Blik - 01.04.1955, Blaðsíða 43

Blik - 01.04.1955, Blaðsíða 43
B L I K 41 inn með sér í þessa ferð, því að langt var til sjávar, um það bil 3—4 klukkustunda ferð með lest. Svo að hann lokaði Státinn inni. Jón og samferðamenn hans komu austan megin við Kúðaós og fóru á báti vestur yfir ósinn. Létu þeir vakta hestana á með- an. Þegar þeir eru nýkomnir yfir ósinn, sjá þeir, hvar hundur kemur syndandi yfir ósinn og sá Jón, að það var Státinn. Voru menn undrandi yfir hugrekki Státins, sem ekki lét ískalt jök- ulvatnið um hávetur hindra sig að ná til eiganda síns. Státinn hafði verið lokaður inni tvær klukkustundir frá því að menn- irnir fóru frá bænum. Þá var honum hleypt út og hljóp hann snuðrandi í hringi kringum bæ- inn, þar til hann fann för hest- anna og rakti þau síðan til fljótsins. Mun Státinn hafa fengið hlýjar viðtökur hjá Jóni þrátt fyrir óhlýðnina að vera ekki kyrr heima. Guðmundur LárUsson, III. bekk. Afmælisboðið Eitt er það, sem veldur okkur æskufólkinu oft leiðindum. Það er feimnin og óframfærnin, sem stafar næstum alltaf af minni- máttarkennd. Til sönnunar ætla ég að segja hér ofurlitla sögu. Það gerðist fyrir þrem árum, að mér ásamt nokkrum krökk- um öðrum var boðið í afmælis- veizlu til vinkonu minnar. Ég snyrti mig og snurfussaði, eins og ég bezt kunni og tiplaði svo af stað með alla þá eftir- væntingu og spenning innan- borðs, sem rúmast getur í þrett- án ára meyjarhjarta. Móðir afmælisbarnsins vís- aði mér inn í stofu, þar sem allir boðsgestir voru. Eitthvað svip- að þessu var að segja um alla hina. Tveir drengir byrjuðu að hvíslast á. Allir litu upp sem einn maður og horfðu á þá. Aumingja strákarnir stein þögðu og urðu ennþá vand- ræðalegri á svipinn. Við urðum öll afskaplega fegin, þegar hús- móðirin opnaði dyrnar og bauð okkur að gera svo vel að koma og fá okkur ofurlitla hressingu. Hennar er ekki vanþörf, hugsaði ég- Við röðuðum okkur kring um borðið. Enn hélzt þessi and- styggilega þögn. Glamrið í skeiðunum og hver minnsta hreyfing lét óeðlilega hátt í eyrum. — Loksins sigraðist einn drengjanna á feimninni og hóf samræður. Við hin urðum alls hugar fegin. Helzta umræðuefni
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Blik

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Blik
https://timarit.is/publication/1522

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.