Morgunblaðið - 19.11.2020, Síða 43

MINNINGAR 43
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 19. NÓVEMBER 2020
mergð, alveg þannig að tala má
um barnasamfélag, en handan við
götuna var KR, sem manni fannst
miðpunktur alheimsins. Hinum
megin við blokkina var hins vegar
sundlaugartúnið, vendilega afgirt
en með göt í barnastærð á réttum
stöðum, þar sem við lékum okkur
árið um kring.
Dóra hafði því meira en nasa-
sjón af barnauppeldi, þegar hún
eignaðist sjálf börn, en henni varð
þriggja sona auðið, þeirra Gríms
Jónssonar, Magnúsar og Helga
Helgasona. Hins vegar voru djúp
skörð höggvin í fjölskylduna þeg-
ar hún missti Solveigu systur sína
og Þórð bróður sinn með skömmu
millibili, 1982 og 1985. Þeim mikla
harmi tók hún af þeirri stillingu,
sem henni var töm, en þungbært
var það samt sem áður.
Hún var skarpgáfuð og íhugul,
en hafði líka næmt auga fyrir
hinu spaugilega. Hún lagði tölv-
unarfræði fyrir sig, sem féll vel að
hæfileikum hennar og hugsana-
gangi, og starfaði lengst af í hug-
búnaðardeild Landspítalans.
Sjálfsagt var það sama gáfa, sem
gerði hana að leiknum bridge-
spilara, en sú íþrótt var eitt henn-
ar helsta áhugamál, heima og
heiman.
Síðustu ár var Dóra heltekin af
krabbameini, sem lék hana afar
grátt og hefur nú dregið hana til
dauða. Þeim örlögum mætti hún
af sama æðruleysi og öðrum áföll-
um í lífinu. Ég er hryggur þegar
ég skrifa þessi orð um frænku
mína, en líka angurvær um liðna
og góða daga; æsku, aldur og lífs-
ins gang, frændgarðinn og þá
góðu frænku sem við kveðjum nú.
Andrés Magnússon.
Halldóra eða Dóra, eins og hún
var ávallt kölluð, hefur verið hluti
af okkar vinkvennahópi í yfir
hálfa öld. Við höfum verið vinkon-
ur síðan í Hagaskóla og sumar
okkar frá því í barnaskóla. Margt
var brallað á þessum árum sem
tengdi okkur enn nánari vináttu-
böndum.
Eftirminnilegast eru allar
sumarútilegurnar og ferðalögin.
Dóra var sjálfstæð og ákveðin og
fór sínar eigin leiðir. Á sumrin
réð hún sig oft í sumarvinnu úti á
landi og var því oft fjarri góðu
gamni. Vináttan, trúnaðurinn og
traustið á milli okkar var þó alltaf
jafn mikið. Fáir voru trygglynd-
ari og hjálpsamari en Dóra þegar
á reyndi.
Tíminn leið og við tóku
menntaskólaárin með spenningn-
um sem því fylgdi. Vinahópurinn
var stór og kom víða að. Þá var
sungið, faðmast og kysst, eins og
segir í ljóðinu. Við lukum
menntaskóla og héldum áfram á
lífsins braut, hófum starfsferil,
fórum í háskóla, eignuðumst
maka og börn. Dóra var harðdug-
leg, eldklár og metnaðarfull í
starfi og leik en lífið var ekki allt-
af auðvelt. Hún missti tvö systk-
ini sín með stuttu millibili bæði
rúmlega tvítug og markaði það
djúp spor í líf hennar og fjöl-
skyldunnar.
Dóra var fyrst okkar til að
eignast barn, hann Grím og síðar
bættust Magnús og Helgi við.
Dóra ól að mestu leyti ein upp
þessa flottu stráka en átti hauk í
horni hjá ástríkum foreldrum og
umhyggjusamri stórfjölskyldu.
Hún var traust og tryggur vinur
vina sinna. Þótt oft liði langur
tími á milli símtala eða heimsókna
var alltaf eins og við hefðum sést í
gær.
