Blik - 01.04.1955, Blaðsíða 44

42
B L I K
okkar voru kennararnir. Já, þeir
eru sígildir í þeim efnum, það
má nú segja.
Húsmóðirin kom inn og bauð
okkur meira kaffi og kökur. Jú,
mig langaði í meira. En það
veit sá, sem allt veit, að ég hefði
ekki komið einum dropa niður,
hvernig sem nú á því stóð. Nei,
ómögulega. Enginn vildi meira
kaffi né kökur.
Við settumst nú aftur inn í
stofuna.
Líklega hefði sama þögnin og
vandræðin endurtekið sig, ef
húsbóndinn hefði ekki komið og
lífgað upp á mannskapinn.
Við stelpurnar reyndum að
sýnast dömulegar og sætar, en
strákarnir voru ósköp héralegir,
og gátum við því ekki helgað
okkur leikjum eins og vera bar.
Hvaða dama haldið þið að fá-
ist til að standa á öðrum fæti
uppi á stól og gala eins og hani ?
Nei, við afþökkuðum slíkt.
Allt tekur sinn endi og þetta
boð líka.
Mér fannst ég verða að viðra
af mér öll vandræði þessa kvölds
með því að hlaupa í sprettinum
heim og skeyta engu, þótt pilsin
fykju upp fyrir hné og götuleir-
inn slettist á nælonsokkana.
BryncUs Gunnarsdóttir
Landsprófsdeild.
Afi minn og huldukonan
Þegar afi minn var ungur
(um tvítugt), var hann hjá for-
eldrum sínum á Fossi í Reynis-
hverfi í Mýrdal, og stundaði
hann mikið að skjóta fýl til mat-
ar, því að þá var ekki of mikið af
mat á bæjum almennt. Fékk
hann þá leyfi hjá nokkrum
bændum í Reynishverfi til að
skjóta fýl í Reynisfelli. Einnig
fékk hann leyfi hjá Víkurbænd-
um að mega skjóta fýl austan
í Reynisfjalli, en þeir áttu þar
nytjar, og var sá staður nefndur
Grafarhöfði.
Nú er það eina nótt, að afa
dreymir, að það kemur til hans
kona og segir við hann: „Þú
skalt ekki skjóta fýl vestan í
Reynisfjalli, því að bændur ætla
að taka af þér byssuna, ef þeir
sjá þig skjóta þar, þótt þú hafir
fengið leyfi nokkurra þeirra, en
ég skal sjá um, að þeir geti það
ekki.“
Spyr afi þá konuna, hvort
hún geti það. Kvað hún já við
því. Þá spyr afi hana hvar hún
eigi heima. Hún kvaðst eiga
heima í Skorunni fyrir sunnan
Háastand, en þessi sérkenni eru í
hömrunum vestan í Reynisf jalli.
Nú líða nokkrir dagar, og afi
gleymir draumnum, en ekki kom
skotveður.
Dag nokkurn kom indælt veð-