þá sjötugur. Við vorum svo heppnar að fá einnig að kynnast Völu, konu Guðna, á þingum Sambandsins og einnig svona „einka“. þau eru sannir og góðir vinir og einstak- lega góð heim að sækja. Tekið var vel á móti manni, jafnvel með rauðan dregil. Fram- reiddir gómsætir réttir og mikill léttleiki og hlýleiki við borðstofu- borðið. Hjá Guðna var máltíðin full- komin þegar hann gat fengið sér koníakstár og ilmandi vindil. Síðastliðið haust náðum við loksins að fara saman í siglingu um Miðjarðarhafið, sú ferð hafði verið á teikniborðinu nokkuð lengi. Það er svo ómetanlegt að hafa fengið þá ferð með í minn- ingapakkann sem gott er að ylja sér við. Við kveðjum góðan vin og vott- um Völu og fjölskyldunni allri innilega samúð. Gjöfin Ég veit ekki hvort þú hefur huga þinn við það fest að fegursta gjöf sem þú gefur er gjöfin sem varla sést. Ástúð í andartaki, augað sem glaðlega hlær, hlýja í handartaki, hjarta sem örar slær. Allt sem þú hugsar í hljóði heiminum breytir til. Gef þú úr sálarsjóði sakleysi, fegurð og yl. (Úlfur Ragnarsson) Eygló og Erna. Guðni Hannesson Minningarkort á hjartaheill.is eða í síma 552 5744 Ástkær eiginmaður minn, faðir, stjúpfaðir, tengdafaðir og afi, LÚÐVÍK VILHJÁLMSSON flugumferðarstjóri, Maríubaugi 39, Reykjavík, lést mánudaginn 12. október. Ingveldur Fjeldsted Vilhjálmur Albert Lúðvíksson Kristín Lúðvíksdóttir Björn Ágúst Björnsson Guðrún Karítas Bjarnadóttir Halldór Sveinn Kristinsson og barnabörn Elskulegur sonur, eiginmaður, faðir, bróðir, tengdasonur og afi, BJÖRN JÓNSSON tölvunarfræðingur, lést laugardaginn 3. október. Útförin fer fram þann 16. október í Bústaðakirkju klukkan 13. Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu ættingjar og vinir viðstaddir. Athöfninni verður streymt á slóðinni: www.sonik.is/bjornj. Hafdís Hlíf Sigurbjörnsdóttir Anna Kristín Daníelsdóttir Sigurður Björn Björnsson Margrét Kristín Björnsdóttir Arnar Ingi Halldórsson Hafdís Sól Björnsdóttir Breki Björnsson Heiða Dóra Jónsdóttir Julian Smith Daníel Jón Jónsson Óskar Örn Jónsson Gerður Ríkharðsdóttir Sigmar Jónsson Birna Björg Másdóttir Daníel Jón Kjartansson og barnabörn

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.