Við vinkonurnar höfðum þann
hátt á að hittast yfir kvöldverði
nokkrum sinnum á ári. Þar var
Dóra hrókur alls fagnaðar enda
naut hún þess að segja frá. Í
menntaskóla lærði Dóra að spila
bridds og má segja að þar hafi
hún fundið sína fjöl í lífinu. Hún
var alla tíð mikil áhuga- og
keppnismanneskja um bridds og
tók þátt í mótum innan- og utan-
lands eins oft og færi gafst og
eignaðist þar góða vini. Fyrir
nokkrum árum byrjaði Dóra að
spila golf og þar eins og í bridds-
inu sýndi hún mikinn metnað við
að ná árangri.
Fyrir 12 árum greindist Dóra
með krabbamein og náði sér
nokkuð vel, vann, spilaði bridds
og golf og naut lífsins eins og
heilsan leyfði. Fyrir rúmum
tveimur árum tók meinið sig upp
aftur af enn meiri þunga.
Það hefur verið erfitt fyrir
okkur vinkonurnar að fylgjast
með þeirri Dóru sem við þekktum
og þótti undur vænt um hverfa
frá okkur smám saman.
Traustir vinir
þeir eru Guðs gjöf.
Englar sem létta undir
og geta skipt sköpum
um líðan fólks.
Einkum í hremmingum,
þegar heilsan svíkur
eða á efri árum
þegar fjaðrirnar
taka að reytast af
hver af annarri.
Þá fyrst kemur í ljós
hverjir eru vinir
í raun.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Vonandi tókst okkur að vera
Dóru slíkir vinir.
Nú er Dóra okkar komin á
betri stað og er vonandi búin að
hitta ástkær systkini sín og móð-
ur og farin að spila bridds við
græna borðið og golf á iðjagræn-
um völlum.
Við vottum sonum Dóru,
Magnúsi stjúpföður hennar, föð-
ur hennar, systkinum, öðrum
ættingjum og vinum okkar
dýpstu samúð.
Þórunn, Soffía Steinunn
og Hafdís.
Okkar fyrstu kynni af Hall-
dóru voru í gegnum bridgehreyf-
inguna í kringum aldamótin og
varð hún strax mikil áhugamann-
eskja um bridge og var mikil ker-
fiskona. Við fórum saman á mörg
mótin, bæði innanlands og út um
heim og í margar sumarbústaða-
ferðir til að spila. Skemmtilegast-
ar voru ferðirnar til Madeira,
þessarar fallegu blómaeyju, og
mikið blómstraði Halldóra í sól-
inni. Þar keypti hún sér fjólubláa
kjólinn, hún elskaði fjólubláa lit-
inn, og mikið leit hún vel út. Það
var farið í keppnisferð til Svíþjóð-
ar og þar var mikil spilamennska
en samt var aðeins skoðað í búðir
og viti menn, Halldóra náði sér í
fjólubláa peysu. Svo sást fjólublár
kjóll hangandi í Rammagerðinni
á Hótel Sögu, hringt var í Hall-
dóru, sem bjó í næstu götu, og
hún brunaði að sjálfsögðu til að
kaupa hann.
Þegar Halldóra veiktist fyrst
var hún svo ákveðin í því að ná
sér, hún var hörkutól og sýndi
enga uppgjöf. Hún hélt áfram að
spila bridge og náði sér svo vel að
hún fór að spila golf líka og skellti
sér í golfferð til Spánar.
Þegar ljóst var hvert stefndi í
veikindunum heimsóttum við
hana gjarnan heim til hennar á
Kaplaskjólsveginn og þar sat hún
í hægindastólnum góða sem synir
hennar gáfu henni og sagðist
varla standa upp úr honum, hún
hefði þar allt til alls, hannyrðir,
sjónvarpsfjarstýringu og kaffið
sitt.
Hún var það mikil hannyrða-
kona að eitt árið gerði hún sér lít-
ið fyrir og heklaði eldhúsgardínur
fyrir eina okkar.
Hún treysti sér ekki mikið til
þess að fara út undir það síðasta
áður en hún fluttist á hjúkrunar-
heimili, þótt hana langaði til þess,
en kom þó með á frábæra tón-
leika Röggu Gísla á Gljúfrasteini
einn sumardaginn og mikið var
hún ánægð og talaði um það lengi
vel á eftir hvað þetta hefði verið
góður dagur.
