Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Side 19

Erla Björnsdóttir, mannauðsráðgjafi fræðslu og starfsþróunar
og hjúkrunarfræðingur á Sjúkrahúsinu á akureyri, segir óvissu
hafa ríkt á þessum tíma sem hafi kallað á skjót viðbrögð, enda
hafi ákvarðanir breyst frá degi til dags, en hún var lykilstarfs -
maður viðbragðsstjórnar sjúkrahússins á akureyri vegna
covid-19. „Það gat verið erfitt að líta í öll horn á slíkum hraða,
og ákvarðanir sem teknar voru í dag gátu verið breyttar á
morg un,“ segir hún. Þrátt fyrir að ástandið hafi verið eins graf -
alvarlegt og það var hefur Ólöf Sólrún Vilhjálmsdóttir, hjúkr -
unarfræð ingur á smitsjúkdómadeild a7 í fossvogi, aldrei
notið þess jafn mikið að vinna á spítalanum. „Við vorum að
setja okkur í hættu með því að sinna þessu fólki, og maður
hefur það alltaf á bak við eyrað hversu mikilvægt það er fyrir
okkur að huga því sérstaklega vel að hlífðarbúnaði og hrein-
læti. Þetta hefur einnig haft töluverð áhrif á líf manns utan
vinnunnar, en til að mynda þurfti ég að takmarka heimsóknir
mínar til fólksins í kringum mig til muna,“ segir hún. Ástandið
hafi sannarlega tekið á, jafnt andlega sem líkamlega, og hún
viðurkennir það að hafa grátið reglulega vegna aðstæðnanna.
„Það er þó engin skömm í því þar sem við erum jú öll mennsk
og þetta fylgir bara þessu starfi.“
Thelma rut Bessadóttir, 4. árs nemandi á smitsjúkdóma-
deild Landspítala, segist vera afar þakklát fyrir þann hlífðar-
búnað sem við höfum, „og ég viðurkenni það að ef við hefðum
ekki þennan hlífðarbúnað myndi ég ekki sinna þessum skjól -
stæðingum,“ en Thelma er barnshafandi að sínu öðru barni.
„Þar sem ég er gengin nokkuð á leið var ég alls ekki viss fyrst
hvort ég ætlaði yfirhöfuð að taka þátt í hjúkrun þessara skjól -
stæðinga vegna þess að ég vissi í raun ekkert hvernig þessi
veira getur haft áhrif á meðgöngu.“
Það hefur tekið á margan að klæðast hlífðarbúnaði til lengri
tíma og ekki hvað síst hefur það tekið á andlegu hliðina, segir
Ólöf. Sólveig tekur í sama streng og segir: „Mér finnst það
reyna mikið á að vera manneskjuleg í þessum hlífðarfatnaði
og geta ekki haldið í hönd á sjúklingnum mínum án þess að
vera í hanska þegar ég reyni að sýna honum stuðning og sam-
hygð,“ segir Sólveig.
Mun hjúkrun breytast í kjölfar
covid-19?
En hvað tekur svo við? Mun hjúkrun breytast til frambúðar? „Í
raun ekki þar sem við erum jú að sinna grunnþörfum einstak-
linganna núna jafnt og áður,“ segir Thelma rut. „Það sem mér
finnst að eigi ef til vill eftir að breytast í kjölfar þessa faraldurs
er að meiri samvinna verður eflaust milli deilda og það eykur
líkur á að sjúklingurinn fái betri þjónustu.“ Ólöf tekur í sama
streng: „hjúkrun mun alltaf vera eins í grunninn, þ.e. að sýna
umhyggju og hjúkra veiku fólki og veita því þá aðstoð sem þörf
er á.“ hún telur aftur á móti að fólk muni almennt kunna að
meta hjúkrun og störf hjúkrunarfræðinga betur en það gerði
áður. „Það áttar sig jafnvel betur á hvað það er sem felst virkilega
í starfi hjúkrunarfræðinga á hverjum einasta degi,“ segir Ólöf.
„hjúkrun er í stöðugri þróun. Ég er ekkert viss um að þessi
faraldur valdi einhverri stökkbreytingu í hjúkrun sem slíkri þó
„allir lögðu sig fram við að læra nýja dansinn“
tímarit hjúkrunarfræðinga • 2. tbl. 96. árg. 2020 19
Áslaug Salka Grétarsdóttir, verkefnastjóri á heilbrigðisupplýsingasviði embættis landlæknis.