Blik - 01.06.1969, Blaðsíða 354

með harðfylgi, dugnaði og atorku.
En þó var ekki allt fengið. Hinn slas-
aði maður var mjög illa kominn. Of
langur tími liðinn frá því að slysið
átti sér stað og þar til læknirinn tók
til við læknisaðgerðirnar. Enda mis-
tókst læknisaðgerðin herfilega. Sjúk-
lingurinn var síðan sendur suður á
Landakotsspítala til nafnkunns lækn-
is þar. Eftir miklar þrautir og þján-
ingar var sjúklingurinn sendur heim
aftur. Var þá talið, að ekki yrði hægt
meira fyrir hann að gera. Fóturinn
var honum ónýtur.
Þá átti sér stað hin undarlega til-
viljun, eins og sumir orða það.
Steingrímur Matthíasson yfirlækn-
ir á Akureyri ferðast landveg austur
frá Reykjavík um Skaftafellssýslur.
Hann kemur við á Kálfafellsstað til
þess að heilsa upp á hin gagnmerku
og kunnu prestshjón þar. Auðvitað
fengu prestshjónin lækninn til þess
að líta á sjúklinginn sinn, vinnu-
manninn fótarvana.
Meðan læknirinn skoðar fótinn í
stofunni á Kálfafellsstað, vaknar með
sjúklingnum sterk von um hjálp og
bót, — hann verður gagntekinn af
trausti á þennan lækni. Eitthvað hef-
ur hann við sig, sem vekur það.
Steingrímur læknir segir sjúklingn-
um að koma til sín norður, svo fljótt
sem hann megi því við koma, — eitt-
hvað skuli hann reyna að gera fyrir
hann.
Um haustið fór svo Ingólfur Guð-
mundsson norður á Akureyri og
leggst þar inn á sjúkrahúsið. Þar
dvelst hann síðan mestan hluta vetr-
arins undir aðgerðum og læknis-
hendi Steingríms Matthíassonar.
Þegar Ingólfur fór heim til sín um
vorið, gekk hann á tveim alheilum
fótum, segir hann. Hann gekk nú að
allri vinnu og hóf meira að segja
aftur róðra frá Bjarnahraunssondi í
Suðursveit. Hann var orðinn 24 ára,
þegar hér var komið ævi hans. Síðan
hefur þessi maður gengið til allrar
vinnu, þó að bæklun hafi ágerzt á
fæti hans með aldrinum.
Steingrímur læknir Matthíasson
var þessum sjúklingi sínum æ síðan
sem bezti faðir. „Hann gaf mér fót-
inn aftur“, segir Ingólfur Guðmunds-
son.
Síðan eru liðin hart nær 50 ár.

352
BLIK