Við þökkum elsku Halldóru
fyrir allar góðar stundir og send-
um allri fjölskyldunni samúðar-
kveðjur.
Guðný Guðjónsdóttir,
Soffía Daníelsdóttir,
Sigrún Þorvarðsdóttir,
Hanna Friðriksdóttir
og Hrafnhildur Skúladóttir.
Með harmi kveðjum við Dóru,
okkar góðu vinkonu til áratuga.
Það var átakanlegt fyrir okkur
vinahópinn að horfa upp á veik-
indi hennar síðustu tvö árin en
hún tókst á við þá baráttu af
æðruleysi. Þetta var ekki hennar
fyrsta orrusta við skæðan sjúk-
dóm því fyrir um áratug barðist
hún við krabbamein – og hafði
betur.
Dóra var dugnaðarforkur sem
fór ótroðnar slóðir; bráðgreind,
heilsteypt og góðhjörtuð.
Flestir í hópnum kynntust
Dóru á menntaskólaárunum en
þar kynntist hún fyrri manni sín-
um, Jóni Árnasyni.
Eftir stúdentspróf lá leið
þeirra saman í Kennaraháskól-
ann. Árið 1977 eignuðust þau
Grím son sinn en leiðir Dóru og
Jóns skildi skömmu síðar. Eftir
kennslu á Húsavík sá hún að
kennslan dygði skammt til fram-
færslu og hóf nám í tölvunarfræði
við Háskóla Íslands. Hún lauk
náminu með sóma og starfaði
ætíð síðan sem tölvunarfræðing-
ur; lengst af við Landspítalann
þar sem hún gat sér gott orð.
Eftir að makar bættust í hóp-
inn var stofnaður matarklúbbur
sem nefndur var Pítsaklúbburinn
enda var markmiðið að hittast og
skemmta sér saman og panta
pítsur. Fljótlega hurfu flatbök-
urnar og eldhústöfrar tóku við.
Dóra hafði þá gifst Helga Ragn-
arssyni, sögumanni miklum – og
hvílíkar sögur þau sögðu við
veisluborðið; allar skemmtilegar,
en margar hverjar vel skreyttar.
Það var kátt og dátt á hjalla.
Dóra hafði fína frásagnargáfu og
var yfirleitt vel að sér um flest
málefni.
Dóra og Helgi eignuðust tvo
syni, Magnús og Helga. Helgi
lést fyrir nokkrum árum, en leið-
ir þeirra Dóru hafði þá skilið og
syrgja þeir bræður nú báða for-
eldra sína sem látist hafa um ald-
ur fram.
Dóra elskaði bridge og þar var
hún á heimavelli. Hún spilaði
keppnisbridge um áratuga skeið.
Framtakssemi og dugnaður
hennar komu m.a. fram í því að
hún fór á námskeið um keppn-
isstjórn og var um tíma keppn-
isstjóri; sennilega fyrst kvenna
hér á landi.
Við tókum upp á því að fara í
golfkennslu fyrir rúmum tuttugu
árum. Dóra var ekki með í byrjun
en svo kolféll hún fyrir hvítu kúl-
unni; þessari göfugu íþrótt og
útivist. Setbergsvöllurinn var
hennar og þar lék hún ófáa
hringi.
Vinahópurinn hefur brallað
margt saman; eins og gengur.
Við höfum farið í útilegur, sum-
arbústaðaferðir, spilað golf víða
um land, sótt tónleika, farið út að
borða á veitingastöðum og hvað
eina sem góðir vinir taka sér fyrir
hendur.
Eftirminnileg er ferð um
verslunarmannahelgi á Hellna á
Snæfellsnesi til Dóru sem hafði
aðgang að fínu húsnæði í þessu
stórbrotna landslagi.
Við kveðjum núna vinkonu
okkar með sorg í hjarta og þökk-
um henni samfylgdina. Pítsa-
klúbbur, matarklúbbur, golfhóp-
ur; nafnið skiptir ekki máli –
fyrst og fremst kær vinahópur.
Í gegnum erfið veikindi
studdu synir og foreldrar Dóru
hana einstaklega vel og stjúpfað-
ir hennar Magnús Hjálmarsson
var sannarlega hennar stoð og
stytta.
Sonum hennar Grími, Magn-
úsi, Helga og fjölskyldunni allri
sendum við okkar dýpstu samúð-
arkveðjur.
Hildur og Halldór, Birna
og Aðalsteinn, Helga og
Jón G., Sjöfn og Jón.
 Fleiri minningargreinar
um Halldóru Magnús-
dóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og langalangafi,
RAGNAR GUÐMUNDUR JÓNASSON,
fyrrverandi slökkviliðsmaður,
sem lést laugardaginn 7. nóvember, verður
jarðsunginn frá Fríkirkjunni í Hafnarfirði,
þriðjudaginn 24. nóvember klukkan 13.
Vegna aðstæðna verða einungis nánustu aðstandendur
viðstaddir en útförinni verður streymt á
facebook.com/groups/UtforRagnarsJonassonar/
Guðrún Árnadóttir
Hannes Arnar Ragnarsson Halldóra S. Lúðvíksdóttir
Jónas Ragnarsson Ragnhildur Sigurðardóttir
Guðmundur Ingi Ragnarsson Sigrún Kristjánsdóttir
Hermann Ragnarsson Sóley Víglundsdóttir
Halldór Karl Ragnarsson
Sigurður Vignir Ragnarsson Valdís I. Steinarsdóttir
Unnar Ragnarsson María Guðmundsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabarn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUNNAR ÁRNI SVEINSSON
skipstjóri,
Bogabraut 17, Skagaströnd,
verður jarðsunginn frá Hólaneskirkju
laugardaginn 21. nóvember klukkan 14.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu aðstandendur viðstaddir
en athöfninni verður streymt á Facebook-síðu
Skagastrandarprestakalls.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Björgunarsveitina Strönd.
Hjördís Bára Þorvaldsdóttir
Gunnar Þór Gunnarsson Bryndís Björk Guðjónsdóttir
Anna Elínborg Gunnarsdóttir Matthías Björnsson
Áslaug Sif Gunnarsdóttir Örn Torfason
Tinna, Frímann, Sveinn Kristófer, Katla,
Brynja, Diljá, Bára Sif, Gunnar Þór
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
JÓN VILHJÁLMSSON
rafmagnsverkfræðingur,
lést á líknardeild Landspítalans
föstudaginn 13. nóvember.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju mánudaginn 23. nóvember
klukkan 13. Vegna aðstæðna verða aðeins nánustu
aðstandendur viðstaddir.
Útför verður streymt af: youtu.be/JLunPCX_xik
Jóhanna Rósa Arnardóttir
Vilhjálmur Jónsson
Svavar Brynjúlfsson
Erna Dís Brynjúlfsdóttir Valur Tómasson
Birta Rós, Brynjar Smári og Sóldís Rún
Eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
MARÍA STEINUNN GÍSLADÓTTIR
frá Skáleyjum,
Hlaðhömrum 2,
Mosfellsbæ,
lést á heimili sínu mánudaginn 16. nóvember.
Útförin verður auglýst síðar.
Leifur Kr. Jóhannesson
Jóhanna Rún Leifsdóttir Kristján Á. Bjartmars
Sigurborg Leifsdóttir Hörður Karlsson
Heiðrún Leifsdóttir Lárentsínus Ágústsson
Eysteinn Leifsson Guðleif B. Leifsdóttir
Jófríður Leifsdóttir Ingimundur Jónsson
barnabörn og barnabarnabörn
Elsku móðir mín, stjúpmóðir, tengdamóðir,
systir, amma og langamma,
ANNA LÍSA ÁSGEIRSDÓTTIR,
fyrrverandi kaupmaður,
Kirkjuvegi 5, Keflavík,
lést á Heilbrigðisstofnun Suðurnesja
3. nóvember. Útför hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Minningarsjóð
Oddfellowreglunnar eða HSS.
Anna Birgitta Nicholson Björn Línberg Jónsson
María Waltersdóttir
Erla Waltersdóttir
Vilhjálmur Waltersson Helga E. Jónsdóttir
Hildur Waltersdóttir
systir, barnabörn og langömmubörn
Hægt er að panta ljósin á
vefsíðunni
jolaljosin.is
Vegna Covid verður afgreiðslan
lokuð, en hægt er að panta ljósin í
síma 5717255
frá 13 til 18 alla daga.
Gleðileg jól